ข้า ‘มิเชลลิเซียส เดอ ครอสปรานิกัส’ องค์หญิงรัชทายาทเพียงพระองค์เดียวของอาณาจักรเวโลนิก้า ผู้ตัดสินใจจบชีวิตตนเองหลังจากที่สามีของข้าเลือกนางแพศยานั้นแทนข้า! ท่านเคยบอกรักข้า ท่านเคยนอนกอดข้า
ฉัน ‘ข้าวปุ้น’ แม่บ้านสาวที่ยอมทนทุกข์มาตลอดชีวิตเพื่อให้ลูกยังมีครอบครัวที่พร้อมหน้า แต่ใครจะรู้ว่าในแต่ละวันฉันต้องผ่านการร้องไห้มามากเพียงใด กับเขา สามีที่บอกรักฉันรักลูกแต่ในทุกๆวันเขาจะต้องไปหาผู้หญิงคนนั้น เธอที่แย่งเขาไป
เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลกให้หญิงสาวนาม ‘มู่เสวี่ยเฟย’ ได้ความทรงจำในอดีตชาติกลับมา แม้ภพชาติเปลี่ยน กายหยาบเปลี่ยนแต่หากดวงจิตยังคงเป็นดวงเดิม ซ้ำร้ายชายคนรักของนางนั้นคล้าย ไม่สิชายคนนั้นคือคนเดียวกับสามีของนางทุกชาติไป แต่หากจักต้องทนทุกข์เช่นนั้น จะเป็นไรหรือไม่หากนางจะเดินออกมา
“หากรักท่านเพื่อความสุขของข้าในวันนี้ ข้าขอยอมเจ็บปวดเพื่อความสุขของข้าในวันหน้าเสียดีกว่า”
ตัวละคร
มิเชลลิเซียส เดอ ครอสปรานิกัส
ชาติภพแรกของเสวี่ยเฟย เป็นองค์หญิงรัชทายาท ได้แต่งงานกับชายชาวบ้านจนยกฐานะให้เป็นกษัตริย์แต่เหมือนสวรรค์ไม่เป็นใจให้รักครั้งนี้มีมารมาผจญ
ก่อนจะตัดสินใจกระโดดหน้าผาตายพร้อมลูกในท้อง
“เมื่อท่านสิ้นรักข้า ข้าไม่เคยว่าท่านสวมเขาข้า ข้าไม่แค้นเท่าเอาชีวิตประชาชนมาเล่นตลกเช่นนี้!!!”
มนัสวี เลิศชัยพิกุล (ข้าวปุ้น)
ชาติภพที่สองของเสวี่ยเฟยแม่บ้านอายุ45 ยอมอดทนอดกลั้นให้สามีไปหาเมียน้อยทุกเมื่อเชื่อวันเพราะอยากให้ลูกมีครอบครัวพร้อมหน้า สุดท้ายหลังจากลูกสาวกำลังจะแต่งงาน ก็ได้ตัดสินใจฆ่าตัวตายโดยกินยาล้างห้องน้ำ
“เพื่อลูกแม้แม่จะเจ็บแค่ไหนแม่ก็ทนได้”
มู่เสวี่ยเฟย (น้องเฟย)
บุตรสาวของมหาพ่อค้าผู้มีกิจการทุกแว่นแคว้น เดิมเป็นคนใจร้อนไม่คิดไตร่ตรองเวลาพูด ถูกตามใจจนเหลิง มาตอนนี้กลายเป็นหญิงอ่อนแอ (?) แต่มันก็แค่ด้านที่คนอื่นเห็น ก็ในเมื่อนางไม่ชอบที่สว่างๆ นางก็อยู่เป็นสุขดั่งเงาตามตัวเสียดีกว่า ใครที่เคยว่านาง ใครที่เคยคิดร้ายต่อนาง กลับมาคราวนี้นางจะคือให้สาสม!
“หากข้าเป็นนางเอกมาทุกชาติแล้วท่านไม่ชอบ ข้าก็จักเป็นตัวข้า ตัวข้าที่จะดึงท่านลงมาสู่โคลนตม!”
_______
⚠️คำเตือน[]
นิยายเรื่องนี้อาจไม่ค่อยมีสาระ ไม่ค่อยมีเหตุผล ไม่ค่อยถูกใจหลายคน อยากให้มองในมุมมองคนเขียนว่าอาจมองไม่เหมือนกัน หากไม่อยากอ่านต่อไปสามารถเม้นบอกคนเขียนได้คนเขียนจะนำไปปรับปรุง แต่ถ้ายังไม่ถูกใจอีกกดปุ่มออกได้เลย ขอบคุณค่ะ
________
ไม่มีอะไรมากไรต์แค่หนีมาเปิดเรื่องใหม่ ไม่มีสาระในนิยายเรื่องนี้เพราะไรต์กำลังเศร้ารุนแรงเลยเอามาลงในนี้แทนนะกระซิก
“สาระไม่ค่อยมี ลงไม่ค่อยตรง งงหน่อยนั้นแหละตัวฉัน”
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น