พระรองเจ้าคะ นางร้ายเช่นข้าไม่ขอยุ่งเกี่ยว - นิยาย พระรองเจ้าคะ นางร้ายเช่นข้าไม่ขอยุ่งเกี่ยว : Dek-D.com - Writer
×

    พระรองเจ้าคะ นางร้ายเช่นข้าไม่ขอยุ่งเกี่ยว

    โดย RUNGRADA

    ผู้บริหารสาวสวยไหลตายเพราะทำงานหนัก ลืมตาขึ้นมาอีกที นางกลับกลายมาเป็นนางร้ายที่มีรอยแผลข้างแก้ม ที่ใครๆต่างล้อเลียนว่า 'สตรีหน้าผี'

    ผู้เข้าชมรวม

    27,186

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9,760

    ผู้เข้าชมรวม


    27.18K

    ความคิดเห็น


    76

    คนติดตาม


    816
    จำนวนตอน :  48 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ก.ย. 67 / 21:05 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

     

    E-BOOK

    ซื้อได้จากลิงค์นี้เลยค่าาา จะถูกกว่าซื้อใน APP MEB น้า

    https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNDMxNDA0OCI7czo3OiJib29rX2lkIjtpOjMwNTI3MDt9

     

    นางคือผู้บริหารสาวสวยของบริษัทสกินแคร์ชั้นนำในเซี่ยงไฮ้ ทว่าทำงานหนักจนไหลตายไปตอนไหนก็ไม่รู้

    ลืมตาขึ้นมาอีกที กลับพบว่าตนเองกำลัง จะมีกิจกรรมพิเศษ กับพระรอง...

    เรื่องนี้มันคุ้นนัก ใช่สิ! นี่นางกลายมาเป็น นางร้ายหน้าผี ที่แอบผสมยาปลุกกำหนัดลงไปในน้ำชาเพื่อหวังให้เขารับผิดชอบนี่นา

    ทว่า...นางอ่านนิยายจบแล้ว การมีอะไรกับพระรองมันคือจุดหายนะ ในชะตาชีวิตอวี้หลันเลยนี่

    ไม่นะ!? นางจะไม่ยอมเป็นสตรีอุ่นเตียงของพระรองเด็ดขาด

     


     

    “ท่านโจวโหวอย่าถือสาการกระทำโดยไม่ไตร่ตรองของข้าเลยนะเจ้าคะ ข้ารู้สึกผิดแล้วจริงๆ เจ้าค่ะ”

    โจวจินเฟิงขมวดคิ้ว มองให้ดี สตรีผู้นี้โยกไหล่มากเกินไปหรือไม่?

    “เลิกเสแสร้งได้แล้ว จะอธิบายอะไรก็รีบพูดมา”

    โจวจินเฟิงจะฉลาดไปหรือไม่ รู้ได้อย่างไรว่านางกำลังเสแสร้งอยู่ ทว่าละครบทนี้ นางได้ลดตัวลงไปเล่นแล้ว อย่างไรก็ต้องเล่นต่อให้จบ

    “ขอท่านโจวโหวอย่าได้ถือสา ความโง่งมทำอะไรไม่คิดของข้าเลยเจ้าค่ะ เพื่อแสดงความรับผิดชอบอย่างเต็มที่ ข้าขอสาบานว่า...ข้าจะไม่มาให้ท่านเห็น ท่านอยู่ที่ใด ข้าก็จะอยู่อีกที แล้วข้าก็จะไม่ขวางวาสนาชะตารักระหว่างท่านกับพี่หญิงใหญ่อีกด้วย”

    โจวจินเฟิงอึ้งกว่าเก่า เขาไม่เข้าใจว่าเหตุใดนางจึงเอ่ยถึงอวี้ซูซิน?

    แสดงว่า...จุดประสงค์ของนาง คือต้องการให้เขาผิดใจกับอวี้ซูซินอย่างนั้นรึ?

    “มารยากระจอกอย่างเจ้า อย่าคิดว่าข้าจะหลงเชื่อ”

    อวี้หลันเงยหน้าพร้อมช้อนสายตา น้ำตาของนางไหลอาบแก้มจากนั้นก็เอ่ย

    “คำพูดของข้าอาจจะไม่น่าเชื่อถือก็จริง แต่ว่าท่านโจวโหวให้โอกาสข้าได้พิสูจน์ตนเองเถิดเจ้าค่ะ”

    “เจ้าจะพิสูจน์อย่างไร”

    “ข้าจะไม่เข้าใกล้ท่านโจวโหวอีก จะไม่เอาหน้าตาน่ารังเกียจมาให้ท่านระคายสายตาเจ้าค่ะ”

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น