เรื่องสยองขวัญในโรงเรียน-school horror stories - เรื่องสยองขวัญในโรงเรียน-school horror stories นิยาย เรื่องสยองขวัญในโรงเรียน-school horror stories : Dek-D.com - Writer

    เรื่องสยองขวัญในโรงเรียน-school horror stories

    เอ่อ ชั้นว่าอย่าไปยุ่งกับพี่เค้าดีกว่ามั้ง ดูไม่น่าไว้วางใจยังไงก็ไม่รู้นะ

    ผู้เข้าชมรวม

    59

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    59

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  สืบสวน
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  8 ก.พ. 67 / 14:19 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้


    ชั้นกับเพื่อนเป็นนักเรียนชั้นมัธยมต้นของโรงเรียนแห่งหนึ่ง ในเย็นวันหนึ่งหลังเลิกเรียน ชั้นกับเพื่อนที่บ้านอยู่ใกล้โรงเรียนนั้น ได้นั่งเล่นคุยอะไรกันเรื่อย ๆ จนประมาณเกือบหกโมงเย็น คนส่วนใหญ่ก็กลับบ้านไปแล้วล่ะนะ ระหว่างทางกลับบ้านก็อยากจะแวะเข้าห้องน้ำก่อนเสียหน่อย แต่ชั้นเห็นว่ามีเด็กผู้ชายเข้าไปอยู่ก่อนแล้วเลยไม่ได้เข้าไป บังเอิญว่าคน ๆ นั้นดันเป็นรุ่นพี่สุดป๊อปในโรงเรียนที่เพื่อนชั้นปลื้มอยู่เนี่ยสิ เธอก็เลยยืนคอยอยู่หน้าห้องน้ำตาวิ้ง ๆ แต่ชั้นรู้สึกแปลก ๆ มากกว่า ทำไมถึงมีกลิ่นเลือดโชยออกมาล่ะ แล้วคิดยังไงถึงไปล้างหน้า ล้างมือในห้องน้ำหญิง ทั้ง ๆ ที่ข้าง ๆ กันก็เป็นห้องน้ำชายแท้ ๆ รุ่นพี่สุดป๊อปเงยหน้ามองเห็นชั้นกับเพื่อน เค้าทำหน้าหงุดหงิดใส่และเดินออกไป ชั้นคิดว่าอย่างไรก็แปลกมาก


     

    หลังจากนั้นที่โรงเรียนก็วุ่นวายเพราะมีตำรวจอยู่เต็มไปหมด ดูเหมือนจะมีฆาตกรฆ่าหั่นศพเด็กนักเรียนหญิงในโรงเรียน น่ากลัวมากเลยล่ะ ชั้นได้แต่คิดเชื่อมโยงสถานการณ์ว่า รุ่นพี่สุดป๊อปคนนั้นน่าสงสัยสุด ๆ ไปเลยล่ะ ในขณะที่ชั้นกำลังเคร่งเครียดอยู่นั้นเอง เพื่อนรักของชั้นก็ทำหน้าดีใจเสียเต็มประดา หล่อนบอกกับชั้นว่ารุ่นพี่สุดป๊อปคนนั้นฝากเพื่อนบอกมาว่าให้ไปหาหลังเลิกเรียน ชั้นว่าไม่น่าไว้วางใจเท่าไร


     

    แก ๆ พี่เค้าชอบชั้นว่ะ เค้าต้องมาสารภาพรักกับชั้นแน่เลย


     

    เพื่อนรักของชั้นบิดตัวไปมาอย่างขวยเขิน


     

    เอ่อ ชั้นว่าอย่าไปยุ่งกับพี่เค้าดีกว่ามั้ง ดูไม่น่าไว้วางใจยังไงก็ไม่รู้นะ


     

    แต่เพื่อนรักของชั้นก็เอาแต่หมุนไปหมุนมา และหลังจากวันนั้นชั้นก็ไม่พบเพื่อนของชั้นอีกเลย

    ตัวชั้นเองก็ไม่กล้าบอกใครทั้งนั้นเกี่ยวกับเรื่องนี้ อันที่จริงชั้นเองก็เครียดมาเหมือนกัน วิตกจริตจนไม่อยากมาโรงเรียนเลยล่ะ เพื่อนรักหายไปทั้งคน แต่สัญชาติญาณบางอย่างในใจชั้นมันบอกว่า เพื่อนของชั้นน่าจะตายไปแล้ว


     

    พอชั้นมาโรงเรียน ชั้นพยายามคิดว่าตัวเองคิดมากไปเอง แต่ดูเหมือนว่ารุ่นพี่สุดป๊อปกับกลุ่มเพื่อนของเค้าคอยจับตามองชั้นอยู่ ชั้นพยายามเป็นอย่างยิ่งที่จะอยู่ท่ามกลางฝูงชนและหลีกเลี่ยงการพบปะรุ่นพี่เหล่านั้นให้มากที่สุด


     

    แต่ว่านะ


     

    เย็นวันหนึ่ง ณ ห้องสมุดโรงเรียน ชั้นที่รู้สึกแปลก ๆ เวลาอยู่ที่นี่ ดูเหมือนว่าเพื่อนรักของชั้นอยู่ที่นี่อย่างไรก็ไม่รู้ ชั้นใช้สัญชาติญาณของตัวเองรู้สึกว่าน่าจะอยู่บนเพดาน ตรงไหนหรอ ชั้นครุ่นคิด จนกระทั่งพบร่างลอยเหนือพื้น ในชุดนักเรียนก้มหน้าลงต่ำ นั่นดูคล้ายเพื่อนรักของชั้นมากทีเดียว พอหล่อนเงยหน้าขึ้นชั้นก็ว่าใช่เลยล่ะ หล่อนเอาแต่พึมพำพูดคำเดิม ๆ ซ้ำ ๆ ว่ารุ่นพี่คนนั้นหลอกเธอ รุ่นพี่คนนั้นฆ่าเธอ เธอต้องการให้ชั้นแก้แค้น และคอยวนเวียนอยู่รอบ ๆ ตัวชั้นไม่ให้ชั้นกลับบ้าน ชั้นพยายามอธิบายว่าตัวเองก็ถูกหมายหัวไว้อยู่เหมือนกัน และถ้าชั้นตายไปอีกคนใครจะช่วยเธอ แต่เพื่อนของชั้นกลับไม่ฟังเหตุผลเหล่านั้น หล่อนเอาแต่พูดคำเดิมซ้ำ ๆ วนไปวนมา ก็เป็นวิญญาณนี่นะ ชั้นก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดี จนกระทั่งอยู่ ๆ หล่อนก็เงียบไป พอชั้นเงยหน้าขึ้นไปก็พบว่าเธอหายไปแล้ว พอมองขึ้นไปดี ๆ ชั้นก็เห็นบางอย่างดูเหมือนขยับไปมาในช่องแอร์ ดูเหมือนเส้นผมของคน ชั้นรู้สึกแย่และรีบเดินออกไป แต่กลับเดินชนกับคนที่ชั้นอยากจะหนีไปไกล ๆ ที่สุด รุ่นพี่สุดป๊อปนั่นเอง


     

    ในใจของชั้นนั้นสติแตกไปไหนต่อไหนนานแล้วแต่ชั้นไม่รู้จะทำอย่างไรดี เค้าบอกว่ามีเรื่องอยากคุยด้วย ก็ต้องไปนั่นแหละ ชั้นมาคนเดียว อีกฝ่ายมาเป็นกลุ่มนี่นา หลังจากพูดคุยกันไปสักพักชั้นก็บอกว่าไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น เค้ากลับถามชั้นว่าเมื่อกี้นี้ชั้นมองอะไรอยู่ อยากเข้าไปอยู่ในนั้นอีกคนหรอ ชั้นบอกเค้าว่าชั้นจะไม่บอกใคร ปล่อยชั้นไปเถอะ แหงล่ะว่าชั้นโกหก ถ้ารอดไปได้ชั้นจะวิ่งไปหาตำรวจให้เร็วที่สุด ขอแค่รอดออกไปเท่านั้นแหละ


     

    เธอโกหก


     

    พวกเค้าว่าและหลังจากนั้นชั้นก็ไม่รับรู้อะไรอีก


     

    ชั้นรู้สึกแปลก ๆ ราวกับกำลังฝันอยู่ ฝันว่าตกมาจากที่สูงมาก ๆ อย่างงั้นหรอ ชั้นลืมตามอง ชั้นกำลังหล่นลงมา หน้าผา ? ชั้นยับสายสายมองไปมันเป็นถุงกระสอบสีน้ำตาลที่เอาไว้ใส่ทรายนี่นา อา ขยับตัวไม่ได้ ความรู้สึกแบบนี้ น้ำ ชั้นถูกทิ้งลงมาในน้ำอย่างงั้นหรือ ชั้นทำได้แค่กระพริบตา อย่างน้อยท้องฟ้าก็เป็นสีน้ำเงินที่ชั้นชอบ เมื่อชั้นจมลึกลงไปเรื่อย ๆ ทัศนียภาพของชั้นถูกบดบังด้วยเหล่าปลาน้อย ๆ ที่ว่ายวนไปมา ดูเหมือนว่ามันพยายามะตอดชั้นด้วยแหละ ฮะ ๆ ทั้ง ๆ ที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้แท้ ๆ นอกจากความหนาวทำไมชั้นถึงไม่รู้สึกอะไรอีกเลยล่ะ ตัวชั้นในตอนนี้ยังมีชีวิตอยู่ หรือตายไปแล้วกันแน่นะ ชั้นรู้แต่ว่าความมืดมันน่ากลัว เพราะฉะนั้น ชั้นจะไม่หลับตาเด็ดขาดเลยล่ะ


     

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×