ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Fate Stay Night : 7
เอ่อ...พึ่งรู้ตัวอาเธอเรียเขียนงี้นี่หว่า...ชั่งแม่ม/ไรท์
หลังจากช่วยเด็กออกมาได้แอคเซลาเรเตอร์ก็รีบเอาตัวไปที่โรงพยาบาลทันที... พอมาถึงหมอกบก็ไม่ได้พูดอะไรมากเพราะสังเกตุเลือดที่ติดเสื้ออยู่เขาก็รู้ได้เลย... หมดกบถ่อนหายใจก่อนที่จะเดินนำพาแอคเซลาเรเตอร์ไปห้องฉุกเฉินทันที...
หลังจากแอคเซลาเรเตอร์พาไปห้องฉุกเฉินเสร็จเขาก็ปล่อยให้เป็นหน้าทีของหมอกบ... เขาได้เดินออกจากโรงพยาบาลด้วยสีหน้าที่ตรึงเครียด...
"นายน่ะ"
อาเธอเรียได้ทักไปยังแอคเซลาเรเตอร์แต่น่าแปลก?เปลี่ยนจากเจ้าเป็นนาย?
"อะไร?...."
"ทำไมถึงได้ชอบทำหน้าอย่างนั้น?"
"มันเป็นนิสัยของฉัน"
"แล้วทำไมถึงพูดว่าตัวเองเป็นวายร้ายล่ะ... สิ่งที่นายทำมันเป็--"
"ฉันมันก็แค่วายร้าย!... บนโลกมีฮีโร่มากมายแต่ไม่ใช่ฉัน!"
อาเธอเรียถามไม่ยันจะจบก็โดนแอคเซลาเรเตอร์ขัดซะก่อน... พออาเธอเรียได้ยินสิ่งที่แอคเซลาเรเตอร์พูดก็ลองนึกไปในเหตุการณ์เมื่อกี้นี้กับเหตุการณ์ที่เขาเคยทำไว้...
ก้าวผ่านศพมากมาย... แต่ก็ยังยืนยัดต่อสู้เพื่อคนอื่น...
เขาชั่งต่างกับเธอ...
.
.
.
หลังจากที่กลับมา เอมิยะก็ได้เตรียมอาหารให้ทั้งสองเรียบร้อยแล้ว
"เอาล่ะกินได้เลย"
เอมิยะพูดเชิญให้ทั้งสองกินอาหารที่เขาทำ... หลังจากแอคเซลาเรเตอร์กินไปคำแรกก็ตกใจนิดๆเพราะ...
"อะอร่อย..."
เขาเผลอพูดออกมาเบาๆ ก่อนที่เอมิยะจะดีใจขึ้นมา และอาเธอเรียก็ยิ้มมุมปากนิดๆ
ไม่น่าเลย!ไม่น่ากินเลย! แอคเซลาเรเตอร์คิดในใจ...
.
.
.
หลังจากกินข้าวเสร็จแอคเซลาเรเตอร์ก็ลองนั่งมองไปรอบๆพบว่าถึงบ้านจะใหญ่ แต่กลับสะอาดมาก...
"ใครทำความสะอาดบ้านนี่ล่ะ..."
แอคเซลาเรเตอร์ได้ถามไปด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเช่นเคย
"ทำเองน่ะครับ... แต่ก็จะมีบางครั้งที่ซากุระมาช่วยน่ะครับ"
พอแอคเซลาเรเตอร์ได้ยินก็ตกใจนิดหน่อย...
"ซากุระ?"
"อ๋อ~คุณพึ่งย้ายเข้ามาคงไม่รู้จักหรอก.. เธอเป็นรุ่นน้องชมรมยิ่งธนูผมน่ะครับ..."
"อ่า... ใช่ มาโต้ ซากุระ ใช่ไหม?"
"ครับ..."
ทันใดที่เอมิยะพูดจบแอคเซลาเรเตอร์ก็ยิ้มสไตล์ตัวเองออกมา... นั่นทำให้อาเธอเรียที่นั่งอยู่เงียบๆก็รู้ได้เลย"หมอนั่นจะทำอะไรแปลกๆอีกสินะ!?" ถึงอาเธอเรียจะเป็นหวง(?) แต่ก็เก็บเงียบเอาไว้ แล้วแอคเซลาเรเตอร์ก็พึมพำกับตัวเองเบาๆ
"เอาล่ะ!ไอ้สาหร่ายวากาเมะ!... แกตายแน่!!!"
แอคเซลาเรเตอร์นั้นก่อนที่จะกลายมาเป็นเขา เขานั้นได้ไม่ชอบ...ไม่สิ...เกลียดตัวละครมาโต้ ชินจิมากถึงมากที่สุด...
.
.
.
วันต่อมาเขาไม่ได้มาโรงเรียนพร้อมกับเอมิยะ เขานั้นได้มาที่บ้านหลังๆหนึ่ง...
"หึหึหึ... เหลือแค่รอ..."
แอคเซลาเรเตอร์พูดออกมาพรางเดินเข้าไปในประตูบ้านหลังนั้น... ก่อนที่จะมีเสียงกรีดร้องออกมา จากข้างในบ้าน...
.
.
.
"แอสซาซิน ข้าขอออกคำสั่งให้เฝ้าที่นี่เอาไว้... อย่าให้เซอแวนต์ตนไหนผ่านมาได้..."
ณ วัดริวโด มีผู้หญิงสวมผ้าคลุมสีม่วงออกคำสั่งต่อเซอแวนต์ของเขาอยู่... น่าแปลกที่มาสเตอร์ของเขาก็เป็นเซอแวนต์....
"ขอรับ..."
ถึงอย่างนั้นแอสซาซินก็ยอมทำตามคำสั่งแต่โดยดี...
.
.
.
ณ ฝรั่งเศส
"เห้ย!เซเบอร์!ระวัง!!!"
ปัง! มีเด็กหนุ่มกับเซอแวนต์ของเขากำลังสู้กับ บางอย่างที่รูปร่างคล้ายวีรชน? แต่ถูกเคลือบด้วยออร่าสีดำอยู่... เด็กหนุ่มเห็นเซอแวนต์ของเขากำลังถูกลอบโจมตีเขาก็ได้ใช้ปืนยิ่งไปที่มันก่อนร่างจะหายไป... และเซอแวนต์ของเขาก็ใช้ดาบฟันไปที่กลางตัวของอีกตัวหนึ่งและได้หายไป...
"เฮ้อ~ ตัวสุดท้ายแล้วสินะ..."
เด็กหนุ่มถ่อนหายใจออกมาก่อนที่จะมีโทรศัพท์เข้า...
*ชิปกะเดลเป็นสองพี่น้อง~ขายของในคล---*
เสียงริงโทนยังไม่ทันจะจบเด็กหนุ่มก็รีบกดรับสายทันที คงเพราะไม่อยากได้ยินเสียงอ่ะนะ
"ฮัลโหล? มุชิมุชี่ "
"&%@@%##&%#@@@?"
"ห๊า!? อะไรนะ?!สงครามจอกฯเริ่มแล้ว!?แถมที่ญี่ปุ่นด้วย!?! ไหนบอกว่าจะเริ่มที่ฝรั่งเศสไงวะ!?"
เด็กหนุ่มตกใจและได้ตะโกนออกมา...
"*%#@%#@#%&!!!!"
"อะไรนะ!? มาสเตอร์ทั้งหมดเผ่ยออกมาแล้ว?!"
"&&*#@@%&##%?"
"เอ่อๆ...เอาด้วย!...เดี๋ยวไป!"
เด็กหนุ่มพูดจบก็วางสายก่อนที่จะคิดอะไรออก...
"เดี๋ยว...สงครามจอกฯเริ่มแล้ว...แล้วเซเบอร์ที่ตูอัญเชิญล่ะ..."
เด็กหนุ่มพูดจบก็มองไปทางเซอแวนต์ของตัวเอง...
อืม....สั้น.../ไรท์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น