'นายพาชั้นมาที่นี่ทำไม มันน่ากลัวออกกลับกันเถอะ'
'กลับไม่ได้ นายต้องมากับชั้น นายรักชั้นไม่ใช่หรอ มากับชั้นสิ่!'
'มาแล้วหรอ"
'ผมพาจงอุนมาให้คุณแล้ว หนี้ที่เราติดกันอยู่หายกันนะ'
'นี่มันหมายความว่ายังไงน่ะ'
'ก็ตามที่หมอนั่นพูดนั่นแหละ ทีนี้เธอก็มากัยชั้นได้แล้ว'
'นายจะบ้าหรอ เอาชั้นมาใช้หนี้แทนนายเนี่ยนะ นายรักชั้นจริงรึเปล่าเนี่ย!!'
'ชั้นขอโทษนะ ลาก่อนจงอุน'
'เดี๋ยวสิ่อย่าพึ่งไป นายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ!!'
"เฮือกกกก!!!" ร่างบางราวกับผู้หญิงหายใจหอบจากฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนมาหลายปีแล้ว
"ชั้นแค่ฝันร้ายๆ" 'คิมจงอุน' หรือชื่อที่ทุกคนเรียก 'เยซอง' ถอนหายใจยาวๆก่อนลุกขึ้นล้างหน้าล้างตาแล้วกลับมาทิ้งตัวลงนอนต่อ บางครั้งก็ไม่อยากจะหลับเลยเพราะต้องเจอกับฝันร้ายแทบจะทุกคืน อดีตคนรักใจร้ายที่ส่งเค้ามาใช้หนี้แทนในคลาสิโนใหญ่ที่มีทั้งโสเภณีและพวกผีพนันเข้ามาเล่น เจ้าของก็เป็นคนใหญ่คนโตพอที่ตำรวจไม่สามารถทำอะไรได้ เยซองไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวันนึงเค้าก็ต้องมาขายตัวเพื่อที่จะหาเงินมาชดใช้หนี้ที่ตัวเองไม่ได้ก่อ แต่ก็ต้องขอบคุณเจ้าของที่นี่ที่พอจะเอ็นดูเค้าอยู่บ้าง อย่างน้อยก็ไม่ให้เค้าไปอยู่รวมกับผู้หญิงหยามฉ่าพวกนั้น นายให้เยซองอยู่ห้องวีไอพีและคอยรับแขกเฉพาะแขกวีไอพีเท่านั้น ทำเอาผู้หญิงหลายคนหมันไส้แต่เพราะนายสั่งมาจึงไม่มีใครกล้าขัด เยซองถูกส่งมาอยู่ที่นี่เป็นเวลาห้าปีแล้ว ในใจเยซองก็คิดว่าถ้าเค้าต้องไปอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่นายเค้าอาจจะไม่สุขสบายขนาดนี้ มันไม่ถึงกับมีความสุขเพราะเค้าก็ยังคงเป็นเด็กขายบริการอยู่ดี แต่ถ้าเกิดเค้าต้องไปอยู่กับคนอื่นที่ใจร้ายกว่านายล่ะ เค้าจะอาจจะอยู่มาไม่ได้ถึงห้าปีแบบนี้ก็ได้ แต่มันจะดีที่สุดถ้าเค้าไม่ต้องมาทำงานแบบนี้ รู้สึกรังเกียจตัวเองทุกครั้งที่โดนคนอื่นสัมผัส ไม่มีครั้งไหนที่เค้าเต็มใจ เว้นแต่ตอนนี้มีอยู่คนนึงที่เค้าเต็มใจให้สัมผัสโดยไม่นึกรังเกียจ...'นาย' หรือคนที่เด็กในสถานที่นี้เรียกว่า 'ป๋าฮัน'
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น