"ไม่นะ หนูไม่ไปไหนทั้งนั้น หนูจะอยู่บ้านหลังนี้..พ่อจะไปก็ไปเหอะ' ฉันพูดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว หลังจากที่พ่อต้องการไห้ฉันย้ายไปอยู่บ้านแม่เลี้ยง ที่ฉันไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่
"นี่ ดาริ้ง พ่อบอกแล้วไช่ไหม ว่าแกต้องไปอยู่กับพ่อ พ่อบอกแกแล้วนะว่าพ่อจะขายบ้านหลังนี้ หลังจากที่แกเรียนจบ."
พ่อฉันเป็นคนที่เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เล็ก เพราะแม่จากฉันไปตั้งแต่ฉันอายุได้แค่ 5 วันเท่านั้น แต่ไม่ทันไร พ่อก็กลับมีแม่เลี้ยงไห้ฉันไม่ถึง 2 ปี
"โถ่..พ่อ หนูอยู่บ้านนี้มาตั้งแต่ เกิดน่ะ แล้วหนูก็ไม่รู้ว่าแม่ไหม๊ ไหม่ ของหนูจะเป็นไง"
"ยัยดาริ้ง บ้านคุณดา แม่ไหม่ของลูกก็ไม่ไกลจากโรงเรียนลูกเท่าไหร่ ลูกจะได้ไปโรงเรียนสะดวกๆ เหอะนะ! พ่อขอล่ะ" คำพูดของพ่อแปลกๆ ทำไมต้องขอร้องไห้ฉันไปอยู่บ้าน คุณดงคุณดาอะไรขนาดนั้น
"อะๆ พ่อมีข้อเสนออะไรบ้างน๊าา ที่อยากไห้หนูไปอยู่ลองยกมาสิ่ ฮ่าๆๆ (ต้องต่อรอง อิอิ)
"เฮ้อออ ไอ่ลูกคนนี้ มีอะไรดีน๊าาา อ่อ..หมู่บ้านที่คุณดาอยู่ เป็นหมู่บ้านเดียวกับ คุณปุกปุย โมเดอร์ริ่งเมืองไทย พอไจยัง"
" หาาาาาาาาาาา !! โอเคพ่อ หนูไปเก็บเสื้อผ้าก่อนนะ><"
"ไอลูกคนนี่นิ่ เรื่องดารานิ่ ไม่ได้เลย เร็วๆล่ะ พ่อรออยู่น่ะ"
ไม่น่ะ!ฉันจะได้ย้ายไปอยู่ หมู่บ้านเดียวกับโมเดอร์ริ่งเมืองไทย ความฝันของฉันคือการเป็นนักแสดง มันก็ไม่แปลกที่ฉันจะได้ข้อเสนอที่อยากไปอยู่ขนาดนี้..
แต่เรื่องนี้มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด......
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น