[Fic LeoN VIXX] ดาราเคียงจันทร์

ณ ดินแดนมหัศจรรย์ที่เป็นดังคู่ขนานกับโลกนี้ ตำนานความรัก และมิตรภาพที่งดงามเรื่องหนึ่ง กล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกิดใน แคว้นนภา หนึ่งใน 4 แคว้นใหญ่ 

สมัยหนึ่งที่ผู้คนหลงลืมเวทย์มนต์คถา ชนเผ่าลึกลับ สัตว์วิเศษ เป็นเพียงเรื่องเล่นขานในตำนาน

บ้านเมืองร่มเย็น ไร้สงคราม ปกครองด้วยพระราชามากสามารถทรงธรรม นำ้ปลาอาหารสมบูรณ์ ผู้คนมากสามารถพร้อมคุณธรรมจรรยาสูงส่ง 

เหล่าชายหญิงงดงาม มากสามารถ เป็นยกย่องเชิดชู หากแต่ความวุ่นวายก็ได้เริ่มต้น เมื่อตำนานไม่ใช่เพียงตำนาน 

ชนเผ่าจันทรา หวนกลับยังแผ่นดิน ตามล่าผู้ครอบครองพลังวิเศษเพียงหนึ่งเดียว ที่ถูกซุกซ่อนไว้ ทายาทแห่งบัลลังก์มังกรตนสุดท้ายปรากฎ

ยามบ่าย สุขสงบ มุมนึง ณ สวนบุบผาในจวนเสนาบดี ปรากฎสองบุรุษรูปงามชื่อเสียงโด่งดังทั่วแคว้น สหายสนิทที่เป็นดั่งเงาตามตัวตั้งแต่วัยเยาว์ 

หนึ่งคุณชายรูปงาม ท่าทางอ่อนหวานละมุน อีกหนึ่งคุณชายหน้าหยกหล่อเหลาราวรูปสลัก สองบุรุษผู้ดึงดูดสายตาทั้งชายหญิง

นั่งละเลียด ชิมขนมจิมชา ทอดอารมณ์ชมธรรมชาติ ดั่งผู้ไร้กังวล หากแต่ภายในหาได้เป็นเช่นนั้น

"ข้าอยากเป็นผู้เชียวชาญกลศึก จับดาบ หอก ทวน มีพละกำลังบ้าง!" 

แม้จะไม่มีเสียงตอบรับจากคนข้างตัว แต่เขารู้ว่าคนผู้นี้กำลังตั้งใจฟังเข้าทุกถ้อยทำ แม้ปากจะไม่ว่างจากขนมเลยก็ตาม

"ข้าจักเอากระบองยักษ์ไล่ตีเจ้าพวกนั้น"

"ไร้พลังยุทธ์เช่นเจ้า ยกกระบองยังมิไหว"

เขาทำเป็นไม่ได้ยินเสียงใดๆ สะกดจิตใจ ที่อยากจะหันไปแหววใส่คนข้างๆ ยกชาขึ้นจิบ ชมธรรมชาติให้ใจสงบ

เสมองเจ้าคนหน้าตาย ถึงจะไม่ได้แสดงสีหน้ามากนัก แต่เขามั่นใจเลยว่า กำลังอร่อยถูกใจกับขนมจานนี้ เจ้าไปหิวโสมากจากที่ใดกันนะ

มองนานเข้าก็อดยิ้มไม่ได้ จองแท็คอุนที่ผู้คนรู้จัก เป็นพระอนุชารูปงามผู้หล่อเหลาเย็นชา แท้จริงแล้วบางเวลาไม่ได้ต่างจากเด็กเอาแต่ใจ 

บุรุษผู้นี้สำหรับเขา น่าเอ็นดูนัก สหายของเขา เป็นของแต่เพียงผู้เดียว

"สำหรับข้าแล้วเจ้าเหมือนพระอาทิตย์ ร้อนแรง ส่องแสงสว่าง ตรงกันข้ามกับข้าทุกอย่าง อิจฉานัก" 

"ข้าไม่อยากเป็นพระอาทิตย์" 

คุณชายผู้อ่อนโยน ถึงกับขมวดคิ้ว เจ้านี่! ปกติก็หาใช่คนพูดมาก เหตุใดต้องเอาแต่ขัดเขาในอารมณ์เช่นนี้ 

ผินหน้าเข้าหาทำหน้ายู่ จ้องคนข้างตัว ที่ก็กำลังจ้องเขาอยู่เช่นกัน

"เจ้าจะขัดข้า เสียทุกเรื่องให้ได้เลยใช่หรือไม่!" หมดอารมณ์จะดื่มด่ำ ในเมื่อข้าไม่อยาก เจ้าก็ไม่ต้องกินเช่นกัน 

เขาดึงจานขนมที่อยู่ตรงหน้าเข้าหาตัวอย่างอารมณ์เสีย คนด้านข้างไม่ได้ขัดขวาง แถมเปิดทางช่วยให้ดึงได้โดยง่าย น่าหงุดหงิดนัก!

"ผู้ใด้ก็เปรียบเจ้าดั่งจันทร์"

"แล้วอย่างไร เจ้าไม่อยากเป็นอาทิตย์ เพราะอยากเป็นจันทร์เช่นข้าหรือไงกัน"

"ข้าอยากเป็นดารา"