ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Katekyo hitman reborn! นภาที่ผันแปร...] *รีไรท์*

    ลำดับตอนที่ #11 : สอบถาม

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.73K
      10
      9 พ.ค. 56

    งั้นเย็นนี่เจอกันที่หน้าโรงแรม ของสึนะล่ะกันนะ”ยามาโมโตะพูดแล้วเดินมานั่งที่ข้างๆฮิบาริ

    “อืม เจอกันตอน 4 โมงเย็นล่ะกันนะ”โกคุเดระพูดพร้อมกับดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ

    “เจ้าบ้า 4 โมงเย็นได้ ยังไงล่ะ คิดดูนะถ้า ซาวาดะ กลับบ้านไปตอน 3 โมงเย็น แล้วพวกเราไปกันตอน 4 โมงเย็นก็เจอกันพอดี ไม่มีเวลากับเจ้าตัวเล็กเรื่องบาปนภาอย่างละเอียดนะ”ฮิบาริพูดขึ้นทำเอาทุกคนทำร้องออกมาอย่างนึกได้

    “เห จริงด้วยสิ/นั้นสินะฮ่าๆ/ผิดพลาดแล้วครับ/โอยช่วยกันคิดสิ คิดแบบสุดขั้ว/งี่เง่าจริงๆ = =”ทุกคนร้องออกมาอย่างนึกได้

    “ดังนั้นเราต้องไปกันตอนนี้เลย ไม่ให้ซาวาดะ รู้ตัวได้ไม่งั้นไม่มีทางได้รู้ความลับของ บาปนภา แน่ๆ”ฮิบาริพูดทำให้ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย

    “งั้นหรอแปปนะรอก่อน ไปบอกพวกผู้หญิงเดี๋ยวจะเป็นห่วงแบบสุดขั้วน่ะ”เรียวเฮพูดพร้อมเดินไปหาพวกฮานะ

    “อืม”โกคุเดระตอบรับคำพูดของเรียวเฮ

    “ฮานะจัง ฉันกับพวกนั้นมีธุระที่ต้องไปทำนิดหน่อยน่ะ เธอช่วยพาพวกเคียวโกะไปส่งที่โรงแรมได้มั้ย?”เรียวเฮเข้าไปพูดข้างหูจองฮานะ

    “อ่ะ อืม ได้สิ เดี๋ยวฉันบอกพวกนั้นให้เอง ว่าแต่เรียวเฮ จะไปไหนล่ะ”ฮานะตอบรับคำขอของเรียวเฮ แต่ก็ไม่วายถามว่าจะไปไหนกัน

    “ไปหา พระอาจาร์ยแปร๋นๆน่ะ มีเรื่องจะคุยกัน”เรียวเฮพูด

    “งั้นหรอ ไปสิ รีบๆกลับล่ะกันนะ”ฮานะพูดพร้อมกับหยิบหนังสือเล่มใหม่ขึ้นมาอ่าน

    “อืม ขอบใจนะฮานะจังฉันรักเธอแบบสุดขั้วเลย”เรียวเฮพูดพร้อมกับหอมแก้มฮานะนึงที

    “อึ้ย >///< ตาบ้าทำอะไรน่ะ อายคนเขา”ฮานะพูดหน้าแดงและผลักหลังของเรียวเฮไปไกลๆ

    ^^”เรียวเฮเดินจากฮานะไปพร้อมกับยิ้มบางๆมาให้

    “เสร็จแล้วไปกันได้ยังพวก”เรียวเฮเดินเข้ามาในกลุ่มผู้พิทักษ์

    “เอ่อ ไปกันได้แล้วเดี๋ยวรุ่นที่สิบ กลับไปโรงแรมเจอเราน่ะตายแน่ อดถาม”โกคุเดระพูดพร้อมกับทำมือเหมือนมีดปาดคอของตัวเอง

    “เอ่อน่า ไปได้แล้ว”ฮิบาริพูดพร้อมกับเดินนำหน้าพวกผู้พิทักษ์ไป

     

                   ไม่นานพวกผู้พิทักษ์ของสึนะก็มาถึงหน้าโรงแรมเครสตัน ที่สึนะและคนอื่นๆในโรงเรียนอาศัยอยู่

    “อา เอิ่ม ไปทราบว่า ซาวาดะ สึนะโยชิ พักอยู่ห้องไหนหรอครับ?”โกคุเดระพูดกับพนักงานหน้าเคาร์เตอร์บริการลูค้าของโรงแรม

    “ค่ะ ซาวาดะ สึนะโย ชะ ชิ นี่พวกคุณรู้จักชื่อนี่ได้ยังไงค่ะ”พนักงานผู้หญิงที่ประจำอยู่หน้าเคาร์เตอร์บริการลูค้าพูดด้วยสีหน้าซีดๆเพราะไม่มีใครมากนักที่รู้จักตัวจริงของ บอสวองโกเล่รุ่นที่ 10

    “จะรู้ไปทำไมเล่า บอกมาสิฟร่ะ”โกคุเดระพูดด้วยอารมณ์เสียเพราะไม่ชอบหน้ายัยพนักงานคนนี้มากหนัก

    “อ่ะ เอิ่ม ไม่ได้หรอกนะค่ะ คุณเป็นใคร มาจากแฟมิลี่อะไร ต้องการพบบอสเพราะอะไร ถ้าเป็นคนของบอสจริงๆ กรุณาโชว์สิ่งนั้นด้วยค่ะ”พนักงานสาวไม่ยอมบอกข้อมลูอยู่ดีกลัวว่าบอสของวองโกเล่จะเกิดอันตราย

    “วุ่นวายชะมัดเลยวุ้ย เอานี่”โกคุเดระบ่นออกมาอย่างเหลืออดและหยิบการ์ดขอบทองๆอะไรสักอย่างให้พนักงานนั่นดู

    “คุณโกคุเดระ ฮายาโตะ ผู้พิทักษ์วายุสินะค่ะ ขอตรวจความเป็นผู้พิทักษ์หน่อยนะค่ะ แหวนวองโกเล่ค่ะ”พนักงานสาวพูดพร้อมกับยื่นมือมารับแหวนวองโกเล่เพื่อตรวจสอบ

    “เรื่องมาก !! เอานี่”โกคุเดระยื่นมือข้างขวาที่มีแหวนวองโกเล่ที่พันผ้าเอาไว้ให้พนักงานตรวจสอบ

    “ค่ะ ขอบคุณค่ะ บอสพักอยู่ที่ห้อง 27 ชั้น 10 ค่ะ คุณโกคุเดระ”พนักงานสาวตอบโกคุเดระที่ตอนนี้หน้ามุ่ยเป็นอะไรก็ไม่รู้อยู่

    “เอ่อ ขอบใจมาก มีเบอร์คุณรีบอร์นมั้ย”โกคุเดระพูดพร้อมกับสอบถามข้อมลูเพิ่มเติมของห้องพัก

    “มีค่ะ สักครู่นะค่ะ 085-252-33XX ค่ะ”พนักงานสาวพูดพร้อมกับบอกเบอร์โทรศัพท์ให้

    “ขอบใจ ไปล่ะ”โกคุเดระพูดพร้อมกับเดินไปหาคนอื่น

    “อืมได้แล้ว ชั้น 10 ห้อง 27”โกคุเดระพูดให้คนอื่นและพร้อมใจกันเดินไปห้อง 27 ชั้น 10

    “คุณรีบอร์นค่ะ ผู้พิทักษ์ของวองโกเล่ รุ่นที่10 กำลังขึ้นไปนะค่ะ”พนักงานนเมื่อสักครู่ที่โกคุเดระสอบถามไปพูด

    “อืม มาแล้วสินะ ขอบใจที่บอก”รีบอร์นพูดพร้อมกับวางสายโทรศัพท์ของตนเองลง

    “ค่ะ”พนักงานสาววางสายลงเช่นกัน

    “ถึงแล้ว ก๊อก ก๊อก ก๊อก คุณรีบอร์นคร๊าบ”โกคุเดระพูดพร้อมกับเคาะประตู

    “เข้ามาสิ ไม่ได้ล็อก”รีบอร์นพูดพร้อมกับเดินไปนั่งที่เตียงนอน

     

    “เอ๋ พวกนายมาทำอะไรน่ะ”สึนะที่ยืนอยู่ตรงระเบียงเห็นพวกโกคุเดระเดินเข้ามาเลยเอ่นถามดู

    “อ่ะ เอ้ย รุ่นที่สิบ กลับมาเมื่อไรครับ”โกคุเดระพูดเมื่อเห็นสึนะเอ่ยทัก

    “ก็ตอนที่พวกนายเห็นตาสีแดงนี่ไงล่ะ”สึนะพูดพร้อมกับชี้ไปที่ดวงตาสีแดงสดของเค้า

    “อ่ะ รุ่นที่สิบ ตาของคุณมันเกิดอะไรขึ้นน่ะครับ”โกคุเดระที่เห็นตาสีแดงของสึนะร้องออกมาอย่างตกใจ

    “ก็นะ พวกนายอยากรู้กันดีนักฉันจะบอกให้เอง ฮึบ”รีบอร์นพูดกับกระโดดขึ้นมาบนไหล่ของยามาโมโตะ

    “คุณรีบอร์น/เจ้าหนู/เจ้าตัวเล็ก/พระอาจาร์ย/รีบอร์น/อัลโกบาเล่โน่”ผู้พิทักษ์วองโกเล่รุ่นที่สิบร้องออกมาเช่นเดียวกัน

    “เอาล่ะ ฉันจะเล่าให้ฟัง”รีบอร์นพุดพร้อมกับผู้พิทักษ์ทั้งหมดยืนฟังอย่างจดจ่อ

    “เรื่องมันมีอยู่ว่า บาปของนภา เป็นบาปกรรมที่บอสของวองโกเล่ต้องรับเอาไว้ทุกรุ่นเป็นบาปที่นภาผู้เป็นบอสต้องก้าวข้ามมันไปให้ได้มิฉะนั้นจะเกิดเหตุร้ายต่อแฟมิลี่และคนรอบข้างอย่างร้ายแรง”รีบอร์นพูดพร้อมเว้นช่วงให้ผู้พิทักษ์วายุผู้ขี้สงสัยได้ถามไถ่

    “บาปของนภา มันเป็นยังไงหรอครับคุณรีบอร์น”โกคุเดระพูดพร้อมกับมุ่งสายตาไปยังดวงตาสีแดงของสึนะ

    “ก็เป็นแบบที่เจ้าสึนะมันเป็นนั้นและนะ บาปของนภาเป็นพลังที่มีผลเสียและผลดี ก่อนอื่นจะต้องได้รับการทดสอบเหมือนตอนท่พวกนายรับการทดสอบจากวองโกเล่รุ่นที่หนึ่งไงล่ะ และตอนนี้มันกลืนกินจิตใจของสีนะไปแล้ว แต่มันก็ยังแก้ไขได้ มันเป็นบททดสอบของจิตใจสึนะที่จะยอมรับพลังนั้นได้ไงล่ะ”รีบอร์นพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังส่งสายตาไปยังผู้พิทักษ์

     

     

    มาต่อแค่นี้ก่อนนะคร๊าบ ขอโทษที่หายไป

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×