ใต้ต้นชมพูพันทิพย์ที่อบอุ่น ( Yaoi )

ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง...แสงสีส้มอ่อนที่สาดส่องเข้ามาในห้องที่มีแต่ผมอยู่คนเดียว ผมนอนกอดหมอนแล้วกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่นาน จนเลยเวลาที่พระอาทิตย์สีส้มจะสาดแสง เหลือแค่ท้องฟ้าสีน้ำเงิน กับดวงจันทร์สีนวลบนท้องฟ้า

“ยังไม่กลับอีกหรอ” ผมพูดขึ้นมาขณะมองนาฬิกาเข็มสั้นที่ตั้งตรงไปที่เลข 6

ผมลุกขึ้นจากเตียงนอนแล้วเดินลงไปขั้นล่างที่มือสนิท ไม่มีแม้แต่เสียใดๆนอกจากฝึเท้าของตัวเอง

“ พี่กัส อยู่หรือเปล่า” ไร้เสียงตอบจากรุ่นพี่ที่คาดหวังว่าจะเจอ ผมค่อยๆไล่เปิดไฟทีละจุด ทีละห้อง

กึก! กึก!

ผมสะดุ้งตกใจเสียที่มาจากในห้องกินข้าว มันเป็นเสียงที่มีบางอย่างสั่นไปมา ผมมองเข้าไปในห้อง ก็เจอแสงสีขาวอ่อนๆอยู่บนโต๊ะ

เชื่อเถอะว่าหัวใจของผมตกลงไปในตาตุ่ม เสียงนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้งจนผมพยายามจะโทรหาใครบางคน เพียงแต่ผมไม่มีโทรศัพท์ติดตัวมาด้วย ผมไร้ทางเลือกเลยค่อยๆขยับตัวไปเปิดไฟที่กำแพง

ทันใดนั้นเอง!

ผมก็เจอกันโทรศัพท์ ใช่ครับ มันคือของผมเอง

ผมหยิบมันขึ้นมาแล้วพบว่า มีสายเรียกเข้าที่ไม่ได้รับ 15 สายจากบุคคลที่ควรจะกลับมาได้แล้ว แล้วมีข้อความในไลน์ตอบมาว่า 

“กลับไปเจอดีแน่ ไอ้ลูกหมา” จากที่ตาของผมกำลังพร่ามัวอยู่กลับเบิกกว้างด้วยความตกใจ

“ซวยแล้วไอ้นิคเอ้ยยยยยยยยย”

เกริ่นก่อนน้าาาาาาา เดะมาเอารูปมาลงให้น้าาาาาา

ขอบคุณ Theme สวยๆจาก

B E R L I N ?