คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : ตอนที่11 ตกตะลึง2
สตรีผู้กำลังตกอยู่ในห้วงนิทราเหมือนเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ น่าทะนุถนอมมาก
ถังไห่เฉิงค่อยๆ จับพลิกร่างนุ่มมาอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน ก่อนพาลี่เซียนทะยานกายไปทางเรือนพักอีกฝั่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเรือนพักส่วนตัวที่เกิดเรื่องก่อนหน้า
เรือนแห่งนี้เป็นเรือนบัญชาการ ถังไห่เฉิงกระโจนตัวลงมาทางหน้าเรือน จงใจเปิดเผยตัวให้ทหารยามเห็นเพื่อเป็นสัญญาณว่าตัวเขาปลอดภัย ให้คนมารายงานเรื่องมือสังหารที่เรือนบัญชาการได้ตลอดเวลา
เรือนนี้มีห้องพักขนาดย่อมติดกับห้องสั่งงานขนาดใหญ่ ชายหนุ่มกระชับอ้อมแขนอุ้มคนงามเข้าไปในห้องนั้น
แม้ทุกคนจะเคยเห็นรุ่ยอ๋องสวมหน้ากากเงินตลอดเวลา กระนั้นพวกเขาย่อมจดจำใบหน้าคมคายที่โผล่พ้นหน้ากากสีดำครึ่งซีกได้แม่นยำ และทุกการกระทำของอ๋องหนุ่มยามนี้ล้วนตกอยู่ในสายตาของบรรดาทหารยาม
พวกเขาต่างเบิกตาโพลง สีหน้าเหลอหลาไปตาม ๆ กัน บางคนถึงกับขยี้ตาแรงๆ อย่างไม่อาจเชื่อ จังหวะนั้นยังได้ยินเสียงสั่งการอันดุดันเล็ดลอดออกมาจากห้องพักว่า
‘ให้คนไปตามหมอหญิงมา’
คำสั่งนั้นคล้ายล่องลอยไม่เข้าหูทหารยามเลยสักคน
เพราะแต่ไหนแต่ไรมา รุ่ยอ๋องไม่เคยเปิดเผยโฉมหน้า ทั้งไม่เคยพาสตรีเข้าห้องนอน ที่สำคัญการโอบด้วยสองแขนอุ้มไว้ในอ้อมอกใกล้ชิดแนบสนิทปานนั้น ยิ่งไม่เคยปรากฏให้ได้ยล
ทั้งยังใส่เสื้อผ้าเปียกชื้นไม่เรียบร้อย ฝ่ายบุรุษใส่ชุดคลุมเพียงชั้นเดียวเผยให้เห็นกล้ามเนื้อแข็งแกร่ง ฝ่ายสตรีสวมผ้าเนื้อบางอวดส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน
ทั้งสองไม่สวมแม้แต่รองเท้า เผยเท้าเปลือยเปล่าด้วยกัน เนื้อตัวยังมอมแมมมีเศษหญ้าติดประปราย
ทำตัวประหนึ่งชายหนุ่มผู้ร้อนแรงชอบพลิกแพลงประสบการณ์แห่งห้วงวสันต์ โดยการพาสาวงามไปสำเริงสำราญในแม่น้ำกลางป่าเพิ่งกลับมา
อา...
บรรดาทหารยามพากันฟุ้งซ่านไปทิศทางเดียวกัน กระทั่งลืมเสียสนิทว่าก่อนหน้านี้กำลังเกิดเหตุลอบทำร้ายในค่ายทหาร
หัวหน้าทหารคนหนึ่งได้สติก่อนจึงไล่ตบหัวทหารทุกคนที่กำลังตาลอยมองนายเหนือหัวเข้าเรือนไปจนลับตากับสาวงาม
“โอ๊ย!”
“พวกเจ้าไม่ได้ยินรึ? ท่านอ๋องให้ไปตามท่านหมอ”
“หา...อ่อ” ทหารคนหนึ่งซึ่งยืนใกล้หัวหน้าที่สุดเกาหัวอย่างงุนงง “ตามหมอคนใดหรือขอรับ ชายหรือหญิง?”
ค่ายทหารทุกแห่งของต้าถังมีกองพลมากมายจึงต้องมีหมอทหารหลายคนเพื่อให้เพียงพอต่อการเรียกหายามบาดเจ็บจากการศึก และที่สำคัญยังมีทหารหญิงย่อมต้องมีหมอหญิงประจำการเช่นกัน
หัวหน้าคนเดิมจึงตีหัวคนถามซ้ำอีกครั้ง แล้วตวาดว่า
“เจ้าบ้า! เห็นท่านอ๋องอุ้มบุรุษเข้าไปหรือไร? ไยมิใช่ตามหมอหญิงมา”
“อ่า...ขอรับๆ ไปแล้วๆ”
***นิยายเรื่องนี้ฉบับอีบุ๊ค***คลิก>>>อ๋องทมิฬ
 |
|
ความคิดเห็น