ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ณ ห้วงภวันดร

    ลำดับตอนที่ #54 : เมียขุนแสนงามปานผีพราย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2K
      153
      1 มิ.ย. 64

    “เอ็งว่ากระไรนา ไอ้แก้ว”

    คนในหัวข้อข่าวลือเสียงดัง มองหน้าเกลอเก่าเจ้าของโรงยาที่ป่ายา สนิทสนมคุ้นเคยมาแต่เป็นเณร

    “คนเขาว่าเอ็งหลงเมียที่พามาหนักนัก จน…”

    “จนกะไรวะ เอ็งนี่”

    “บ๊ะ! อ้ายแสน ข้าไม่ใช่บ่าวเอ็งนะโว้ย”

    “เออ! ก็เอ็งมันเล่นลิ้นนัก”

    แก้วเจ้าของโรงยาหัวเราะชอบใจ ก่อนจะเฉลยให้เพื่อนฟัง แล้วถามหน้าระรื่น ขุนแสนเคร่งขรึมเพลาอยู่กับคนอื่นเท่านั้นดอก อยู่กับเขามันไม่เคยถือยศถือศักดิ์ เป็นมาอย่างไรก็อยู่อย่างนั้น

    “คนเขาก็ว่าเมียเองงามซึ้ง เสียจนขุนแสนอดใจให้ขึ้นเรือนก่อนมิได้..ต้องปลุกปล้ำเมียที่ท่าน้ำ ร้องครวญจนคนแถบนั้นได้ยินไปทั่วคุ้งทั่วแคว ว่าแต่แม่กำไลเมียเอ็งเขาว่างามปานนางอัปสรจริงไหมวะ”

    ขุนแสนเดือดดาล อีกำไลมึงทำกูเจ็บหัวใจอีกแล้วรึ มึงนี่มาเพื่อเป็นศัตรูกับกูโดยแท้

    “งามปานผีพรายสิมิว่า”

    “อ้าว…เอ็งปดข้า หากมิงามพร้อม คงไม่ได้ชื่อว่าเป็นเมียขุนแสนแห่งกองอาทมาตดอก”

    “โว๊ย! ข้ากลับเรือนก่อน ไว้คราหน้าจักมาถามเรื่องหยูกยาใหม่”


    ว่าจบก็เดินดุ่มๆ ออกจากโรงขายยา มิวายเพื่อนยังกล่าวสับทับให้คนหงุดหงิดเดือดยิ่งขึ้นอีก


    “คราหน้าเอ็ง อาจจักมาถามข้า เรื่องยาบำรุงโลหิตให้สตรีตั้ง…”

    “อ้ายแก้ว”

    ขุนแสนกลับหลังหัน ใช้ฝักดาบขี้หน้าเพื่อนอย่างคาดโทษ ก่อนจะสั่งคนของตนว่าจักกลับเรือน …เขาจักต้องไปจัดการแม่ตัวดีเสียแล้ว นี่แค่อยู่ในเรือนยังสร้างเรื่องราวใหญ่โตไปทั่วร้านตลาด หากออกมานอกเรือนจะเป็นเยี่ยงใด
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×