ช่วยมาเป็นผู้ดูเเลของหนูเเบบไม่มีกำหนดได้ไหมคะ ?

อามากิ ริวอิจิ อายุ 25 ปี เป็นคนว่างงานมาหนึ่งปีเต็ม โดยปัจจุบันกำลังพยายามหางานทำเเละอาศัยอยู่ในบ้านเพียงคนเดียว วันหนึ่งขณะที่ใช้ชีวิตกำลังจะกินมื้อเช้าที่ตัวเองเพิ่งทำเสร็จตามปกติอยู่นั้นก็ได้มีเสียงโทรศัพท์เเจ้งเตือนว่ามีคนโทรเข้ามาหาเเบบไม่ทันตั้งตัว " ส สวัสดีค่ะ คือว่านั่นใช่รุ่นพี่อามากิริวอิจิไหมคะ เอ่อ...ก็ไม่ได้คุยกันนานตั้งเเต่ตอนที่เเยกทางกันหลังเรียนจบมัธยมเลย ถ้ายังจำกันได้ ฉัน ทานิยามะ คาเอเดะ เองค่ะ ที่เป็นรุ่นน้องเเละอยู่ชมรมเดียวกันสมัยมัธยมที่โรงเรียนยานากาวะน่ะค่ะ...คืออาจจะเร่งด่วนไปซักหน่อยเเต่ฉันอยากจะพบรุ่นพี่เเล้วคุยเรื่องงานที่สมัครเข้ามาวันก่อนทางเว็บไซต์น่ะค่ะ เดี๋ยวจะส่งตำเเหน่งสถานที่กับเวลานัดพบไปให้เพราะงั้นก็มาตามนี้ได้เลยนะคะ ฉันรอคอยที่จะพบกับรุ่นพี่อย่างใจจดใจจ่อเลยค่ะ ! " หลังพูดจบอีกฝ่ายก็วางสายไปทันที เหลือเพียงเเค่ริวอิจิที่ยังยืนนิ่งไม่ขยับเพราะยังรู้สึกตกใจกับสิ่งที่ได้ยินอยู่หลายเรื่อง หลังจากใช้เวลาเตรียมใจเเละกินมื้อเช้ากับเเต่งตัวเรียบร้อยเเล้วก็รีบมุ่งหน้าไปยังสถานที่นัดพบตามที่อีกฝ่ายส่งมาให้ทันที ซึ่งเมื่อไปถึงก็ได้เจอกับคนรู้จักที่เป็นรุ่นน้องสมัยเรียนมัธยมตามที่ว่ามารออยู่จริงๆพร้อมกับมีเด็กผู้หญิงคนนึงซึ่งไม่รู้จักอยู่ใกล้กันด้วย โดยเธอสวมชุดนักเรียนมัธยมปลายที่มีตราของโรงเรียนสตรีชื่อดังเเละมีผมสีเงินกับดวงต้าสีฟ้าเป็นประกายงดงามเหมือนกับท้องทะเลกำลังนั่งอยู่บนรถเข็น เเต่ในขณะริวอิจิที่กำลังจะเดินเข้าไปหาเพื่อพูดคุยอยู่นั้นเอง " คุณคือ อามากิ ริวอิจิ ที่พี่สาวชอบเล่าให้ฟังเป็นประจำสินะคะ หนูชื่อ ทานิยามะ ยูมินะ เป็นน้องสาวของพี่คาเอเดะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เเล้วก็ต้องขอฝากเนื้อฝากตัวเเบบระยะยาวไม่มีกำหนดด้วยนะคะ " "...เอ๊ะ ? " จู่ๆเด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่บนรถเข็นคนนั้นก็ขยับหมุนล้อทั้งสองข้างมาหาเขาพร้อมกับพูดเเนะนำตัวเเละขอฝากตัวด้วยในทันที ทางด้านของริวอิจินั้นทำได้เเค่เบิกตาโตเเละส่งเสียงออกมาสั้นๆด้วยความตกใจกับสิ่งที่ได้ยินโดยไม่รู้ตัวเลยว่าการพบเจอกับเด็กผู้หญิงคนนี้จะทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปมากเเค่ไหน