นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
หลงกิเลนจันทร์ [หยิน]
"กิเลน" สัตว์เทพคู่บัลลังก์จักรพรรดิ กิเลนจันทร์ผู้สูงส่ง กิเลนจันทร์ผู้น่าลุ่มหลง กิเลนจันทร์ผู้เป็นดั่งพายุร้อนแรงพัดปลิดปลิวชะตาทุกผู้คน
ผู้เข้าชมรวม
64,403
ผู้เข้าชมเดือนนี้
82
ผู้เข้าชมรวม
64.4K
หมวด : กำลังภายใน
อัปเดตล่าสุด : 23 ก.พ. 55 / 13:05 น.
จีนแฟนตาซี จีนสมมติ พิภพเทพ สวรรค์ มาร มนุษย์ สัตว์เทพจีน จักรพรรดิ ราชัน มังกร หงส์ กิเลน เต่า สงคราม พระจันทร์ แสงสว่าง ความมืด หยิน .....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สามจักรพรรดิ สี่ราชันย์สวรรค์ ยี่สิบเอ็ดเทพพิทักษ์
กิเลนจันทร์แห่งหยินและหยาง กิเลนจันทร์แห่งแสงสว่างและความมืด
จักก่อการทำลายที่ล่มสลายสวรรค์
เปลี่ยนผู้สมถะซ่อนตนให้ละโมบลุ่มหลง เปลี่ยนผู้กล้าเปี่ยมปัญญาให้ขลาดเขลา
เปลี่ยนวิญญาณพิสุทธิ์ให้โหดเหี้ยมอำมหิต…
นี่คือคำทำนายของเทพพยากรณ์แห่งพิภพมนุษย์ในค่ำคืนแห่งการกำเนิด ‘กิเลนจันทร์’ สิ่งวิเศษสุดที่มีชีวิตแห่งพิภพสวรรค์ นั่นเป็น...คำกล่าวให้ร้ายฤๅพรหมลิขิตที่จักเกิดขึ้นโดยมิตั้งใจกันเล่า?
หากแต่ที่แน่ๆ...อย่าว่าแต่เรื่องคำทำนายหลอกเด็กนี่เลย ต่อให้เรื่องร้ายแรงแค่ไหนปานว่าจักถล่มทลายสามพิภพให้ย่อยยับบังเกิดขึ้นก็ตาม ก็อย่าหวังว่า เทียนหมิง และ เทียนอ๋าว องค์ชายกิเลนผู้สูงส่งและชั่วร้ายอย่างบริสุทธิ์ใจจักยอมพ่ายแพ้ให้แต่โดยดีน่ะ ไม่มีวันเสียล่ะ !!
(เยว่เทียนหมิง กิเลนแห่งแสงสว่าง ร่ำสุราถกปัญหากับ เยว่เทียนอ๋าว กิเลนแห่งความมืด)
“ ท้องฟ้าไม่อาจแจ่มใสตลอดเวลา แสงอาทิตย์ไม่อาจเจิดจ้าตลอดเวลา ย่อมมีเวลาที่เมฆดำรวมตัวกัน ”
เยว่เทียนหมิงเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี ดวงหน้างามสง่าสูงส่งดุจหยกขาวสลักเป็นสีชมพูเรื่อด้วยฤทธิ์สุรากลิ่นบ๊วย สบสายตาน้องชายร่วมกำเนิดที่กำลังยกจอกหยกใบน้อยกระดกเทลงคอพรวด...คอสุราย่อมเป็นเช่นนี้ ละเลียดรสขื่นขมหากหวานล้ำลึก พอใจก็ดื่มได้มิต้องหยุด มาตรว่ารุ่งสางมาเยือนก็ยังลิ้มรสยอดสุราอย่างสุดแสนอภิรมย์ได้
“ อา...นั่นสินะ แล้วเกอเกอรู้หรือไม่ ยามใดที่เราจักหลอกลวงบงการหาประโยชน์จากฝ่ายตรงข้ามได้อย่างวิเศษที่สุด? ”
เยว่เทียนอ๋าวยิ้มกว้าง นัยน์ตาหงส์หรี่มองผืนนภารัตติกาลระยับด้วยหมู่ดาวอย่างชั่วร้าย... เยว่เทียนหมิงมิได้ตอบ เพียงแค่ยกจอกเหล้าขึ้นจิบ กลิ่นหอมหวานในเนื้อสุราหอมหวนแตะนาสิก ดวงตางามดุจมณีล้ำค่าหรี่มองน้องชายตัวดีอย่างไม่เชื่อถือ...
“ ก็ในยามเมื่อ... เราเป็นนายของมัน ”
ใช่จะสนใจแววตาคาดคั้น เสียงทุ้มต่ำหัวเราะร่วนอย่างอารมณ์ดีดังก้อง เยว่เทียนหมิงส่ายหน้าช้าๆ อย่างนึกระอาใจ...
เชื่อได้เลยว่า เจ้าเทียนอ๋าวตัวร้ายต้องไปก่อเรื่องยุ่งอันใดมาอีกแล้วเป็นแน่
ภาพ Original Character ของตัวละครในเรื่อง หลงกิเลนจันทร์ ค่ะ
จักรพรรดิมนุษย์ ท่านจู่เก่อเฟยเสวียน (Zhu Ge Fei Xuan)
วาดโดยน้องหนอน Dreamworm (สวยถูกใจฟารามากมาย!)
ขอมอบให้เป็นของขวัญแก่เพื่อนๆนักอ่านที่น่ารักทุกคนนะจ้า
(ดาวโหลดรูปใหญ่ได้ในตอนที่ 43-44)
~โพลสำรวจความเห็นจ้า~ รักใครชอบใครโหวตเลยน้า -.-
เรื่อง~ ฟารา
ตกแต่งอักษร~ ZZ
Warning~ เรื่องนี้ ไม่ Y แต่เรา มีทุกสาย (*0*)
สถานะการอัพ~ ช้าบ้างไวบ้าง มากบ้างน้อยบ้าง แล้วแต่แรงใจและแรงจิ้น
วะ...ว้าววว!! " หลงกิเลนจันทร์ " ติดทำเนียบนักเขียนไฮไลท์แล้วจ้า!!
Music Playlist at MixPod.com
ผลงานอื่นๆ ของ I L L R E I ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ I L L R E I
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"คิดปริศนาได้ล้ำลึกจริงๆ ค่ะ ^ ^"
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นขอกราบสวัสดีท่านผู้เขียนทั้งสองค่ะ เอนไม่ได้ ติด นิยายเรื่องไหนมานานพอสมควรกระทั่งได้เปิดอ่านเรื่อง "หลงกิเลนจันทร์" เรื่องนี้ ด้วยการใช้ภาษาได้งดงาม... ไม่ได้เกิดความเบื่อหน่ายเลย ด้วยภาษาเช่นนี้ แม้ไม่ได้ติดตามอ่านงานเขียนกำลังภายในก็ยังเข้าใจได้โดยง่าย ไม่ได้ตึงเกินไป และไม่ได้หย่อนเกินไป... สอกแทรกด้วยเรื่องราวที่หลาก ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นขอกราบสวัสดีท่านผู้เขียนทั้งสองค่ะ เอนไม่ได้ ติด นิยายเรื่องไหนมานานพอสมควรกระทั่งได้เปิดอ่านเรื่อง "หลงกิเลนจันทร์" เรื่องนี้ ด้วยการใช้ภาษาได้งดงาม... ไม่ได้เกิดความเบื่อหน่ายเลย ด้วยภาษาเช่นนี้ แม้ไม่ได้ติดตามอ่านงานเขียนกำลังภายในก็ยังเข้าใจได้โดยง่าย ไม่ได้ตึงเกินไป และไม่ได้หย่อนเกินไป... สอกแทรกด้วยเรื่องราวที่หลากหลายอารมณ์ ทั้งยังปริศนาปัญหาเชาว์ที่มีนักเขียนน้อยนักค่ะทุ่มเทถึงเพียงนี้... ตัวละครทุกตัวมีเหตุผลของมันเอง... ไม่รู้สึกถึงความขาดเกินตรงไหนเลย ไม่ถึงขั้นสมบูรณ์แบบ... แต่เอนยังไม่ทราบจะติตรงไหนได้อีกแล้ว แสงและเงาแม้แตกต่าง.. ตรงข้าม แต่ก็ไม่อาจแยกจากกัน จึงเป็นอีกความจริงที่สามารถทำให้คนอ่านคิดตามได้.... ข้อมูลลายละเอียดทุกอย่างดีมากเลยค่ะ... แม้แต่ปริศนาของมหา บัณฑิตเจ้าสำราญยังถูกออกแบบมาให้ผู้อ่านสามารถคิดตามได้ สำหรับปัญหานี้... เอนคาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าจะมีนักเขียนท่านใดคิดใช้การพลิกทิศทางการมองและการสะท้อนมาประกอบในงานเขียน "สังเกตจากการที่อักษรนั้นเหมือนกันทั้งซ้ายขวาราวกับสะท้อนจากกระจก" จึงใช้วิธีตัดอีกฟกหนึ่งออก... ถึงตรงนี้ต้องสังเกตกันสักหน่อยล่ะ ว่าอักษรที่ถูกร้อยเรียงในแนวตั้งนั้น... หากมองในแนวนอนจะเป็นภาษาไทยว่า "เทพหงสา" อย่างอัศจรรย์ ยังไงเอนต้องขอติดตามเป็นแฟนคลับเรื่องนี้ต่อไปค่ะ ปล. อาจจะขออนุญาติแฟนอาร์ตสองกิเลนจันทร์ด้วยความหลงใหล~~ อ่านน้อยลง
EnratiuS | 1 เม.ย. 53
-
35
-
0
"เป็นนิยายที่มีเสน่ห์มากกก"
(แจ้งลบ)พักนี้เริ่มติดใจนิยายแนวจีนๆ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่อ่านจากในเนต แล้วคนแต่งเป็นคนไทย ขอบอกตามตรงว่าปลาปลื้มมากกกก -ภาษา: สละสลวยอย่างไม่น่าเชื่อ ชื่อของตัวละครก็ช่างสรรหาคำที่มีความหมายดี บอกตามตรงว่าปรกติไม่ค่อยได้อ่านนิยายภาษาสวยๆมากนัก เหตุผลส่วนใหญ่เพราะเบื่อการบรรยายที่เวิ่นเว้อ ถึงจะสละสลวยแต่ส่วนใหญ่ให้ความรู้สึกที่แข็งทื่อ แต่เรื่องน ... อ่านเพิ่มเติม
พักนี้เริ่มติดใจนิยายแนวจีนๆ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่อ่านจากในเนต แล้วคนแต่งเป็นคนไทย ขอบอกตามตรงว่าปลาปลื้มมากกกก -ภาษา: สละสลวยอย่างไม่น่าเชื่อ ชื่อของตัวละครก็ช่างสรรหาคำที่มีความหมายดี บอกตามตรงว่าปรกติไม่ค่อยได้อ่านนิยายภาษาสวยๆมากนัก เหตุผลส่วนใหญ่เพราะเบื่อการบรรยายที่เวิ่นเว้อ ถึงจะสละสลวยแต่ส่วนใหญ่ให้ความรู้สึกที่แข็งทื่อ แต่เรื่องนี้กลับแตกต่าง^^ -โครงเรื่อง: เป็นแนวแฟนตาซีที่แม้จะมีสวรรค์ นรก มนุษย์ มีจักรพรรดิ มีราชันย์ แต่ก็เป็นที่น่าแปลกใจอีกอย่างที่การนำเสนอทำให้รู้สึกถึงความแตกต่างและน่าติดตาม (เยี่ยมมากๆ) อีกทั้งยังมีการทิ้งปมปริศนาชวนให้ค้นหาแบบว่า เอ๊ะ...จะเกิดอะไรขึ้นต่อไปน้า ไม่น่าเบื่อแม้แต่นิด^-^ -ตัวละคร: ขอกรี๊ดดังๆกับคามมีเสน่ห์ของตัวละครทุกตัว แต่ละตัวมีอิมเมจที่สอดคล้องกับทั้งชื่อที่มา ลักษณะนิสัยโดนใจสุดๆ จะว่าไงดี คงพูดได้ว่าตัวละครทุกตัวดูมีมิติดีล่ะมั้ง...ให้ความรู้สึกว่าเรื่องนี้มีความสมดุลในตัวของมันเอง -การดำเนินเรื่อง: ไม่ยืดเยื้อ ไม่รวบรัดจนเกินไป ท้งยังมีความน่าสนใจสอดแทรกมาตลอด และก็ไม่ใช่แนวเนื้อหาหนักสมองจนเกินไป ซึ่งอาจจะทำให้กลายเป็นว่าต้องแปะคำเตือนว่าห้ามบริโภค(อ่าน)เกินวันละสองตอนไม่อย่างนั้นไมเกรนอาจจะถามหาได้(5555+) เอาเข้าจริงๆก็ไม่ได้วิจารณ์มานานแล้ว แต่สำหรับเรื่องนี้อยากทำให้ด้วยความเต็มใจ แม้ความรู้เกี่ยวกับการเขียนจะมีน้อยนิด แต่ก็ขอวิจารณ์ในฐานะผู้รักการอ่านคนหนึ่งแล้วกันเน้ออออ สุดท้าย....รักคนเขียนคร่าาา ขอบคุณมาที่ผลิตนิยายดีๆมาให้อ่าน! อ่านน้อยลง
Miraio | 6 เม.ย. 53
-
25
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
"หลงกิเลนจันทร์"
(แจ้งลบ)หลงกิเลนจันทร์ นวนิยายแนวกำลังภายในขนาดยาว เป็นผลงานเขียนร่วมกันของนักเขียนสองคน คือ ฟารา และ ซีซี ขณะนี้เขียนจบภาค “กำเนิดกิเลนจันทร์” แล้ว และกำลังเขียนภาค “สงครามสามพิภพ” อยู่ ในการวิจารณ์ครั้งนี้จะกล่าวถึงเฉพาะภาค “กำเนิดกิเลนจันทร์” เท่านั้น นวนิยายในภาคนี้กล่าวถึงเรื่องราวของเย่วเทียนหมิง (กิเ ... อ่านเพิ่มเติม
หลงกิเลนจันทร์ นวนิยายแนวกำลังภายในขนาดยาว เป็นผลงานเขียนร่วมกันของนักเขียนสองคน คือ ฟารา และ ซีซี ขณะนี้เขียนจบภาค “กำเนิดกิเลนจันทร์” แล้ว และกำลังเขียนภาค “สงครามสามพิภพ” อยู่ ในการวิจารณ์ครั้งนี้จะกล่าวถึงเฉพาะภาค “กำเนิดกิเลนจันทร์” เท่านั้น นวนิยายในภาคนี้กล่าวถึงเรื่องราวของเย่วเทียนหมิง (กิเลนแห่งแสงสว่าง) และเย่วเทียนอ๋าว (กิเลนแห่งความมืด) องค์ชายกิเลนผู้สูงส่ง ผู้ถือกำเนิดขึ้นในวันเดียวกัน และต้องมีชะตาชีวิตที่ผูกพันกับคำทำนายของเทพยากรณ์แห่งพิภพที่ว่า กิเลนจันทร์แห่งหยิน หยางคู่นี้จักก่อการทำลายที่ล่มสลายสวรรค์ จึงทำให้ชีวิตของเด็กน้อยทั้งคู่ถูกจับตามมองทั้งจากพิภพเทพ มาร และมนุษย์ รวมไปถึงสี่ราชันย์สวรรค์คือ กิเลน มังกร เต่า และหงส์ด้วย นวนิยายเรื่องนี้ประกอบด้วยโครงเรื่องหลัก (plot) อันเป็นเรื่องราวโดยรวมที่ครอบคลุมเรื่อง “หลงกิเลนจันทร์” ซึ่ง ฟารา และ ซีซี ใช้คำทำนายของเทพพยากรณ์แห่งพิภพเป็นตัวควบคุมให้เรื่องดำเนินไปตามโครงเรื่องหลักที่วางไว้ ขณะเดียวกันก็ยังมีโครงเรื่องย่อย (sub-plot) เฉพาะของภาคนี้จำนวนมากที่แทรกเข้าว่านับตั้งแต่เรื่องราวของการกำเนิดและเติบโตของสองกิเลนจันทร์ และยังมีเรื่องราวภูมิหลังของตัวละครหลักอื่นๆ ของเรื่องด้วย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวของ เฮ่อเหลียนหย่งเล่อ ราชันย์เร้นกาย จักรพรรดิแห่งพิภพเทพ เฟิ่งหลันกุ้ยฟง ราชินีแห่งพิภพมาร จูเก่อเฟยเสวียน มหาบัญฑิตเจ้าสำราญ จักรพรรดิแห่งพิภพมนุษย์ หรือแม้แต่เรื่องราวความขัดแย้งในครอบครัวระหว่างพี่น้อง หลงซ๊วงวู๋ (องค์ชายห้า) กับหลงฟงหลาน องค์ชายเก้าและเป็นรัชทายาทแห่งราชวงศ์มังกร ในเรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า ฟารา และ ซีซี วางแผนการเขียนโดยวางลำดับของเรื่องก่อนจะเขียนไว้เป็นอย่างดี จึงสามารถที่จะผสานโครงเรื่องหลักและโครงเรื่องย่อยจำนวนมากเหล่านี้เข้ากันได้อย่างแนบสนิทเป็นเนื้อเดียว ทั้งนี้ คำทำนายของเทพพยากรณ์แห่งพิภพ ไม่ได้ทำหน้าที่เฉพาะเป็นโครงเรื่องหลักเท่านั้น แต่ปริศนาต่างๆ ที่ซ่อนไว้นำคำทำนายยังช่วยกระตุ้นให้ผู้อ่านสนใจที่อยากติตตามเรื่องราวเหล่านี้ด้วย จึงเห็นว่า ฟารา และ ซีซี ฉลาดที่เริ่มเรื่องด้วยคำทำนายที่ว่า “สามจักรพรรดิ สี่ราชันย์สวรรค์ ยี่สิบเอ็ดเทพพิทักษ์ กิเลนจันทร์แห่งหยินและหยาง กิเลนจันทร์แห่งแสงสว่างและความมืด จักก่อการทำลายที่ล่มสลายสวรรค์ เปลี่ยนผู้สมถะซ่อนตนให้ละโมบลุ่มหลง เปลี่ยนผู้กล้าเปี่ยมปัญญาให้ขลาดเขลา เปลี่ยนวิญญาณพิสุทธิ์ให้โหดเหี้ยมอำมหิต วงล้อชะตากรรมแห่งพรหมลิขิตจักวนเวียนมาอีกครั้ง” โดยส่วนตัวเมื่ออ่านคำทำนายนี้จบลงทำให้เกิดข้อสงสัยขึ้นหลายประการ นับตั้งแต่ สามจักรพรรดิ สี่ราชันย์สวรรค์ และยี่สิบเอ็ดเทพพิทักษ์ เป็นใครและมีความสำคัญกับเรื่องอย่างไร กิเลนจันทร์แห่งหยินหยางคือใครและมีความสามารถใดที่จะล่มสลายสวรรค์ ผู้สมถะที่จะถูกเปลี่ยนให้เป็นผู้ละโมภและหลุ่มหลง ผู้กล้าที่เปี่ยมปัญญาที่ถูกเปลี่ยนให้ขลาดเขลา รวมถึงผู้ที่มีวิญญาณพิสุทธิ์ที่ถูกเปลี่ยนให้โหดเหี้ยมอำมหิตคือใคร และอย่างไร ซึ่งในตอน “กำเนิดกิเลน” ปริศนาบางส่วนจากคำทำนายก็ได้เริ่มทยอยเปิดเผยไปบ้างแล้ว นอกจากปริศนาที่เกิดจากคำทำนายแล้ว ฟารา และ ซีซี ยังทิ้งเงื่อนงำบางอย่างในเรื่องไว้เป็นระยะ ไม่ว่าจะเป็นชายลึกลับสองคนที่แอบไปชมการกำเนิดของกิเลนจันทร์และทราบคำทำนายดังกล่าว ซึ่งบุคคลปริศนาคู่นี้ก็ปรากฏตัวในเรื่องอยู่เป็นระยะ โดยที่ยังไม่เปิดเผยว่าเป็นใครและมีความสำคัญต่อเรื่องอย่างไร หรือความสำคัญของกระจกเสี้ยวจันทร์ที่ เย่วหรงเต๋อ ราชันย์กิเลนปฐพี พ่อของกิเลนจันทร์ทั้งสองมอบหมายให้หลิวอันจิ้ง เทพพิทักษ์เงาของตนออกตามหาเศษเสี้ยวแห่งดวงจันทร์นับตั้งแต่ทราบคำทำนาย หรือ กำไลฉิงฉีที่เป็นสร้อยประคำสีดำที่ข้อมือของเย่วเทียนอ๋าว ที่ได้จากการดึงพลังสีดำหรือพลังหยินของฉงฉี ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่อสูรแห่งบรรพกา ก้อนพลังหยินเข้มข้นดังกล่าวที่ดึงออกมาจากอกของเทียนอ๋าวนี้จะผลต่อการกระทำและการตัดสินใจของเทียนอ๋าวต่อไปในอนาคตอย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น ฟารา และ ซีซี ยังทิ้งประเด็นที่ชวนติดตามเพื่อเชื่อมต่อไปยังภาคต่อไปคือ “สงครามสามพิภพ” ไว้ด้วย ไม่ว่าจะทิ้งท้ายภาคนี้ด้วยการจุดไฟแห่งการต่อสู้ไว้ให้กับสองกิเลนจันทร์ ซึ่งพวกเขาต่างให้สัญญากับตนเองว่าจะต้องแข็งแกร่งมากกว่านี้เพื่อที่จะปกป้องคนคนสำคัญของพวกเขาไว้ให้ได้ ขณะเดียวกันก็เผยให้เห็นความสนใจของ เฮ่อเหลียนหย่งเล่อ ราชันย์เร้นกาย ผู้เมินเฉยต่อโลก กลับให้ความสนใจและอยากได้พลังหยินหยางของกิเลนจันทร์อย่างมาก รวมทั้งยังเพิ่มเรื่องราวการต่อสู้ที่เริ่มตึงเครียดขึ้นที่ทะเลทรายต้องห้ามอันเป็นเขตชายแดนระหว่างพิภพเทพและพิภพมาร นี่อาจจะเป็นฉนวนของสงครามสามพิภพก็เป็นได้ หลงกิเลนจันทร์ นับเป็นนวนิยายที่มีตัวละครเป็นจำนวนมาก หากพิจารณาเฉพาะแค่คำทำนายจะพบว่าจะต้องมีตัวละครสำคัญอย่างน้อยที่สุด 30 ตัว ซึ่งในภาค “กำเนิดกิเลน” ก็เปิดตัวละครเกือบครบแล้ว ไม่ว่าจะเป็นสามจักรพรรดิแห่งพิภพเทพ พิภพมาร และพิภพมนุษย์ สี่ราชันย์สวรรค์ของสัตว์เทพทั้งสี่ เย่วหรงเต๋อ (ราชวงศ์กิเลน) หลงหวางไห่ (ราชวงศ์มังกร) หยวนจุนซวนหวู่ (ราชวงศ์เต่าดำ) และหลวนจูเฉว (ราชวงศ์หงส์ทอง) และ ยี่สิบเอ็ดเทพผู้พิทักษ์ ซึ่งจักรพรรดิและราชันย์แต่ละองค์จะมีสามเทพผู้พิทักษ์ประจำตัว คือ เทพพิทักษ์สงคราม เทพพิทักษ์ปัญญา และเทพพิทักษ์เงา นอกจากนี้ยังมีเย่วเทียนหมิง และเย่วเทียนอ๋าว สองพี่น้องกิเลนจันทร์ แม้ว่าตัวละครในเรื่องจะมีเป็นจำนวนมาก แต่ผู้อ่านก็ไม่รู้สึกสับสน เนื่องจาก ฟารา และ ซีซี ค่อยๆ เปิดตัวละครออกมาเป็นชุดๆ ละไม่กี่ตัวเพื่อบอกเล่าเรื่องราวภูมิหลังของตัวละครเหล่านั้น จนสามารถสร้างความคุ้นเคยให้กับผู้อ่านในระดับหนึ่ง กล่าวคือได้รู้จักหน้าตา เรียนรู้เรื่องราวและอุปนิสัยใจคอของตัวละครเหล่านั้น จากนั้นจึงค่อยเปิดตัวละครตัวอื่นๆ ต่อไป ขณะเดียวกันตัวละครแต่ละตัวต่างก็มีบุคลิกลักษณะที่โดดเด่นเฉพาะตน ซึ่งง่ายต่อการจดจำ เช่น เย่วเทียนหมิง กิเลนจันทร์แห่งแสงสว่าง ผู้มีผมสีเงิน ตาสีเงิน และผิวขาวบริสุทธิ์ ผู้อ่อนโยน ใจดี อบอุ่น บริสุทธิ์ สุขุมรอบคอบ รักครอบครัว เย่วเทียนอ๋าว กิเลนจันทร์แห่งความมืด ผู้มีผมดำ ตามดำ และผิวขาว ใจดำ เจ้าเล่ห์ โหดเหี้ยม ชอบใช้กำลัง แต่รักและใจดีเฉพาะคนในครอบครัวเท่านั้น เสน่ห์อีกประการของนิยายเรื่องนี้คือความพิถีพิถันและความละเมียดของการเลือกใช้ภาษา นับตั้งแต่ภาษาบรรยาย ซึ่งฟารา และ ซีซี จะให้รายละเอียดกับสิ่งต่างๆ ที่บรรยายถึง ไม่ว่าจะเป็นการบรรยายรูปร่างหน้าตา อุปนิสัยใจคอ หรือแม้แต่การบรรยายฉากและบรรยากาศต่างๆ ก็ทำได้เป็นอย่างดี จนช่วยให้ผู้อ่านสามารถสร้างจินตภาพตามที่ผู้เขียนบรรยายได้ไม่ยากนัก ส่วนภาษาสนทนานั้น ผู้เขียนก็เลือกใช้ระดับภาษาได้อย่างเหมาะสม ซึ่งช่วยเสริมให้ผู้อ่านรู้จักและเรียนรู้อุปนิสัยใจคอของตัวละครผ่านบทสนทนาได้อีกทางหนึ่ง เช่น ความใจร้อนและโหดเหี้ยมของเทียนอ๋าว หรือ ความสุขุมและใจดีของเทียนหมิงก็สะท้อนผ่านบทสนทนาด้วยเช่นกัน แต่เป็นที่น่าเสียดายว่ายังพบคำที่สะกดผิดอยู่บ้างในเรื่อง เช่น ภูต (หมายถึง ผี อนมุษย์ เทวดา สัตว์) เขียนเป็น ภูติ (หมายถึง ความรุ่งเรือง ความมั่นคง) กะพริบตา เขียนเป็น กระพริบตา เบญจธาตุ เขียนเป็น เบจญธาตุ กระตือรือร้น เขียนเป็น กระตือรือล้น ฤๅ เขียนเป็น ฤา น้ำตาไหล เขียนเป็น น้ำตาใหล หลับใหล เขียนเป็น หลับไหล ณ เขียนเป็น ณ. เสน่ห์ เขียนเป็น สเน่ห์ กะทันหัน เขียนเป็น กระทันหัน กะพริบ เขียนเป็น กระพริบ ศีรษะ เขียนเป็น ศรีษะ องค์ความรู้ เขียนเป็น องก์ความรู้ คำนวณ เขียนเป็น คำนวน อาณัติ เขียนเป็น อานัติ สถิต เขียนเป็น สถิตย์ ราชันย์ เขียนเป็น ราชัน กลับตาลปัตร เขียนเป็น กลับตารปัต ซึ่งคำผิดเหล่านี้ลดทอนความสมบูรณ์ของเรื่องไปอย่างน่าเสียดาย หากผู้เขียนปรับแก้คำผิดเหล่านี้ได้ทั้งหมดก็จะช่วยให้เรื่องนี้สมบูรณ์และน่าอ่านยิ่งขึ้น ------------------------- อ่านน้อยลง
bluewhale | 15 ธ.ค. 54
-
9
-
0
"ชอบจนอดไม่ได้"
(แจ้งลบ)อดไม่ได้จริงๆค่ะ ที่ต้องวิจารณ์~~ ดีใจค่ะ ที่วงการนี้ยังไม่สิ้นคนดี (?) ตอนแรกที่อ่าน สารภาพจริงๆ ว่าไม่มีอะไรให้อ่าน จึงลองค้นหา บทความน่าสนใจๆ ที่ออกแนวจีนๆ... ก็เจอเรื่องนี้ ก็ลังเลใจ เพราะบางที ชื่อเรื่องที่ดูสวยหรู อาจไม่ได้น่าอ่านเท่าที่คิด เลยขอเก็บไว้ก่อน ไปลองเข้าอีกเรื่อง.. ผิดหวังจากเรื่องนั้นค่ะ.. ก็เลย เอาก็เอา ล ... อ่านเพิ่มเติม
อดไม่ได้จริงๆค่ะ ที่ต้องวิจารณ์~~ ดีใจค่ะ ที่วงการนี้ยังไม่สิ้นคนดี (?) ตอนแรกที่อ่าน สารภาพจริงๆ ว่าไม่มีอะไรให้อ่าน จึงลองค้นหา บทความน่าสนใจๆ ที่ออกแนวจีนๆ... ก็เจอเรื่องนี้ ก็ลังเลใจ เพราะบางที ชื่อเรื่องที่ดูสวยหรู อาจไม่ได้น่าอ่านเท่าที่คิด เลยขอเก็บไว้ก่อน ไปลองเข้าอีกเรื่อง.. ผิดหวังจากเรื่องนั้นค่ะ.. ก็เลย เอาก็เอา ลองเรื่องนี้หน่อยจะเป็นไร เพราะตกหลุมคำโปรย และดิสเพลค่ะ XD พออ่านข้อมูลเบื้องต้น.. เริ่มตื่นเต้น.. "บางทีเรื่องนี้ อาจมีอะไรมากกว่าที่คิดก็ได้.." จริงดังคาด!!! อยากจะขอคารวะ ไรเตอร์ทั้งสองจริงๆค่ะ ทั้งสองคน ทำงานได้เยี่ยมมาก ชอบภาษานะคะ สวยงาม กระชับ อ่านคล่อง ไม่ติดขัด โครงเรื่อง ก็น่าติดตามมากค่ะ... สารภาพตรงๆ ว่าเรื่องนี้เป็นนิยายไม่กี่เรื่อง ที่ เดาทางไม่ค่อยออกเลยค่ะ !!! ไรเตอร์ทั้ง 2 คน มีความพยายามมากๆเลยค่ะ ทั้งการค้นคว้า และการสร้างสรรค์ ตัวละคร มีมิติ มาก ถึงมากที่สุด และมีเสน่ห์ด้วยค่ะ รู้สึกได้ว่า พวกเขามีชีวิตอยู่จริงๆ ไม่ได้ร้ายสุดขั่ว หรือ ดีสุดขีด ทุกอย่างมีเหตุผลในตัว สุดท้าย.. จากใจจริง อยากให้เรื่องนี้ ได้ตีพิมพ์ค่ะ หรือว่า ตีไปแล้ว รึเปล่าคะ?? จะได้ไปสอยมาสะสม ปล. คำวิจารณ์นี้ อาจไม่มีคุณภาพนัก แต่มาจากใจจริงค่ะ !! *คารวะท่านทั้ง 2 หนึ่งจอก* อ่านน้อยลง
White Manju | 21 ต.ค. 53
-
12
-
2
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น