คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : ASK ME! Am I ready ?!!?!!
ASK ME! Am I ready?!!?!!
บ้าชะมัดเมื่อวานเป็นวันที่เฮงซวยที่สุดในชีวิตเลยละมั้งเนี่ย!
“คุณ เวนดี้ กรีนโกลฟคะ บอสเรียกคุยเป็นการส่วนตัวค่ะ :D”เลขาสุดสวยคนใหม่ของไอ้ตาบอสเกย์นั่นเรียนเชิญฉันไปลงนรกกับอีตาบอสนั่น
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!
“เข้ามาเวนดี้”ฉันเปิดประตูแล้วเดินไปตรงหน้าท่านผู้จัดการของฉัน
“บอสรู้ได้ไงคะว่าเป็นดิฉัน”
“ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะว่าเป็นคุณคนที่เคาะประตูได้รัวขนาดนั้นก็มีแต่คุณเท่านั้นแหละ”
“ขอบคุณสำหรับการสังเกตค่ะบอส ว่าแต่วันนี้มีอะไรอีกเหรอคะ วันที่ต้องดำเนินการหรือยกเลิกค่ะ?”
“ยกเลิกให้คุณออกจากที่นี่น่ะสิ! เอาล่ะเข้าเรื่องซะทีนะ สำหรับบอยแบรนด์วงนี้เป็นวงที่ดังและมีชื่อเสียงใกล้เคียงระดับโลก พวกเขาดังจากเดอะ เอ็กซ์แฟคเตอร์ และนั่นหมายความว่าการมีชื่อเสียงย่อมมีบุคคลที่ต้องการเข้าถึงมากยิ่งขึ้นเพราะฉะนั้น คุณจะต้องเริ่มทำงานวันพรุ่งนี้”อะไรนะพรุ่งนี้ พรุ่งนี้งั้นเหรอบ้าไปแล้ว!
“บอสคะ พรุ่งนี้เลยเหรอแต่ดิฉันยังไม...”
“เพื่อความปลอดภัยของตัวคุณเองผมขอแนะนำ ให้คุณปลอมตัวเป็นผู้ชาย”ผู้ชาย ผู้ชายว่าไงนะ!!!
“บอสคะ อย่าเล่นตลกสิคะบอส ^^’ ”
“ผมไม่ใช่ ชาร์ลี แชปลินนะ! เอาล่ะไปทำตามที่ผมสั่งด้วย”
“ไม่นะคะบอส เวลามันน้อยเกินไปไหมพรุ่งนี้เลยนะ!”
“แต่บอสคะ”
“ลาออก?”
“ม่ะ ไม่ค่ะ”
ณ Busy Coffee Café
“เป็นอะไรทำหน้าเหมือนตูด”เจ้แดนนี่ถามฉันด้วยอาการเป็นห่วงปนจิก
“ก็เจ้านายสุดหล่อของฉันน่ะสิ”
“ทำไม ทำไม *O*”
“แหมเรื่องผู้ชายระริกระรี้เชียว”ฉันแซะเจ้แกก่อนตอบ “น่าๆรีบบอกมาเหอะเผื่อมีอะไรเจ้จะได้ช่วยได้ไงล่ะชะนี”
“ก็คือมีลูกค้ารายใหญ่ติดต่อบริษัทให้หาบอดี้การ์ดเดอร์ที่เป็นผู้ชาย แล้วบอสไม่ค่อยไว้วางใจใครก็เลยให้ฉันมารับกรรมแทนน่ะสิเจ้ TT”ฉันบีบน้ำตาหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับ
“หมายความว่า... งั้นหล่อนก็ต้องแต่งตัวเป็นผู้ชาย”
(_ _)( - - )(_ _)
“แล้วนั่นก็หมายความอีกว่า หล่อนอยากให้ฉันช่วยฝึก”
“( - - )(_ _)( - - ) ใช่! เจ้ฉลาดจัง”
“กรี๊ดไม่เอา! เรื่องอะไรล่ะฉันต้องช่วยแกด้วย -*- ”เจ้แดนนี่กรี๊ดลั่นร้านแล้วชี้หน้าฉัน -__-
“นะเจ้นะถือว่าช่วยลูกหมาตาดำๆ”
“ไม่!”
“โปสเตอร์รูปอาร์โนล”
“โอเค 10 อัน” “แหม”
“อะไรยะ! อันดับแรกเริ่มที่แต่งตัวให้เป็นแมนก่อน”เจ้ลากฉันมาห้องส่วนตัวเพราะมีอุปกรณ์แต่งหน้าทุกอย่างครบครัน
“เจ้!! แค่ใส่เชิ้ตกับกางเกงยีนส์แล้วก็สวมวิก แค่นี้โอแล้วมั้ง”เจ้แดนนี่มองฉันด้วยสายตาปานจะกลืนกิน
“นี่หล่อน! นั่งเฉยๆหุบปากแล้วจำวิธีใส่วิกให้ไม่หลุดแล้วก็วิธีรัดหน้าอกแบนๆของหล่อนนั่นด้วย”
“ชิ! แรงอ่ะ!!!”ฉันเบะปากใส่เจ้แดนแต่ดูเหมือนเจ้จะทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น
5 นาทีผ่านไป ไวจริงๆ
“กรี๊ด หล่อนหล่อมากจริงๆเลยอ่ะ ถ้าไม่ติดว่าหล่อนเป็นสาวอ่านะ แต่เนียนมากหลอกใครใครก็เชื่อ”รู้สึกว่าเจ้แดนนี่จะอวยเวอร์ไปนะ
“เจ้! ฉันสวยจะตายไปจะให้มาแต่งชายไม่ได้อ่ะมันไม่ใช่แนวของดี้”ฉันทำท่ากรี๊ดสะดีดสะดิ้งใส่เจ้
“ว้าย! ต๊ายตายกล้าพูดนะยะหล่อนฉันสวยกว่าหล่อนตั้งเยอะ แล้วที่สำคัญบุคลิกแกมันก็เกย์ดีๆน่ะแหละ” “เกย์เลยเหรอ!!”
“เออๆ และอันดับที่สองปรับบุคลิกหล่อน”
“ยะยังไง?”
เจ้แดนนี่ดึงฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ ก่อนจะค่อยๆดัดผึ่งไหล่ของฉันออกกว้าง
“นี่เดี๋ยวหล่อนดูฉันเดินนะ เขาเรียกว่าท่าชาตรีผึ่งลม”
เจ้แดนนี่ค่อยๆเดินขาถ่างๆแล้วก็หลังคร่อมนิดๆจากนั้นก็เอามือล้วงกระเป๋าก่อนจะเสยผมเบาๆ
“โห! เจ้ถ้าบอกว่าเป็นผู้ชายนี่เชื่อเลยนะเนี่ย”
“กรี๊ด! ทุเรศอย่ามาเรียกฉันแบบนั้นนะ ไหนลองเดินให้ฉันดูหน่อยสิ!”เจ้แดนชี้นิ้วพร้อมกับเชิดหน้าสั่งฉัน
“ค่ะๆ”ฉันเดินหลังคร่อมเอามือล้วงกระเป๋าแล้วก็แยกขาถ่างๆแล้วก็เสยผม
เปาะแปะๆ
เจ้แดนนี่ตบมือให้ฉัน
“จริงๆหล่อนก็เดินได้อยู่แล้วนะ เอาละท่าเดินต่อไปเรียกว่า สมาร์ทกินขาด”
“อะไรนะ”ฉันถามเพื่อความแน่ใจ แต่ดูเหมือนจะเป็นเพียงแค่สายลมผ่านหูเจ้แกไปเท่านั้น
แล้วหลังจากนั้นก็มีท่าที่ สี่ ห้า หก มาเรื่อยๆ จนกระทั่งคนหมดร้าน...
Zayn’s Part
10 โมง 15 นาที ณ บ้านพัก One Direction
“ไนออลหยุดกินเหอะ!!” เสียงห้ามปรามของเลียมดังขึ้นมาในขณะที่ไอ้อ้วนกำลังสวาปามมูมมามอยู่บนโซฟา
“ไม่เอา” ไนออลทำแก้มป่องผมหมั่นไส้มันมากคิดว่าตัวเองน่ารักมากเลยหรือไง ก่อนจะหยิบคุกกี้ในมือของมันขึ้นมากิน
“ทำอะไรน่ะเซน” ไนออลแยกเขี้ยวก่อนจะงับมือผม
“อ๊ากกกกกกกกกก !!! เจ็บนะจะฟ้องเพอร์”
“นายคิดว่านายเป็นลูกน้อยน่ารักของเพอร์หรือไง” เลียมที่เงียบอยู่สักพักก็กลับมาแซะผมซะงั้น
“แล้วไง ใช่สิ!! ฉันไม่ได้น่ารักจิ้มลิ้มแบบแดเนียลของนายนี่” ผมพูดพร้อมหยิบคุกกี้ไนออลเข้าปาก
“เอาคืนมาาาาา” ไนออลแยกเขี้ยวอีกครั้งแต่คราวนี้ผมหลบทันจึงทำให้มันหัวขมำจูบกับพื้น
แอ๊ด.........
“เสียงใครเปิดประตู?”เลียมถามอย่างตกใจ
“แฮซ กะ บูแบร์มั้ง”ไนออลไม่ใส่ใจหยิบคุกกี้ใส่ปากต่อไป
“คงงั้นมั้ง”ผมตอบกลับอย่างเห็นด้วยกับไอ้หมู
ปัง!!!
“เฮ้ย ปิดเบาๆหน่อย -*-”เลียมหันไปตะคอกก่อนจะเดินไปที่ประตู
“ดูให้ด้วยนะเลียมว่าสองคนนั้นซื้อขนมมาไหม”
“คุณพระ!!! แกเป็นว่ะเข้ามาในนี้ได้ไง” ผมกับไนออลมองหน้ากันทันทีที่ได้ยินเสียง
“เกิดอะไรขึ้น”ผมวิ่งตามไปดูเหตุการณ์ในขณะที่ไนออลนั่งที่เดิม -__-
“สวัสดีครับ ผมชื่อเวเนส”
:) Shalunla
ความคิดเห็น