ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [GOT7] - ✰ Mr.Taxi แท็กซี่สวาท ✰ - ❥ #MarkBam

    ลำดับตอนที่ #2 : ::Chapter 2::

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.05K
      8
      17 เม.ย. 58

     02

     

    Mr.taxi

     

     

     

     

    -CUT-

    กติกา

     

    ไปเอาลิงค์ที่แปะไว้บนไบโอทวิตเตอร์นะฮริ้งงงงงง  @yingme1a
    ถ้าเธอใจดีสกรีมให้เราหน่อยสิเพื่อนรัก #ฟิคmrtaxi 


    PS. กติกาจะไม่เหมือนกันแต่ละตอนนะบางทีเราจะแปะลิงค์แล้วแต่อารมณ์ล้วนๆ เข้าใจกันเนอะ  





    " อื้ออออ " เสียงของแบมแบมที่ครางในลำคอบัดนี้แสงตะวันเจิดจ้ากำลังสาดส่องทะลุผ้าม่านหนาแยงตาร่างเล็กที่เสร็จกิจธุระกับมาร์คเมื่อคืน ร่างเล็กที่กระพริบตาถี่เพื่อปรับโฟกัสก่อนจะเอื้อมหยิบโทรศัพท์ของตัวเองที่อยู่ข้างๆตัวเขา

     

                พี่แจบอม 253 miss called

     

                มือบางรีบจิ้มกดโทรออกกลับทันทีเพราะเขาไม่เคยไม่กลับบ้าน ไม่เคยเหลวไหล ไม่เคยแม้ไม่รับโทรศัพท์พี่ชายที่แสนดีของเขา

     

                " ฮัลโลวทำไมไม่รับโทรศัพท์ ไปอยู่ที่ไหนมา ทำอะไรอยู่ ตอนนี้อยู่ไหน เมื่อคืนไปไหนมา " ยังไม่ทันที่ร่างเล็กจะเอ่ยปาก พี่ชายสุดที่รักก็พ่นคำเป็นห่วงมาเต็มปลายสาย

     

                " พี่แจบอมใจเย็นๆนะตอนนี้แบมสบายดีเดี๋ยวจะกลับบ้านแล้ว พอถึงบ้านจะเล่าให้ฟังทั้งหมดเลยนะ แต่พี่แจบอมห้ามโกรธแบมนะ "

     

                " งั้นก็รีบๆกลับมานะ " แบมแบมที่กดตัดปลายสายก่อนจะพยายามลุกออกจากที่นอนเตียงนุ่ม ตอนนี้ความรู้สึกเดียวคือความเจ็บปวดที่ได้รับจากร่างสูงเมื่อคืน สะโพกที่ครากจนรู้สึกได้ รอยจ้ำบนลำตัวและรอยมีดคัทเตอร์ที่เห็นได้อย่างชัดเจนบัดนี้รอยแผลนูนบวมอย่างเห็นได้ชัด

     

                เจ็บ ... ความรู้สึกที่สัมผัสได้ตอนนี้

     

                แบมแบมรีบส่วมเสื้อผ้าอาภรณ์ก่อนจะรีบเดินออกจากห้อง แต่ต้องชะงักกับโน๊ตที่แปะไว้ตรงหัวนอนภายในกระดาษที่เหลืองบรรยายว่า

     

                " นี้คือค่าเหนื่อยของนาย ขอบคุณสำหรับเรื่องเมื่อคืนด้วย "

     

                แบมแบมที่ทำท่าจะหยิบหรือไม่หยิบเงินเพราะถ้าเขาหยิบก็จะเท่ากับว่าเขาขายตัว แต่ถ้าเขาไม่หยิบครอบครัวของเขาจะเอาอะไรกินเพราะเงินจำนวนนี้สามารถเลี้ยงครอบครัวและพอจ่ายค่าเทอมของเขาได้ทั้งเทอม

     

                ฟึ่บ !!

     

                แบมแบมที่ตัดสินใจหยิบเงินก้อนโตตรงหน้าไปก่อนจะรีบเดินออกจากห้องไปยังรถแท็กซี่ของเขาทันที ร่างเล็กไม่ลืมที่จะแวะซื้อเครื่องสำอางประเภทปกปิดมาบดบังรอยดูดบริเวณต้นคอ แขนและกกหนู

     

                .

                ..

                ...

     

        " กลับบมาแล้วค้าบ " เสียงแจ๋วเจี้ยเอ่ยก่อนจะเปิดประตูบ้านเข้าไป พี่ชายทั้งสองก็กรูกันเข้ามาหาแบมแบมทันที

     

                " เป็นอะไรรึป่าว "

     

                " เจ็บอะไรตรงไหนรึป่าว "

     

                " ไปทำอะไร ที่ไหนมา "

                คำถามกระหน่ำเหมือนพายุเข้ามาในหัวแบมแบมอย่างรวดเร็วก่อนจะที่แบมแบมจะค่อยๆพยายามยกมือผ่ายคล้ายว่าอย่ารีบถามมากสิ ร่างเล็กยิ้มเจื้อนๆให้ไป

     

                " พวกพี่รีบหรอ ค่อยๆฟังผมก่อนนะ เมื่อคืนผมไปเจอเพื่อนเก่ามาแล้วรถมันเสียเลยมาไม่ได้ แบตผมก็หมดด้วย เลยพักบ้านมัน " แบมแบมที่เค่นโกหกหน้าตายไม่ให้คนเป็นพี่จับไต๋ได้ว่าตัวเองไขสือ แบมแบมทำหน้าไร้เดียงสา

     

                " ให้แน่นะ " แจบอมที่เอ่ยถามด้วยความแน่ใจว่าแบมแบมน้องรักไม่ได้ทำอะไรไม่ดีแน่ๆมาใช่มั้ย แบมแบมที่พยักหน้ารับ ตาใสแป๋วอย่างใสซื่อ

     

                " โอเคงั้นก็รีบไปขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วพี่จะพาไปซื้อของ มะรืนมหาลัยก็เปิดแล้วนิพี่เองก็ยังไม่ได้ซื้อของพี่เลย " แจบอมเอ่ยขึ้น

     

                " แล้วพี่เนียร์ล่ะครับ "

     

                " ไอ้นั่นนะหรอช่างมันเหอะ " แจบอมกล่าวอารมณ์เสียง เพราะว่าจูเนียร์นี่แหละคือปัญหาในครอบครัวของเขา จูเนียร์เหมือนเข้ามาแย่งความรักภายในครอบครัวของเขาไป แย่งทุกอย่างที่เคยเป็นของของแจบอม แจบอมเกลียด

     

                " อ๋อครับ เอ่อพี่แจบอมคือตอนนี้แบมมีเงินอยู่ก้อนนึงเก็บไว้แต่ไม่ได้บอกพี่ พี่เอาไว้จ่ายค่าเทอมนะ " แบมแบมพูดก่อนจะยื่นเงินใส่มือแจบอม

     

                " อะไรเงินตั้งมากตั้งมายขนาดนี้ไปเอามาจากไหนแบมแบม !!! " แจบอมที่ทำตาโตก่อนจะมือสั่นเพราะเงินจำนวนนี้มันเยอะมากจริงๆ เยอะพอที่จะต่อชีวิตของเขาได้นานพอสมควร

     

                " พี่แจบอมไม่ต้องถามมันมากหรอก รู้แค่ว่าแบมหามาด้วยความสุจริตละกัน " ก็ใช่มันสุจริตเพราะง่ายที่เขาทำแค่ไปนอนอ้าขาให้คนเอาไม่ได้หนักหัวใคร ถือว่ามันสุจริต

     

                " โอเคขอบคุณมากน้องรัก " แจบอมพูดก่อนจะให้มือหนาลูบหัวทุยๆ และเดินหายลับไปในห้องครัว

               

    .

    ..

    ...

     

                ณ ห้างสรรพสินค้า

     

                " เอาอะไรอีกมั้ยแบมแบม " แจบอมที่เข็นรถเข็นอย่างอ้อยอิ่งไปตามล็อกเครื่องเขียนและหนังสือของห้างใหญ่นี้

     

                " คงไม่มีอะไรแล้วละพี่แจบอม งั้นไม่คิดตังแล้วไปนั่งกินติมกันเถอะแบมอยากกินอะ " แบมแบมที่พูดเสียงใส แต่เรื่องไอติมเขาไม่ได้อยากกินหรอก แต่เพราะไม่อยากเดินมารู้สึกเจ็บที่ช่องทางหลังมากๆเท่านั้น

     

                " เอาสิแล้วแต่แบมอะพี่ยังไงก็ได้ " แจบอมเอ่ยก่อนจะยิ้มหวานให้น้องชายหัวแก้วหัวแหวน

     

     

     

                " เอาฮันนี่โทสบานาน่าเพิ่มวิปครับ " แบมแบมที่เอ่ยเสียงใสกับพนักงานที่เดินมารับออเดอร์แบมแบมที่หันไปถามที่ชายสุดที่รัก

     

                " พี่แจบอมเอาไรดีฮะ "

     

                " พี่ไม่อยากกินไอติม งั้นเอาชาเขียวปั่นเพิ่มวิปโรยฝงกาแฟมานิดหน่อยนะครับ " แจบอมที่เงยหน้าไปหาพนักงานที่มารับออเดอร์ก่อนจะรัวออเดอร์ที่ต้องการก่อนจะหันกลับไปจิ้มโทรศัพท์คู่ใจต่อ

     

                " งั้นมีเท่านี้ กรุณารอสักครู่นะคะ " พนักงานสาวสวยเดินจากไปจากโต๊ะอาหาร

     

                " พี่แจบอมแบมปวดฉี่อะเดี๋ยวมานะ " แจบอมไม่พูดได้แต่พยักหน้าก่อนจะหันไปสนใจกับวัตถุอิเล็กทรอนิกส์ทรงสีเหลี่ยมลูกบาศก์ต่อ

     

                แบมแบมที่เดินไปเข้าห้องน้ำซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่งของห้าง แบมแบมที่วิ่งเค้นไปด้วยความเร่งรีบเพราะว่าตอนนี้ฉี่ที่กั้นไว้รู้สึกจะไม่ไหวซะแล้ว ร่างเล็กที่ไหวกายเข้าไปในห้องน้ำบรรยากาศในห้องน้ำเงียบสงัดเพราะไม่คนเข้าห้องน้ำเลยสักนิด แบมแบมรีบทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยก่อนจะทำความสะอาดอยู่หน้ากระจกที่ทางห้างจัดเตรียมไว้ให้

                เอี๊ยดด

     

                เสียงเปิดประตูที่ดังขึ้นทำให้แบมแบมต้องหันไปดูว่าใครเข้าห้องน้ำห้างมา แต่สิ่งที่พบเห็นคือร่างสูงคุ้นหน้าตา

     

                มาร์ค ต้วน...

     

                " เออคนเมื่อคืนแม่งโคตรเด็ดกูถ่ายคลิปเก็บไว้ด้วยเดี๋ยวส่งให้ดูนะมึง " มาร์คที่เอ่ยตลกกับปลายสายเหมือนว่าเรื่องเซ็กเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาไป

     

                แต่เรื่องคลิป เมื่อคืนคนที่นอนกับมาร์คก็มีแค่แบมแบม งั้นคลิปที่ถ่ายก็เป็นคลิปแบมแบมหรอ แบมแบมที่นึกในใจก่อนจะทำหน้าตกใจแต่ก็ก้มหน้าจนคางติดกับอกเพราะว่ากลัวมาร์คจะจำหน้าได้

     

                นี่มันเป็นเรื่องบังเอิญใช่มั้ยมันไม่ใช่พรมลิขิตใช่มั้ยฟ้า...

     

                แบมแบมที่พยายามปลีกกายาออกจากห้องน้ำที่ภายในห้องน้ำบรรจุแค่เขาและมาร์ค แบมแบมค่อยๆเดินอย่างใจเย็นไม่อยากให้มาร์คสงสัย ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาคนตรงหน้าที่เดินสวนผ่าน

     

                ผลั่ก !!

     

                มือบางที่จับรั้งแบมแบมไว้แบมแบมที่หันไปตามแรงบีบก่อนจะผวาด้วยความหวาดกลัว แบมแบมพยายามสะบัดมือหนีแต่ก็สะบัดไม่หลุด

     

                " อ่าวว่าไงครับเมีย " มาร์คที่พูดก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ สาบานว่าที่เขาเจอคือคนที่เพิ่งรู้จักจริงๆ พูดสนิทชิดเชื้อเหมือนเคยปล่อยน้ำเชื้อไว้ในกายเลยนะครับ

     

                " ใครเมียคุณ " แบมแบมพูดอย่างผวา กลัวว่ามาร์คจะทำอะไร

     

                " จุ๊จุ๊ บอกให้เรียกพี่มาร์คไงครับ " มาร์คพูดหัวเราะร่าก่อนจะพยายามดึงร่างเล็กให้เข้ามาในอ้อมอกอีกครั้ง แบมแบมที่ดิ้นพลานแต่ก็เหมือนว่าแรงของมาร์คนั้นจะมีเยอะมากกว่า แบมแบมที่มีน้ำตาใสเอ่อล้น

     

                เขากลัวมากจริงๆ           

     

                " พี่ชักจะชอบน้องแล้วสิครับ " ตลอดเวลามาร์คผ่านคนมามากหน้าหลายตา เพราะเขารวยและหล่อเลยได้อะไรมาง่ายๆโดยไม่รู้คุณค่าของความรัก ฟิลลิ่งน้ำแตกแล้วแยกทางแต่คนนี้กลับพิเศษกว่าคนอื่นๆ คนอื่นๆเขาแค่ชูแบงค์พันก็วิ่งแจ้นมาแล้วแต่คนนี้กลับไม่ถึงตอนเช้าแบมแบมจะหยิบเงินไปแต่ก็พอเดาได้ว่าแบมแบมนั้นลำบาก แต่สิ่งที่เขาชอบจากแบมแบมมากที่สุดก็คือ

     

                น้ำตา....

     

    100%

    1 คอมเม้น 1 กำลังใจ

    สกรีม :: #ฟิคmrtaxi

    TALK :: ร้อยเปอร์แล้วอัพตั้งแต่ก่อนสงกรานต์ขอโทษที่มากระปิปกระปอยเนอะ ฮ่าๆๆ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×