ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [WINNER iKON GOT7 : : SONGKIM] MAZE♂ FIRST STORY

    ลำดับตอนที่ #2 : MAZE : INTRO

    • อัปเดตล่าสุด 10 ก.พ. 58


    © themy butter


     




                เสียงดังเอะอะโวยวายภายในคลับทำให้คนที่ไม่ค่อยคุ้นชินกับสถานที่แบบนี้รู้สึกเวียนหัวนิดๆ แม้ว่าจะอายุ 20 ซึ่งเป็นวัยแห่งการอยากรู้ อยากลอง อยากเที่ยว อยากเข้าสังคม แต่มันไม่ใช่เลยสำหรับ เขา ผู้ซึ่งอ่อนแอมากๆในตอนเด็ก กว่าจะกลับมาแข็งแรงได้ก็นาน ดังนั้นก็เอาตัวออกห่างจากสิ่งที่เป็นภัยต่อร่างกายได้คือสิ่งที่ดีที่สุด

                เขาคงไม่ก้าวเข้ามาในที่แบบนี้แน่ ถ้าไม่ติดว่ามีธุระด่วน..

                พี่ชายของเขาทำงานอยู่ที่นี่ บางทีอาจจะลืมไปว่านัดกันไว้แล้วว่าเขาจะเดินทางมาที่โซลในวันนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีกุญแจห้อง เลยต้องมาถึงนี่หลังจากโทรถามเพื่อนพี่ชายแล้วได้คำตอบแบบนั้น

                “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

                เสียงกรี๊ดดังลั่นเป็นสัญญาณเตือนว่าบุคคลที่ทุกคนในที่นี้กำลังรอคอยได้มาถึงและขึ้นเวทีแล้ว คิมจินฮวาน ที่มีส่วนสูงไม่ต่างจากผู้หญิงนักเขย่งปลายเท้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อมองขึ้นไปยังเวที ก่อนจะพบกับช่องว่างที่สามารถแทรกตัวเข้าไปได้และเห็นบนเวทีอย่างชัดเจน ดังนั้นจินฮวานจึงไม่รีรอที่จะกระโดดแทรกเข้าไป

                20 ปีที่ผ่านมา ถึงเขาจะใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างจังหวัดตลอด แต่เขาก็ไม่ใช่คนเก็บตัว ดังนั้นไอ้พวกเรื่องดารา นักร้องเขาก็พอจะรู้จักบ้าง แถมเขายังเป็นแฟนคลับของวง MAZE ซึ่งเป็นวงบอยแบรนด์ดาวรุ่งของเกาหลีและเป็นวงที่อยู่บนเวทีในตอนนี้อีกด้วย

                “แก ให้ทายว่าฉันจะตายไหม เจบีโอป้าใส่เสื้อกล้ามด้วยอ่ะ”

                “โอ๊ยแก ฉันว่าถึงกลับไปบ้านแล้วโดนแม่ด่าหูชาก็คุ้ม หล่อไป หล่อไม่ไหวแล้วววววว”

                จินฮวานยิ้มที่มุมปาก หลังได้ยินบทสนทนาของสาวๆที่ยืนคุยกันอยู่ตรงหน้า

                อิมแจบอม หรือ เจบี คือนักเต้นตัวฉกาจที่กว่าจะจับตัวมาเซ็นสัญญากับค่ายได้ก็ใช้เวลาตามตื๊อเป็นปี เขาอายุ 23 ปี ก่อนหน้าที่จะได้เดบิ้วท์เป็นหนึ่งในเมมเบอร์ของ MAZE เขาเคยเป็นนักเต้นเท้าไฟของกลุ่มบีบอยที่ดีที่สุดในแอลเอ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ยังไม่มีใครรู้ทำให้เขายอมทิ้งกลุ่มเต้นเดิมมาเซ็นสัญญากับค่ายที่มีกฎมากมายผูกมัดตัวไว้ แต่ใช่ว่าเขาจะสน

                อยากจะตั้งกฎอะไรก็ตั้งไปสิ แหกได้ก็แหกหมดนั่นแหละ

                “Hi everyone I’m JB

                “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

                 คนถัดมาที่กระโดดขึ้นมายืนอยู่บนเวที เรียกเสียงกรี๊ดได้ดังกระหึ่มไม่แพ้แจบอมเลย แม้อายุจะยังน้อย แต่ความสามารถกลับไม่น้อยตามอายุ จองชานอู เริ่มเข้าวงการจากการเป็นนักแสดงเด็ก มีผลงานโฆษณาเข้ามาไม่เคยขาด แต่พออายุเข้า 17 ก็เริ่มรู้ตัวว่าชอบการเต้นและร้องเพลงมากกว่า จึงเข้าไปเป็นเด็กฝึกของค่าย สุดท้ายก็ได้เดบิ้วท์ตอนอายุ 19 ด้วยรอยยิ้มหวานๆทำให้สามารถพิชิตใจสาวน้อยสาวใหญ่ได้เป็นเบือ ภาพลักษณ์หนุ่มไร้เดียงสาที่ใครๆได้เห็น จะมีสักกี่คนที่รู้

                ว่ามันคือภาพลวงตา

                “เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆ แฟนฉัน แฟนฉันมาแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดด”

                “อย่ามามั่วย่ะ นั่นของฉันนะ”

                “เออน่ะ จุนฮเวโอป้าคือของสาธารณะ แกไม่รู้เหรอ”

                “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด”

                ร่างสูงเดินขึ้นเวทีด้วยท่วงท่าที่คิดว่าเท่ที่สุดในโลกนี้แล้ว เมื่อปรายตามองจากเวทีเห็นแฟนๆส่งเสียงกรี๊ดให้ ความมั่นหน้าจากที่มีมากอยู่แล้วก็เพิ่มขึ้นคูณสิบทันที กูจุนฮเว คือผู้ชายที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงทะลุตึกสามสิบแปดชั้น เขาอายุ 23 และผ่านการแข่งขันจากเวทีมานับร้อย ได้อยู่ในรายการเซอร์ไวเวอร์มาตั้งแต่อายุ 13 เสียงร้องที่โดดเด่น และทักษะการเต้นที่สะดุดตาทำให้ถูกดึงตัวเข้ามาในค่าย จนในที่สุดก็ได้เดบิ้วท์เป็นหนึ่งในเมมเบอร์ของ MAZE

                “หึ!

                จงชอบ จงรัก และจงหลงอยู่ในวงกตของจุนฮเวต่อไปเถอะ สาวๆทั้งหลาย

                คนสุดท้ายที่ก้าวขึ้นมายืนอยู่บนเวที คือหัวหน้าวง MAZE ผู้ที่มีบุคลิกหลากหลายและซับซ้อนจนยากที่จะเข้าใจ ซงมินโฮ หรือ มิโน อดีตแร็ปเปอร์ใต้ดินที่ผลักดันตัวเองขึ้นมาเป็นศิลปินอันดับหนึ่งของประเทศได้สำเร็จในเวลาเพียงแค่หนึ่งปี ผู้ชายที่ไม่สนใจโลก ไม่ว่าใครจะคิดอะไร

                ถ้ากูพอใจ แล้วใครจะทำไม?

                นั่นคือคติประจำตัวของเขา

                “Are you ready?”

                yessssssssssssssssssssssssssssssssssssss

                สิ้นเสียงตะโกนของแฟนๆ การแสดงของ MAZE ก็เริ่มขึ้น จินฮวานที่ยืนมองอยู่ด้วยความชื่นชมโยกหัวไปพร้อมกับจังหวะเพลงฮิปฮอป ที่มีเสียงบัลลาดของจุนฮเวสร้างสีสันเพิ่มเติมแต่ไม่ถึงนาที โทรศัพท์ก็สั่นทำให้ต้องเลี่ยงออกมาหาที่ที่คิดว่าเงียบที่สุดเพื่อกดรับ

                “จินฮวานครับ”

                (จินฮวานอ่า พี่เองนะ)

                “พี่อยู่ไหน”

                (นี่แกอยู่ที่คลับแล้วเหรอ)

                “ใช่”

                (เดินมาหลังเวทีได้หรือเปล่า ให้พี่ไปรับไหม)

                “ไม่ต้องฮะ ผมไปได้”พูดจบจินฮวานก็วางสายแล้วมองหาทางเดินไปหลังเวที

                กว่าจะเบียดฝูงคนมาได้ก็ใช้เวลากว่าสิบนาที จินฮวานปาดเหงื่อเม็ดเล็กที่ผุดจากหน้าผาก ก่อนจะกวาดสายตามองหาคนที่ทำให้เขามาอยู่ที่นี่ตอนนี้

                “คิมจินฮวาน!!!!!

                เสียงตะโกนจากทางด้านหลังทำให้ผู้ชายตัวเล็กหันไปมอง ก่อนจะยิ้มด้วยความดีใจ “พี่จินอู”

                คิมจินอู ผู้ชายหน้าสวย(กว่าผู้หญิงหลายๆคน)ยิ้มกว้างเมื่อได้เจอกับน้องชาย สองพี่น้องวิ่งเข้ามาหากัน กอดกันแน่นด้วยความคิดถึงเพราะไม่ได้เจอกันมานาน หลังจากผละออก คนเป็นพี่ก็ลูบหัวน้องชายและมองด้วยใบหน้าโคตรสำนึกผิด

                “พี่ขอโทษนะเว้ย ลืมไปสนิทเลยว่าแกจะมาวันนี้”

                “ไม่เป็นไรหรอกพี่ ผมรู้น่าว่าพี่เป็นคนยังไง ขนาดทางออกจากหมู่บ้านเรา พี่ยังไปไม่ถูกเลย”

                “อย่ามาแซว เดี๋ยวนี้ขั้นเซียนแล้วเว้ย”จินอูพูดยิ้มๆ ช่วยน้องชายแบกกระเป๋าที่ดูจะใหญ่เกินตัว “ไปๆๆ เข้าไปข้างหลังก่อน ตรงนี้เสียงดัง แถมคนเยอะ เดี๋ยวแกจะ..”

                “พี่ ผมหายดีแล้วน่า จะห่วงอะไรนักหนาเนี่ย”

                “ไม่ได้หรอก สัญญากับแม่ไว้แล้วว่าจะดูแลแกให้ดีที่สุด”พูดจบก็ดันหลังน้องให้เข้าไปในห้องพัก “แม่ว่าไงบ้างอ่ะ”

                “ก็อย่างที่บอก ทะเลาะกันบ้านแทบแตก ก่อนหน้านี้สามสี่วันไม่พูดกับผมเลยสักคำนะ แต่พอวันนี้ตอนจะมา แพ็คของมาให้เพียบ”           

                “ฮ่าๆๆๆๆ ก็งี้แหละ สไตล์คุณนายคิม”

                “คงงั้น”

                “รออยู่นี่ก่อนนะเว้ย พี่ต้องไปดูไอ้พวกนั้นก่อน เดี๋ยวแม่งไปก่อเรื่องกันอีก เบื่อตามแก้”

                “อ่าฮะ”

                พูดจบจินอูก็เดินออกจากห้อง ไปรอหลังเวทีตามเดิม จินฮวานลุกขึ้นยืน ออกไปยืนดูพี่ชายที่กำลังคุยงานกับทีมงาน แอบยิ้มบางๆ

                เขากับพี่ชายสนิทกันมาก ถึงจะอายุห่างกันตั้งห้าปีก็ตาม จินฮวานมองจินอูเป็นไอดอลมาตลอด พี่ชายเขาเรียนเก่ง ได้เป็นประธานนักเรียน เมื่อเริ่มเข้ามหาลัยก็ขึ้นมาอยู่ที่โซลเพียงลำพัง โดยไม่ขอเงินจากที่บ้านเลยสักวอน จินอูทำงานอย่างหนัก ใช้ชีวิตด้วยตัวเอง จนกระทั่งตอนนี้เขาคือ ผู้จัดการของวง MAZE ศิลปินแนวหน้าของเกาหลี

                นี่อาจจะเป็นอีกเหตุผลล่ะมั้งที่ทำให้จินฮวาน ชื่นชอบวง MAZE ทั้งๆที่เขาไม่ใช่คนชอบฟังเพลงสไตล์หนักๆ แถมมีเนื้อหาดิบๆเถื่อนๆอีก แต่ไม่รู้สิ ยิ่งฟังกลับยิ่งรู้สึกหลงจนหาทางออกไปเจอ สมกับชื่อวงเลย

                อย่างที่บอกว่าตอนเด็กจินฮวานอ่อนแอมาก เขาเคยเข้าไปนอนในห้องไอซียูร่วมเดือน เนื่องจากจู่ๆก็หยุดหายใจไป โรคของเขาเป็นโรคประหลาดที่พบได้หนึ่งในล้าน ยังไม่มีการวินิจฉัยได้อย่างชัดเจน ว่ามันคือโรคอะไรกันแน่ ดังนั้นแค่เพียงเป็นหวัดนิดเดียว ที่บ้านก็วิ่งวุ่นกันยกใหญ่ เขาจึงต้องดูแลตัวเองให้ดีเพื่อไม่ให้ทุกคนเป็นห่วง กว่าจะขอแม่มาเรียนที่โซลได้ก็ใช้เวลาเตรียมการเป็นปี และในที่สุดก็ได้มา

                ยินดีที่ได้รู้จักนะโซล ..หวังว่านายจะดีกับฉันนะ












     

    คอมเม้นท์ติชม ให้กำลังใจกันแล้ว ช่วยติดแท็ก #วงมั่นหน้า จะเป็นพระคุณอย่างสูงงงงงงงง(เท่าจินฮวาน 5555)

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×