คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ตอนที่10 เจ็บเหลือเกิน(ไม่ไหวแล้ว)3
 |
|
***นิยายเรื่องนี้ฉบับอีบุ๊ค***คลิกเลย...
ชายหนุ่มไม่มีแม้เศษเสี้ยวความคิดที่จะปลอบประโลมหญิงสาวให้เงียบเสียงร่ำไห้ เพียงลอบมองไปทั่วเรือนร่างอ่อนนุ่มเพื่อสำรวจบาดแผลของนาง
ภาพก่อนหน้าที่สตรีผู้นี้ถูกอาวุธสังหารล้วนเด่นชัดเต็มห้วงสมอง ไม่ว่าจะเป็นท่อนแขนที่ถูกดาบฟันและเรียวขาที่หลบมีดคมสิบแฉกไม่พ้น
ถังไห่เฉิงครุ่นคิดพลางเอื้อมมือเปิดผ้าตามส่วนต่างๆ ของเนื้อนวลอย่างรวดเร็ว
เรียวแขนเสลาถูกเปิดเสื้อจนเผยผิวเนื้อต่อหน้า เรียวขายังถูกเลิกผ้าขึ้นสูงเห็นไปถึงไหนต่อไหน ในขณะที่ลี่เซียนไม่สนใจปัดป้องเพราะกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้น อ๋องหนุ่มจึงกระทำเช่นนั้นอย่างสะดวกโดยไม่ยั้งคิดไม่มียั้งมือแต่อย่างใด
ฝ่ามือใหญ่ไล่เปิดเสื้อผ้าของคนงาม กวาดสายตาคมเข้มพินิจไปทั่วเนื้อตัว
ไม่เว้นแม้แต่เนินไหล่มน แผ่นหลังบาง
และด้านหน้าใกล้เนินอกอิ่ม
ภายใต้ราตรีมืดสลัว ผิวเนียนขาวผ่องต้องแสงสีนวลของดวงจันทร์ ถังไห่เฉิงเพ่งพิศลี่เซียนเงียบงัน เรียวคิ้วคมเข้มขมวดเข้าหากันเล็กน้อย
ยามนี้สายโลหิตมิได้ทะลักอาบร่างนางปานน้ำพุแล้ว เพียงแค่ไหลซึมเป็นทางยาว
ทว่าบาดแผลสาหัสเด่นชัดปานนั้น
เนตรมังกรคมปลาบวูบไหวไม่เบาเมื่อเห็นริ้วรอยฉกรรจ์มากมายบนกายสาว ชายหนุ่มเปิดสาบเสื้อเปียกชื้นให้กว้างขึ้นเพื่อพินิจโดยละเอียดที่เนินเนื้อหยุ่นนุ่มซึ่งถูกดาบแทงใกล้ตำแหน่งหัวใจ
แต่สิ่งที่เห็นทำเอาเรียวคิ้วที่ขมวดต้องเลิกขึ้นสูง
เข้าใจได้ไม่ยากว่าเหตุใดปลายกระบี่คมดาบจึงไม่อาจทำร้ายนางจนถึงแก่ชีวิต
เพราะภายใต้ผ้าชั้นนอกมิได้มีเพียงเอี๊ยมบังทรง หากแต่เป็นตำราผสานหยินหยาง ตำราล่อลวงบุรุษ ตำราข้างหมอน[1] ในแขนเสื้อยังมี คัมภีร์ร่วมรัก ศิลปะกามารมณ์ ภาพวาดชุนกง[2]
นอกจากกระดาษอันล่อแหลมเหล่านั้นยังมีขวดกระเบื้องใส่น้ำมันกลิ่นประหลาด ตลับชาดหลายสี ผงหอมหลายกลิ่น
เมื่อพินิจให้ดีจึงรู้ว่าคือสิ่งที่ใช้ปลุกกำหนัดบุรุษทั้งสิ้น
ถังไห่เฉิงสูดหายใจเข้าอกลึกยาว
ที่แท้นางเป็นเพียงคณิกาจริงหรือ?
[1] ภาพวาดที่หญิงสาวต้องมีติดก้นหีบไปพร้อมกับของใช้ส่วนตัวอื่น ๆ เมื่อถึงเวลาออกเรือนไปอาศัยอยู่บ้านเจ้าบ่าว
| |
|
ความคิดเห็น