ผมกลายเป็นเฟรชชี่ราม! T^T

ข้อมูลเบื้องต้น

 ราม! เมื่อได้ยินชื่อนี้ ใครๆก็มองข้าม และเต็มไปด้วยอคติ และคิดว่า ไม่อยากเข้า.. ตัวเลือกสุดท้าย.. ถ้าเข้าไป กูตายแน่..ทำใจไม่ได้ .. ถ้าเรียนควบอ่ะพอไว้ ถ้าให้ไปเรียนที่นั่นเลย ขอบายล่ะ ..ฯลฯ

เนื้อเรื่อง

 ราม! เมื่อได้ยินชื่อนี้ ใครๆก็มองข้าม และเต็มไปด้วยอคติ และคิดว่า ไม่อยากเข้า.. ตัวเลือกสุดท้าย.. ถ้าเข้าไป กูตายแน่..ทำใจไม่ได้ .. ถ้าเรียนควบอ่ะพอไว้ ถ้าให้ไปเรียนที่นั่นเลย ขอบายล่ะ ..ฯลฯ

ผม ก็เป็นคนหนึ่ง ที่”เคย”คิดอย่างนั้น ย้ำนะครับ ว่าเคยเพราะเมื่อได้เหยียบย่างเข้ามาในรั้วพ่อขุนแล้วทำให้อะไรหลายๆอย่าง ที่เคยเข้าใจ มันผิดไปกับที่เราคิดไว้โดยสิ้นเชิง

เมื่อปี2554ผมจบมัธยมศึกษาปีที่6 และสอบแอดมิชชั่นได้มหาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งในภาคอิสาน แต่พอเรียนไปได้ 1 เทอม ความคิดอยากกลับบ้านก็เข้ามาครอบงำ ผมอยากไปเรียนแถวบ้าน ทำเรื่องขอย้ายมหาลัยแล้ว แต่ไม่ผ่าน และคิดว่าจะซิ่ว

ปี2555ผม สอบเข้ามหาลัยแถวบ้านไม่ได้ เสียใจมากครับ น้อยเนื้อต่ำใจตัวเองทำไม แค่นี้ยังทำไม่ได้ ดังนั้นถ้าเข้าแถวบ้านไม่ได้ก็ไปกรุงเทพซะเลย แอดมิชชั่นปีนี้ ผมลงมหาลัยเด็ดๆทั้งนั้น มธ มหิดล มก และรามก็อีกที่ที่คิดเผื่อไว้ ช่วงนี้ผมพยายามคิดในแง่ดี รามก็ไม่เสียหายนี่ อ่านมาตามกระทู้ตั้งมากมาย เค้าก็ว่าดีทั้งนั้น (แต่ลึกๆในใจขอให้แอดติดด้วยเถิด ไม่อยากเรียนราม!!) ผลออกมาดั่งใจหมาย ติดอันดับ4ครับ T^T 3 มอดังในกรุงเทพ ชวดหมดเลย! ส่วนมอ ที่ได้ มันไกลบ้านไป ทางบ้านไม่สนับสนุนอย่างยิ่ง ผมจึงต้องมาเรียนราม!

ช่วงประกาศผลแอด มันยังปิดเทอมอยู่ เพื่อนก็มาถามตกลงเรียนไหน? อะไรยังไง? จะบอกว่าเรียนที่เก่าก็ไม่ได้พอก้าวมาไกลเกินจะย้อนกลับไปเรียนที่เก่าแล้ว จะบอกว่าเรียนรามก็อายคน เค้าด่าว่า เรียนมหาลัยรัฐบาลดังๆดีๆไม่ชอบ ก็เลยได้แต่บอกไปว่า
       “อ๋อ .. เราเอาอันดับ4 อ่ะ แล้วก็ว่าจะเรียนรามควบ”

ทำ ใจกับเรื่องเรียนรามอยู่หลายอาทิตย์เลยครับ ก่อนเปิดเทอม หอก็ไม่ค่อยอยากจะจอง ก็ต้องจำใจจอง เพราะไม่อยากเรียนเลย โทรศัพท์มาจองหอครับ ไม่มาดูก่อน ทำใจไม่ได้ จนก่อนวันเปิดเรียน1วันผมถึงออกจากบ้าน …

                มาถึงหมอชิต ป้าเจ้าของหอใจดีมากครับ โทรเช็คระยะทุก15นาทีเลย กลัวผมหลง มาถึงหอ ออกค่า มอ’ไซ รับจ้างให้อีกแหน่ะ จัดห้องหับอย่างดี

       “เดือนละ1300 ไหวไหมลูก ป้าคิดแพงไปไหม?” ป้าถาม

       “ไหวครับ ไม่แพงหรอกครับ” ผมตอบ

       “เปลี่ยนเตียงไหม เตียงเล็กไปไหม น้ำป้ามีให้กดนะ ผ้าซักได้หลังบ้าน น้ำ ไฟ ป้าไม่คิด ใช้ฟรีจ่ะ จะเอาโต๊ะอ่านหนังสือเพิ่มมั้ยลูก พรุ่งนี้ค่อยทำสัญญากันเนาะ วันนี้ลูกนอนซะ”

      “ไม่เป็นไรครับป้า ขอบคุณมากครับป้า” (โห..อะไรจะใจดีขนาดนี้ ผมคิดในใจ)

                ในห้องปูกระเบื้องอย่างดีครับ มีโต๊ะ เตียง ตู้ ไม้แขวนเสื้อ หมอน ผ้าปูที่นอน ชั้นวางของ กาน้ำร้อน ตรงที่ซักผ้า มีกะละมัง แปลงขัด จากที่มีอคติกับราม ก็เริ่ม คิดดีขึ้นมาหนึ่งอย่างแล้ว เพราะป้าหอใจดีมาก

                วันนี้มาอยู่ กรุงเทพ วันแรก คิดถึงแม่มากครับ เป็นห่วงท่าน กลัวท่านไม่สบาย กลัวท่านเหงา พอถึงหอ ปุ๊บ ก็โทรหาท่านเลย คุยกันนานมาก ถามสารทุกข์ สุกดิบกัน และลากันไปนอน..

                วันที่ 11 มิถุนายน 2555 มหาวิทยาลัยรามคำแหง วิทยาเขตบางนา เป็นสถานที่ประฐมนิเทศน์ นักศึกษาใหม่ครับ ผมมาในนามใหม่ ไม่ใช่นิสิตแล้ว ต่อไปนี้ คือนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ สาขาจิตวิทยาคลินิกและชุมชน

                ก้าวไปในรั้วมหาลัยวันแรก โอ้โห คนเยอะจังวะ! รอบๆสระน้ำ มีพี่ๆชมรมต่างๆ ซุ้มต่างๆ ซุ้มจังหวัด กลุ่มพัฒนา ชมรมคณะ ออกมาคอยเทคแคร์ คอยชวนน้องๆเข้าซุ้ม เข้าชมรม ของตัวเองเต็มไปหมด เพื่อสารสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องเพื่อนฝูง และได้ไปรับน้องกันต่อไป…(ว้าวๆๆ เริ่มประทับใจแล้ว มาเรียนนี่ ก็ไม่เลวนะ 555)

                ความประทับใจ ดับวูบลงครับ ประฐมนิเทศน์ บนตึก 4-5ชั้น ถ่ายทอดสดเอา และที่สำคัญห้องพัดลม! ร้อนมาก! ได้เรียนแต่ห้องแอร์มา ทำใจไม่ได้ครับ หงุดหงิดมาก 3-4ชม. ในการฟังใครพูดอะไรก็ไม่รู้ และเริ่มคิดว่า กูคิดผิดจริงๆที่มาเรียนนี่ เซ็งชิบ!

                เดิน ลงมาจากตึก แบบ เซ็งๆครับ เขา ประกาศอะไรไม่สนใจทั้งนั้น ไปฟังเขาปฐมนิเทศ รายคณะเสร็จ ก็จะไปหางานทำ ไม่ไหวๆกูไม่รียนแล้ว แต่ซักพักก็มีเสียงที่เหมือนเคยได้ยินสมัยมัธยมปลาย

“หยุด! ก่อนค่ะ น้อง!!” ตุ๊กนามสมมุติ  เพื่อนสมัยมัธยมปลาย

“อ้าว มารับน้องเหรอ โอ้ว มีซุ้ม บ้านเกิดด้วย แล้วคนในซุ้มนี่ บ้านเราหมดเลยเหรอ”

“ป่าว ทั่วประเทศแหละ เราหาเพื่อนๆอ่ะ ไม่อยากให้น้องๆที่เพิ่งเข้ามาเรียน โดดเดี่ยว มีธุระมั้ย ลงชื่อกับเค้าไว้เนาะ”

“ไม่มีๆ อือๆลงไว้ก็ดี”            

                ผมนั่งดู บรรยากาศ พี่ๆตามซุ้มต่างๆแย่งน้องปี1 เข้าซุ้มตัวเองกันจ้าล่ะหวั่น ส่วนซุ้มผม เขาคัดหน้าตาครับ ไม่หล่อ ไม่สวยไม่ชวนเข้าซุ้ม 555
                “ว้าย..น้องโหน่ง(นามสมมุติ) ลงชื่อเลยค่ะ ^^”เสียงรุ่นพี่คนนึงดังมาแต่ไกล

                “ว้ายๆๆ หล่อๆ เค้าอยากได้ๆๆๆ”เสียงเพื่อนผมเอง เฮ้อ หนักใจ 555

                ผมหันไปดู โอ้ว สัส หล่อเกินหน้ากูไปแล้ว 5555  ตอนแรกไม่ค่อบชอบหน้ามัน หล่อเกิน แต่พอคุยไปก็สนุกดี แถวบ้านผมเรียนว่า มัน “หนึบใน” ข้างนอกเหมือนเรียบร้อย แต่ความจริง อื้อหือ.. ผม คุยกับมันสนุกปากเพราะ สเปคหญิงคล้ายๆกัน มันโชว์รูปเด็กๆในสต๊อกมันให้ผมดู ว้าว แจ่มๆทั้งนั้น จากที่คุยกับมัน ที่มันเลือกเรียนรามเพราะว่า ต้องช่วยทางบ้านทำงาน อยากจบเอาใบปริญญาไวๆ ผมก็เอาใจช่วยกับมันครับ

                นั่งไปซักพัก เพื่อนผมก็หาน้องๆเข้าซุ้มได้เยอะเลย สาวๆก็เดินไปตามคณะ ส่วนผู้ชายมันขี้เกียจ ก็จะนั่งแถวซุ้ม ผมก็ได้เพื่อนใหม่ไป3-4คนเลยวันนั้น ประทับความรักกันของลูกพ่อขุนครับ ปีนี้ซุ้มเรา จะจัดทริปไป หัวหิน !  และผมคิดว่าจะเข้าอีกซัก 2 ชมรม จะได้ไปเที่ยวเยอะๆ อิอิ  คุยกับพวกเพื่อนใหม่ ไปนาน มันก้ต้องกลับบ้านแล้ว เพราะมันบ้านมันใช้เวลาเดินทาง 3 ชม แยกย้ายกันไป แต่ดัน ไม่แลกเบอร์กันไว้ แล้วพรุ่งนี้กูจะมาฟังบรรยายกับใครดีเนี่ย..

                น้องๆกลับไปหมดแล้ว ผมก็เลยถือโอกาส เดินไปตึกBNB1 ที่เขาบอกว่าใช้ปฐมนิเทศคณะศึกษาศาสตร์ และเหลือบไปเห็น กลุ่ม จิตวิทยา พอดี โชคดีของผมจริงๆครับ ไม่งั้น ผมจะไม่รู้เลยว่า วันที่15 ต้องไป ราม1 เพราะเราจะมีรับน้องกัน!!  โว๊ะ รามมีรับน้องด้วย ได้คุยกับรุ่นพี่ด้วยครับ คุยกับไอ้โหน่ง ว่าอยากจบ2ปี ครึ่ง เลยมาถามรุ่นพี่ว่าพอเป็นไปได้มั้ย รุ่นพี่หนุกใจเลย มันยากนะ ไหนจะต้องฝึกงานอีก เป็นปีเลยน่ะ ผมคิดหนักเลยครับ เอาแล้วไง อยากเรียนจบไวๆจะได้กลับบ้าน จะทำยังไงล่ะทีนี้ ย้อนไปตอนนั่งฟังปฐมนิเทศ อาจารย์บอกว่า ทำเรื่องย้ายคณะได้ตลอด จะย้ายไปคณะไหนก็ได้ เอ..หรือ เราจะย้าย คณะดี แต่คณะนี้ก็ดีนะ แทบ มศว จุฬา ได้เลย สอบใบประกอบโรคศิลป์ได้อีก ไม่รู้จะยังไงแล้วครับ ตอนนี้ คิดหนักเลย แต่ก็เลยตั้งใจแน่วแน่แล้ว อ่านหนังสือ ลง24หน่วยกิตทุกเทอม ไม่2ปีครึ่ง ก็ 3ปีล่ะวะ ก็เป็นคนแรกของสาขาให้ดู บูมรุ่นน้องเสร็จ พี่ๆก็ให้แยกย้ายกันกลับบ้าน

                ความมหัศจรรย์ของรามคำแหง นอกจากจะย้ายไปคณะไหนก็ได้โดยไม่ต้องคำนึงถึงความคล้ายคลึงของลักษณะวิชาแล้ว ยังมีการสอบ e-Testing อีกครับ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าแปลกอะไรก็แค่สอบก่อน สอบเสร็จก็รู้ผลเลย ว่าได้เกรดอะไร แต่พอไอ้โหน่งมันมาถาม(ไม่ใช่วันต่อมานะครับเพราะหลังจากวันนั้นผมก็ไม่เจอ มันเลย นี่ย้อนไปตอนที่คุยกับมัน ผมเขียนนิยายไม่เป็น บรรยายไม่เป็น อาจจะ งงๆ ขอโทษด้วย )

                “พี่ๆ นี่มันหมายความว่าไงอ่ะ ลงทะเบียนวันที่12 ของเราใช่มั้ย”

                “อ่อๆ ใช่มั้ง  เฮ้ยไม่มั้ง ขอปี2 หรือเปล่า เพราะมันเขียนว่า สอบวันที่19”

ด้วยความไม่แน่ใจผมเลยถามเพื่อน

“ตุ๊กๆ นี่ลงทะเบียนของปี1 หรือ ปี2”

“อ่อ ปี1 พวกแกลงได้เลย สอบเสร็จ รู้ผลเลย”

“เฮ้ย! นี่มันสอบวันที่19นะ เดือนนี้ด้วย กูยังไม่เรียนเลย จะสอบได้ไง” ผมตกใจมาก

“อ้าว ก็สอบได้เลยถ้าแกผ่านก็ไม่ต้องเรียนไง ผ่านแล้ว”

“โอ้ว เจ๋งว่ะ 55”
                ถ้าสอบ ผ่านเราได้เกรดเลย แต่ถ้าไม่ผ่านก็สามารถสอบปกติ ตอนปลายเทอมได้อีก ไม่ผ่านอีกมีสอบซ่อมอีก โอ้ว อเมสซิ่ง!!!

และนอกจากความมหัศจรรย์ 2 อย่างแล้ว ผมเชื่อว่า ในรามต้องมีอีกมากมาย ผมเริ่ม ชอบราม ซะแล้วสิ มีสิ่งสนุกๆมากมายเลย ใครว่า คนเรียนราม ดำๆ สกปรกๆ ผิดเลยครับ ในราม หล่อๆ สวยๆเพียบ บางคนนึกว่าเรียน เอ-เบค แต่ดันเรียนราม สนุกดีครับ มีอาหารตาเพลินๆ 5555  พรุ่งนี้ฟังบรรยายวันแรกครับ จะเป็นยังไง ก็ไม่รู้!!

บรรยายวันแรก ENG1001 ภาษาอังกฤษฐาน หรือฟันดา สมัยผมปี1ในมหาลัยเก่าชอบเรียกว่าอย่างนี้ อาจารย์ผู้สอบที่ราม ฮามากครับ ไม่เบื่อเลย ในห้องมีเก้าอี้ เกลือบ300ตัวได้มั้ย ผมไม่ทราบ ทราบแต่ว่าเยอะมาก ถ่ายทอดสดไปอีกเกลือบ10ห้อง คนเรียนเยอะมาก แต่อาจารย์เอาอยู่หมด สนุกมากครับ

ผม ต้องขอโทษด้วย ผมบรรยายไม่ค่อยเป็น พิมพ์นิยายก็ไม่เป็น เรื่องอาจวกไปวนมา อ่านไม่เข้าใจ ผมต้องโทษด้วย มีอะไรสงสัย จะด่า จะแนะนำการพิมพ์ สนใจเรียนราม ได้หมดนะครับ ผมอยากได้ฟิตแบคเยอะๆ

และ เหตุผลที่ผมออกมาเขียนกระทู้นี้ ก็เพราะว่า ผมอยากให้น้องๆหลายๆคนเลิก อคติ กับรามได้แล้ว สังคม วิชา การเรียน มันดีกว่าที่คุณคิดเยอะ ราม2 ปี1เราอาจจะเรียนพัดลมนะครับ แต่ปี2 เราไปเรียนราม1 เราก็จะเรียนแต่ห้องแอร์แล้ว

ราม เป็นที่วัดฝีมือเลยครับ ใครคิดว่าเก่ง ลองมาเรียนรามดู ถ้าจบรามได้ เราว่าท่านแน่มาก เพราะราม เนื้อหาที่เรียน ยากนะครับ เหมือนมอปิดทั่วไปเลย บางวิชายากกว่าอีก และที่สำคัญ มันไม่เข้าเรียนก็ได้อีกนี่สิ นี่แหละตัวทำให้ยากเลย แต่วิชาหลักเช็คชื่อนะ  ถ้าคิดว่าแน่ ถ้าคิดว่าเก่ง มาจบ รามด้วยกันครับ (ขอโทษจริงช่วงจบผมไม่รู้จะเขียนยังไงดี แต่อยากให้น้องๆคนไหนสนใจเรียนราม ปรึกษาผมได้นะ ถึงผมจะเป็นนักศึกษารามได้ 2 วัน แต่อีก 2 ปี ผมจะเป็นบัญฑิตรามให้ดู ใครสนใจมาเป็นรุ่นน้องเราได้นะ ติดต่อมา My id ก็ได้ ขอ M ขอ faceก็ได้ ได้ทุกคณะนะ ในซุ้มพี่ มีพี่ๆทุกคณะเลย จะไปถามมาให้ถ้าสนใจ แล้วเรามาเป้นลูกพ่อขุนกัน)

วัน ต่อๆไปจะเป็นยังไงไม่รู้ หลายคนอาจจะว่า มันเขียนไรของมัน ก็อ่านไม่รู้เรื่อง  แต่ผมจะหน้าด้านเขียนต่อไปครับ ผมอยากให้คน มอง ราม ใหม่ มีทัศนคติใหม่เกี่ยวกับราม..

         พ่อกูขุนสี แม่กูนางเสืองครับ!! ขอโทษด้วย ตอนพี่ๆเขาหัดบูม ผมนั่งอยู่ซุ้ม คุยกับน้องๆอยู่ จำมาได้แค่นี้ T^T

…………………………………………….