พระเอกเจ้าขาปล่อยสตรีร้ายๆอย่างข้าไปเถิด - นิยาย พระเอกเจ้าขาปล่อยสตรีร้ายๆอย่างข้าไปเถิด : Dek-D.com - Writer
×

    พระเอกเจ้าขาปล่อยสตรีร้ายๆอย่างข้าไปเถิด

    ได้สบตาสวี่ซุนอี้เพียงครั้งแรก ซือซือก็เก็บเอาเขาไปฝัน... ฝันว่าเขาเอามีดมากรีดหน้านาง! ทุกคืน...เขาตามหลอกหลอนในความฝันนาง ราวกับสวรรค์กำลังส่งสัญญาณเตือนให้นางหนีเขาไปให้ไกล พระเอกเจ้าขาปล่อยข้าไป

    ผู้เข้าชมรวม

    16,312

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    100

    ผู้เข้าชมรวม


    16.31K

    ความคิดเห็น


    48

    คนติดตาม


    362
    จำนวนตอน :  48 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 พ.ค. 67 / 20:23 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    E-BOOK พร้อมจำหน่ายแล้วค่า!! 

    ซื้อ link นี้จะได้ราคาดีกว่า APP meb นะคะ กดเลยค่า 

    http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNDMxNDA0OCI7czo3OiJib29rX2lkIjtpOjI4Mzc2ODt9

     

     

    ใครจะไปคิดว่า แม่ทัพพยัคฆ์ขาวสุดหล่อเหลาที่นางบังเอิญเจอในวัด จะตามมาในความฝันได้

    ฝันถึงความรักที่หวานชื่นหรือ? ไม่ใช่! นางฝันว่าเขาตามมากรีดหน้านางจนเสียโฉมต่างหากล่ะ!

    ในความฝัน หลี่หยวนซือก็คือตัวนางคนเดิม แต่บริบทในชีวิตกลับแตกต่าง

    นางกลายเป็นตัวร้ายในนิยาย และตกหลุมรักพระเอกของเรื่องหมดหัวใจ

    กล้าทำทุกอย่างถึงขนาดวางแผนทำให้นางเอกเสียโฉม ทว่าคนพลาดพลั้งกลับเป็นตัวนางเอง

    ฮือ!! ซือซือเติบโตมาด้วยความรัก ความอบอุ่น นางจะเป็นนางร้ายในนิยายได้อย่างไร

    หรือสวรรค์ตั้งใจจะบอกให้นางอยู่ห่างจากบุรุษผู้นั้น

    ได้...สวี่ซุนอี้ ข้าจะหลีกหนีท่านไปให้ไกลสุดสายตา

     


     

    “ข้าไม่มีเรื่องจะคุยกับท่านแล้ว เชิญท่านแม่ทัพกลับไปเสียเถอะเจ้าค่ะ”

    นับได้สามครั้งที่นางไล่เขา ภายในใจของชายหนุ่มรู้สึกไม่พอใจอย่างประหลาด อาจจะเพราะเขามิเคยถูกสตรีคนใดเมินหรือมองข้ามมาก่อน ได้ยินนางเอ่ยว่ารังเกียจอย่างเต็มปากเต็มคำเช่นนี้ ความรู้สึกอยากเอาชนะก็เข้ามาแทนที่

    “ข้าคงต้องขอบอกคุณหนูหลี่ตามตรง...ไม่ว่าอย่างไร ข้าก็ไม่สามารถปล่อยเจ้าไปได้”

    “อะไรนะ?”

    “ในเมื่อท่านก็รู้ว่าข้าคือ...คุณหนูใหญ่จวนหลี่โหว มิใช่สายลับของฝ่ายตรงข้าม มิทราบว่าท่านแม่ทัพมีเหตุผลอันใดที่ไม่สามารถปล่อยข้าไปได้”

    นางนิ่งคิดไปชั่วครู่ ก่อนจะเอื้อมตัวเข้ามาใกล้เขา โดยที่มือทั้งสองจับขอบอ่างขณะที่ลำตัวของนางยังคงอยู่ใต้ผิวน้ำ

    “หรือว่า...ท่านแม่ทัพเกิดหลงเสน่ห์ข้าขึ้นมาเล่าเจ้าคะ”

    “เจ้าพูดอะไร”

    “ก็เพราะท่านตัดใจจากข้ามิได้ ถึงได้บุกมาหาข้าในยามวิกาลเช่นนี้”

     นางยิ้มยั่วเย้าเอ่ยถ้อยคำชวนให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่ปลอดภัย

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น