OMG เมืองนรกทะลวงโลก

ณ บ้านหลังหนึ่ง
"คุณแม่คะข้อนี้ทำยังไงคะ" มิน หญิงสาววัยรุ่น "ไหนจ๊ะข้อไหน" แม่ ของมิน "ข้อ22ค่ะ ที่บอกว่า (x2 + 2px + p2) - p2 + c น่ะค่ะ" แม่คิดอยู่ครู่หนึ่งและบอกกับมินว่า"ลูกควรคิดเองนะจ๊ะ" มินตาโปน แม่เดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อจะทำอาหาร "เดี๋ยวลูกหยุดทำการบ้านก่อนนะลูก อาหารจะเสร็จแล้ว" มินจึงวางสมุดคณิตลงบนโต๊ะและค่อยๆกระเถิบไปนอนบนเตียงและ..... ผ่านไป56นาทีครึ่งๆ มินลืมตาขึ้นมาและพบว่าตนมาที่ไหนไม่รู้ ที่นั่นเต็มไปด้วยไฟและต้นไม้ประมาณ3ล้านต้น เหมือนจะเป็นต้นงิ้ว และเสียงคนโหยหวนอย่างน่าหวาดกลัว มินรู้สึกเสียวหลังเลยกระเถิบไปฝั่งซ้าย3ก้าว และ โครมมม เสียงดังลั่นไปทั่วมินตกใจและมินได้รับบาดแผลที่ขา เป็นแผลเหมือนรอยขูดอย่างน่าหวาดเสียว "ต้นงิ้ว!!" มินตกใจ บาดแผลที่มินได้รับมาจากต้นงิ้วที่บาดขามิน
อย่างน่าสยอง "มินจ๊ะตื่นได้แล้วลูกลงไปกินข้าวกันเร็ว" แม่เรียกมินตื่น มินตื่นขึ้นมาและตะโกนลั่นบ้านว่า "นรก!!" แม่ตกใจค้างและมินรู็สึกเจ็บที่ขาเหมือนโดนของมีคมบาด "แม่คะ หนูฝันว่าหนูไปอยู่ในนรกและโดนต้นงิ้วเกือบล้มทับใส่ แต่มันบาดที่ขา ตอนนี้หนูรู้สึกเจ็บขาข้างขวามากๆ"  แม่พูดสอนว่า "ฝันร้ายจะกลายเป็นดีนะลูก" มินมองหน้าแม่ด้วยความสงสัยว่า "แม่ทำไมถึงคิดอย่างงั้นนะ เราโดนต้นงิ้วบาดขาในฝัน แต่เรามาเจ็บในปัจจุบันด้วย แม่จะไม่ถามเราหน่อยเหรอ?" มินคิดในใจอย่างน้ิอยใจ หลังทานอาหารเสร็จมินก็ไปอาบน้ำ ขณะที่่มินกำลังอาบน้ำอยู่มินก็รู้สึกเหมือนโดนเอามีดกรีดที่หลังของเธอ มินเจ็บปวดมากจึงกรีดร้องเสียงดังลั่น"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด" มินหมดสติล้มลงไปนอนกองกับพื้น... หลังจากนั้นมินก็ฟื้นขึ้นมา 
มินเห็นแม่ และรีบลุกพรวดขึ้นมาและเล่าเรื่องให้แม่ฟัง"แม่คะหนูโดนใครไม่รู้กรีดหลังหนูตอนหนูอาบน้ำ" ว่าแล้วมินก็หันหลังให้แม่ดู แม่ขำเสียงดังและบอกว่า "ลูกควรไปหาหมอนะจ๊ะ เพราะที่หลังลูกไม่มีบาดแผลอะไรเลยนะ" มินวิ่งไปส่องกระจกเพื่อดูบาดแผล "เฮ้ยเป็นไปได้ไงเนี่ยแม่ทำไม..?" แม่หลับตาคิดและบอกกับมินว่า "ลูกควรจะไปใส่ชุดได้แล้วนะแล้วหลับไปซะ เพราะนี่มันอาการคนพักไม่เพียงพอ หักโหมเกินไป ฝืนเกินไป คนไม่ได้พักผ่อนมักจะคิดไปเองและเห็นภาพหลอนตลอด ไปได้ละ" มินน้ำตาคลอ และคิดในใจว่า "แม่คิดว่าเราเป็นคนบ้าเหรอเนี่ย แม่หาว่าเราโกหกเพื่อเรียกร้องความสนใจ ทำไม ทำไม ทำไม?" มินเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องอยู่ๆมินก็รู้สึกเจ็บที่เท้าจึงก้มไปดูเท้าตัวเองก็เห็นงูเหลือมตัวเล็กๆ10ตัวกำลังฉกเท้ามินอยู่มินกรีดร้องเสียงดังลั่น แม่รีบวิ่งขึ้นมาและเห็นมินยืนกรี๊ดคนเดียว"มิน!!" แม่ตวาดมินเสียงดังสนั่น มินเงียบและมองที่เท้าตัวเองอีกที ก็เห็นเชือกมัดรองเท้าเล็กๆกองอยู่ตรงเท้าิ แม่มองมินด้วยสายตาเหมือนโกรธแค้นมินมานานแล้วแม่เดินเข้ามาตบหน้ามินและพูดทำร้ายจิตใจของ
มินมาก"นี่มินแม่ว่าลูกถึงขั้นบ้าแล้วนะไปอยู่โรงพยาบาลเลยมั๊ย!!" มินอดทนไม่อยู่บอกแม่ว่า "ถ้าแม่ไม่ใช่หนูแม่จะไปรู้อะไรล่ะว่าหนูเจ็บแค่ไหนที่มีแม่ แม่ก็ไม่เชื่ออะไร แล้วอย่างงี้จะอยู่ร่วมโลกกกับใครได้บ้างล่ะ ไปบอกคนอื่น คนอื่นก็ไม่เชื่อ ตายดีกว่าเยอะเลย!!" แม่ตาสีแดงเหมือนปีศาจมากขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ มินเดินหนีไปที่อื่น และคิดในใจว่า "แม่ไม่เคยเข้าใจอะไรเราหรอกถ้าแม่ไม่ไปร่วมดูกับหนู............................