รักสูตรใหม่หัวใจปิ้งป่อง (Yaoi)

เนื้อเรื่อง

     วันหนึ่งขณะที่ผมกำลังอ่านหนังสือการ์ตูนอย่างเมามัน โดยไม่สนว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นภายในห้องเรียนบ้าง


     ครืด เก้าอี้ที่อยู่ข้างๆตัวผมถูกเลื่อนออก ผมไม่ได้สนใจเท่าไหร่ อาจจะเป็นพวกที่ชอบมากวนใจกวนติง ตอนผมอ่านหนังสือก็ได้
ผมอ่านไปได้ครู่หนึ่งรู้สึกรำคานกับปฏิกริยาของคนรอบข้าง ที่ร้องหุยๆกัน เหมือนเป็นลิงเป็นค่าง ผมเลยเหลียวไปมองข้างๆ

ผมเห็นผู้ชายหน้าหวาน กำลังเอานิ้วเรียวๆของเขามาจิ้มตรงหัวนมผม - /// -  ผมสะดุ้งรีบเขยิบถอย แต่เก้าอี้มันดันไปสดุดไม้เข้าให้
เอาผมได้ไปเลบานอนเลยทีเดียว ผมกำลังลุกมาด้วยอาการเจ็บท้ายทอยแปลบๆ แล้วกำลังจะด่าไอ่คุณชายลามกนั่น แต่มันก็ดันลุกออกมาจากเก้าอี้ ทำหน้ากวนโอ๊ยใส่ผม และยื่นมือมา เป็นเชิงขอโทษปนเยาะเย้ย ผมเลยไม่สนใจ รีบลุกขึ้นมา

     "นายทำอะไรของนายห๊ะ เป็นใครมิทราบถือวิสาสะมาจิ้มหัวนมคนอื่น" พอผมพูดจบก็มีเสียงฮือฮาของคนรอบข้าง และทำท่าทำทีจะสุบสิบกัน  ส่วนคนที่ผมด่าอยู่นั้นกลับทำหน้าหวา เหมือนแม่ตัวเองมดลูกจะหดซะ   
 เพียงในชั่วอึดใจ นายนั่นก็ลงไปขอขมาผมแทบเท้า ทำเอาผมแทบสะดุ้งหงายหลังอีกรอบ ผมกระโดดขึ้นไปบนเก้าอี้ที่ว่างข้างๆตัวผม
ทำท่าเหมือนโดเรมอนเจอหนู 
 นายนั่นไหว้สามตลบแล้วรีบมาทำท่าเหมือนตัวเองทำแจกันราคา 10ล้านของเสด็จแม่แตก รีบมาจัดเสื้อผ้าผม และปีดฝุ่นทุกอย่างให้ผม

     "เห้ย มะ มะ มึง ทำอะไรของมึงหวะ" ผมพูดไม่ทันขาดคำนายนั่นก็ลงไปขอขมาอีกรอบทำเอาผมต้องรีบไปลากมันขึ้นมา

     "ผมขอโทษครับ ขอโทษจริงๆ ไม่ได้คิดจะทำอะไรไม่ดีกับหัวนมคุณเลยนะคับ พอดีผมเห็นคุณทำท่ารำคานเลยจะถามสักหน่อย แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง ต้องขอโทษจริงๆครับ" ทำเอาผมอึ้งไปเลย ผมเลยเงียบแล้วกลับไปนั่งจุมปุ๊กทีเก้าอี้เหมือนเดิม

 แล้วนายนั่นก็ลงมานั่งตาม ผมรู้สึกอึดอัดใจเลยเอ่ยปากถามไป

     "นายมาจากไหนหรอ"

     "ผมหรอฮะ"

     "แล้วมันจะมีใคร้ถ้าไม่ใช่นาย"

     "โรงเรียนว่องวรวุทวิทยา"

     "*0*"(ร.ร. ว.ว.ว.ว)

     แล้วนายนั่นก็หยิบเอาสมุดอะไรไม่รู้ หน้าปกเขียนว่า "ปาโกะ" ตัวเท่าควาย 

     "เอาสมุดของน้องมาหรอ"

     "- - เปล่านิครับ"

     "ก็ไอ่ชื่อนั่นมันชื่อผู้หญิงชัดๆ"

     "-*- ชื่อผมเองครับ"

     " *0* ผู้ชายชื่อปาโกะ"แล้วนายนั่นก็พยักหน้า
     ครืด~
   
      "อ๊ะ ครูมาพอดี"

     "อะ อื้ม ^///^ "
     "เง้อ ไอ่บ้า"

     "หะ อะไรนะครับ"

     "เปล่าๆ *///*"

  "อา นักเรียนวันนี้เรามีเพื่อนใหม่ รู้จักกันยังเอ่ย มาออกมา ปากิ"
       แล้วนายที่น่าจะชื่อปาโกะก็เดินออกไป มาดอย่างเท่ ทำเอาสาวๆได้หันไปกระซิบกันจนได้ยินว่าหล่อ "แต่ได้ยินกันว่ามันเป็นเกย์"
  แล้วพอเดินไปหน้าชั้นครูก็บอกให้แนะนำตัวเอง

     "ผะ ผมชื่อปาโกะครับ มาจากโรงเรียน ว่องวรวุทวิทยาครับ ฝากตัวด้วยครับ"
 "อานะครับ วันนี้ครูมีเรื่องแค่นี้หละ อ้อใช่ ริคอย่าลืมพาเพื่อนไปซื้อสมุดด้วยนะ แล้วตอน 12.15พาเพื่อนไปหาครูนะ  ^ % ^"
 ผมผยักหน้า พลางคิดในใจ แม่-ก็ไม่ใช่ 
 "ตั้งใจเรียนนะ"
     "คราบ คร่า"

ผมเลยหยิบเอาหนังสือ(ภาษาไทย)ออกมา     เพราะมันเป็นวิชาภาษาไทยพอดี

  ครืด
     "ครูมาแล้วเขยิบมาดิ จะได้ดูหนังสือด้วยกัน"
 พอพูดเสร็จปุ๊บหน้าของปาโกะ (จะได้เลิกใช้นายซะที) ก็ขึ้นสีทันที   ผมพลางคิดในใจ ไอ่บ้า ดูหนังสือแค่นี้ทำเขินสงสัยเรียนไม่ดีชัวร์ 

แล้วค่อยๆ ทอดแทดๆมา (รั่ว) 

     "เปิดหน้า 125 เรื่องการย่อความ เอ้อใช่บอกชั้นสิ" -*-'

    "นักเรียน เคารพ" 
    "สาหวาดเดคราบ สาหวาดเดค่า"
    "อ่า นั่งดีๆ  เอ๊ะวันนี้เรามีเพื่อนใหม่หรอ" แล้วนายปาโกะก็ทำหน้าเขิลๆ -///-
   
     "ผมชื่อปาโกะ...ครับ"

....หลังจากเรียน 3 วิชาแรกไปผมก็พาปาโกะ ไปซื้อหนังสือที่สหกรณ์โรงเรียน แต่ว่าตังมันไม่พอ ผมเลยต้องออกให้ก่อน (หมดกันเงินค่าขนมตู)

แล้วพอซื้อเสร็จผมก็พาไปกินข้าวรวมถึงแนะนำโรงเรียนเพราะเวลายังเหลือก่อนจะไปหาครู  พอนายนั่นทำหน้าเหมือนจะเก็ทว่าส่วนใหนเป็นสวนไหน ผมก็ไม่รีรอรีบพาไปหาครู 

     "ครูครับๆ"

     "อ้อมาแล้วหรอ"แล้วครูก็ก้มลงไปหยิบกองหนังสือมา แล้วยื่นไปให้ปาโกะ แล้วรับมาด้วยท่าทางเหมือนคนขี้โรค 
แล้วครูก็บอกรายระเอียดรวมทั้งที่ซื้อเสื้อผ้า  และก็เรียนคาบบ่าย อีก 4วิชา และในตอนคาบที่2 ซึ่งเป็นวิชาคณิตครูก็ได้ให้บททดสอบก่อนเรียนมาทำ แล้วครูก็บอกคะแนนในคาบเลย ปรากฏว่าปาโกะกลับได้ท็อป 28.5 แต็ม 30 ส่วนผมได้อันดับ 4 ทำเอาทุกคนอึ้งไปตามๆกัน  และตอนเย็นตอนที่ผมกำลังจะขับรถจักรยานสุดไฮโซ แรงม้า 5 ซีซี เบรกไม่มี โซ่หย่อนยาน กลับบ้าน นายนั่นก็เหมือนจะเดินตามมา

 (- จะตาม - ไปถึงไหน)

ผมก็ทำท่าว่าไม่สนใจ ปั่นต่อไปแต่นายนั่นก็เหมือนจะเดินตามมา พอผมมาถึงบ้าน (ค่อยโล่งหน่อย) 

     "อ้าวลูก แล้วปาโกะหละ"

     "ห๊า แม่บอกว่าอะไรนะ" สงสัยแม่จะไม่ได้พูดว่าปาโกะ  อาจจะพูดว่าซีลีโกะ(สาหร่าย เกี่ยวไรวะ)ก็เป็นไร

     "แม่บอกว่าแล้วปาโกะหละทำไมไม่กลับบ้านด้วยกันหละ"พอแม่พูดเสร็จแทบเอาผมช็อค ปาโกะ    กลับบ้าน  ด้วยกัน แล้วเข่าผมก็ทรุดฮวบทันที

     "อย่าบอกนะว่านายนั่นเป็นญาติผม"
     "อื้มก็ใช่นะสิ ทำไมหละ" ไม่จิ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แล้วนายนั่นก็เดินเข้ามา 

      "มีไรกันหรอคับคุณป้า"(เรียกแม่ตูว่าป้าอีก) 
      "ออเปล่าจ๊ะ" ผมมีความคิดอยากจะสลัดนายนี่ไปให้พ้น เลยรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง แล้วเก็บของไปว่ายน้ำ เพื่อจะได้ชำระเสนียดอะไรสักหน่อย ผมตบหน้าตัวเองหนึ่งทีเพื่อว่านี่เป็นความฝัน 

     เพี๊ยะ ....เจ็บ
เลยหยิกแก้มตัวเอง 1 ที  ....เจ็บ เลยรีบเก็บแล้ว ยัดใส่กระเป๋า วิ่งลงบันได 

     "แม่ฮะ ผมไปว่ายน้ำนะฮะ" แล้วก็วิ่งออกมาโดยที่แม่ยังไม่ทันฟังหรือยังไม่ทันพูดอะไรเลย
 ผมวิ่งไปที่สระว่ายน้ำใหม่ที่แม่ไม่น่าจะรู้แล้วจะได้ไม่ให้นายนั่นตามมาด้วย  

พอไปถึงผมก็รีบแต่งตัว แล้วโดดลงสระ   ~ ตู้ม 

ผมดำไปดำมา แล้วก็กำลังว่ายน้ำท่าฟรีสไตล์จากขอบสระไป อย่างเมามันส์ แล้วก็ดูนาฬิกาว่ามันกี่โมงแล้วรู้สึกหิวยังไงไม่รู้

ผมเลยออกจากสระแล้วไปอาบน้ำ แล้วก็วิ่งกลับบ้าน  ผมใช้ชีวิตอย่างรันทด  ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์โดยมีคนมาปาโกะมาเกาะติดทุกสถานะการบ้านเมือง(แต่ก็ช่วยผมไว้ได้หลายสถานการเหมือนกัน เช่นตอนแม่ระเบิดพลังใส่ผม เวลาที่ผมลืมทำการบ้านนายนั่นก็รับมาทำให้ตลอด ตอนนอนนายนั่นก็เก็บที่นอนให้ มันก็รู้สึกมีความสุขและรู้สึกว่าเวลามองหน้านายนั่นเหมือนตัวมันจะร้อนผ่าวขึ้นมาเฉยๆเลย บางครั้งผมก็มีแตะเนื้อต้องตัวกันบ้าง ทำเอาเราทั้งสองหน้าแดงไม่กล้ามองกันนาน) ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน 

 วันหนึ่งผมนึกได้ว่าน่าจะไปหาแฟนที่บ้านซักหน่อย

เนื่องจากว่าผมเป็นคนหน้าตาดีเลยหาแฟนง่ายหน่อย ผมเลยคิดว่าจะแวะไปบ้านแฟนสักหน่อย  แล้วผมก็วิ่งไปหาที่บ้านเธอ 

แล้วเคาะประตู บ้านหลังไม่ใหญ่ 

    "ก็อก ก็อก ก็อก  เฟลอยู่มั้ย"แล้วก็มีผู้หญิงชื่อเฟลเดินออกมาทำหน้าเข้ม 
     
     "ดีจ๊ะ ที่รัก"อยู่ดีๆเธอก็ฝาดผ่ามือมาที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของผม
     "อะไรอะเฟล"

     "ฉันมากกว่าที่น่าจะถาม"แล้วน้ำตาเธอก็พลันไหลออก"ริค นายเป็นอะไรอะ ทำไมทำอย่างนี้กับฉัน"
     "ทำอะไร ผมทำอะไร"
     "ไม่ต้องมาทำเป็นไขสือ เป็นแฟนกับไอ่เกย์นั่นแล้วคิดว่าฉันจะไม่รู้หรอ เดินตามกันกลับบ้าน แล้วคิดว่าฉันไม่รู้หรอฉันไม่โง่นะริค"

     "เธอคิดว่าฉันเป็นคนอย่างนั้นจริงๆหรอ ได้ฉันจะพิศูจน์ให้เธอเห็นว่าฉันไม่ใช่คนอย่างนั้นจริงๆ"ผมเลยดันตัวเธอเข้าหาผนังบ้านแล้ว 
ไซร้ซอกคอเธอแล้วเริ่มไล่ขึ้นมา เธอพยายามขัดขืนแต่ผมก็เอายิ่งดันเธอไว้

     "ริค กินข้าวหนะ"แล้วเสียงที่ผมไม่อยากได้ยินก็ดังขึ้น ทำเอาผมสะดุ้ง

     "มันเป็นอย่างนี้เองใช่มั้ยริค"แล้วเฟลเลร่าก็วิ่งเข้าบ้าน ปิดประตูดังปั้งไล่หลังผม

     "นายมาทำไมอะปาโกะ"
     "เรียกนายไปกินข้าวไง"แล้วทำหน้าซื่อ
     "นายรู้ใช่มั้ยเรื่องที่มันเกิดขึ้น นายรู้ใช่มั้ยห๊ะ ไอ่------"แล้วผมก็วาดมือหวังจะต่อยไปที่หน้าหวานๆของมันแต่มันดันรับหมัดได้ ดึงมือผมล้มลงไป 

     "ผมบอกว่าไปกินข้าวไง"แล้วนายนั่นก็ยื่นมือมา แต่ใครจะไปรับไหว คนที่ทำให้เราต้องถูกแฟนบอกเลิก คนที่ทำให้เราต้องอับอาย คนที่จะมาเกาะติดชีวิตเรา แล้วคนที่ทำให้เราหัวใจเต้นแรง

 ผมยันตัวลุกขึ้นแล้วรีบวิ่งกลับไป บ้าน  

พอถึงบ้านผมก็รีบกินข้าว โดยไม่พูดอะไรกับแม่เลย ทั้งๆที่แม่รัวคำถามมาเรื่อยๆ โดยเฉพาะคำถามที่ว่า "ปาโกะอยู่ไหน แม่ให้ไปเรียกมากินข้าวแล้วปาโกะอยู่ไหน" พอผมกินเสร็จก็วิ่งขึ้นห้องนอนไป

ผมก็หวังว่านายนั่นจะไม่หลงทางไม่งั้นผมตายแน่ ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ คว้าผ้าเช็ดตัวไปแล้วเข้าไปในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ แล้วเปิดน้ำชำระร่างกายโดยที่ยังใส่ชุดนักเรียนอยู่ ผมเกียดมัน ผมเกียดมันที่สุด   ผมนั่งแช่ในห้องน้ำอยู่หัวสมองผมมันตื้อไปหมด ผมคิดอะไรไม่ออก ผมเห็นแต่หน้ามัน  
 
พรึบ อยู่ดีๆประตูก็เปิดออกมันทำให้ผมตกใจนิดหน่อย แต่ไม่มากนักเพราะอย่างน้อยผมก็ไม่ได้เปลือยเปล่า นายปาโกะเดินเข้ามา ยิ้มเฉื่อยๆตามแบบฉบับของมันเอง

 มันก้าวข้ามมาในอ่างที่พอมีที่ว่างให้ครสัก 3 คนนั่งได้ ผมลุกขึ้น 

     "มึงจะเอาอะไรจากกูอีก"

     "ใจเย็นครับ"

     "สัตว์เอ้ย กูก็นึกว่ามึงจะมาดี ที่ไหนได้มาแย่งของจากกูไปใช่มั้ยวะ มึงรู้ใช่มั้ยว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ มึงรู้ใช่มั้ย"
     
     "ใช่ผมรู้ แต่ผมไม่บอกหรอกเอาไว้คิดเอาเองละกัน"

     "ไอ่เหี้ยเอ้ย"ผมต่อยไปที่หน้ามันแต่มันดันใช้มุขเดิม จับมือผม แต่คราวนี้ไม่เหมือนก่อน ไม่แค่จับมือธรรมดา แต่กลับ ดึงเข้าไปอีกต่างหาก จนหน้าเราห่างกันแค่คืบ ผมหน้าแดง เหมือนตัวปมจะเป็นไข้อย่างไรไม่รู้ 

 นายปาโกะยิ้มแล้วเอียงหัวเล็กน้อย

     "รักนะ"ผมเบือนหน้าหนี ผมไม่ใช่เกย์ ผมไม่ใช่ แต่ผมก็หยุดความคิดนี้ไว้ 

     "นายยั่วฉันเองนะปาโกะ"ผมหันหน้ามาประกบริมผีปาก "รักเหมือนกันนะ"