{You’ve been on my mind} คุณหน่ะเข้ามาอยู่ในใจผมแล้วนะ

ผ้าม่านบางๆ...ที่ผมไม่สามารถออกไปได้

ทรมานจัง

"เมฆ! เมิ่อไหร่จะลงมา แม่รอนานแล้วนะ"

ใช่ เมฆ คนที่ผมคอยดูเขาเติบโตมานานมากๆแล้ว

น่ารักเหมือนเดิมเลยนะ

สวัสดีครับ ผมชื่อ สกาย เรียกอีกอย่างว่า แดเนียลก็ได้ครับ

ผมหน่ะ ไม่ได้อยู่ในโลกที่พวกคุณอยู่หรอกครับ

ผมหน่ะได้แค่เฝ้ามองพวกคุณทำอะไรไปเรื่อยเปื่อย เหมือนที่พวกคุณนั่งดู เอ่อ...เขาเรียกว่าอะไรนะ

"แปปนึงงงง เมฆเก็บแผ่นวีดีโออยู่"

อ่าใช่!!  เรียกว่า นั่งดูวีดีโอ นั่นแหละ นั่งดูวีดีโอทั้งวันแบบพวกคุณเลย

"อย่าบอกนะว่าแกแอบดูหนังโป๊อีกแล้วหล่ะห่ะ!!"

"โอยแม่!!  ไม่ใช่สักหน่อยอ่ะ แผ่นวีดีโอโดเรม่อนต่างหากเล่า อานกซื้อมาให้!!"

"อ่าวเรอะ..."

อ่า..ยิ้มอีกแล้ว ใจเต้นอีกแล้วแหะ 

"คุณหนูครับ"

"อ้าวลุง"

"น้าครับ"

"มีอะไรครับ" ผมไม่สนใจว่าลุงพูดอะไร ตอนนี้ผมสนแค่รอยยิ้มจากใบหน้าแมวๆของเขาอย่างเดียว

อ่า....น่ารักดี. ดูได้ทั้งวันเลย

"คุณหนู" หึ...ดูได้ทั้งวันเลยสินะ หลงจริงๆคุณหนูเดือนเมฆเนี่ย

"คุณหนู"

"อะไร?"

"นั่งดูเขาผ่านผ้าม่านแบบนี้อีกแล้ว...ไม่เบื่อหรอ"

"ไม่อ่ะ เขาหน่ะน่ารักเนอะ"

ชมอีกแล้ว555 น่ารักน่าเอ็นดู ทั้งคุณหนูสกาย และก็คุณหนู เดือนเมฆเลย

 "ทำไม...โลกของผมกับโลกของเขา ต้องมีอะไรมาขวางกั้นตลอดเลย"

"คุณหนู อยากที่จะออกจากตรงนี้มั้ยครับ"

ฟึ่บ!

ร่างที่อยู่ด้านหน้าผมหันหลังกลับแทบจะหัวขมำ

"หมายความว่าไง" ถึงคำพูดจะเรียบเฉย แต่ภายในดวงตานั้นเปล่งประกายยิ่งกว่ามุกบริสุทธิ์สะอีก

คงรอเวลานี้อยู่สินะ

ขอโทษนะครับนายท่าน แต่ผมจำเป็นต้องให้ความสุขคุณหนูบ้าง ขอโทษจริงๆครับ ความผิดนี้ขอรับเอาไว้เอง

"ออกไป...จากโลกนี้กันนะครับ คุณหนู"

จากไรท์:ฮั่นแหนะ 

เรี่องแรกในเด็กดีแบบนิยายบรรยาย

อยากจะกรี้ดมากเพราะเอารูปใส่ไม่ได้. ใส่ปกอ่ะค่ะ ตอนนี้คือแบบ โว้ยยย หัวร้อนมากเวอร์ 

เอาเป็นว่า ข้างบนเค้าบ่นนะ

มันลำไยมากจริงๆ แงงงง เศร้ามากฮือออ

สุดท้ายคือ ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ อิอิ