คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ｡ 1st : ครั้งแรกที่เจอ
________________________________________________
READ
1st
________________________________________________
ท้องฟ้าสีทองอ่อนในยามเช้า บรรยากาศที่ดูเหมือนจะเป็นใจให้คิมมยองซู ตื่นแต่เช้า เขาทำธุระกิจส่วนตัวอย่างรวดเร็ว เขาหยิบหูฟังคู่กายที่อยู่กับเขาตลอดไม่ว่าเขาจะไปไหนทำอะไร ถือว่าเป็นเพื่อนซี้เลยมาสวมใส่ที่คอ มยองซูออกมาจากห้องพักของตัวเอง เขาอยู่คนเดียวในห้องพักนี้ ทุกๆวันเขาจะรีบไปโรงเรียน ไปในตอนที่ข้างทางไปโรงเรียนไม่มีคนและในห้องเรียนไม่มีใครมา เขามักจะมาเช้าเสมอ
“เสียงอากาศในยามเช้าที่ไม่มีคนเลยนี่มันดีจริงๆเลย…” เขาบิดขี้เกียจไปมา
“เฮ้ยๆๆๆ!! หลบไปหลบๆๆๆๆๆ บอกให้หลบไงเล่า!!!!”
เสียงที่ดังมาจากข้างหลังทำให้เขาตองหันไปอย่างรวดเร็ว
โครม อรั่ก..
รถจักรยานคันหนึ่งที่ซองยอลขับมานั้นดันชนเข้าที่ร่างของมยองซูอย่างเต็มเหนี่ยวทำให้มยองซูกะเด็นไปอีกฝั่งมยองซูพยุงตัวเองให้ยืนขึ้นเขาไม่บาดเจ็บอะไร แต่คนที่บาดเจ็บที่สุดคือผู้ชายตรงหน้าเขา กับจักรยานที่ตอนนี้กลายเป็นซากเหล็ก
‘เจ็บชิบหายเลยโว้ยทำไมหมอนี่มันไม่หลบวะ ....เอ้ยย’
เสียงความคิดดังขึ้นมาในหูของมยองซู อ่า..เสียงความคิด ใช่แล้ว.. เขาอ่านความคิดอ่านใจคนออก นี่คือความสามารถของเขา เป็นความสามารถที่บางครั้งก็ดี บางครั้งก็แย่ มันทำให้เขารู้ว่าใครคิดอะไรกับเขาบ้าง...
“ใครมันจะหลบทัน” มยองซูเดินไปหาซองยอลที่นั่งลูบก้นของตัวเองไปมา มยองซูก้มหน้ามองผู้ชายขายาวข้างหน้าเขา สีผมน้ำตาลอ่อนที่รับกับใบหน้าได้ดี ที่มุมปากของเขามีเลือดติดหน่อยๆ
“ห้ะ นายว่าอะไรนะ?” ซองยอลหันมาถาม เขาเผลอพูดตอบความคิดของซองยอลไป
“เปล่า ลุกมาสิ” มยองซูยื่นมือให้ซองยอลลุกขึ้นมา
‘มันสบายดีป้ะวะ’
เสียงความคิดซองยอลอีกแล้ว มยองซูเลิกคิ้ว ทันทีที่ซองยอลจะจับมือเขา เขาก็รีบชักมือกลับ ทำให้ซองยอลที่กำลังยื่นมือจะลุกล้มพับไปอีกรอบ
“เฮ้ย เอามือออกไมวะ โอ้ย เจ็บนะเว้ย!”ซองยอลโวยวายอีกรอบแล้วรีบลุกขึ้นมาเอามือดึงคอเสื้อมยองซู มยองซูยักคิ้วมองอีกคน
‘หน้าตามันกวนตีน ชกเลยดีเปล่าวะ’
“หยุดคิดที่จะชกฉันเลยนะ - - ” มยองซูพูดแล้วเอามือจับมือทั้งสองข้างของซองยอลไว้ ซองยอลทำตาเบิกโตยิ่งกว่าไข่นกกระจอกเทศ มองมยองซูด้วยความตกใจ
‘เฮ้ยมันรู้ได้ไงวะ!’
“รู้ดิ” มยองซูรีบตอบทันทีที่ซองยอลคิด นายนี่มันน่าหมั่นไส้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้าเขา มยองซูพูดแล้วยิ้มออกมา
“นายรู้ได้ไง!?” ซองยอลเลิกคิ้วสูงเขาสงสัยในตัวผู้ชายตรงหน้ามาก
‘นายมันไม่ใช่คน...นายต้องเป็นเอเลี่ยนปลอมตัวมาแน่!’
“เฮ้ ฉันเป็นมนุษย์นะไม่ใช่เอเลี่ยน” มยองซูตบบ่าซองยอลเบาๆ แล้วหัวเราะออกมา มยองซูเริ่มมองซองยอลตลกขึ้นทุกที ซองยอลเริ่มถอยตัวห่างจากมยองซูขึ้นเรื่อยๆ
‘หมอนี่มันเป็นใครกันฟ้ะ!!! นายมาเล่นผิดคนแล้วนะ บังอาจมาหัวเราะใส่ ฉันอีซองยอล!’
“ฉันคิมมยองซู สวัสดีนะลีซองยอล..หึ”
__________________________________________________________
ฟิคเรื่องแรกที่เขียนฝากด้วยนะครับ สามารถติดตาม ได้ในแท็ก #ficread ได้ในทวิตเตอร์นะคะ
ถ้ามีอะไรยังไง ทวิตมาได้นะคะ ที่แอค @INFI7LKY ติชมได้นะ chuuuu
ความคิดเห็น