ทำอะไรอยู่ค่ะ(เดโม)

เนื้อเรื่อง

ตั้งแต่วันนั้นจนกระทั่งถึงวันนี้ ชีวิตผมไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยแม้แต่นิดเดียว แม้กระพทั่งการแต่งกายที่ว่าเปลี่ยนกันได้ง่ายมากในภาวะโลกหมุนเร็วเช่นทุกวันนี้  การกระทำการแสดงออกต่างๆที่ต้องลื่นไหลไปตามจังหวะของใครหลยคนหรือใครบางคน การพูดจาที่ต้องเอาเข้าเครื่องกลั่นกรองก่อนถึงจะมีโอกาสหลุดออกมาสู่หูผู้ฟังได้ แม้กระทั่งการอาบน้ำที่ในโลกปัจจุบันนี้จำเป็นอย่างยิ่งเพื่อให้ความสะอาดถามหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อยาม แม้กระนั้นผมก็ยังปล่อยให้มันขึ้นอยู่กับสภาพอากาศอยู่เหมือนเดิม  ผ่านมาได้ 3 ปีแล้วสินะ เฮ้อ ผมก็ยังเป็นแบบเดิมอยู่เลย ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไป หรือมีอะไรที่จะสามารถมาเปลี่ยนแปลงผมได้ ทุกๆวันผมคงยังใช้ชีวิตเป็นของผมอย่างอิสระโดยแท้
    จนกระทั่งมาวันนี้ ผมได้พบกับเธอที่คอยเข้ามาถามผมทุกเช้าของวันใหม่ที่ประตูหน้าบ้านสีขาวหลังหนึ่งบนถนนที่ทอดยาวสุดซอย คำถามของเธอเหมือนเดิมเช่นทุกวัน

    “สวัสดีค่ะ”
    เธอถามผมบ่อยเสียจน มาวันนี้ผมไม่รู้จะหาอะไรมาทำเพื่อจะได้มีคำตอบสำหรับเธอดี

    “สวัสดีค่ะ ทำอะไรอยู่คะ”
    ผมพยายามหาอะไรมากั้นขวางไว้ระหว่างเธอกับผมเพื่อว่า จะได้ให้สิ่งนั้นเป็นคำตอบสำหรับคำถามของเธอ แต่สิ่งนั้นที่ผมเอามาขวางไว้ข้างหน้า มันไม่ได้มีความหมายพอเลยสำหรับคำถามของเธอ
    
    “ผมจะทำอย่างไรดี”
    เธอยังคงเฝ้ารอคำตอบจากผมด้วยใจจดจ่อ ทั้งๆที่มันน่าจะเป็นเพียงแค่คำถามเพื่อการทักทายเท่านั้น
    เธอยังคงไม่เดินจากไปในทันทีที่ผมแสดงอาการหงุดหงิดออกมา  ต่อเมื่อผมเบี่ยงหน้าหลบคู่สายตานั้นมองขึ้นไปบนท้องฟ้า เธอจึงลดละความพยายามในการเอาคำตอบลงไป
    
    เธอเดินจากไปอย่างช้าๆ แต่ไม่ได้มีทีท่าผิดหวังอะไรมากมาย
    จาก 1 เมตร เป็น 10 เมตร และเกือบจะเลือนหายไป
    พลัน ทันใดนั้น คำตอบของผมก็ผุดขึ้นมาในใจอย่างอัศจรรย์ทันที มันเป็นคำตอบเดียวที่สามารถอธิบายคำถามของเธอได้อย่างถ่องแท้ และเป็นคำตอบที่ถูกต้องแน่นอน เสมอมาและตลอดไป ผมรู้แล้วว่าคำตอบนั้นมันคืออะไร  ผมพยายามจะตามไปบอกเธอให้ทัน พยายามก้าวเท้าให้ยาวและเร็วที่สุดเท่าที่ความสามารถจะมี สุดหัวใจของผมที่จะเร็วได้  หวังว่าผมจะมีโอกาสได้เอ่ยคำตอบของผมให้เธอๆได้รับรู้
    
“สวัสดีค่ะ ทำอะไรอยู่คะ”