นิยายรัก [Undertale] ความรักใต้พิภพของยัยจิ๊วHumanS.

ตอนที่ 9 : -ประตูสีเทา-

2:45น.

สายลมพัดเอื่อยๆบวกกับบรรยากาศเย็นยะเยือกในตอนกลางคืนถือว่าวังเวงพอสมควร

มีอะไรบางอย่างกวนใจจนเธอจนนอนไม่หลับ ฟริกส์ที่นั่งกอดเข่านึกอะไรเรื่อยเปื่อยเพื่อลบบางอย่างในหัวออกไป

"นอนไม่หลับหรอ"ใครบางคนพูดขึ้นแล้วเดินออกมาจากมุมมืด

"คาร่า? นอนไม่หลับเหมือนกันหรอ"ฟริกส์ถามกลับ

"นั่นสิ ทำไมฉันนอนไม่หลับนะ"คาร่าพูดและเหล่ตาไปมองฟริกส์ที่นั่งกอดเข่าอยู่"เลิกคิดเรื่องนั้นแล้วใช้ชีวิตที่เหลือให้เต็มที่เถอะน่า"

"เธอพูดเหมือนฉันจะตายอย่างนั้นแหละ"

"เธอก็ลองตายเหมือนฉันก่อนสิ"

"นั่นสิพรุ่งนี้ฉันอาจจะตายก็ได้"

"พอๆเลิกพูดเรื่องตายแล้วกลับไปนอนกันได้แล้ว"คาร่าพูดแล้วฉุดให้ฟริกส์ลุกขึ้นแล้วกลับไปนอนตามเดิม

"ได้ยินเสียงนั่นไหม คาร่า.."ฟริกส์หยุดเดินให้อีกฝ่ายฟังได้อย่างถนัด

"อืม..ได้ยินมาตั้งนา-!!!"

6:00น.

"ฟริกส์ คาร่า"

"คาร่าฉันไม่เล่นแบบนี้นะ"

"คาร่า ฟริกส์ ไปอยู่ไหนกันจ๊ะ"

"ยัยพวกบ้าเอ้ย!!!"

"พี่จะไปไหนหน่ะ"พาไพรัสรั้งแซนส์ไว้ก่อนที่จะทำเรื่องไม่เป็นเรื่อง

"ใจเย็นๆหน่อยไม่เป็นรึไงว่ะ"แอสเรียลเดินเข้ามาช่วยพาไพรัส แต่โดนแซนส์ผลักออกไปจนเซทั้งคู่

"พี่เป็นบ้าอะไรเนี่ย?!"

"ฉันไม่ได้มาชวนทะเลาะนะเว้ย"

"หุบปากไป พาไพรัส ไอ้แพะ"แซนส์พูดแล้วตั้งท่าจะเดินออกไปอีกครั้ง"ฉันจะทำอะไรก็เรื่องของฉัน"

ตุบ! พลั่ก!

จู่ๆพาไพรัสก็วิ่งไปกระชากไหล่แซนส์ แล้วประเคนหมัดเข้าเต็มๆหน้าจนเขาล้มลงไปกองที่พื้นด้วยความตกตะลึง

"เฮ้ย!! ใจเย็น"แอสเรียลพูดขึ้นด้วยความตกใจ

"ค่อยๆคุยกันนะจ๊ะ"

"..."

"แพพ..?!"แซนส์ทำตัวไม่ถูก เขาพยายามชันตัวลุกขึ้น แต่ขากลับอ่อนยวบแบบไม่รู้สาเหตุ เขาจึงได้แต่มองน้องชายเดินออกไปโดยไม่ทำอะไรเลย

"รอก่อนสิคะ"แอนลีนพูดและรีบไปดึงแซนส์ขึ้นโดยมีแอสเรียลมาช่วยอีกแรง แล้วรีบเดินตามพาไพรัสไปเงียบๆ

7:55น.

.....

...

.

ความเงียบเข้าครอบเงา ไม่มีใครกล้าปริปากออกมาเนื่องจากบรรยากาศรอบข้างอันเงียบสงัดบวกกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ สองพี่น้องมองหน้ากันไม่ติด และไม่มีคำพูดใดๆลอยออกมาจากปากพวกเขาเลย

ตึกๆ ตึกๆ

เสียงฝีเท้าดังก้องไปเรื่อย

"พวกคุณๆจะเป็นอะไรไหมคะ?"แอนกระซิบถามแอสเรียล

"ฟริกส์กับคาร่าหน่ะหรอ"

"ค่ะ"

"ฉันก็ไม่แน่ใจหรอก เจ้าพวกนี้ด้วย"แอสเรียลว่า พร้อมเหลือบไปมองแซนส์และพาไพรัสที่เงียบอยู่นาน

กึก!

"!!!"จู่ๆแซนส์ก็หยุดเดิน และจ้องมองไปยังสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของเขา ด้วยสีหน้าซีดเผือก

"เอ๊ะ!"แอนมองตามไปยังประตสีเทาที่อยู่ข้างหน้าอย่างงงๆ

"นี่มันประตูอะไร?"แอสเรียลเดินไปดูด้วยความสงสัย และ...

แก๊ก~~

ประตูก็เปิดออก

"!!!"

***ติดตามตอนต่อไป***

ไรท์ขอโทษจริงๆค่ะที่ดองไว้นานมากกกกก ต่อไปนี้จะกลับมาอัพให้บ่อยขึ้นนะค่ะ ขอขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่มาอ่านนะคะ \owo/

กองอวยจำนวน...TuT

ขอขอบคุณภาพจาก:http://kyoblackharu.tumblr.com/