สวัสดีค่ะ ^/\^
ไรท์เตอร์ชื่อ 'ไอซัส' นะคะ
เพิ่งแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก
เรื่องNCคงยังไม่มีอ่ะเนอะ
ถ้ามีอะไรจะติ(ชมคงไม่มี- -)ก็เม้นท์ไว้แล้วไอจะนำไปปรับปรุงแก้ไขนะคะ
------------------------------------------
[Au] บ.วองโกเล่รับจ้างสารพัด [D18, 169, xs, bf, 8059, 2700!!]
part Intro [บทนำ]
เรื่องของเรื่องมันก็มีอยู่ว่า...
@ บ.วองโกเล่รับจ้างสารพัด ...หรือชื่อเต็มๆว่า บริษัท วองโกเล่รับจ้างสารพัดเรื่อง
พร้อมแก้ข้อข้องใจสำหรับทุกท่าน.จำกัด (มหาชน)
...แต่ชื่อมันยาวซะจนคนจดทะเบียนขี้เกียจเขียน เลยย่อๆเอาแค่เนี้ย - -
เฮ้ออออ
คนเป็นบอสอย่างผมถอนหายใจยาวเฟื้อย ก็จะไม่ให้ผมหนักใจได้ยังไงล่ะ
ก็อีกเดี๋ยวลูกน้องของผมก็จะมากันครบแล้ว น่ากลัวชะมัด ไม่อยากจะไปคิดถึงมันเล้ย ให้ตายสิ
อะไรนะ บอกว่าคนเป็นหัวหน้าจะมานั่งกลัวลูกน้องตัวเองทำไมน่ะเหรอ
โอ๊ย โอ๊ย พวกคุณนี่ช่างไม่รู้อะไรเสียจริงๆ ก็ลูกน้องของผมแต่ละคนน่ะใช่เล่นซะที่ไหนกันเล่า
ถ้าไม่มาเจอเองน่ะไม่รู้หรอก!
เฮ้อ ถึงจะบอกว่าผมเป็นคนเรียกพวกเขามาเองก็เหอะ แต่ในใจจริงๆแล้วผมอยากจะอยู่ห่างๆให้พ้นๆจากคนพวกนี้จะตายอยู่แล้ว...เนี่ย...
มีอะไรเรียกใช้ผมเหรอคร้าบ ท่านรุ่นที่สิบ! ^^
มีอะไรก็พูดมาเร็วๆ! ชั้นเกลียดการจับกลุ่ม!
เฮ้อ ผมนึกว่าที่คุณเรียกผมมาก็เพราะคุณพร้อมจะมอบร่างกาย(และหัวใจ)ให้ผมแล้วซะอีก ^^
ชิๆๆ ถ้าไม่ยอมพูด เดี๋ยวเจ้าชายก็จับเจี๋ยนซะหรอก
อย่าเรื่องมาก ไอ้สวะ
น่านงายยยย เจ้าพวกนี้นี่พูด(คิด)ถึงก็มาเลยเรอะ จะให้ผมคิดให้จบก่อนไม่ได้เรอะไง เฮอะ (อะไรน่ะนู๋ซือ)
แต่คิดดีๆนะ ไม่ต้องขู่ร้อก
แค่เห็นหน้าพวกท่านข้าพเจ้าก็อยากจะพูดๆให้มันจบๆไป แล้วก็ไปที่ชอบๆซะที T T
... สรุปใครเป็นหัวหน้าใครเป็นลูกน้องกันแน่นะ...
เอ่อ... จะ ใจเย็นกันก่อนะ คะ คือ เดี๋ยวฉันจะรีบแจกงานให้ ทะ ทุกคนเดี๋ยวนี้แหละ ระ รอแป๊บนึงนะ ^^
เฮ้อ ทำไมเวลาพูดออกไปกับตอนแอบด่าในใจนี่มันต่างกันโดนสิ้นเชิงแบบนี้นะ
หลังจากพูดเกลี้ยกล่อมเสร็จทุกคนก็ยอมนั่งลงบนโซฟา ...แม้จะแย่งกันนั่งตัวที่ดีที่สุดก็เหอะ
อะ เอ่อ... ความสนใจของทุกคนวางจากโซฟาแล้วหันมาที่ผู้เป็นบอสซึ่งเอ่ยเสียงเรียก
คือ... จะให้ชั้นแจกงานเลยมั้ยอ่ะ ...แน่นอนว่าทุกคนต้องการให้เป็นไปตามนั้น
งั้น เริ่มจากโกคุเดระคุงก่อนนะ
ครับ!! ^^
ขย้ำให้ตาย...
เฮ้อ ถ้าให้ผมควบคุมร่างนั่นคุณคงเป็นบอสที่ดีกว่านี้เยอะเลยล่ะครับ
ชิๆๆ ชักช้า เจี๋ยนทิ้งงงง
ไอ้สวะเอ๊ย
... ให้ตายสิ! รู้สึกเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ที่สุด! โง่จริงๆเล้ย
โกคุเดระคุงน่ะต่อให้ต้องรอเป็นคนสุดท้าย เค้าก็ต้องยอมรอโดยไม่ว่าซักคำอยู่แล้ว
เอ่อ... แต่ผู้ดูแลสาขาอย่างรีบอร์น เป็นคนเรียงลำดับให้ผมว่าจะต้องให้งานใครก่อนเองนี่นา...
แต่ก็มีความเป็นไปได้สูงว่าเจ้าหมอนั่นจะแกล้งผม! เฮ้อ ช่างมันเหอะ พูดๆไปตามสคริปนี่ก็แล้วกัน
งั้น ฉันจะพูดสั้นๆ เข้าเรื่องเลยนะ โกคุเดระคุง งานที่นายต้องทำก็คือ... พ่อบ้าน อ่ะนะ
ห๊า!? พะ พ่อบ้านเนี่ยนะ!! อะ เอ่อ รุ่นที่สิบครับ...คือว่า ผมเกรงว่าลักษณะงานแบบนี้มัน...อาจจะไม่เหมาะกับ...
ไม่ ไม่ ไม่! โกคุเดระคุงน่ะเหมากับงานนี้มากเลยนะ เพราะถ้าให้งานนี้กับคนอื่นล่ะก็ผมต้องโดนฆ่าตายแน่ๆเลยน่ะสิ
... ตอนนี้สายตาของคนที่เหลือก็จ้องเขม็งมาทางผมแล้วด้วย
แปลเป็นภาษาไทยได้เลยว่า ถ้าแกโยนงานนี้ให้ชั้นทำแทนล่ะก็...
(จะขย้ำให้ตาย // จะยึดร่างคุณซะ แล้วบังคับให้คุณให้งานอื่นกับผมแทนซะ ^^ // เดี๋ยวก็เจื๋อนทิ้งซะหรอก // แกตายแน่ไอ้สวะ!)
แน่นอนว่าต่อให้ผมจะโง่ เซ่อ เอ๋อ ทึ่มขนาดไหน
(ด่าตัวเองทำไมล่ะลูก T T เดี๋ยวข้าพเจ้าก็โดนFCทูน่ารุมหรอกลูก!!)
แต่เรื่องแบบนี้ผมก็คิดไว้ก่อนแล้ว ถึงได้ให้งานนี้กับคนที่ผมเชื่อว่าจะไม่มีทางปฏิเสขคำขอร้องจากผม
หลังจากนั้นก็เชือดผมทิ้งอย่างแน่นอน อย่างมือขวาของผมเอง โกคุเดระ ฮายาโตะ ผู้นี้นี่เองไปยังไงล่ะ
โฮะๆๆ เปงงาย ผมเก่งชิมิล่า
แต่ว่า...ท่านรุ่นที่สิบครับ เอ่อ...
น้ำเสียงของอีกฝ่ายเริ่มอ่อนลงแล้ว เขาจะต้องกำลังคิดว่า
เรื่องแค่นี้เพื่อท่านรุ่นที่สิบ...เราต้องทำไรได้...รึเปล่า... ได้อย่างไม่ต้องสงสัย
(ทำไมนู๋ถึงทำอย่างกับเป็นรีบอร์นอ่านใจคนได้อย่างงั้นล่ะ) แล้วแน่นอน
ตอนนี้ถึงเวลาที่หนู(?)จะต้องงัดวิชามารยาเคะของหนู(?อีกครั้ง)ออกมาใช้ให้สมกับสมญานาม ซึนเดเระล่า ซะแล้ว
ถึงยังไงก็จะไม่ไปจริงๆเหรอ... มารยาเข้าไว้ๆ
คือ...
ถะ ถ้าโกคุเดระคุงไม่อยากไปก็ไม่เป็นไรนะ เอ่อ ชั้น...ชั้น ตอนนี้ตองทำตาแดงๆเข้าไว้ ฮุๆ ติดเบ็ดแล้วๆ
ถ้าเป็นความต้องการของท่านรุ่นที่สิบ ต่อให้ท่านสั่งให้ผมต้องกระโดดหน้าผาลงไปตาย
โกคุเดระ ฮายาโตะ คนนี้ก็จะปฏิบัติตามคำสั่งโดยไม่มีข้อแม้ขอรับ!
โอ้ววว ได้ผลกว่าที่คิดเยอะนะเนี่ย หึๆ พวกที่เหลือเองก็ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะ
หัวหน้าคนนี้น่ะมีวิชามารยาเคะ ถึง1, 691,218 วิธีนะจะบอกให้
(อะโหยยยย นี่มันอะร้ายยย หนูซือข้าพเจ้าทำไมถึงเป็นแบบนั้นไปได้ล่ะเนี่ย // ก็แกเป็นคนแต่งเองนี่ฟะ)
อื้ม นี่เป็นรายละเอียดเกี่ยวกับงานนะ ว่าแล้วผมก็หยิบเอกสารมาหนึ่ง...รีม...
แต่เห็นได้ชัดว่านี่เป็นปึกที่บางที่สุดแล้ว พร้อมกับยื่นไปให้มือขวาผู้น่าเลิฟ
ขอโทษนะ ชั้นไม่มีเวลาอธิบายงานให้โกคุเดระคุงฟัง แค่นี้คนอื่นๆเค้าก็รอนานแล้ว
ชั้นเกรงใจพวกค้าน่ะ อ้ะ แต่ในเอกสารมีข้อมูลที่จำเป็นทุกอย่างรวบรวมไว้พร้อมหมดทุกอย่างแล้วล่ะ
อ้อ แล้วถ้าขาดอะไรโทรมาบอกชั้นได้ทุกเวลาเลยนะ ^^
รับทราบครับ!! เสร็จแล้วก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง เดินออกจากห้องไปทันที
เฮ้อ เสร็จไปหนึ่ง ...แต่ยังเหลืออีกสี่ ความจริงผมกะว่ากับโกคุเดระจะใช้เวลาน้อยกว่านี้ซะอีก
... จิตสังหารเริ่มปล่อยอ่อยๆซะแล้วสิ ถ้ายังมัวชักช้าอีก มีหวังผมได้เป็นโรคขาดออกซิเจนตายแน่เลย
งั้น... คนต่อไปฮิบาริซัง ...ทำไมคนเป็นหัวหน้าอย่างผมจะต้องมาเรียกลูกน้องตัวเองว่าคุณด้วยนะ
...แต่ก็นะ ฮิบาริซังเคยบอกไว้ว่า เพราะฐานะในการเป็นสิ่งมีชีวิตของผมสูงกว่าคุณยังไงล่ะ
และ... แหงอยู่แล้ว ผมก็ได้แต่ก้มหน้ายอมรับมันไปยังไงล่ะ
งานของฮิบาริซังคือ ไปทำงานที่ร้านอาหารนะครับ ไปเป็นเด็กเสิร์ฟครับ... ชิ ทำไมคำนี้มันจุกอยู่ที่คอกันนะ
สงสัยไอ้ลางสังหรณ์ที่เป็นความสามารถพิเศษนั่น กำลังจะเตือนผมว่า
ถ้าแกหลุดปากออกไปก็มีแต่ ตายกับตาย เท่านั้นแหละ อะไรประมาณนั้นล่ะมั้ง
หึ งานของพวกสัตว์กินพืชชั้นต่ำ
อะ อาร้ายยยยย ถึงจะเป็นแค่การบ่นเบาๆแต่หูเจ้ากรรมดันได้ยินซะชัดแจ๋ว
แต่ยังไงฮิบาริซังก็น่าจะเป็นคนดี ...คงไม่ฆ่าเค้าหรอกเนอะ
รายละเอียดอยู่ในเอกสารหรือเปล่า
อ๊ะ อ๋อ ใช่ครับ
งั้นชั้นไปล่ะ
= = จบแล้วใช่มะ...
... =[]=
^ ^
-3-
_\ /_
... อะ เอ้อ งะ งั้น ตะ ต่อไป เอ่อ มุคุโรเลยนะ
ครับ ^^
งานของนายคือไปเป็นพนักงานบริษัทอ่ะนะ ... - - มีอะไรจะถามมั้ย
คึหึหึ ก็ยังดีกว่าไปเป็นพ่อบ้านละกันครับ ^^ อืม...
จากการวิเคราะห์ของผมแล้วดูท่าวองโกเล่จะเรียงลำดับการแจกงานให้ใครก่อน-หลังจากความยากง่ายของงาน
ใช่มั้ยครับ^^ ... =[]=' คึหึหึ ทำหน้าแบบนั้นแสดงว่าผมวิเคราะห์ถูกสินะครับ
เฮ้อ สมองผมปราดเปรื่องและชาญฉลาดขนาดนี้
ถ้าได้ครอบครองร่างของคุณ อาจจะสามารถทำให้เกิดปาฏิหาริย์ขึ้นมาก็ได้ ไม่สนใจดูหน่อยเหรอครับ? ^^
...อันที่จริงผมก็ไม่รู้อะไรหรอกครับ ไอ้รีบอร์นมันเขียนสคริปมาให้อย่างงี้ ผมก็พูดไปตามสคริปนั่นแหละ
เอ่อ... สรุปที่มันพูดมาทั้งหมดก็เพื่อไอ้นี่ใช่มั้ย?
แล้วก็...ให้ตายสิ ในสมองคนคนนี้มันจะเอาไว้คิดอะไรอย่างอื่นนอกจากเรื่องนี้ไม่ได้หรือไงเนี่ย
วันๆมีแต่จะยึดร่างผมๆ อย่างเดียวเลย
อะ เอาเป็นว่า นี่เอกสารของนายนะ คือแบบว่าที่เหลือเค้ารอนานแล้ว มันจะไม่ดีนะ
คือ แบบว่า...ชั้นเกรงใจพวกเค้าน่ะ ^^ ทั้งๆที่จริงแล้ว ไอ้พวกนั่นน่ะเป็นลูกน้องผมแท้ๆ ... เนี่ยนะ? ...
แล้วผมจะรอละกันครับ หวังว่าคราวหน้าคุณจะตัดสินใจได้ซะทีนะครับ ^^
...ความจริงก็ตัดสินใจได้ตั้งนานแล้วนี่ว่า ตู-ไม่-เอา-ด้วย-หรอก! ...แต่ข้าพเจาก็มิได้พูดออกไป ...- -
มุคุโรออกไปแล้ว ในห้องตอนนี้นอกจากผมแล้วก็มีคนอยู่อีกแค่สองคน
เย้ๆ อีกแค่นิดเนียวก็จะได้ไปสูดอากาศรับออกซิเจนแล้ว
งั้นต่อไป คุณแน....ซัส.... เอ่อ... ไอ้เจ้านี่มันหลับไปแล้วนี่หว่า - -แถมยังหนุนตักไอ้เจ้าชาย (กำมะลอ) นี่อีก
ชิๆๆ งั้นก็ให้งานเจ้าชายก่อนสิ
เอ้ย มะ ไม่ด๊ายยย ไม่ได้จริงๆ ทะ ทำอะไรมันก็ต้องเป็นขั้นเป็นตอนนะ
เพราะไอ้รีบอร์นมันบอกว่า มันติดเครื่องดักฟังไว้ในห้อง
แล้วถ้าผมพูดผิดสคริปไปนิดเดียว หรือกระแดะให้งานคนผิดลำดับสคริปที่มันเขียนไว้
มันก็จะ บึ้ม ห้องผมทิ้งน่ะสิ ...แม้ว่ามันจะดูเวอร์ไปหน่อย แต่ก็นะ
สำหรับรีบอร์นแล้วมันก็คงเป็นแค่เรื่องเล็กอย่างกับขี้จิ้งจกเลยล่ะมั้ง (ทำไมต้องขี้จิ้งจก - -)
เพราะฉะนั้นผมไม่เสี่ยงไว้แหละ ดีที่สุด
เฮ้อ ช่างเหอะ คนเป็นเจ้าชายก็ต้องเสียสละให้คนอ่อนแอที่ด้อยกว่าอยู่แล้ว
พูดจบเขาก็เอาแต่ก้มหน้าอยู่อย่างงั้น ก็นะ
ไอ้ทรงผมที่ปิดหน้าไปครึ่งค่อนนั่นทำให้คนเป็นบอสมองไม่เห็นหรอกว่า
ไอ้เจ้าชายนั่นมันกำลังมองคนที่เอาหัวเกยตักเขาไว้ด้วยสายตาเคลิบเคลิ้มขนาดไหน
อ๊ะ ตอนนี้แก้มเขาเริ่มขึ้นสีแล้วด้วยแหละ
มองอะไร ไอ้สวะ
O////O บะ บอส ตะ ตื่นแล้วเหรอ
ลืมไป ต่อให้ทรงผมเขาอเนกประสงค์แค่ไหน แต่สำหรับคนที่อยู่ในมุมมองนั้นไม่มีทางที่จะไม่เห็นสีหน้าของเขาเด็ดขาด
ไหนล่ะงานชั้น จะพูดก็พูดเร็วๆ คนที่นอนอยู่บนตักลุกขึ้นแล้ว
ตอนนี้เขาอยู่ในท่านั่งพาดขากับโต้ะแล้วด้วย ...ทำให้เจ้าชายแอบทำหน้าเสียดายเล็กน้อย ...อ่า... ดูดีๆก็ไม่เล็กน้อยแฮะ
งานของคุณแซนซัสคือไปเป็นผู้ดูแลให้คุณสควอลี่ เอ๊ย คุณสควอโล่นะฮะ
ค่าตัวเท่าไหร่
... ให้ตายสิ เรื่องมากชะมัด! อ๊ะ นี่! ห้ามบอกใครนะว่าผมแอบด่าเขาในใจน่ะ ผมยังไม่อยากตาย T^T
เท่าไหร่
อ๊ะ เอ้อ คือ คุณลุสซี่เค้าบอกว่า ให้ค่ามัดจำไว้2ล้าน ถ้าเสร็จงานแล้วจำจะให้อีก3ล้าน เอ่อ รวมแล้วเป็น5ล้านครับ
แกดูถูกชั้นว่าชั้นบวก2กับ3เองไม่ได้เรอะไง
เอ้ย ปะ เปล่านะครับ ซวยล่ะตู T^T
เออๆ 5ล้านใช่มั้ย ไปล่ะ
= = อะไรกันหนอชีวิตคนเรา ไอ้คนถามสั้นๆ มันก็โค-ตะ-ระสั้นเลย
ส่วนไอ้คนถามยาวๆนี่มันก็ยาวจัด เฮ้อ ให้ตายสิ
อ๊ะ เหลือ(ไอ้)เจ้าชาย(บ้า)นี่อีกคน(ตัว) ก็จะได้สบายละ สู้ๆ สึนะไฟท์!
แล้วงานของเจ้าชายคืออะไรล่ะ
เป็นหมอครับ
เป็นหมอ! เย้ๆ เจ้าชายจะได้ผ้าใส้คนแล้ว ฮูเล่ๆฮ่าๆ ฮิ้ฮิ้ว
= = แต่ละคนช่าง... เฮ้อ เหนื่อยใจอ่ะ
เอ่อคือ... งานที่ได้รับมาคือเป็นสัตว์แพทย์ครับ ไม่ใช่ศัลยแพทย์ ^^
โห่ ... ... ฮิ้ววววว
ดูเหมือนคุณท่านรอคนฮิ้วให้ แต่ดันนึกขึ้นได้ว่าไม่มีใครอยู่สินะ (ผมเป็นที่ยกเว้น เพราะรู้กันดีว่าผมรับมุขไม่เป็น - -)
มีอะไรจะถามมั้ยครับ
ชิๆๆ ไม่มีหรอก เพราะเจ้าชายเพอร์เฟ็กต์ ตรัสรู้เองได้แหละ อ๋อเหรอ
ไปล่ะ สัตว์แพทย์งั้นเหรอ ชิๆๆ ไม่เป็นไร ผ่าไส้หมาแทนก็ได้ ชิๆๆ
เฮ้ย มะ ไม่ได้นะ! มะ ไม่ทันซะแล้ว T[]T มันเดินออกจากห้องปิดประตูไปแหล่ว
แถมไอ้เจ้าชายนี่ไว้ใจไม่ค่อยจะได้ซะด้วย ถ้ามันเกิดพูดจริงทำจริงขึ้นมาล่ะก็... งือ แค่คิดก็รันทดใจแล้ว!
อ๊ะ! เดี๋ยวก่อน! ตอนนี้... ไม่มีใครอยู่ในห้องแล้วนี่ ... เย้ๆ \(^O^)/ เฮ้อ ปลอดโปร่งดีจังเล้ย
อย่างงี้ก็ออกไปเดินเล่นรับออกซิเจนบริสุทธิ์ได้แล้วจิ ลั้ลลาๆ
แกยังไปไหนไม่ได้หรอก
วาบ... ทำไมผมถึงได้เสียวสันหลังแบบนี้นะ ... ไอ้เสียงเมื่อกี้มันเสียง...
รีบอร์น!
ก็ชั้นน่ะสิ จะทำไม เฮ้อ ให้ตายสิ แกนี่มันใช้งานไม่ได้เล้ย อุตส่าห์เขียนสคริปให้แล้วแท้ๆ
แต่ใช้เวลาเป็นชาติขนาดนี้ ไอ้ห่วยมันก็ยังเป็นไอ้ห่วยวันยังค่ำสินะ
เป็นขอทานก็ห่วย ขนาดเป็นหัวหน้าคนก็ยังห่วยเลย เฮ้อ ชั้นล่ะเหนื่อยใจ
มะ มันอาร้ายยยย โผล่มาปุ๊บก็เอาแต่ด่าผมลูกเดียว แถมไม่ยอมเปิดโอกาสให้ผมเถียงซะด้วยแน่ะ
แล้วตกลงมาหาชั้นนี่มีอะไร
หึ แกเป็นลูกน้องชั้นแต่ขึ้นเสียงกับชั้นได้ แต่พอเป็นลูกน้องตัวเองปุ๊บดันกลัวจนหัวหด เฮอะ
นี่ นี่ นี่ แกน่ะเป็น ผู้ดูแลและคอยให้คำแนะนำในการเป็นหัวหน้าคน ของชั้นนะเฟ้ย ไม่ใช่หัวหน้า! เข้าใจหน่อยเซ่!
เอาเหอะ ยังไงให้ชั้นบอกงานแกก่อนแล้วค่อยด่าแกต่อก็ยังไม่สาย
อะไรของมัน -*- หือ!? เมื่อกี้มันพูดว่าอะไรนะ..
เมื่อกี้ชั้นพูดว่า เอาเหอะ ยังไงให้ชั้นบอกงานแกก่อนแล้วค่อยด่าแกต่อก็ยังไม่สาย ไอ้ความจำสั้น
นี่อย่ามาอ่านความคิชั้นนะ ...แล้วก็อย่ามาว่าชั้นนะ ...แล้วก็...ห๊า!? เฮ้ย งะ งานอะไรอีกอ้ะ!
กะ ก็ชั้นให้งานทุกคนไปหมดแล้วนะ ยะ ยังต้องทำอีกเหรอ มะ ไม่เอาแล้วนะ!
เป็นไงเห็นมะ ไอ้คนที่จะเป็นหัวหน้านายน่ะมันทั้งห่วย โง่ งี่เง่า เซ่อ เอ๋อ ทึ่ม
ซื่อบื้อ ปัญญาอ่อน ซังกะบ๊วย เรียบเรียงประโยคที่จะพูดก็ไม่เป็น ชอบพูดติดอ่าง
สมองก็ช้า แถมกลัวลูกน้องตัวเองหัวหด เสียชื่อชั้นหมดเลย นี่ ถ้าใครถามก็ห้ามบอกนะว่าชั้นรู้จักเจ้าเนี่ยอ่ะ
หือ?... นี่นายคุยกะใครอ่ะ นี่! รีบอร์น!
แนะนำตัวซะสิ
ซาวาดะ สึนะโยชิ
ไม่ใช่แกเฟ้ย!
โคซาโตะ... เอ็นมะ...
หือ?... อ๊ะ หะ เฮ้ย เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ อ๊ะ ถะ ถ้าจะรีเควสงานก็
เอ่อ คือ... ตอนนี้บริษัทปิดแล้วนะครับ ละ แล้วก็ พนักงานเราก็งานครบมือกันหมดแล้วนะครับ
ไว้เดี๋ยวจะค่อยติดต่อทีหลัง...
ไอ้โง่
วะ ว่าไงนะ
ผม... จะมา... เป็นลูกน้องคุณครับ...
อะไรนะ
ไอ้บ้าหูตึงเอ๊ย ไอ้เนี่ยจะมาเป็นลูกน้องแกต่างหากเล่า!
ลูกน้อง? ชั้นก็มีลูกน้องตั้งห้าตนแล้วนี่นา ไม่เห็นจะต้องมีเด็กใหม่เลย
งงสิครับ จะมาเป็นลูกน้องผม? ทั้งๆที่ป้ายรับสมัครงานก็ไม่มีติดซักใบเนี่ยนะ
แถมเอกสารให้พิจารณารับงานก็ไม่มีซักใบ? หมายความว่าไงเนี่ย ผมงงไปหมดแล้วนะ
อ๊ะ ... จะว่าไป ไอ้ลูกน้องที่มีอยู่ตอนนี้ก็เป็นรีบอร์นที่ดึงมาเข้าบริษัทเองนี่นา หรือว่าคนนี้ก็ด้วย?
นี่เป็นเด็กที่จะมาขอฝึกงานและประสบการที่บริษัทพันธมิตร ชิม่อน รับจ้างทุกอย่างไม่เลือกหน้า
ดังนั้นระหว่างที่โกคุเดระไปทำงาน แกก็จะมีมือขวาเป็นโคซาโตะยังไงล่ะ
... ถ้าโกคุเดระได้ยินเรื่องที่มีคนมาเป็นมือขวาแทนตัวเองละก็ได้วิ่งจู๊ดมาจัดการบึ้มไอ้นั่นเละแน่
...เอ่อ คุณก็ช่วยเหยียบเอาไว้ อย่าเอาไปบอกเค้านะ
เริ่มงานวันนี้นะ
เฮ้อ นี่ขนาดลูกน้องเจ้าปัญหาไปกันหมดแล้วนะ แต่ผมก็ยังไม่วายต้องปวดหัวอยู่ดี
เหอะๆ โคซาโตะคุง มาฝึกประสบการณ์งั้นเหรอ ให้ตายสิ ชิม่อนเนี่ยฉลาดจริงๆนะ
ลองมาฝึกประสบการณ์กับผมนี่แหละ ได้อะไรเยอะแน่!
เฮ้อ ให้ตายสิ
อ๊ะ วันนี้ผมถอนหายใจกับพูดคำว่า ให้ตายสิ เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วนะ
มีใครอยากช่วยผมนับมั้ยครับ... ไม่มีเหรอ อ๊ะๆ ไม่เป็นไรๆ ไม่ต้องแล้วก็ได้ เดี๋ยวก็หาว่าผมไร้สาระอีก
เฮ้อ ให้ตายสิ
.....
TBC. To Be Continue.....
---------------------------------------------
ตัดฉับ
แปะไว้แค่นี้ก่อนนะคะ
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ ^/\^
"NIGHT' KNIGHT"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น