ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ก็แค่พี่ชาย My brother (ตั้วมาร์ช)

    ลำดับตอนที่ #3 : ...3...

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 253
      0
      2 ม.ค. 57

    ...3...
     
     
     
    "ปีใหม่นี้เที่ยวไหนเหรอ"
     
    "โอ้ยไม่ได้ไปไหนหรอก แล้วพี่มาร์ชอ่ะ"
     
    "กูก็คงไม่ได้ไปไหนหรอกมั้ง"
     
    "ก็ดีแล้วฮ่าฮ่าฮ่า"
     
    "ดีเหรอ ยังไงอ่ะ"
     
    "ก็เปล่านี่ แค่นี้ก่อนนะพี่มาร์ชฝันดีครับ"
     
     
    อ้าวไอ้นี่คิดอยากจะโทรก็โทรไม่เกรงใจ พออยากจะวางก็วางไม่ปรึกษาใครเลยวุ้ย รู้มั้ยครับทุกคนไอ้เด็กตั้วมันโทรมาหาผมตอนสี่ห้าทุ่มทุกวันเลย ถ้าผมเป็นผู้หญิงนะผมคงคิดว่ามันจีบผมละเนี่ย แล้วเรื่องที่คุยกันก็มีแต่เรื่องไร้สาระหรือไม่ก็เรื่องเดิมๆ แต่ทำไมผมไม่เบื่อเลย นอนดีกว่าครับพรุ่งนี้ก็สอบมิดเทอมวันสุดท้ายแล้ว จะได้ฉลองวันปีใหม่แล้ว อิอิ แต่ยังไม่มีคนชวนไปไหนเลยนะเนี่ย
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    "มาร์ช" เสียงใสๆของผู้หญิงรุ่นเดียวกันกับผมตะโกนเรียกผม
     
    "ส้มโอ" ผมเรียกชื่อผู้หญิงคนนี้อย่างแผ่วเบา
     
    "สอบเสร็จแล้วเหรอ" เขาถามผมพร้อมส่งยิ้มมาให้
     
    "อื้ม" 
     
    "โอก็สอบเสร็จแล้วเหมือนกันไปกินติมกันป่ะ"
     
    "เอ่อ"
     
    "นะมาร์ชน๊าาา นะนะนะ" ทำไมต้องทำเสียงอ้อนผมขนาดนี้ด้วย
     
    "ก็ได้ๆ แต่แปปเดียวนะเพราะว่ามาร์ชนัดกับแม่ไว้"
     
    ยังพูดไม่ทันจบส้มโอก็จูงแขน ไม่สิ เรียกว่าลากแขนผมจะดีกว่า
     
     
     
     
     
     
    เดินมาไม่ถึง 5 นาที ก็ถึงร้านไอติมที่เราสองคนมากินประจำ ส้มโอเดินนำผมไปนั่งโต๊ะประจำของเรา
    เขาจะกลับมาทำไมในวันที่ผมเข้มแข็งแล้ว
    เขาจะกลับมาทำไมในวันที่ผมทำใจได้แล้ว
    เขาจะกลับมาทำไมในวันที่ผมลืมเขาได้แล้ว
    ส้มโอคือแฟนเก่าผมเองครับ เราเลิกกันประมาณครึ่งปีแล้ว ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราเลิกกันตอนไหนเลิกกันเพราะอะไรและเลิกกันจริงมั้ย เพราะส้มโอเขาตีตัวออกห่างผมไปเองโดยที่ไม่บอกอะไรผมซักคำ คือหายไปเลยทั้งที่เราเรียนอยู่ที่เดียวกันคณะเดียวกัน เขาหลบหน้าผมประมาณ 6 เดือนเต็มๆผมโทรไปเขาก็ไม่รับอย่างงี้จะให้ผมคิดยังไง ผมก็ทำใจตั้งแต่เดือนแรกที่เขาหายไปละครับ จนวันนี้ผมว่าผมลืมเขาได้แล้วนะแต่พอเอาเข้าจริงๆผมว่าผมยังคิดถึงเขาอยู่
     
     
     
    "ทำไมไม่ค่อยพูดเลยล่ะใช่มาร์ชตัวจริงป่ะเนี่ย"
     
    "ชวนเรามา มีเรื่องอะไรหรือเปล่า"
     
    "ก็เปล่าหรอก เห็นมาร์ชเดินเหม่ออยู่ไง"
     
    "อืมแค่นั้นสินะ"
     
    "โอคิดถึงมาร์ช คิดถึงมากด้วย" 
     
    "..." นิ่งครับ ตอบไม่ถูกหรอกก็ผมไม่รู้นี่ว่าผมรู้สึกยังไงกันแน่
     
    "มาร์ชล่ะคิดถึงโอบ้างมั้ย"
     
    "ส้มโอ เรื่องของเรามันจบไปนานแล้วนะ"
     
    "แล้วเริ่มใหม่ไม่ได้เหรอ ไม่ได้แล้วใช่มั้ย"
     
    "คงจะไม่ได้หรอกครับพี่" เห้ย ไอ้ตั้ว มันมาไงเนี่ย
     
    ทั้งผมทั้งส้มโอเหวอกันทั้งคู่เลยครับ มันตอบส้มโอแทนผมแถมยังทำหน้าโหดอีก น่ากลัวนะครับถ้ามันโหดแบบนี้เนี่ย
     
     
    "ตั้วมึงมาไงเนี่ย"
     
    "กลับบ้านเหอะพี่มาร์ช" 
     
    "แต่น้องคะ พี่คุยกับมาร์ชอยู่น้องไม่ควรมายุ่ง"
     
    "พี่นั่นแหละครับเลิกยุ่งกับพี่มาร์ชเหอะ อ่ะนี่ผมเลี้ยงไอติมเอง ป่ะพี่มาร์ช"
     
    มันวางเงินไว้ที่โต๊ะแล้วก็ดึงผมให้ลุกตามมันไป อะไรเนี่ยเห็นผมเป็นอะไรกันครับลากไปดึงมาอยู่เนี่ยแหละ
     
     
     
     
     
     
     
    "ปล่อยกูได้แล้ว เจ็บนะเว้ย"
     
    "เจ็บแล้วทำไมไม่จำ มากับเขาทำไมล่ะ"
     
    "มึงรู้เรื่องนี้เหรอ รู้ได้ไงอ่ะ"
     
    "ผมรู้ละกัน แล้วก็รู้ด้วยว่าพี่คิดอะไรอยู่"
     
    "ไม่ใช่อย่างที่มึงคิดนะ กูไม่ยอมเจ็บซ้ำสองหรอก"
     
    "ให้มันจริงละกัน" ทำไมมันต้องทำเสียงดุใส่ผมด้วยเนี่ย กลัวนะครับ
     
    "เออน่า แล้วมึงมาไงเนี่ย"
     
    "แม่พี่มาร์ชให้ผมมารับอ่ะ"
     
    "แม่กูอีกละ รับไปไหนอ่ะ"
     
    "เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองแหละ" เออมีความลับอีก   - -"
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    "ถึงแล้วครับ"
     
     
    หืม บ้านไอ้ตั้วนี่นา แม่รอผมอยู่ที่นี่เหรอ รู้สึกจะมาบ่อยนะเดี๋ยวนี้น่ะ เท่าที่ผมสังเกตคือมาเกือบทุกวันศุกร์เลยมั้งเนี่ย ส่วนใหญ่ก็จะมากินข้าว แล้วก็นั่งคุยกันจนสามสี่ทุ่มโน่นละครับแม่ผมถึงกลับบ้าน แล้วทุกครั้งก็ต้องให้ผมมาด้วยตลอดเลยอ่ะ ก็ไม่ได้เบื่อหรือรำคาญอะไรหรอกครับก็แค่สงสัยว่าทำไมแม่ไม่ให้พี่ชายผมหรือไม่ก็พ่อของผมมาเป็นเพื่อนแม่แทนผมบ้าง
     
     
    "อ้าวจะลงมั้ยครับพี่ชาย เหม่ออยู่ได้"
     
    "เออช้าแค่นี้ทำบ่น"
     
    "บอกไว้ก่อนครับว่ามาบ้านผมแล้วห้ามคิดถึงคนนั้นนะครับ"
     
    "กูไม่ได้คิดถึงใครซะหน่อย"
     
    "ก็ดีแล้ว ^ ^ " 
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ก๊อก ก๊อก ก๊อก
     
    "มาร์ชตื่นเร็วลูก มีคนมาหาน่ะ"
     
    ก๊อก  ก๊อก ก๊อก
     
    "มาร์ช มาร์ช มาร์ชเอ้ยยย"
     
    "คร้าบบบบ"
     
    "ครับน่ะตื่นยัง"
     
    "ตื่นแล้วคร้าบบบ" 
     
    ใครเนี่ยมาหาผมแต่เช้าเลย มันยังไม่แปดโมงเลยนะครับ ถ้าจะรีบขนาดนี้หวังว่าจะมีธุระสำคัญนะ ถ้าไม่สำคัญล่ะน่าดู 
     
     
     
     
     
     
    "ส้มโอ"
     
    "มาร์ช ฮ่าฮ่า ดูท่าทางจะยังไม่ตื่นนะ"
     
    "มีธุระอะไรเหรอ"
     
    "โหยพูดงี้โอน้อยใจนะเนี่ยจะมาหามาร์ชต้องมีธุระด้วย"
     
    "ส้มโอต้องการอะไร มาร์ชว่าเรื่องของเรามันจบไปนานมากแล้วนะ"
     
    "แม้แต่ความเป็นเพื่อนก็ไม่ได้เลยเหรอ"
     
    "ถ้าแค่เพื่อนน่ะได้"
     
    "งั้นมาร์ชเป็นเพื่อนกับส้มโอนะ"
     
    "อืม"
     
    "งั้นเพื่อนชวนไปดูหนังแล้วเพื่อนจะไปกับเพื่อนหรือเปล่า"
     
    "..."
     
    "นะเรื่องเดียวแปปเดียวเองโอไม่มีเพื่อนเที่ยวอ่ะ"
     
    "ก็ได้รอก่อนนะมาร์ชอาบน้ำก่อน"
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ตือดือด้ืดดือตือดือด้ืดดือดือตื้ดดือ
     
    ซวยแล้วไอ้ตั้วโทรมา ถ้ามันรู้ว่าผมมากับส้มโอนะ มันด่าหูชาแน่งานนี้ แต่ผมมาในฐานะเพื่อนนะมันจะยอมเข้าใจอะไรง่ายๆมั้ยนะ
     
    ตือดือด้ืดดือตือดือด้ืดดือดือตื้ดดือ
    ตือดือด้ืดดือตือดือด้ืดดือดือตื้ดดือ
     
    "ว่าไง"
     
    "รับช้าจัง อยู่ไหนเนี่ย"
     
    "รับช้าก็ดีกว่าไม่รับป่ะ"
     
    "อย่ากวน อยู่ไหนน่ะผมมาหาที่บ้านไม่เจออ่ะ"
     
    "มาดูหนังกับเพื่อนน่ะ"
     
    "ใคร"
     
    "เพื่อนไง"
     
    "ผมเตือนพี่ละนะพี่ไม่เชื่อผมเอง ถ้าครั้งที่แล้วมันจบแบบไหนครั้งนี้ก็คงไม่ต่าง"
     
    "แต่ตอนนี้กูกับเขาเป็นเพื่อนกันนะเว้ย"
     
    "ตอนนี้ก็แค่เพื่อนเดี๋ยวพี่มาร์ชใจอ่อนเมื่อไรก็เมื่อนั้นแหละ"
     
    "เออกูจะใจแข็ง"
     
    "แล้วแต่นะ"
     
    ตุ้ด ตุ้ด ตุ้ด 
     
    หืมวางโทรศัพท์ใส่ทั้งที่ยังคุยไม่จบเดี๋ยวเจอกันเมื่อไหร่มีเรื่องแน่ไอ้เด็กตั้ว ว่าแต่ตอนนี้ส้มโอไปเข้าห้องน้ำนานจัง เกือบ20นาทีแล้วนะ ผมอยากกลับบ้านแล้วเนี่ย ถ้าออกจากห้องน้ำจะได้ลากันซะที อ่ะนั่นไงเดินมาแล้ว แต่เอ๊ะทำไมทำหน้าอย่างงั้นอ่ะ
     
     
    "มาร์ช โอปวดท้องง่ะ"
     
    "ปวดแบบไหน เป็นไรมากป่าว"
     
    "ปวดแบบผู้หญิงน่ะ นอนพักก็คงหาย"
     
    "อ่องั้นรีบกลับเหอะ ป่ะเดี๋ยวมาร์ชส่งขึ้นแท็กซี่"
     
    "มาร์ชไปส่งที่บ้านได้ป่าวอ่ะ กลัวปวดมากบนแท็กซี่แล้วจะแย่"
     
    "เอ่อ เอ่อ อ่า ก็ได้ๆ"
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    "ส้มโอๆ ถึงแล้ว"
     
    "อ้าวถึงแล้วเหรอ เร็วจัง" เร็วอะไรล่ะรถติดเกือบ2ชั่วโมงเนี่ยนะ
     
    "รีบขึ้นไปนอนเถอะจะได้หายไวๆ"
     
    "เป็นห่วงโอเหรอ"
     
    "เอ่อมาร์ชกลับก่อนนะ บ๊ายบาย" ผมโบกมือลาส้มโอแต่กลับถูกส้มโอคว้ามือไว้
     
    "เดี๋ยวสิ อยู่เป็นเพื่อนโอก่อน โอกลัว"
     
    ตือดือด้ืดดือตือดือด้ืดดือดือตื้ดดือ
    ตือดือด้ืดดือตือดือด้ืดดือดือตื้ดดือ
     
    อ่าโทรศัพท์ช่วยชีวิตใครโทรมาได้นะได้จังหวะดีจริงๆ ขอบคุณหลายๆ เอาออกมาดูสิใครโทรมา 'ตั้ว' ตายละ ไอ้ตั้วโทรมาจะบอกมันว่าไงเนี่ย
    ตือดือด้ืดดือตือดือด้ืดดือดือตื้ดดือ
    ตือดือด้ืดดือตือดือด้ืดดือดือตื้ดดือ
     
    "ฮัลโหล"
     
    "มาส่งแล้วยังไม่กลับอีก จะเข้าไปทำไรกันอีกล่ะ"  
     
    "อะไรของมึง" 
     
    "หันหลังมาดิ" 
     
    ผมหันหลังไปตามที่มันบอก เห็นมันยืนกอดอกหน้าโหดอยู่ โคตรน่ากลัว มันตามมาทำไมเนี่ย เออแล้วตามมาตั้งแต่เมื่อไหร่ อย่าบอกนะว่าตามมาตั้งแต่โรงหนังอ่ะ
     
    "พี่ส้มโอกลัวอะไรเหรอครับ ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนมั้ย"
     
    "มะ มะ ไม่เป็นไร"
     
    "งั้นก็ปล่อยแฟนผมกลับบ้านซะทีนะ"
     
    "แฟน!!!" ผมกับส้มโอพูดพร้อมกัน 
     
    "แฟน แฟน มาร์ชเป็น..." ส้มโอหันมาถามผม
     
    "ป่าว นะ คือ" พูดไม่ออกครับ ผมไปเป็นแฟนมันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
     
    "ใช่ครับผมกับพี่มาร์ชเป็นแฟนกัน มีอะไรข้องใจอีกมั้ย"
     
    "..."
     
    "ถ้าไม่มี ขอตัวกลับก่อนนะครับสวัสดีครับ"
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    หึ่ง หึ่ง หึ่ง 
     
    เสียงแอร์ในรถดังหึ่งหึ่งเลยครับ ตั้งแต่มันลากผมขึ้นรถก็ไม่มีใครพูดก่อนเลย ผมอยากพูดนะแต่ไม่รู้จะพูดอะไรจะเริ่มยังไง อึ้งอยู่ครับ
     
    "พี่มาร์ช"
     
    "หะ"
     
    "มีอะไรอยากถามป่ะฮ่าฮ่าฮ่า"
     
    "มึงไม่ต้องมาหัวเราะเลยกูไปเป็นแฟนมึงตั้งแต่เมื่อไหร่"
     
    "ผมก็พูดไปงั้นแหละ เขาจะได้เลิกยุ่งกับพี่มาร์ชไง"
     
    "อย่างงี้กูก็เสียหมด"
     
    "เสียแล้วไงอ่ะถ้าพี่มาร์ชไม่คิดอะไรกับเขาก็ไม่เห็นต้องคิดมาก"
     
    "ไม่ใช่เว้ยคือถ้าส้มโอไปประกาศว่ากูเป็นเกย์ล่ะ"
     
    "ช่างดิ" หืมพูดง่ายเนอะมึง
     
     ถ้าเกิดผมอยากจีบผู้หญิงอื่นขึ้นมาจะทำไงเนี่ย ถึงคราวซวยของผมแล้วใช่มั้ยเนี่ย เสียเครดิตplay boy หมดเลย
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    .....................................................
    จบไปอีกตอน ขอโทษด้วยนะคะที่อัพน้อยและอัพช้าด้วย พอดีเพิ่งสอบเสร็จ 
    ตอนต่อไปจะเป็นเรื่องฉลองปีใหม่ของตั้วมาร์ชเด้อ
    เขาจะฉลองที่ไหนยังไงกับใครรอติดตามนะจ๊ะ
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×