คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : BAD NEWS :: 8
---------------------------
เช้าวันต่อมา
“นี่น้องเล็กไปพร้อมเฮียมั้ย”
“ก็ดีนะครับจะได้ไม่รบกวนเซฮุน”
“งั้นไปเถอะ”
“ครับ”ชานยอลเดินตามเฮียซีวอนไปที่รถซึ่งวันนี้ฮีชอลไม่ได้ไปด้วยเพราะต้องเดินทางไปต่างประเทศกระทันหันเนื่องจากต้องไปศึกษาดู
งานที่มหาลัยที่อังกฤษซึ่งซีวอนขอตามไปด้วยก็ถูกร่างบางปฏิเสธและให้เหตุผลว่าอยากไปดูงานอย่างสงบและไปเที่ยวกับพวกเพื่อนๆ
มากกว่า
“เออนี่จะสอบแล้วอ่านหนังสือบ้างรึยังแล้วเรื่องถ่ายแบบล่ะจะทำยังไง”หลังจากที่ขึ้นมาบนรถเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ถ่ายแบบวันนี้เสร็จแล้วก็ได้วันหยุดยาวจนกว่าจะหมดช่วงสอบครับส่วนเรื่องอ่านหนังสือพี่ไม่ต้องหวงหรอกผมอ่านแล้วล่ะครับขืนไม่อ่านก็
ตายสิข้อสอบเจ้นี่โคตรมหายากเลยออกเองจริงป่ะเนี่ย”ชานยอลพี่สะใภ้ตัวเองให้ซีวอนฟังซึ่งซีวอนก็อดที่จะขำไม่ได้
“ว่าเมียเฮียระวังเจ้าตัวได้ยินแล้วเอามีดมาเฉาะหัวเอานะ”
“อยู่ไกลกันขนาดนี้ถ้ายังได้ยินก็เกินไปแล้วมั้งเฮีย”
“เดี๋ยวเฮียฟ้อง”
“ขี้ฟ้องอ่า”ชานยอลเบะปากใส่พี่ชายตัวเองก่อนจะหันหน้าหนีอย่างงอนๆส่วนผู้เป็นพี่นั้นก็ขัยรถต่อไปไม่สนใจง้อน้องเลยสักนิดเพราะคิด
ว่าเดี๋ยวค่อยง้อทีหลังก็ได้
“อ่าเฮียไม่ง้อเค้าจริงดิ”ชานยอลจิ้มแบนซีวอนก่อนจะถามออกมาเสียงแผ่ว
“ไม่”
“ใจร้ายผมไปแล้วนะแล้วเจอกันที่บ้านครับ”ชานยอลกกล่าวลาซีวอนในขณะที่รถจอดที่โรงจอดรถเสร็จพอดีก่อนจะเปิดประตูก้าวเดินตรงไป
ยังตึกคณะของตนทันที
หน้าตึกคณะ
“ตัวเล็ก”เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นเรียกให้ร่างสูงโปร่งหยุดเดินก่อนจะมองไปตามเสียงที่ได้ยินก็พบกับเจ้าของเสียงตัวสูงเด่นที่ตอนนี้มีนักศึกษา
มากมายต่างเหลียวมองทั้งหญิงและชาย
“มาได้ไงครับ”ชานยอลเดินเข้าไปหาคริสที่ยืนอยู่ไม่ไกล
“มารอเราน่ะแหล่ะ”
“หืม?รอผมเหรอ”
“ใช่น่ะสิ”
“พี่คริสมีอะไรเหรอถึงรอผม”
“พี่คิดถึงเรา”
“…..”
“พี่พูดจริงนะตัวเล็กพี่จะเป็นบ้าตายอยู่แล้วเนี่ยทั้งเรื่องที่เราไปถ่ายแบบอะไรนั่นอีก”
“ก็พี่ลู่หานมาขอร้องแล้วผมก็ไม่อยากจะปฏิเสธนี่นา”
“พี่รู้ว่าตัวเล็กไม่ปฏิเสธคนแต่ตัวเล็กก็น่าจะปรึกษาพี่บ้าง”
“ก็ตอนนั้นพี่คริสไม่ว่างนี่นา”
“ถ้าเป็นเรื่องของตัวเล็กพี่ว่างเสมอนะรู้มั้ย”คริสพูดพร้อมกับดึงคนตรงหน้าเข้าไปกอดแน่น
“เดี่ยวคนอื่นก็มาเห็นหรอก”
“ไม่เห็นจะแคร์”
“ผมต้องไปเรียนแล้วนะ”
“พี่ยังไม่หายคิดถึงเลย”
“ก็โทรมาสิครับ”
“ว่างรับสายพี่รึไงหะเรา”
“ผมต้องถามพี่มากกว่านะว่าว่างโทรมาหาผมเหรอ”
“จะให้พี่ทวนความจำมั้ยครับ”หลังจากที่คริสพูดจบก็ทำเองชานยอลหน้าแดงเพราะความเขินอาย
“ผมไปเรียนแล้วพี่ก็ไปทำงานได้แล้วครับ”
“ตัวเล็ก”คริสเรียกชานยอลเสียงแผ่วเบาก่อนที่ชานยอลจะเงยหน้าขึ้นไปมองว่าคนตัวสูงมีอะไรที่จะพูดกับตนอีก
“ตัวเล็กเปลี่ยนไปมากเลยนะรู้ตัวมั้ย”
“เห?ผมก็เป็นอย่างนี้นานแล้วนี่พี่คริสคิดมาไปเองรึเปล่า”
“พี่ไม่ได้คิดไปเองนะครับเราน่ะเปลี่ยนไปเยอะจนพี่คิดว่าคนะคนเลย”
“อ่าอย่างนั้นเหรอครับ”
“ช่างมันเถอะเราไปเรียนเถอะเดี๋ยวพี่ก็ต้องไปทำงานแล้วเหมือนกัน”
“อ่าครับ”
~จุ๊บ~ คริสจุ๊บแก้มชานยอลก่อนที่จะปล่อยให้คนตัวเล็กกว่าเป็นอิสระ
“-//- ไปแล้วนะพี่คริส”
“ครับตั้งใจเรียนนะ”
“พี่ก็ตั้งใจทำงานนะครับ”
“แน่นอนสิถ้าพี่ไม่ตั้งใจทำงานพี่จะเอาเงินที่ไหนมาขอเราล่ะ”
“พี่คริสบ้า”
“บ้าแล้วรักมั้ยล่ะครับ”
“ไม่คุยด้วยละไปดีกว่าเบื่อคนขี้เหร่”ชานยอลพูดจบก็วิ่งหนีไปทันทีเพราะถ้าขืนยังยืนอยู่มีหวังไม่ต้องไปเรียนกันแน่ๆเลย
“มึงดูมันเดินหน้าบานมาแต่ไกลเลยสงสัยเมื่อคืนพี่คริสจัดหนัก”เสียงซิ่วหมินหันไปพูดกับเซฮุนแต่ก็โดนฝ่ามือพิฆาตของเซฮุนเข้าให้
ไป1ที
“เสื่อมว่ะแม่งไปกล่าวหาเมียกูเฉย”เมื่อเซฮุนพูดจบก็โดนซิ่วหมินเอาคืนไป1ทีเช่นกัน
“พูดได้เต็มปากเต็มคำเมียโถๆๆๆๆๆขอให้อีพี่ลู่ของมึงไม่แล”
“ปากเน่านะมึงเดี๋ยวชก”
“ชกมากูชกกับ”
“อีเปาเน่าไม่คุยกับมึงละ”
“อยากคุยด้วยตายแหล่ะ”
“ที่รักมาแล้วเหรอมานั่งมามะจุ๊บๆ”เซฮุนหันไปหาชานยอลที่เดินเข้ามาถึงแล้วก่อนจะพูดอะไรที่ทำให้คนฟังขนลุกซู่เลยซึ่งหนึ่งในนั้นก็คง
ไม่พ้นซิ่วหมิน
“พอเถอะครับคุณโอเซฮุนกูจะอ้วก”
“ก็ไปอ้วกสิเรื่องของมึง”
“กูเสียดายข้าวเถอะควาย”
“พอเลยทั้งคู่เถียงกันได้ทุกวี่ทุกวันไม่เบื่อเหรอไง”
“เบื่อ!”ทั้งสองตอบออกมาพร้อมกัน
“เบื่อก็เลิกเถียงกันซะทีสิ”
“มันเริ่มก่อนนะ”
“แกแหล่ะไอ้หมินอย่ามาโยนขี้ให้คนหล่อเยี่ยงนี้”
“หล่อตาย”
“เออหล่อจะทำไมอิจฉาก็บอก”
“อิจฉาพ่องดิ”
“เฮ้อจริงเลยนะ”ชานยอลถอนหายใจก่อนจะมองทั้งสองสลับไปมาพร้อมทั้งส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่ายกับนิสัยเด็กๆของทั้งสองคนนี้
“เออว่าแต่แกเถอะยอลยิ้มมาซะหน้าบานเชียวพี่คริสจัดหนักมา?”
“พูดบ..บ้าอะไรน่ะ”ชานยอลก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย
“จริงเหรอเนี่ย”ทั้งสองคนทำตาโตเท่าไข่ห่านเมื่อชานยอลไม่ได้ปฏิเสธแต่กลับก้มหน้าเขินแทนจนคนที่ชอบคิดเองเออเองอย่างสองคนนี้มี
หรือจะพลาดดดดด
“โอ๊ยพอเลยคิดกันไปไหนแล้วเนี่ยพี่คริสแค่มารออยู่ที่หน้าตึกคณะเท่านั้นเองคิดไปนุ่นเลยนะพวกนายน่ะ”ชานยอลเงยหน้ามาปฏิเสธทันที
เมื่อตั้งสติได้ว่าเพื่อนตนนั้นพูดถึงเรื่องอะไร
3 เพื่อนซี้เถียงกันไปได้สักพักก็ต้องหยุดและหุบปากลงเมื่ออาจารย์ได้เข้ามาสนเป็นที่เรียบร้อยแล้วพวกเขาตั้งหน้าตั้งแต่เรียนและจด
เลกซ์เชอร์อย่างตั้งใจเพราะว่าวันนี้เป็นวันเรียนวันสุดท้ายก่อนที่จะสอบทำให้หลายๆคนตั้งใจจดเป็นพิเศษเนื่องจากข้อสอบแต่ละวิชานั้นไม่
หมูเลยล่ะ ซึ่งจงอินที่ว่าขี้เซามากตอนนี้ยังนั่งจดกับเขาเลยสงสัยจะยากมากจริงๆนะเนี่ย
=========================================================================
หายไปนานจะมีคนรออ่านมั้ยเนี่ย 555
ตอนนี้อาจจะสั้นไปสักเล็กน้อยเพราะแต่งอย่างเร่งรีบ
เนื่องจากห่างหายไปนานเพราะติดเรียนนู่นนี่นั่นจน
ไม่ค่อยว่างเลยมาอัพให้เลยค่าอาจจะไม่ถูกใจแต่มัน
เป็นอะไรที่หัวมันจะตันเวลาจะแต่งไปแบบไม่แต่ง
หัวมันจะแล่นปรื๊ดปร๊าดมากเลยค่าก็ฝากด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาชมอ่านค่า 55555
ความคิดเห็น