(exo) Just the rain. | chanbaek kaido

เวลาในแต่ละวันของผมถูกใช้ไปอย่างเปล่าประโยชน์ 

    ผมเคยถูกถามว่าจะใช้ชีวิตแบบนี้ไปถึงเมื่อไรกัน ผมไม่ได้ตอบคำถามนั้น และไม่คิดจะตอบมันด้วย 

    มันคือชีวิตของผม ผมจะไม่ให้ใครเข้ามาในชีวิตของผม และผมจะไม่มีทางเข้าไปในชีวิตของใครทั้งนั้น!

    จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมมีความคิดที่แตกต่างไปจากเดิม 

    มันเป็นวันที่ผมเกลียดที่สุดเพราะมีเม็ดฝนเต็มท้องฟ้า 

     ในทางเดินกลับบ้านที่คุ้นชินกลับมีบางอย่างแปลกตาไปกว่าทุกวัน

      และนั้นทำให้บางอย่างเปลี่ยนไปจากทุกที

 " นายกำลังร้องไห้หรอ? "

" . . . " 

" . . . "

" . . . "

" . . . "

    ความเงียบคือคำตอบของคำถามผม ผมเคยมีความสุขเวลาเงียบใส่คนอื่น แต่พอเจอกับตัวเองแล้วรู้สึกโมโหเป็นบ้า

    แล้วนี่ผมควรจะเดินกลับบ้านไปได้แล้ว ผมไม่ควรเอาร่มของตัวเองไปกางให้เขา ฝนที่ผมเกลียดมันเลอะผมไปหมดแล้ว 

    แต่ไม่รู้เพราะอะไรผมถึงไม่อยากทิ้งเขาไว้คนเดียว อาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนขี้สงสาร หรืออาจเป็นเพราะ. . .

   " ขอบคุณนะ "

ตึกตัก  ตึกตัก 

ผมอาจจะเริ่มชอบฝนแล้วก็ได้. . .

            ___________________________________________________________________________________________________________

CR.SHL