[ BTS x YOU ] My Ex #แฟนเก่าหน้าเต่า

Intro

เขาว่ากันว่าความรักในวัยเด็กมันมักจะไม่มั่นคงแรกๆมักสวยงามแต่สุดท้ายมันก็กลายเป็นศูนย์ 

"แต่ฉันเบื่อพี่ไง ฟังไม่รู้เรื่อง?" น้ำเสียงนิ่งๆที่ถูกปล่อยออกมาจากปากหญิงสาวโดยไม่สนใจว่าคนที่ฟังนั้นจะรู้สึกยังไง เธอคว้ากระเป๋าเป้ในมือชายหนุ่มแล้วเอาม่าสะพายที่บ่าตัวเอง

"พี่ทำอะไรผิดอะ? อยู่ดีๆเราจะทิ้งพี่ไปแบบนี้หรอแล้วที่ผ่านมามันเป็นเหตุผลที่ทำให้เราอยู่ต่อไม่ได้หรอ" ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงสั่นพร้อมกับน้ำตาที่คลออยู่ในเบ้าตา เขาไม่เคยเป็นเเบบนี้ ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะผู้หญิงที่เขารักมาก รักโดยไม่เผื่อใจว่าเธอจะทำแบบนี้กับเขา

“พี่ยุนกิ พี่ฟังฉันดีๆนะ พี่ไม่ผิดเลยฉันผิดที่หมดรักเองถึงฉันอยู่ต่อพี่ก็จะเจ็บมากกว่านี้นะ ต่อจากนี้ก็ดูแลตัวเองดีๆฉันไปละ” ร่างบางหมุนตัวกลับพร้อมก้าวขาออกจากห้องไป

ขอโทษนะคะพี่ยุนกิ แต่ฉันหมดรักพี่แล้วจริงๆ

4 ปีต่อมา

“พี่วีก็รีบมารับน้องสิ ชักช้าอยู่ได้”

“เล่นเกมส์กับน้องที่พึ่งลงจากเครื่องบินมาและต้องกลับบ้านเพื่อจะเตรียมตัวไปมอบตัวที่มหาลัยพรุ่งนี้ แค่นี้พี่ก็คิดไม่ได้งั้นหรอว่าอะไรสำคัญกว่า โง่!” ฉันพูดตอกกลับพี่ชายตัวดีของฉันที่ติดเกมส์ยิ่งกว่าอะไร ใจคอจะให้ฉันแบกกระเป๋าเดินทางใบโต4ใบนี่กลับหรอ รู้มั้ยกระเป๋าน้ำหนักเกินจนฉันเสียค่าปรับไปหลายหมื่น ก็เเหมกลับจากต่างประเทศทั้งทีขอขนสัมภาระกลับมาหน่อยเส้ ไหนจะของฝากอีก นี่ฉันไม่ได้กลับเกาหลีมาหลายปีเจริญขึ้นเยอะเลยแห๊ะ

“มาแล้วววววว” เสียงทุ้มดังขึ้นขณะที่ฉันกำลังยืนเล่นโทรศัพท์หน้าเกตขาออก กว่าจะมานะพี่ชายแล้วนี่อะไร ถือจอยเกมส์มาทำไม

"“พี่จะขายจอยเกมส์หรอ ถือลงมาทำไม” 

“จะบ้าหรอ มันติดมือมา รีบๆเข็นรถไปที่รถเหอะลุงคนขับรออยู่” ฉันว่าแล้วว่าอย่างแทฮยองคงไม่ขับมาเองหรอก สงสัยเล่นเกมส์บนรถล่ะสิท่า

“เอ้า ไม่คิดจะช่วยถือรอ” 

“ไม่อะ มาเร็ว” ใครว่ามีพี่ชายแล้วดีขอค้านสุดตัว ช่วยอะไรก็ไม่ได้สักอย่าง เกะกะโว้ย!

คฤหาสน์คิม

“คุณหนูสวัสดีค่ะ” ขณะที่ฉันเดินเข้าบ้านมาเหล่าป้าแม่บ้านและคนงานในบ้านต่างๆก็โค้งให้ฉันอย่างพร้อมเพรียง เอ่อ จริงๆไม่ต้องโค้งขนาดนี้ก็ได้ม้าง…

“ไอ้พี่บ้าจะเดินไปไหน!” ฉันคว้าคอเสื้อพี่ชายที่กำลังจะเดินหนีไปเล่นเกมส์ ป๊าไม่อยู่ล่ะสิท่าถึงได้ติดเกมส์ขนาดนี้

“งื้ออ ปล่อยยยยยยยยย” งื้อพ่องื้อแม่อะไร แบ้วทำไมหน้าให้มากหรอ

“พรุ่งนี้ 7 โมงเช้าพี่ต้องขับรถพาฉันไปมอบตัวที่มหาลัยพี่” 

“เกี่ยวไรวะ ไปเองดี้~เนี่ยให้ลุงเค้าขับรถไปสิ!” พี่แกชี้ไปทางคุณลุงคนขับรถที่พึ่งเอากระเป๋าฉันลงจากรถเสร็จ โอ้ยน่าสงสารไว้จะบอกให้ป๊าเพิ่มเงินเดือนให้นะคะ

“พี่แทฮยอง”

“ไร” 

“จะไปดีๆหรือจะให้ฉันใช้กำลัง” 

“ตัวเท่าลูกหมะ…เหี้ยๆๆๆๆๆ เห้ยยย ลงไปนะโว้ยยยยยย” แทฮยองยังพูดไม่จบ คนตัวสูงน้อยกว่าเกณฑ์อย่างฉันก็กระโดดขึ้นหลังพี่ชายปากดีพลางเอามือหหยิกหูเหมือนตอนเด็กๆ 

คิมจีฮยอนไม่เคยแพ้พี่ชายตัวเอง

“จะไปม๊ายยยยยยย” 

“โอ้ยๆๆๆ ไปจ่ะไปปปป ลงป๊ายยยยยย”

วันต่อมา

หลังจากไปทำเรื่องเข้าเรียนและมอบตัวเสร็จ ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเพื่อนรักของฉัน ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างน้า

“ฮะ-“

“นายจะไม่เลิกยุ่งกับฉันใช่มั้ยแทฮยอง!” จองอึนเหวี่ยงใส่โทรศัพท์ด้วยความหงุดหงิด ฉันก็จะไม่เสือกหรอกนะถ้าชื่อที่จองอึนเรียกมันคุ้นๆ

“เดี๋ยวมึง มึงเมาโซจูหรอ กูเองงง กูคิมจีฮยอนนนนนน เพื่อนมึงไงเพื่อนมึงงงงงง” 

“คิมจีฮยอน…?” จองอึนพึมพำพูดชื่อฉันเสียงแผ่ว นั่นทำให้ฉันรู้เลยว่าประโยคต่อไปนางจะพูดว่าอะไร…

“…”

“เชี่ย!!!!” อ่าว…โดนด่าเฉยเลยวุ้ย 

“กูจีฮยอนไม่ใช่-“

“ไอ้จีฮยอนนนนน มึงกลับมาแล๊ววววววว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” โอ้โห เสียงกรี๊ดมึงนี่มีพลังทำลายล้างหูกูสูงมากๆเลยเพื่อนรัก กูนึกว่าแดกนกหวีดมา

“กรี๊ดหาพ่อหาแม่มึงรึไง-“

“มึงงง กลับมาตอนไหนทำไมกูไม่รู้ เป็นไงบ้างสบายดีมั้ยอ้วนขึ้นเปล่ามีผัว บลาๆๆๆ” 

=_=

“มึงบางทีมึงก็ควรจะใจเย็นๆ กูพึ่งกลับมาเมื่อวาน กูสบายดี กูไม่อ้วนขึ้นและกูยังไม่มีผัว” ฉันตอบจองอึนไป ตั้งแต่เลิกกับแฟนคนล่าสุดฉันก็เบื่อการที่จะคบใครนานๆ ฉันเปลี่ยนแฟนบ่อยยิ่งกว่าอะไรอีก ไม่ใช่อะไรหรอกฉันเบื่อออ จนคนที่โรงเรียนบอกว่าฉันเป็นคาสโนวี่ แต่ฉันว่ามันก็เรื่องธรรมดาปะว๊าาา

“กูอยากเจอมึงอ่าาา” 

“คืนนี้ร้านเดิมปะล่าาาาา”  ร้านเดิมนี่คือร้านนั่งดริ๊งชิวๆที่ฉันชอบไปกับจองอึนตอนมอปลายปีแรกก่อนที่ฉันจะถูกจับย้ายไปเมกาและตอนนี้ฉันก็กลับมาเรียนมหาลัยปี2ที่โซลแล้ววว

“จัดไปเลยเพื่อนรักกก”

“เออใช่มึง เมื่อกี้กูได้ยินมึงเรียกชื่อพี่ชายกู มึงมีอะไรกะมันอะ”

“เรื่องมันยาว ไว้คืนนี้กูจะเล่าให้ฟังนะคะ อิอิ” 

@Teyy-Club

ร่างบางเดินมาหน้าคลับเพื่อรอเพื่อนรักที่เลทมาสิบกว่านาทีแล้ว  ระหว่างรอก็มีผู้ชายที่เดินผ่านไปมาผ่านจับจ้องร่างบางที่สวมเสื้อสายเดี่ยวสีขาวพร้อมกางเกงขาสั้นสีเดียวกัน ไหนจะรองเท้าผ้าใบสีขาวอีก ผมยาวที่ถูกดัดลอนมาอย่างสวยงาม ใบหน้าที่สะสวยอย่างกับนางฟ้าเรียกความสนใจจากผู้ชายได้เป็นอย่างดี แต่อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้สนใจผู้ชายพวกนั้นอยู่แล้ว

“โอ้โห กูนึกว่ามึงจะไปบวชชี” เสียงเพื่อนรักของเธอ ‘ปาร์คจองอึน’ ดังขึ้นทำให้จีฮยอนนั้นหันขวับ

“กว่าจะมา เข้าไปกันเหอะมึง” เธอคว้ามือเพื่อนรักเดินเข้าคลับไป 

กึก

ขาเรียวหยุดนิ่งเมื่อเห็นผู้ชายตรงหน้า ภาพความทรงจำในอดีตถูกย้อนกลับมาเช่นเดียวกับเขาที่ยืนประจันหหน้ากับเธอ ต่างคนต่างมองหน้ากันด้วยสายตานิ่งๆ จนจองอึนที่ทนไม่ได้เป็นฝ่ายดึงสติของเขาและเธอให้หลุดจากภาพในอดีต

“เอ่อ…ฮัลโหลลล ไปกันเถอะจีฮยอน พี่ยุนกิไว้เจอกันนะคะ” จองอึนโค้งให้ร่างสูงที่อายุมากกว่าแล้วดันตัวเพื่อนรักเข้าไปด้านใน

หลังจากนั่งลงที่โต๊ะ ใบหน้าหวานปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ในหัวมีแต่ความคิดชั่วๆลอยเข้ามา เธอคิดแค่ว่ามินยุนกิน่าสนใจ และเธออยากจะกลับไป’ลองเล่น’กับของเล่นชิ้นเก่าอีกครั้ง มันอาจจะดูแย่แต่เพื่อสร้างเสริมประสบการณ์(ชั่วๆ)มันก็คุ้มอยู่นะ

ถึงเธอจะเป็นคนเลือกที่จะทิ้งของเล่นชิ้นนั้นไป แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเธอไม่มีสิทธิ์เล่นกับของเล่นชิ้นนั้นอีก ถูกมั้ย?

“มาปุ๊ปก็เจอผัวเก่าเลยมึง สัมภาษณ์ความรู้สึกค่ะ” จองอึนหยิบเเก้วแจกันดอกกุหลาบที่ประดับตรงโต๊ะมาทำไมค์จ่อปากร่างบาง

“น่าสนใจมากค่ะ” จีฮยอนหลุดหัวเราะนิดหน่อยแต่ก็พูดต่อ

“แล้วคุณจองอึนล่ะคะ กับคุณแทฮยองนี่ยังไงเอ่ยยย” จองอึนหุบยิ้มทันทีที่ได้ยินประโยคกวนตีนจากเพื่อนรัก เธอวางแจกันลงแล้วเอามือมาเท้าคางแทน

“ก็พี่ชายแกเอาแต่ตามตื้อฉัน ไล่ยังไงก็ไม่ไปฉันก็เลยรำคาญ แค่นั้น” 

“อ้อหรอ” 

จองอึนแทบจะเอาแจกันบนโต๊ะฟาดลงบนหัวเพื่อนรักเพราะเสียงกวนตีนของเธอ

“ว่าแต่มึงเหอะ กูรู้นะว่ามึงคิดจะไปกินของเก่าอะ”

“ไม่ได้กิน แค่อยากกลับไปเล่นเฉยๆ” 

“มีใครให้ชั่วกว่านี้มั้ยคะ” 

“มีค่ะ ขอเสนอชื่อคุณจองอึนค่าาา” 

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็คุยกันตามประสาเพื่อนรักที่ไม่ได้เจอกันนาน

เตรียมตัวไว้นะ ‘มินยุนกิ’ ^^

ฝากจ้าฝากกกกก

ชอบก็กดเฟบกดโหวตคอมเม้นต์กันมาเน้ออออ

สำหรับเรื่องนี้ไรท์มีแพลนว่าอาจจะมีเอ็นซี ขอเวลาฝึกแต่งก่อนเด้ออ55555555