ปฐมบทแห่งมหาสงคราม13ศาสตราเทวะ
(ภาค1 ฝึกลูกไก่ให้บินไปตบเทพ)
โอ้ยยย!! จะบ้าตาย ทำมนุษย์ธรรมดาอย่างพวกเจ้าถึงได้อ่อนแอเปราะบางนักนะ แถมยังต้องถูกกำหนดให้เกิดมาพร้อมกับตราประทับแฝงของจิตวิญญาณไว้คอยควบคุมกำหนดชะตาชีวิตฟ้าลิควิด ชะตาชีวิตมิได้ขีดเขียนมือตน
ข้ามิอยากจะคิดเลยว่าหากเกิดมาพร้อมกับพลังแฝงเร้น ต้นหญ้า ไม้จิ้มฟัน ลมตด หรือกระทั่งแปลงร่างเป็นเห็บหมัด คนผู้นั้นคิดฆ่าตัวตายหรือไม่กันนะ....
สงสารไปก็เท่านั้น เพราะ ทุกชีวิตที่กำเนิดมาล้วนจะต้องฝืนชะตาฟ้าลิควิดกันแทบทั้งสิ้น
เสียพึ่งเสียใจไปเจ้าพวกลูกไก่ เพราะข้าน๊ะก็ไม่รอโชคชะตาจากสวรรค์ประธานให้ ข้ายึดมั่นปณิธารของตัวตนเองอย่างแรงกล้า " หากมิได้พรจากฟ้าก็ปล้นชิงเอามาเท่านั้นเอง!! "
สปอยย่อ ท่านจอมมาร!!! วังราชันย์ถูกบุกโจมตีขอรับ
ทะท่านจอมมารรรร 1ใน4ราชันย์ปีศาจถูกสังหารแล้วขอรับ
ตุ๊บๆ กองทัพอาณาจักรสวรรค์แห่งไดกัน!! กล้าบุกทำลายวังปีศาจและสังหาร 1ใน4ราชันย์ปีศาจของข้า ภายใต้สัญญาสงบศึกเช่นนี้บอกมา! ข้าจะกรีทาทัพไปบดขยี้พวกมันเอง!!!
มะ...มิใช่กองทัพอาณาจักรไดหรือแม่ทัพสวรรค์คนใด แต่เป็นบุรุษหนุ่ม2คน คนหนึ่งถือกระบี่เป็นเพียงชาวมนุษย์ธรรมดา ตะ..แต่อีกคนถือหอก2ข้างเป็นเผ่าพันธุ์ไดมิทราบแต่แข็งแกร่งและทรงพลังอย่างยิ่ง
ชะ ชะ ใช่แล้ว ต้องใช้เจ้า2คนนี้แน่ ที่พวกมันเคยบุกแดนสวรรค์ ปล้นชิงสิ่งของล้ำค่าของอาณาจักรสวรรรค์เมื่อเดือนก่อน
ข้าเป็นใครอย่างงั้นหรึ ? ฮิๆ พวกเจ้าอยากจะรู้เรื่องของข้าใช่มั้ย ? เอ่อ.....ข้าขี้เกียจเล่านะ....เอาเป็นว่าพวกเจ้ารู้แค่ 1ใน4ราชันย์ปีศาจตัวขาดเป็นเศษเนื้อด้วยคมดาบคมหอกของข้าก็พอ
อย่าชักช้า...เดี๋ยวฆ่าล้างให้หมดวังซะหรอก เจ้าพวกปีศาจชั้นต่ำที่แสนเกียจคร้าน เร็วเข้าขนของมีค่าทุกสิ่งอย่างของวังปีศาจแห่งนี้มาให้หมด นี่คือการปล้น!! ห้ามอุ๊บอิ๊บไม่งั้นข้าเชือดทิ้งสิ้นเผ่าพันธุ์แน่
เดี๋ยวๆ สิ่งที่ข้าจะเล่าก็มีอยู่นะ เรื่องของเจ้าไก่อ่อนถือกระบี่ที่ยืนโง่ๆ ทำหน้าตาหวาดกลัวปอดแหกฉี่ราดกางเกงอยู่ข้างหลังข้านะ ฮาๆฮาๆ แล้วก็หอกในมือข้าที่เสียบหัวราชันย์ปีศาจของพวกเจ้าอยู่ ฮิๆๆๆ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น