[AU:The maze runner-Minho x newt] Ex - [AU:The maze runner-Minho x newt] Ex นิยาย [AU:The maze runner-Minho x newt] Ex : Dek-D.com - Writer

    [AU:The maze runner-Minho x newt] Ex

    ฟิค Minewt from The maze runner

    ผู้เข้าชมรวม

    464

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    464

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    13
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  12 ต.ค. 57 / 22:57 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    THE MAZE RUNNER

    MINHO X NEWT

     
    EX

    WARNIN'-- THIS FICTION IS BOYS LOVE IF YOU DON'T LIKE PLEASE PRESS [X]
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      Minho POV

      เขาค่อนข้างมีความสุขกับชีวิตที่ดินแดนแห่งอิสรภาพแห่งนี้นะ

      ชีวิตสะดวกสบาย อะไรก็ดีไปหมด โอ้ว เขาลืมแนะนำตัวสินะ เขาชื่อ มินโฮ มาจากเกาหลี อันที่จริงเขาอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เด็กๆละ เพราะย้ายตามพ่อกับแม่มา แต่ตอนนี้เขาอยู่ที่นี่คนเดียวเพราะว่าครอบครัวเขากลับเกาหลีไปแล้ว แต่เขาอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เด็ก คุณแม่สุดที่รักก็เลยกลัวว่าลูกชายจะปรับตัวไม่ได้จึงทิ้งไว้ที่นี่เสียเลย

      พร้อมกับคอนโดสุดหรู เงินต่อเดือนที่ใช้ทั้งปียังเหลือเฟือ ใช้ชีวิตแบบเซเลปบริตี้ เพราะยังไงๆจบมาเขาก็มีงานทำอยู่ แล้วใช้ชีวิตแบบหนุ่มHotทั่วไป เล่นกีฬา ปาร์ตี้ เที่ยวผับ ควงสาว ช่างเป็นชีวิตที่เพอร์เฟ็คเสียนี่กะไร

      แต่ชีวิตก็เปลี่ยนไปเมื่อคนๆนี้เข้ามา แต่ถ้าถามว่าในทางที่ดีขึ้นไหม ตอบเลยว่า…ไม่

      เหมือนมีเจ้ากรรมนายเวรอย่างไรอย่างนั้น แล้วสุดท้ายก็ไปกันไม่รอด…แต่นั่นแหละ ปัญหาใหญ่กว่าตอนคบกันเสียอีก เขากำลังรำคาญไอ้ผู้ชายหน้าจอมปลวกที่เกาะแกะแฟนเก่าเขาอยู่

      แหงล่ะ รางบางๆ ผิวขาวๆ ปากแดงๆนั่น ท่าทางนั่นอีก ใครๆก็หลง นิวท์!! นายจะยั่วไปไหนนะ อ่า ใช่ แฟนเก่าเขาชื่อนิวท์ ชื่อเดียวกับซาลาแมนเดอร์นั่นแหละ หึ

      “นายนั่งพึมพำไรอยู่”ทอมมี่ เอ่อ โทมัส เดินมานั่งข้างเขาแล้วตบไหล่ พร้อมหันไปตามสายตาเขาที่มองนิวท์อยู่

      “โอเค นายควรจะเลิกคร่ำครวญ แล้วเดินไปหาสาวๆด้านซ้ายนายซะ เธอจ้องนายมานานแล้ว”โทมัสบอกแล้วชี้นิ้วไปทางสาวที่มองมาทางเขาด้วยสายตาประมาณว่า ‘เฮ้ ฉันว่างนะ และฉันคิดว่าคงมีห้องว่างสำหรับเราล่ะ เข้าห้องกับฉันสิ’

      โอ้ววว ช่างน่ากลัวจริงๆ เธอพยายามจะแหวกคอเสื้อ และดึงกระโปรงให้สั้นที่สุด โชว์ที่สุด บางทีถ้าเขามีโอกาสคุยกับเธอ เขาคงบอกให้เธอเอาชุดว่ายน้ำมาใส่ และโดดลงน้ำไปเป็นเพื่อนนั่งคุยกับปลาซะ ไม่ทันคิดจบเธอก็เดินมาซะแล้ว

      “Hi มินโฮ ฉันลอร่านะ”เธอเดินเข้ามาทัก เธอลืมถามไปรึเปล่าว่าเขาอยากรู้จักเธอไหม ส่วนเมื่อกี้ที่เขาไล่เธอไปนั่งคุยกับปลาเขาขอถอนคำพูด เธอควรไปนั่งคุยกับสาหร่ายมากกว่า เพราะปลาอาจจะประสาทเสียได้ถ้าได้ยินเสียงเธอ

      เสียงที่พยายามดัด ประมาณว่าให้ไปพากย์การ์ตูนคงไม่คิดว่าเป็นคนเดียวกันแน่ แต่เขาก็จับมือทักเป็นมารยาท

      “มินโฮ นายอยู่อเมริกามากี่ปีแล้วน่ะ”เธอนั่งลงและถาม ผมก็อยากถามเธอเหมือนกันว่ารู้ไปทำไม แต่นั่นแหละ มันเป็นคำถามขั้นพื้นฐานถ้าคุณจะจีบหนุ่มต่างชาติ แต่แน่นอนว่าเธอรู้อยู่แล้วล่ะ เธอแค่ถามเพื่อแสดงว่าเธอไม่สนใจคุณเลย เพื่อให้คุณสนใจเท่านั้นแหละ

      “14 ปี”เขาตอบไป เธอยิ้มชนิดที่เธอว่าสวยที่สุด แม่แต่ยูเอฟโอบินมายังหยุดดู ตอนนี้โทมัสหลุดจากวงโคจรไปแล้วล่ะ หายไปไหนไม่รู้ ทิ้งเธอไว้กับผม2คน ไม่นับเพื่อนเธอที่ยืนเชียร์อ่ะนะ

      “ว้าว ไม่น่าล่ะ นายพูดสำเนียงเหมือนคนอเมริกันเป๊ะเลย”เธอบอกด้วยท่าทางที่ตื่นเต้นเสียเต็มประดา และยิ้มอีก อันที่จริงเธอก็น่ารักนะ เหมือนตุ๊กตาเลย…แอนนาเบลน่ะ เหมือนเป๊ะ เวอร์ชั่นหนังด้วยนะ

      “มินโฮ เย็นนี้นายว่างไหม คือฉันได้ยินว่านายเรียนเก่งมากเลย ฉันอยากให้นายช่วยสอนหน่อยน่ะ เพราะยังไงเราก็เรียนคลาสเดียวกัน”ถ้าเธอไม่บอก สาบานได้เลยว่าเขาไม่รู้แน่ว่าเธอเรียนคลาสเดียวกับเขา

      ถ้าเธอชวนเขาติว คงไม่พ้นวิชาเพศศึกษาแน่นอนล่ะ แบบ’มาติวที่ห้องฉันสิ’ ‘อุ๊ย ของตกน่ะ ‘ ‘ฉันไม่เข้าใจตรงนี้เลย ย้ำอีกหน่อยสิ’ แล้วเธอต้องนั่งเบียด ให้คับC+(ฟองน้ำ) ถูแขนเขาแน่ เจอบ่อย

      ตอนแรกเขาก็คิดว่าจะปฎิเสธ แต่พอหันไปเจอนิวท์กับไอ้หน้าจอมปลวกนั่น เขาตอบตกลงทันที และแน่นอน ตามสเต็ปเธอจะต้องกระโดดกอดคุณ และเธอทำ ครบสูตรดี

      Newt POV

      “นิวท์ ให้ตายสิ ถ้านายยังไม่เลิกเกาะแกะฉันอย่างนี้นะ ไอ้ตาขีดเดียวนั่นได้มาต่อยฉันหน้ายับแน่”เพื่อชาย เอ่อ อาจจะเป็นเพื่อนสาวบอก สวัสดีเขาชื่อนิวท์ ส่วนไอ้ตาขีดเดียวที่เพื่อนเขาพูดถึงน่ะ ชื่อมินโฮ แฟนเก่าเขาเอง

      “เอาน่าฟลินท์ นายบอกอยากได้หน้าใหม่นี่ ฉันก็เลยช่วยไง”เขาย้อนกลับแบบเจ็บนิดๆ แต่ถ้าเขาพูดเพรราะกว่านี้ เขาคงคบกับคนอย่างมินโฮไม่ได้แน่ๆ ก็แหงล่ะ หมอนั่นปากเสียสุดๆ ถ้าเป็นสาวๆที่ตามอยู่ได้เจอคงได้ไปผูกคอยตายใต้ต้นผักชีแน่ๆ

      “ไม่ต้องเลย ต๊ายยยย ยัยนั่นมาเกาะแกะที่รักนายอ่ะ”ฟลินท์ตอบกลับก่อนจะพูดด้วยหน้าตาที่เหมือนเห็นแรดเดินอยู่ในโรงเรียน แล้วจิกนิ้วไปทางที่มินโฮนั่งอยู่ เขาจึงพบว่าฟลินท์น่ะเห็นแรดจริงๆ

      เธอพยายามจะเบียดมินโฮ และไม่รู้ว่าบังเอิญหรือยังไง มินโฮหันมาพอดี ก่อนจะพูดอะไรสักอย่างกับเธอ จนเธอกระโดดกอดคงไม่พ้นชวนไปเปิดห้องน่ะแหละ

      เลิกเรียน

      Minho POV

      เขาเดินแยกจากลอร่า ผู้หญิงที่เขาเจอเมื่อเช้า ด้วยเหตุผลที่ว่า ปวดหัว ตัวร้อน ไม่สบาย เป็นไข้ ไอไม่หยุด เอาจริงๆหนวกหูเธอนั่นแหละ พอเก็บของในล็อกเกอร์เสร็จ เขาก็เห็นนิวท์เดินมากับไอ้หน้าปลวกนั่นอีกรอบ น่าเบื่อเป็นบ้า หรือเขาควรจะคืนดีกับนิวท์ตามที่โทมัสบอกดี แต่ให้เขาเดินเข้าไปง้อเสียยี่ห้อหนุ่มฮ็อททำไง

      “เฮ้ย ฟลินท์”พอเก็บของเสร็จ ก็ได้ยินเสียงไอ้ตัวแสบลอยมา แต่ไม่ทันไรเจ้าตัวก็ถูกผลักมาหาเขาแล้วจาก…ไอ้หน้าปลวกนั่น ซึ่งตอนนี้เหมือนจะกลายร่างเป็นตัวอะไรสักอย่างที่เขาเพิ่งดูจากหนังมารู้สึกจะชื่อกรีฟเวอร์ เออนั่นแหละ

      ซึ่งจากไอ้หน้าปลวกนั่น กลายร่างเป็นนางพญาปลวกเรียบร้อยแล้ว สาบานได้เหอะเขาได้ยินเพลง I will survive รอยมาตามลมเลยทีเดียว แต่ตอนนี้เขาควรจะสนใจคนที่อยู่ในแขนเขามากกว่าสินะ

      ร่างเล็กๆยันตัวเองขึ้นมาจากตัวเขาทีพิงล็อกเกอร์อยู่ แล้วปัดตัวเองเบาๆ คิ้วสีน้ำตาลขมวดเป็นปม แถมปากยังบ่นไม่หยุด หน้าใสๆขึ้นสีแดง น่าจับฟัดชะมัด

      “เฮ้ๆๆ อยากซบฉันก็บอก ไม่ต้องให้เพื่อนายผลักมาก็ได้”เขาทักตามแบบปกติ นั่นแหละเขาเรียกปกติ ตามพจนานุกรมของเขา โอเค นิวท์บ่นขมุบขมิบ แล้วเตรียมตัวจะเดินหนี แต่เขาคว้ามือนิวท์ไว้ แล้วลากให้เดินมาตามเขามา แล้วจับโยนขึ้นรถ

      พูดจริง โยน นิวท์ก็บ่นต่อ เสียงที่ไม่ทุ้มมาก แต่ก็ไม่ใสมากมันทำให้เขารู้สึกดีมากกว่าเสียงดัด ของยัยไซเรนเมื่อเช้าเสียอีก เขาปิดประตู แล้วสตาร์ทรถออกไปทันที

      “นายลากฉันมาทำไมเนี่ย นายรู้ไหมว่าฉันต้องทำงาน ของก็ยังไม่ได้เก็บ พ่อแม่ก็ยังไม่ได้บอก +!@#$%^&*()_+”พอรถเริ่มสตาร์ท นิวท์ก็เริ่มบทสวดทันที หูเขาเต้นระบำประมาณ 3 รอบเศษได้

      แต่เขายังยืนยันนะ ว่าสบายหูกว่าเธอเมื่อเช้าอยู่ดี เขาหันหลังแปปนึงเพื่อเอื้อมมือไปหยิบขนมยี่ห้อโปรดของคนตรงหน้าแล้วยื่นให้นิวท์ เสียงบ่นเบาลง แต่ตามมาเรื่อยๆแล้วเงียบไป พร้อมๆกับเสียงกรอบแกรบของขนม

      เวลาผ่านไปไม่นานก็ถึงหน้าคอนโดสุดหรูของเขา เขาหันไปหานิวท์ที่ยังยุ่งกับการกินอยู่จนรถจอดสนิท เขาหันไปหานิวท์ที่เตรียมตัวลงจากรถ แถมอุ้มขนมกับหมอนใบโปรดที่ติดรถเขาไปด้วย

      “ไม่โวยวายแล้วรึไง”เขาถาม นิวท์ก็ไม่ตอบอะไรนอกจากส่ายหัวแล้วเดินนำเขาขึ้นไป ทั้งที่ความจริง…มันคอนโดเขาก็ตาม

      ไม่นานเขา และนิวท์ก็มาหยุดยืนอยู่หน้าห้องของเขา เขาหยิบคีย์การ์ดขึ้นมา แล้วนำไปแตะที่ช่องสแกน ใส่รหัส แล้วจึงเดินเข้าไปภายในห้อง เสียบคีย์การ์ด ไฟทั้งห้องสว่างขึ้นมา นิวท์เดินเข้าไปที่ตู้เย็นแล้วหยิบนมช็อคโกแลตออกมา

      “นายกินอะไรเยอะแยะเนี่ย เตี้ยก็เตี้ย เดี๋ยวอ้วนอีก แค่นี้ก็พอละ”แหม เขาช่างเป็นคนปากเสียได้เพอร์เฟคเสียจริง เอาจริงๆนิวท์ก็ไม่ได้อ้วนหรอก ผอมด้วยซ้ำไป แต่เตี้ยน่ะจริง

      นิวท์หันมาค้อน แต่ก็ไม่ได้สนใจ หยิบหลอดจากเคาท์เตอร์ข้างบนแล้วเจาะหลอดดูดนม และทำหูทวนลมกับประโยคที่เขาพูดไป

      “นายลากฉันมาทำไมล่ะ นายลืมฉันไม่ได้สินะ หึๆ”นิวท์วางกล่องนมลงบนเคาท์เตอร์ และยิ้ม แล้วเดินวนรอบตัวเขา ด้วยหน้าของคนที่ถือไพ่เหนือกว่า ตาใสๆมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า

      ให้ตายเหอะ ถ้าไม่ใช่นิวท์ เขาคงจับคนตรงหน้าทุ่มลงพื้นไปละ กวนขนาดนี้

      “นายคิดว่าทำไมล่ะ”เขาถามย้อนกลับไป ดึงข้อมือเล็กๆของนิวท์มา ร่างเล็กๆ(แกล้ง)เซให้ล้มมาหาเขา ย้ำว่าแกล้ง เพราะปกติถ้าจะขัดขืนทำได้ไม่ยากหรอก ตัวเล็กแค่นี้แต่แรงเยอะจะตาย

      อยากซบก็บอก หึๆๆ อยากจะหัวเราะเป็นภาษาละติน

      “นายยังไม่ลืมฉันไง ไม่งั้นนายทิ้งหมอนฉันไปนานแล้ว แถมนายเกลียดนมรสชอคโกแลต แต่มันยังติดอยู่ในตู้เย็นนาย นายลืมฉันไม่ได้หรอก”นิวท์ยิ้ม แต่ไม่ทันที่เขาจะทำอะไร มือเล็กๆก็รั้งคอเขาเข้ามา ปากสีสวยจูบลงบนริมฝีปากเขาเบาๆ แล้วผละออก

      แต่มาถึงขนาดนี้มีหรือจะหยุดแค่แตะ เขารั้งคนตรงหน้ามาจูบแบบดูดดื่ม ลิ้นเกี่ยวพันกันไปมา และถ้าเป็นผมมือก็ต้องเข้าไปอยู่ในเสื้อเขา นั่นแน่นอนอยู่แล้ว มือลูบไล้ที่เอวบางเบาๆ

      นิวท์ผลักเขาออก แล้วยิ้ม ถึงแม้ว่าหน้าจะแดงๆก็เถอะ

      “นั่นไงนายยังลืมฉันไม่ได้จริงๆด้วย”คนตรงหน้ายิ้มแบบผู้ชนะ ริมฝีปากจูบลงบนแก้มเขาเบาๆ แล้วเดินมากอดเขาไว้ หน้าใสๆซบลงกับไหล่

      เขากอดคนตรงหน้าตอบ ใบหน้าเกยกับผมสีบลอนด์นิ่ม อย่างที่นิวท์พูดก็ถูก เขายังไม่ลืมนิวท์

      ก็คงงั้น เขาไม่มีวันลืมคนปากร้าย(พอๆกับเขา)ได้แน่

      เขาไม่มีวันลืมท่าทางกล้าๆตรงๆแบบไม่แคร์ใครได้หรอก

      เขาไม่มีวันลืมคนเดินเข้ามาในใจเขาได้หรอก

      “ก็จริง”เขาตอบ นิวท์ผลักเขาออก แล้วลากเขามานั่งที่โซฟา ตัวเล็กที่ตัวนั่งลงบนตัก เขาเอามือโอบเอวนิวท์ไว้ มือขาวๆก็มาคล้องคอเขาไว้เช่นกัน

      “แล้วยัยตุ๊กตาผีเมื่อเช้านั่นล่ะ”แหม คิดเหมือนกันสินะว่าเธอคนนั้นคือตุ๊กตาผี ก็อย่างว่าใจมันตรงกัน มือเล็กๆเริ่มซน เริ่มลูบไล้ไปมาบนร่างกายเขา แล้วหยุดที่กระดุมเม็ดแรก

      “เธอแค่มาคุยด้วยนิดหน่อย”เขาตอบไป เขาไม่เจาะจงรายละเอียดมากนัก เพราะอันที่จริงมันไม่มีอะไรเลยด้วยซ้ำนอกจากคำถามทั่วไป และเอาจริงๆคือเขาจำอะไรไม่ได้

      “ประเภทว่า นายอยู่ที่นี่มากี่ปี นายเรียนเก่งนะ และอะไรพวกนั้นอ่ะนะ”นิวท์ลอยหน้าลอยตาถาม และเดาถูก

      บางทีมันอาจจะมีหนังสือ’100คำถาม ที่คุณควรถามเมื่อคุณเจอหนุ่มถูกใจ’อะไรประมาณนั้นวางขายอยู่จริงๆ เพราะรูปแบบมันเหมือนกันเป๊ะ หรือมันเป็นการจัดรูปแบบทางสองของเหล่าตุ๊กตา(ผี)ทั้งหลายกันนะ

      “เฮ้ เดาถูกนี่ เคยใช้เหรอ”เขาตอบกลับ มือจากที่ตอนแรกเล่นกับร่างกายเขา ตอนนี้เลื่อนมาเล่นหัวตั้งๆเขาแล้ว

      มีคนบอกว่าหัวตั้งๆของเขาเหมือนนกเงือก และพนันว่าเขาต้องใช้เจลยี่ห้อ’โศกา’แน่เพื่อเซททรงผมให้ได้อย่างนั้นทั้งวัน แต่มันเป็นธรรมชาติน่ะ ก็นะ เขาทำแล้วดูดีนี่

      “หึ คำถามประสาทอย่างนั้นอ่ะนะ ไม่ใช้อ่ะ”นิวท์ส่ายหัวแล้วยิ้ม เอาจริงๆตั้งแต่เข้าห้องมานิวท์ยังไม่หยุดยิ้มด้วยซ้ำไป แต่เขาก็ยินดีที่ให้นิวท์ยิ้มอย่างนั้นทั้งวันนะ

      ก็นิวท์น่ารักนี่นา

      “มินโฮ แล้วเรากลับมาคบกันเหมือนเดิมแล้วใช่ป่ะ”นิวท์ถาม เขาพยักหน้า นิวท์ยิ้ม เขาก็ไม่รู้จะปฏิเสธไปทำไมนี่ เป็นงี้ล่ะดีที่สุดแล้ว

      ตอนคบกับนิวท์แรกๆมันก็เบื่อนะ แต่เพราะความไม่เหมือนใครของนิวท์มั้ง มันทำให้เขารู้สึกว่ามันไม่น่าเบื่อ แต่สุดท้ายก็เลิกกันเพราะทะเลาะกันเรื่องเล็กๆอย่าง’นายชอบยัยนั่นเหรอ’

      และเขาตอบว่าไม่ชอบทุกครั้ง แต่ครั้งสุดท้ายที่ทะเลาะกันไม่รู้ทำไมเขาถึงตอบว่าชอบไปซะงั้นหลังจากนั้นก็ทะเลาะกัน และเลิกกัน

      แต่ช่างมันเถอะเพราะยังไงตอนนี้เขาได้นิวท์คืนมาแล้ว และเขาไม่มีวันปล่อยนิวท์เป็นรอบที่สองแน่

      “คืนนี้นอนนี่นะ เสื้อผ้าฉันยังอยู่ที่นี่ใช่ป่ะ”เขาก็พยักหน้าอีกครั้ง นิวท์ลูบหัวเขาเหมือนเขาเป็นพวกลูกหมายังไงอย่างงั้น แต่ยอมหน่อยละกัน เดี๋ยวได้ทะเลาะกันอีก

      “หิวอ่ะ”นิวท์บ่น อืมแต่เขาจำไม่ผิดนิวท์เพิ่งกินนมหมดกล่องไป ขนมอีกหนึ่งกล่อง น้ำอีกหนึ่งแก้ว ซึ่งเขาคิดว่าสำหรับตัวแค่นีเมันควรจะอิ่มได้แล้ว แต่นั่นแหละมันไม่ใช่สำหรับนิวท์

      “อืม ออกไปกินละกัน แต่ว่าเพิ่งกินขนมไปนี่ เดี๋ยวอ้วนหรอก”เขาท้วง แต่ถามว่านิวท์สนไหม ก็ไม่ หูทวนลมต่อไป แล้วจูงมือเขาลุกขึ้นเพื่อจะออกไปหาอะไรกินที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆ

      “อ้วนยังไงนายก็รัก กินข้าวเสร็จแล้วไปกินเค้กร้านนั้นนะ ไม่ได้ไปกินนานแล้ว”โอเค เขายอม ไม่เถียงแล้ว เพราะที่นิวท์พูดก็ถูก ต่อให้อ้วนกว่านี้เขาก็รัก

      ตอนนี้เขาคงต้องเตรียมตัวกระเป๋าฉีกจากการซื้อของของคนคนนี้ได้เลย

      แต่ไม่เป็นไรเพื่อนิวท์ ป๋ายอมจ่าย เพราะยังไงเงินก็เหลือเฟือ

      อีกอย่างยังไงคืนนี้นิวท์ก็ต้องจ่ายคืนเขาอยู่แล้ว หึๆๆ

      ก็อย่างว่า เขามันหนุ่มหล่อ ฮอท รวย และเพอร์เฟคนี่นา…

      ป่านนี้นางพญาปลวกคงสมใจแล้วสินะ ส่วนยัยแอนนาเบลนั่นช่างเธอเถอะป่านนี้ไปเต้นรำกับชัคกี้แล้วล่ะมั้ง ไม่ก็กำลังเปิดหนังสือ’100คำถาม ที่คุณควรถามเมื่อคุณเจอหนุ่มถูกใจ’เพื่อหาคำถามใหม่ๆมาถามเขาอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น

      แต่เธอต้องสตั้นแน่ ถ้าเธอพบว่าเขาพกนิวท์ที่มีรอยคิสมาร์กเต็มตัวไปด้วย และเขามั่นใจว่านางพญาปลวกเพื่อนรักของนิวท์คงลากยัยนั่นไปเข้าโพรงต้นไม้แน่นอน

      ไว้เจอกัน…BYE!

      แถม

      “อ๊ะ มินโฮนายหยุดได้รึยัง อ๊า นี่จะเที่ยงคืนแล้วนะ อื้ม หยะ หยุด”เสียงหวานครางห้ามเขาทีกำลังปฎิบัติกิจกรรมในที่ร่มบนเตียงกันอยู่

      ก็อย่างที่บอกว่านิวท์ต้องจ่ายคืน หึๆ เด็ดจริงๆ คุ้มสุดๆ -,,-

      ———————————————————————————————————เอ่อ หลุดคาร์ชิมิ แปลกชิมิ ช่างมันเถอะค่ะ ถือว่าเป็นฟิควูบ เอ่อ โคตรวูบแล้วกัน ยังไงก็อ่านให้สนุกนะคะ อยากลองแต่งดราม่าแต่ไปไม่รอด แหะๆ //นั่งฮัมเพลงต่อแพมินิวท์ต่ออย่างเอ็นจอย ส่วนชื่อเรื่อง ex มาจาก ex-boyfriend ที่แปลว่าแฟนเก่าค่ะ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×