คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #193 : ตอนที่41 แผนสาวงาม2
หลินฮวาแสดงท่าทีโปรยเสน่ห์ชวนลุ่มหลงจนหางตาของหลี่กุ้ยเฟยกระตุกไม่หยุด
“เอาล่ะๆ” หลี่กุ้ยเฟยเอ่ยเสียงเรียบ “ข้าอยากชิมชาแล้ว”
สาวใช้ติดตามไป๋ฮูหยินมิได้รับอนุญาตให้เข้ามา จึงเป็นหน้าที่ของยี่ซินที่ต้องเตรียมกาน้ำร้อนและถ้วยชามาจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบที่โต๊ะทรงเตี้ยด้านหนึ่งเพื่อเตรียมชงชา
ลู่หลิ่งลุกขึ้นไปช่วยยี่ซินตามหน้าที่ของบ่าวรับใช้ตัวน้อยอันพึงกระทำ “ท่านป้าซิน ให้หลิ่งเอ๋อร์ช่วยนะเจ้าคะ”
ยี่ซินก้มมองเด็กหญิง “จะดีหรือหลิ่งเอ๋อร์”
ดวงหน้าพิสุทธิ์สดใสมีรอยยิ้มกว้างท่าทางไร้เดียงสา สองตากลมโตจ้องมองอย่างมีความหวังว่าจะได้แสดงฝีมือ
เมื่อเห็นร่างกลมๆ เดินกระดุกกระดิกไปทางโต๊ะชงชา หลินฮวาจึงเอ่ยถามเสียงนุ่ม
“แม่นางน้อยผู้นี้ช่างรู้งานเหลือเกิน คงไม่ทำชาดีเสียรสชาติกระมัง”
ท่าทางคล้ายพูดเล่นหยอกเอิน แต่สีหน้ากลับมิใช่
จ้าวเหว่ยพลันหรี่ตา นึกขัดเคืองใจจึงเอ่ยเสียงต่ำ “ชาดีย่อมไม่เกี่ยงคนชง คุณหนูไป๋อย่าได้ดูถูกชาของตัวเองเชียว”
นับเป็นการตบหน้าฉาดใหญ่ รัชทายาทหนุ่มไม่มียั้งไมตรี
ประหนึ่งถูกสายฟ้าฟาด ใบหน้าหลินฮวาเปลี่ยนสีทันที ไป๋ฮูหยินอยากจะเอื้อมมือไปหยิกบุตรสาวนัก พูดจาไม่ระวังปาก
ลืมไปแล้วหรือไร? ว่านังเด็กบ่าวผู้นั้นคือคนโปรดของสองแม่ลูกสูงศักดิ์ตรงหน้านี่
แน่นอนว่าหลินฮวาลืมตัวไปจริงๆ ไม่รู้เพราะเหตุใด? นางรู้สึกไม่ชอบหน้าเด็กน้อยผู้นี้สักนิด รู้สึกขัดใจอย่างประหลาด ครั้งที่แล้วยังเป็นสาเหตุให้นางมิได้คุยกับองค์รัชทายาท
เพราะนังเด็กนี่ทำทีเป็นชมนางไม่ขาดปาก แท้จริงแล้วเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายหนีไป
หลินฮวายิ่งคิดก็ยิ่งแค้น มองเด็กน้อยลู่หลิ่งอย่างขุ่นเคือง แต่ปากกลับเอ่ยเสียงนุ่มกับจ้าวเหว่ยว่า
“หม่อมฉันแค่เป็นห่วง เกรงว่าแม่นางน้อยน่ารักจักถูกน้ำร้อนลวกมือเพคะ”
สีหน้าเปี่ยมเมตตาเป็นอย่างมาก ประดุจนางฟ้าจากสวรรค์ลงมาโปรดสัตว์
ลู่หลิ่งหันหน้ามาย่อกายนอบน้อมตอบกลับหลินฮวาว่า
“วันนี้หลิ่งเอ๋อร์เพิ่งได้เรียนชงชามาเจ้าค่ะ ท่านอาจารย์ยังชมไม่ขาดปาก ให้โอกาสหลิ่งเอ๋อร์ได้แสดงฝีมือเพื่อคุณหนูไป๋คนงามนะเจ้าคะ”
น้ำเสียงน่าฟัง วาจาเลิศล้ำ เด็กน้อยน่ารักน่าชังเอ่ยออกมาเช่นนั้น ใครปฏิเสธย่อมสมควรถูกประณามไปหนึ่งปี
หลินฮวาพลันมีใบหน้าเขียวคล้ำทันที
ไป๋ฮูหยินแสร้งคลี่ยิ้มเปี่ยมเมตตา เอ่ยปากชมเด็กน้อยไปสองสามประโยค
ทว่าแอบเอื้อมมือมาหยิกบุตรสาว ส่งสัญญาณให้อีกฝ่ายทำสีหน้าให้ดีกว่านี้
หลินฮวาจึงยกยิ้มฝืดเฝื่อนแววตาแข็งกระด้าง หนังหน้าตลกสิ้นดี
ลู่หลิ่งแย้มยิ้มเจิดจรัสให้ผู้ใหญ่ทุกคน เด็กน้อยปราศจากท่าทางเสแสร้ง ดวงตากลมโตมีแต่ความจริงใจไร้เดียงสา ส่งเสียงน่ารักคุยกับยี่ซิน บางครายังหลุดหัวเราะคิกคักเสียงใส กิริยาของเด็กน้อย แช่มช้อยสมวัย ดูน่ารักสดใส เพลิดเพลินเจริญตา
ทว่ายามชงชากลับนิ่งสงบเยือกเย็น ยกสูงรินต่ำ[1] ถูกต้องทุกอย่าง ไม่ช้า..น้ำชาก็ถูกบรรจุอยู่ในกาเล็ก กระทั่งขั้นตอนสุดท้ายยังบรรจงรินน้ำชาจนหมดกา ควันลอยเอื่อยเฉื่อยม้วนตัวอยู่ในอากาศ โชยกลิ่นกรุ่นหอมหวาน บ่งบอกประเภทชา
ยี่ซินเป็นคนประคองถาดที่มีชุดชาส่งให้บุคคลชั้นสูงทั้งสี่ ตามลำดับสูงศักดิ์ ตั้งแต่รัชทายาท พระสนม ไป๋ฮูหยิน หลินฮวา มีลู่หลิ่งเดินตามเงียบๆ อย่างรู้กาลเทศะ
บรรยากาศภายในห้องดำเนินไปได้ด้วยดี ไม่มีใครรู้สึกอึดอัดเหมือนเมื่อครู่อีก
---
[1] เปิดฝาป้านชา เทน้ำร้อนชงลงไปตรงขอบป้านชา เวลาชงให้ยกกาน้ำร้อนสูงไว้แล้วค่อยๆลดต่ำลง เข้าทำนอง “ยกสูงรินต่ำ” การทำเช่นนี้ จะทำให้ใบชาถูกน้ำเดือดกระแทกอย่างแรง ปล่อยกลิ่นหอมของชาออกมาเร็วขึ้น น้ำชาก็จะไม่มีรสเฝื่อน
***
โหลดนิยายเรื่องนี้ได้แล้วที่ >>> mebmerket
วิธีการสั่งซื้ออีบุ๊คจาก meb คลิก >>> สั่งซื้อจาก mebmarket
กรณีเจอปัญหาคลิกที่นี่ >> Contact us
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น