ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : [OS] LODAE - Until I Get Drunk
ผับชื่อดังย่านอิแทวอนในคืนวันศุกร์คราคร่ำไปด้วยผู้คน แน่นอนว่าสุดสัปดาห์ วันสุดท้ายของการเรียนและการทำงานแบบนี้ทำให้ใครหลายๆคนนึกอยากปลดปล่อยความคร่ำเครียดที่ตนเผชิญมาทั้งอาทิตย์ ซึ่งไม่ต่างอะไรกับเด็กหนุ่มตัวสูงคนนี้นัก แต่เป้าหมายของเขาอาจจะมากกว่าคนทั่วไปเล็กน้อยก็เท่านั้น
ขายาว พาเจ้าของร่างเข้ามาในโซนวีไอพีของผับ ที่มีไว้เฉพาะแขกระดับเฟิร์สคลาสเท่านั้น ก็แหงล่ะ พี่ชายของเขาเป็นเจ้าของที่นี่ ระดับความวีไอพีจึงเป็นของเขาไปโดยปริยาย
เพราะรูปร่างที่เด่นสะดุดตา ทำให้เขากลายเป็นจุดสนใจได้ไม่ยาก ใบหน้าหล่อเหลาสไตล์ลูกครึ่ง ผมสีสว่างดูเป็นจุดเด่น อีกทั้งสีผิวที่ขาวจัดและรูปร่างสูงชะลูดมาดนายแบบ ทำให้สาวๆหลายคนต่างหลงใหลและอยากเข้ามาทักทายทำความรู้จัก
ชเวจุนฮง มาที่ผับแห่งนี้ทุกวันศุกร์ ไม่ใช่เพราะต้องการคลายเครียดจากการเรียนที่แสนหนักหน่วงทั้งสัปดาห์ แต่เป็นเพราะใครบางคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าบาร์นั่นต่างหาก
ร่างเล็กแต่กลับดูสมส่วน กับผิวสีน้ำผึ้งที่ยามต้องกับแสงไฟ ทำให้เจ้าตัวดูมีเสน่ห์น่ามอง ใบหน้าเรียวรูปไข่ ตากลมโต จมูกเชิดรั้น ริมฝีปากอวบอิ่มสีเชอรี่สดดูเย้ายวน เชิญชวนให้ลิ้มลอง
จองแดฮยอน รุ่นพี่ที่พ่วงตำแหน่งเดือนมหาลัยของเขา…
ว่ากันว่าพี่แดฮยอนน่ะ อันตราย… แต่จุนฮงก็ไม่เคยรู้หรอกว่าอันตรายที่ใครๆเขาพูดกัน มันคือรูปแบบไหน เขารู้เพียงแต่ว่าพี่แดฮยอน เปรียบเสมือนดวงจันทร์ที่เขาอยากครอบครอง
และเขาต้องได้ครอบครอง
แอลกอฮอล์สีอำพันเข้มถูกส่งเข้าปากแก้วแล้วแก้วเล่า แต่สายตาของจุนฮงก็ยังคงจับจ้องอยู่ที่เดิม คือพี่ตัวเล็กคนนั้น ใบหน้าติดหวานยามส่งยิ้ม หัวเราะ หรือแม้กระทั่งทำหน้าสงสัย มันช่างน่ามองไปหมดสำหรับเขา และกว่าจะรู้ตัว คนถูกมองก็หันมามองเขากลับเสียแล้ว
รอยยิ้มกว้างที่มีแปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มแค่มุมปาก คิ้วสวยกระตุกส่งให้เขาอย่างต้องการสื่อความหมาย
และแน่นอนว่าคนกร้านโลกอย่างเขาย่อมรู้ดีว่าความหมายที่ว่านั้นคืออะไร
ที่ผับมีห้องรับรองสำหรับแขกวีไอพีที่ต้องการความเป็นส่วนตัว ภายในห้องตกแต่งอย่างเรียบหรูด้วยเฟอร์นิเจอร์สีดำ-แดง ดูลึกลับแต่กลับแฝงไว้ด้วยความร้อนแรง ไม่ต่างกับคนตัวเล็กที่นั่งคร่อมตักของเขาอยู่ตอนนี้
คนบนตักยังคงส่งยิ้มหวาน นัยตาปรือปรอยระคนออดอ้อน แฝงได้ด้วยความเย้ายวนที่ไร้เดียงสา ตอนนี้จุนฮงเริ่มเข้าใจแล้วว่า จองแดฮยอนน่ะ อันตรายยังไง
วิสกี้รสร้อนแรงถูกป้อนให้คนตัวสูง ความขมปร่าของแอลกอฮอล์แปรเปลี่ยนเป็นหวานหอมเมื่อถูกส่งต่อโดยผ่านจากริมฝีปากอิ่มของคนบนตัก ร้อนแรงชวนให้มัวเมาได้อย่างง่ายดาย
เสียงครางอืออึงดังลอดจากริมฝีปากอิ่มเบาๆเมื่อโดนเขาขบกัดหยอกล้อ ร่างกายเล็กบดเบียดลงบนตักของเขาราวกับเชิญชวนให้จุนฮงเข้าไปเล่นกับความอันตรายตรงหน้า
อาภรณ์ถูกปลดออกจนหมด แต่ริมฝีปากยังไม่ละออกจากกัน ความขมของแอลกอฮอล์ช่วยดึงสติของคนทั้งคู่ให้จมดิ่งเข้าไปในวังวนของกามารมณ์จนมิอาจถอนตัว
ฝ่ามือหนาลากไล้ไปตามร่างกายเล็กอย่างหลงใหล เล่นซนไปตามส่วนต่างๆราวกับเจอของเล่นที่ถูกใจ จองแดฮยอนคือความสวยงามที่อันตราย แต่เขาก็เต็มใจเล่นกับความอันตรายนั้น
ร่างเล็กบดเบียดกายเข้าหาส่วนที่ร้อนรุ่มกลางลำตัวของเขา ความต้องการอัดแน่นจนแทบทนไม่ไหว เสียงครางกระเส่าดังขึ้นข้างหูเมื่อคนบนตักโดนปลายลิ้นร้อนเลียไล้ไปตามซอกคอ เก็บเอารสชาติของแอลกอฮอล์ไปจนหมด
จุนฮงป้อนจูบให้คนตัวเล็กอีกครั้ง ก่อนจะแทรกกายเข้าไปในร่างกายของแดฮยอนอย่างช้าๆ ความคับแน่นภายในทำให้คนตัวโตกว่าแปลกใจไม่น้อย รวมทั้งสีหน้าที่บิดเบี้ยวบ่งบอกถึงความเจ็บแสบที่เกิดขึ้น ตากลมโตมีหยาดน้ำใสเอ่อคลอ มือเล็กจิกลงบนบ่ากว้างอย่างต้องการระบายอารมณ์ที่กำลังจะปะทุในไม่ช้า
แม้จะเจ็บปวดแต่ก็ไม่อยากให้หยุด
มันเป็นความเจ็บปวดที่เต็มไปด้วยความสุขสม
เสียงหวีดลั่นดังขึ้นพร้อมรอยเล็บลากยาวตรงกลางหลังของคนตัวโตกว่า ตกใจจนแทบทำอะไรไม่ถูกเมื่อพบว่านี่คือ ‘ครั้งแรก’ ของรุ่นพี่ตัวเล็ก คนที่ดูเชี่ยวชาญราวกับแม่เสือยั่วสวาท สวยงามและอันตราย แต่ไม่เคยให้ใครได้สัมผัสตนในจุดที่ลึกที่สุดดั่งเช่นจุนฮง
เป็นจริงดังว่า จองแดฮยอน คือความสวยงามที่มิอาจมีใครได้ครอบครอง
บทเพลงที่เขาตั้งใจบรรเลงขึ้น ดำเนินไปอย่างเนิบนาบในคราแรก หวังให้พี่ตัวเล็กเคยชินกับสิ่งที่อยู่ภายในกายของตน ก่อนจะถูกขับให้เร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ที่มี เสียงครางคลอประสานช่างน่าฟังเมื่อส่วนหนึ่งมาจากแดฮยอน
ใบหน้าคมฝังลงตามซอกคอของคนบนตัก เก็บเกี่ยวตักตวงความหอมหวานที่ได้ลิ้มรสไม่มีหยุด ความเร่าร้อนถูกป้อนให้รุ่นพี่ตัวเล็กอย่างไม่มีทีท่าว่าจะแผ่วลง แตะจุดที่ลึกที่สุดในร่างกายซ้ำๆ เป็นความสุขที่โหยหาจนแทบจะขาดใจทั้งผู้ให้และผู้ที่ได้รับ
เสียงหวีดหวานดังขึ้นประสานกับเสียงครางต่ำก่อนที่ความสุขสมทั้งหมดจะถูกส่งเข้าไปภายในกายของคนบนตักจนล้นทะลัก ในขณะที่คนบนตักเองก็ปลดปล่อยความรู้สึกทั้งหมดออกมาจนเลอะไปทั้งหน้าท้องแกร่งของคนที่ตนนั่งคร่อมอยู่
จุมพิตที่เต็มไปด้วยความหลงใหลถูกประทับลงยังขมับของคนตัวเล็ก วงแขนใหญ่กระชับเอาคนบนตักมากอดไว้แน่น นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เขาจะกอดคนบนตักแบบนี้ แม้ความสัมพันของพวกเขาจะถูกสร้างขึ้นจากแอลกอฮอล์ แต่ต่อจากนี้ไปทุกเช้า ดขาจะเป็นคนที่แดฮยอนลืมตาตื่นมาเจอเป็นคนแรก และมันจะคงอยู่อย่างนั้น แม้ว่าฤทธิ์ของแอลกอฮอล์จะจางลงไปแล้วก็ตาม
วิสกี้แก้วใหม่ถูกเสิร์ฟอีกครั้ง อา… บางทีการมัวเมาอยู่ในฤทธิ์ของแอลกอฮอล์มันก็ไม่ได้แย่นะ คุณว่าไหม?
---------------------------------------------------
คอมพังเลยต้องเขียนและอัพในโฟน ลำบากมากค่ะ จัดหน้าอะไรก็ไม่ได้เลย ใครอัพฟิคในโฟนเป็น วานสอนเราหน่อยเถอะค่ะ แบบว่าอัพไม่เป็นจริงๆ
ห่างหายจากการเขียนฟิคไปนานมากกกกก กลับมาทั้งที ดันคัมแบ็คด้วยฟิคกาม!!!
จริงๆฟิคเรื่องนี้เขียนไว้นานแล้วค่ะ ตั้งแต่ชเวออกเพลงนี้มาเลย ฟังไปก็เมาไป ได้ฟิคมาซะงั้น ลงฟิคฉลองรูปคู่ที่ยัยน้องลงในไอจีค่ะ อย่าลืมเปิดเพลงฟังคลอไปด้วยนะคะ จะได้อรรถรสในการอ่านมากขึ้น(?)
ป.ล. ไม่ได้เขียนฟิคนาน ฝีมืออาจตกไปบ้าง อย่าว่ากันน้า ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น