--------------------------------------------------------------------------------------------------------
“พี่กับคุณโอจะไปดูงานที่ต่างประเทศสักพัก
ยังไงก็ฝากดูแลเซฮุนด้วยล่ะ”
“พาลูกมาเรียนเหรอครับ”
หนุ่มโสดวัยยี่สิบแปดถึงกับสำลักน้ำพรวดกับคำถามนั้น
ก่อนจะรีบชี้แจงข้อเท็จจริง
“ม...ไม่ใช่ครับ นี่ลูกของพี่สาวน่ะครับ”
“แล้วไป”
เจ้าของโรงเรียนดนตรีหัวเราะก่อนจะดึงกระดาษทิชชู่ส่งให้
“ผมเห็นคุณดูรุ่นๆ
เดียวกับผม ไม่น่าจะมีลูกโตขนาดนี้ได้"
“ครูบอกว่าวันปิดคอร์สจะชวนน้าไปกินข้าว”
เซฮุนรายงาน
“นี่จ่ายค่าคอร์สแล้วยังจะต้องจ่ายค่าข้าวให้เขาอีกเหรอ?”
“ครูนึกไว้แล้วว่าน้าต้องพูดแบบนี้
เลยฝากบอกว่าเดี๋ยวครูจะเลี้ยงเองครับ”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีนักอ่านทุกคน...
สารภาพว่าก่อนจะตัดสินใจลงเรื่องนี้ เรานั่งคิด นอนคิด นั่งคิด... ว่าถ้าลงแล้วจะแต่งจบไหม แต่ถ้าไม่ลงไว้ก็คงจะแต่งไม่จบแน่ๆ เพราะไม่รู้สึกมีภาระผูกพันกับนักอ่าน 555
เป็นครั้งแรกเลยที่หันมาจริงจังกับการแต่งฟิคอซ. (จริงๆ แล้วเป็นความขัดใจส่วนตัวว่าทำไมเราถึงไม่ค่อยเจอฟิคชบ.น่ารักใสๆ บ้างเลย แต่มันไม่ใช่เรื่องที่จะไปโทษใคร เพราะฉะนั้นแก้ปัญหาด้วยการแต่งเองซะ 555) เรียกว่าเป็นน้องใหม่มากสำหรับวงการนี้ วันนี้มีโอกาสได้มาเปิดเรื่องใหม่ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวกับนักอ่านทุกท่าน ทั้งที่ตั้งใจกดเข้ามาและหลงเข้ามานะจ๊ะ ถ้าชอบก็ช่วยกันคอมเมนต์เน้อ มันจะทำให้กำลังใจของเราเพิ่มขึ้นอีกมากมาย
เข้าไปพูดคุยและให้กำลังใจผู้เขียนกันได้ในแท็ก #แบคฮยอนฝ่ายปกครอง
ป.ล. เนื่องจากไรต์ได้เปลี่ยนสถานะจากเด็กมัธยมมาเป็นนศพ.ที่ยุ่งสุดๆ จึงต้องขอออกตัวไว้เลยว่าการอัพแต่ละตอนคงไม่อาจทำให้สม่ำเสมอได้อีกต่อไป แต่สัญญาว่าจะแต่งให้จบไม่ว่าเวลามันจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม 55555
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น