คิรากร

เสียงฝีเท้าดังขึ้นมากมายในความมืด พร้อมเสียงตวาดลั่น

“เเกอยู่ไหน ยอมออกมาซะดีๆ เเกหนีไปไหนไม่รอดหรอก” ทันทีที่เขาพูดจบประโยคก็มีดาวกระจายปริศนาที่พุ่งผ่านความมืดมาปักที่ตำเเหน่งหัวใจอย่างเเม่นยำ ชายผู้นั้นขาดใจตายทันที

บรรยากาศโดยรอบนั้นกดดันขึ้นเท่าตัว เนื่องด้วยความมืดมิดนั้นกลืนกินจิตใจจนหนาวสะท้านไปด้วยความกลัว เเต่ยังไม่ทันที่กลุ่มคนเหล่านั้นจะได้ทำอะไรต่อไป ดาวกระจายก็พุ่งเข้ามาอย่างต่อเนื่องจนเหลือเพียงความเงียบงัน ทั้งกลุ่มนั้นขาดใจตายในทันที ไม่มีเเม้เเต่โอกาสที่จะเปล่งเสียงร้องขอความปราณี

บนต้นไม้ใหญ่ไม่ไกลจากตรงนั้นปรากฎร่างหนึ่งกลมกลืนอยู่กับความมืด ถือดาวกระจายพร้อมต่อสู้ เเฝงตัวอย่างมิดชิดคงไว้เเต่ดวงตาอันมืดมิดเเละเยือกเย็น เพียงพริบตาเดียวร่างนั้นก็หายไปเสมือนไม่เคยอยู่ที่นี่มาก่อน

(มาเปิดเรื่องไว้ก่อนค่ะ)

นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจินตนาการของผู้เเต่งค่ะ ไม่มีเจตนาพาดพิงบุคคล สถานที่ หรือสิ่งใดค่ะ

(เครดิตภาพประกอบ : http://www.toysmile.com/catalog/product/view/id/11732/s/wizard-hoodie-sweater/category/220/)