ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [พัก] [GOT7] - JUST FRIEND แดกเพื่อน - #JACKBAM

    ลำดับตอนที่ #3 : แดกเพื่อนครั้งที่ 3

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 480
      4
      8 เม.ย. 58

    03

     

                                                    ฟิคแดกเพื่อน

    #แดกเพื่อนครั้งที่ 3

     

                " เที่ยงแล้วกินไรดีวะ " ผมเองที่พูดถึงพร้อมกับลูบของตัวเองเบาๆ พรางก้าวขาลงจากบันไดพร้อมกับยูคยอมและพองเพื่อน ใบหน้าของผมตอนนี้หล่อเหมือนพี่ไผ่ ฮอร์โมนตอนโดนกระทืบมากเลยครับ ปากของผมที่แตกจากแรงลูกตบลูกวอลเล่ย์ของไอ้แจ็คมัน

     

                มึงควรมาขอโทษกูนะ ... กูงอนรู้มั้ย

     

                " เห้ยพวกมึงแดกไรกันวันนี้ป๋าเลี้ยงครับ " เป็นเสียงไอ้บีที่เอ่ยขึ้นกลางวงสนทนาที่รายล้อมไปด้วยนักเรียน

     

                " ข้าวผัดร้าน 10 "

                " ข้าวหมูแดงร้าน 2 "

                " น้ำปั่นร้าน 19 "

     

                เมนูที่ถูกสั่งโดยเพื่อนๆของผมเองละครับฮาๆ สั่งกันแบบไม่เกรงใจไอ้บีมันเรื่อยมันบอกว่ามันรวยก็ของรวยจริงๆของผมก็ธรรมดาครับ

     

                " ไอ้บีเอาข้าวผัดกระเพราทะเลไม่ใส่ถั่ว เพิ่มข้าวพิเศษไข่สองฟองกับน้ำปั่นร้าน 19 น้ำส้มปั่นแก้วกับน้ำเปล่าขวดก็พอเว้ย คิคิ "

     

                เห็นมั้ยครับว่ามันน้อยกว่าคนอื่นมากๆเลย

     

                " แหม่ ไอเหี้ยแบมสั่งซะไม่กลัวมันรวยเลยเนอะมึง " ไอ้เนียร์พูดครับคราวนี้ พระเจ้าช่วยกล้วยเน่าไอ้เนียร์มันพูดในรอบหลายวันของผมเลย (อีไรท์สติปะ มึงนั่นแหละไม่มีบทพูดให้เนียร์ อีควาย)

     

                ผมไม่กล้าหันไปมองหน้าไอ้แจ็คมันหรอกครับเพราะตั้งแต่พักมามันก็นั่งเงียบอยู่แต่กับหน้าจอโทรศัพท์ คนในโทรศัพท์มันสำคัญกว่าความรู้สึกผมหรอครับ ?

     

                บรรยากาศข้าวกลางวันของพวกเราก็เหมือนเดิมอย่างกลุ่มอื่นละครับ กินไปพูดไปสาวเดินผ่านก็แซวกัน ตามประสาเด็กหนุ่มหน้าตาดี :] ไอ้แจ็คมันก็นั่งก้มเล่นโทรศัพท์มันอยู่อย่างนั้นละครับ ผมละนอยด์  ตอนนี้ผมกินข้าวเสร็จแล้วเตรียมจะลุกขึ้นไปเก็บจาน

     

                " มาแดกข้าวกับเพื่อนก็สนใจเพื่อนดิวะไอ้ควาย " ผมพูดกระแทกเสียงก่อนจะเดินออกมาจากโต๊ะครับ เพื่อนๆในกลุ่มที่คุยเสียงโวยวายก็เงียบลงทันที

     

                " เฮ้ยแบมมึงเป็นอะไรวะ มึงก็อย่าโมโหมันดิเดี๋ยวมันก็รู้หรอก ว่ามึงชอบมัน " เป็นไอยูคที่วิ่งออกมาจากกลุ่มเพื่อนแล้วมาโอบคอผมอย่างสนิทสนม มันค่อยๆตบไหล่ผมเบาๆให้ผมใจเย็นลง ซึ่งผมก็เย็นลงจริงๆผมปลีกออกมาเพื่อนเข้าห้องน้ำแล้วจะขึ้นห้องเรียน

     

                " อ่าวเจอกันอีกแล้วนะแบม " เสียงคุ้นเคยที่ดังขึ้นตามหลังผมในขณะที่อยู่ในห้องน้ำ ผมหันไปตามเสียงเรียกทัก ไอ้ผู้ชายที่เจอเมื่อก่อนพักเที่ยงนี่ ผมทำตาโตนิดหน่อยเพราะว่า ไอ้ฮุนเปียกป้อนชุ่มเหงื่อไปทั้งตัวเผยให้เห็นหุ่นที่พอดีของมัน โครงหน้าที่หล่อเหลาจูบที่โด่งรั้น เข้ากับใบหน้าคม สีผมสีน้ำตาลช็อคโกแลตที่ขับกับสีผิวขาวนวลของมันเป็นอย่างดี ทำให้ผมกลืนน้ำลายลงคอดังเฮือก

     

                "  มะ...มะ...มีไร "  ผมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกระตุกกระตักไม่ใช่เพราะว่าผมกลัวแต่ผมเขิน...

                "  จำเรื่องเมื่อก่อนพักกลางวันได้มั้ย ที่เราถามแบมไปอะ "

                "  จะ จะ จำได้สิ "  

                "  คำตอบคืออะไรอะ "

                "  เอาไว้ก่อนได้มั้ยอะ เราขอเวลาคิดก่อนได้มั้ย ... "  

                "  ได้สิ แต่ต้องมีมัดจำนะ "

                "  มัดจำ ? "

     

                ผมทำหน้าตาสงสัยกับคำพูดของไอฮุน ก่อนมันจะพุ่งเข้ามาประกบปากด้วยจูบร้อย ลิ้นที่ชอนไชเข้ามาตวัดจนผมเผลอครางออกมา ก่อนผมจะผละมันออกจากตัว

     

                "  นี่แหละของมัดจำ ;] "

                "  ไอ้ฮุน ไอ้บ้า "  

                "  ถึงบ้า ก็รักแบมนะครับ "  ฮิ้ว

                " แบมยังไม่ต้องตอบก็ได้นะ เราจะทำดีกับแบมจนแบมรักเราเลยละ "

                " เอาที่มึงสบายใจเลยแม่ง " ตอนนี้ในสายตาของผมก็มองว่ามันเป็นเพื่อนคนนึงเท่านั้นจูบของมันต่างกับจูบของแจ็คสันมาก ผมรู้สึกดีกับจูบของแจ็คสันมากกว่า...ไม่ใช่เพราะผมลำเอียงแต่เพราะผมชอบ ผู้ชายที่ชื่อว่า แจ็คสัน หวัง ต่างหากละ

     

                " งั้นเดี๋ยวเราไปส่งที่ห้องนะ "

                " แล้วแต่ " ผมเลือกที่จะตอบไปหวนๆ อยากให้มันเลิกยุ่งกับผมสักที แต่ผมก็พอเข้าใจว่า คนอย่างผมแบมแบม หน่ะมันน่ารักมากอยู่แล้ว คิก

     

                .

                ..

                ...

     

     

                ระหว่างทางไอ้ฮุนก็ชวนผมคุยไปเรื่อยเท่าที่มันจะอยากรู้ผมก็ตอบไปแบบไม่คิดและไม่หวังให้มันมความสุขกับคำตอบผมด้วย

     

                " อะถึงห้องละ ไปได้ยัง " ผมพูดเพราะตอนนี้ผมและมันหยุดอยู่ตรงหน้าห้องเรียนของผมแล้ว ผมพยายามไล่มันแต่มันก็ยืนทื้ออยู่กับที่เหมือนรูปปั้นหินไม่ยอมไปไหนเลย

                " มึงจะไปมั้ยฮุน ถ้าไม่ไปกูงอน " ผมพูดปัดรำคาญเพราะว่าตอนนี้ใกล้จะได้เวลาเรียนแล้วด้วย ถ้ามันยังไม่ไปมันก็ต้องไปเรียนสายด้วย

     

                เหลือบ !

     

                สายตาที่ผมเหลือบไปเห็นไอ้แจ็คที่นั่งกดโทรศัพท์ทั้งวันไม่ทำห่าอะไร กำลังจ้องมองมาทางผม ผมหันควับไปหาไอ้ฮุนที่ยืนมองเมอไปทั่ว

     

                " ไอ้ฮุน ! " ผมเรียกมันก่อนจะบดจูบลงไปอย่างอ้อยอิ่ง ด้วยความที่ผมตัวเตี้ยกว่ามันเพราะลืมใส่เสริมส้น ผมก็ต้องเขย่งจูบกับมัน มือบางที่จับหน้าคนร่างสูงไว้พลิกปรับให้ได้องศาก็จะค่อยๆแลกลิ้นกัน ผมผละมันออกอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะเดินเข้าห้องไปเลย ทิ้งให้ไอ้ฮุนยืนเอ่อและเดินกลับห้องมันไป

     

                ที่ผมทำก็แค่อยากประชดไอ้แจ็คมันก็เท่านั้นแหละครับ แต่เหมือนมันจะไม่รู้สึกอะไร...

     

                ไอ้แจ็คยังคงก้มหน้าจิ้มโทรศัพท์ที่อยู่บนจอต่อ แต่เมื่อกี้มันเห็นที่ผมจูบกับไอ้ฮุนแน่ ๆ

     

    .

    ..

    ...

     

                ปกติผมกับไอ้แจ็คจะกลับบ้านด้วยกันตลอด ด้วยความที่ผมอยากให้มันง้อมากอีกเช่นเคยประชดมันอีกครับ จบคาบผมกล่าวลาเพื่อนๆ ก่อนจะเดินลงบันไดเพื่อจะกลับบ้าน แต่ทว่าบังเอิญหรือพรมลิขิตหรือไอ้ฮุนมันมาตั้งใจรอผม ทำให้ผมเจอมันยืนอยู่ตรงบันไดก่อนแล้ว

     

                " ปะเดี๋ยวไปส่ง "

                " เฮ้ยไม่ต้องเดี๋ยวกลับเองได้มีขาครับ "

                " ขาเล็กๆแบบนี้เนี้ยนะ จะเดินกลับได้ปะเหอะเดี๋ยวไปส่ง " มันพูดก่อนจะแย่งกระเป๋าผมไปสะพ่ายก่อนจะเดินนำผมลงไปยังลานจอดรถ ใต้ถุนอาคาร

                " แวะกินไอติมกันป่าว เดี๋ยวเราเลี้ยง " ไอ้ฮุนเอ่ยปากชวนผม

                " เอาดิอยากกินพอดีเลย "

     

                งานกินต้องมาก่อนงานห่วงตัวเว้ย ของฟรีพลาดไม่ได้ ...

     

                รถไอ้ฮุนเป็นรถมอเตอร์ไซต์เหมือนของผมละครับ แต่ดูเหมือนมันเพิ่งถอยมาใหม่ รถมันเงาทั้งคัน รถมันเป็นรถในซีรี่ส์ฮอร์โมนเคยดูมั้ยครับ      ซูมเมอร์เอ็กซ์ อะครับ ฮาๆ

     

               

                เวลาผ่านไปไวเพราะไรท์ขี้เกียจ

                รถไอ้ฮุนมันขับเคลื่อมาจอดที่หน้าบ้านของผมครับ ซึ่งแม่ผมก็ทำหน้าประหลาดใจไม่น้อย เพราะไอ้หนุ่มหน้าตาดีที่ไหนขับรถมาส่งลูกชายหัวแก้วหัวแหวน แต่ที่ทำให้ผมประหลาดใจกว่านั้นคือ ไอ้แจ็คนั่งอยู่หน้าบ้านผม ...

     

                ผมโบกมือลาไอ้ฮุนก่อนจะเดินเข้ามาในบ้าน สวัสดีแม่ไม่ทันให้แม่ได้ถามไถ่ผมก็วิ่งขึ้นห้องด้วยความไวแสงครับ

                ผมที่ปิดประตูก่อนจะค่อยเปลื้องผ้าตัวเองออกที่ละชิ้นเริ่มจากเสื้อและกางเกง จนร่างเล็กของผมจะห่อหุ้มด้วยกางเกงในตัวจิ๋ว  กำลังจะถอดกางเกงในเตรียมจะอาบน้ำ

     

                " แบม ! เรามีเรื่องต้องคุยกัน "

     

                กริ๊ดดดดดดดด !!!!!!!

     

                ไอ้ชิบหายยย ไอ้แจ็คที่ยืนตาโตเป็นไข่ห่าน ดีนะกูยังไม่ถอดกางเกงในแม่งเอ้ย ร่างของผมเปื่อยเปล่ามากครับตอนนี้ ผมวิ่งวุ้นเอาผ้าขนหนูมาพันตัวก่อนจะหันเตรียมจะไปด่าไอ้แจ็ค

     

                " ไอ้เหี้ย ไอ้ชาติหมา ไอ้คนไม่มีมารยาท " ผมด่าแร๊ปยาวไปก่อนจะระดมมือทุบตีที่ตัวมันอย่างไม่หยุดยั้ง มันจับมือผมไว้ก่อนจะผลักผมลงบนที่นอนนุ่ม

     

                ปึก !

     

                " อะไรมึงวะ กูเจ็บนะโว้ย "

                " .... "

                " ปล่อยกูนะ " มือของไอ้แจ็คที่ขลึงผมไว้กับที่นอน ในขณะที่มันกำลังคร่อมร่างของผมไว้อยู่ ไม่ใชไรนะครับผมกลัวของผมจะแข็งซะก่อน ผมกลัวมันรู้ว่าผมจะมีอารมณ์ T-T

                " มึงก็ฟังกูก่อนดิ ! "

                " ฟังเหี้ยอะไรอีก "

                 " มึงงอนกูเรื่องอะไร มึงประชดกูทำไม "

                " งอนเหี้ยไร ประชดเหี้ยไรพูดดิ้ "

                " มึงงอนกูเรื่องที่กูจูบกับยองจีในห้องเก็บของ แล้วมึงก็โมโหกูเลยตบลูกวอลเล่ย์ใส่กู ไหนมึงบอกว่าถ้ากูมีความสุขมึงจะโอเคไง แล้วมึงก็ไปยุ่งกับไอ้ฮุนประชดกู จูบกับมันกลับบ้านดึก ไปเอากับมันรึไงฮะ ! "

     

                แจ็คสันที่รัวความรู้สึกของมันใส่ผมมาจนน้ำใสๆค่อยๆไหลออกจากดวงตาของมัน หยดลงบนหน้าอกของผมที่โป๊อยู่

     

                " ร้องไห้ทำเหี้ยไร มึงมีความสุขก็ทำไปดิ ไหนๆ มึงก็ไม่เคยแคร์กูอยู่แล้วนิ กูเพื่อนมึงปะมีไรก็บอกกู มึงนั่นแหละแจ็คสันที่ทำตัวน่ารำคาญแล้วก็น่าเบื่อ กูแม่ง... "

     

                ผมหยุดพูดคำว่ารักออกไป... ผมนี่ปากแข็งจริงๆ ผมกลัวว่าถ้าผมพูดออกไป ผมกับมันจะไม่เหมือนเดิมก็เท่านั้นเอง

                           

                 " ทำไม มึงแม่งทำไม "

                " .... "

               

                มันค่อยๆซุกไซร้ที่ต้นคอของผม ลมหายใจร้อนที่พ่นรดต้นคอทำให้ผมรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วท้อง มันเลื่อนใบหน้ามาที่ปากก่อนจะระดมจูบ ลิ้นร้อนที่ตวัดกันเป็นเกลียว ผมหายใจไม่ออก

     

                อื้อออ ...

                เสียงครางของผมที่เผลอครางออกมาด้วยความชอบใจแต่ก็พยายามข่มไว้เพราะว่ากลัวจะเสียฟอร์ม มันค่อยๆเลื่อนใบหน้าลงต่ำใช้ลิ้นเล่นกับยอดอกสีทับทิบของผมจนแข็งตั้งรับริมฝีปากหนาของมัน มันค่อยๆประโลมเลียไปทั่วก่อนจะผละตัวออกจากผม

     

                " มึงจะเป็นของใครไม่รู้ แต่ที่รู้รู้กูเป็นของมึงจำไว้ "

     

    100%

    1 คอมเม้น 1 กำลังใจ

    สกรีม : #ฟิคแดกเพื่อน

    อ่านแล้วคอมเม้นขอให้ได้เมนเป็นแฟนสาธุ ไม่คอมเม้นต์ก็ไปสกรีมในทวิตเองแค่นี้ ง่ายๆ

    TALK : ว้ายจะโดนแบนมั้ยเนี้ยย ฮาๆ นี่ก็เอ็นซีกรุบกริ้บเนอะ เอ็นซีนี่มาเร็วๆนี้แน่ๆ จิ๊กคอนเฟิร์มจ้า เอาไปพอพร้อมปากหอมคอนะ 555 ขอโทษที่เมื่อวานไม่ได้มาอัพ เมื่อวานทำงานเลยเพลีย 5555 ไปละบรัยส์ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×