ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Fate Stay Night : 6
"เอาล่ะ!บอกมาซะ!รหัสเซฟคืออะไร!?"
"มะ-ไม่!"
ณ ด้านมืดของเมืองมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งได้เอาปืนจ่อหัวเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่กำลังร้องไห้ออกมา...
"หยุดซะ!พ่อแม่ของแกทิ้งแกไปแล้ว! ในทางที่ดีแกควรจะช่วยพวกเราบอกรหัสมาซะ!! พวกเราจะได้แก้แค้นให้ไง!"
หนึ่งในคนพวกนั้นได้พยายามลองกล่อมด้วยน้ำเสียงที่อ่อน(?)ดู แต่ก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลย...
"ลูกพี่!มันยังไม่ยอมปริปากอะไรเลย?"
หนึ่งในลูกน้องได้พูดไปยังหัวหน้า
"เอ่อ!เดี๋ยวค่อยเอามันไปเรียกค่าไถ่กับญาติมันเอา พ่อมันก็เลวจนไม่สนลูกสาวตัวเองเลย"
"งั้นผมขอเล่นกับนังนี่ได้มะ?"
ตุบ! สิ้นเสียงขอคนที่พูดคนๆนั้นก็โดนหัวหน้าต่อยไปที่หน้าทันที...
"ทะทำอะไรน่ะ!?!!"
"ขอบอกไว้ก่อน.. ถ้าแกไปเล่นสนุกเดี๋ยวมันก็สติแตกกันพอดี!?ที่นี่ใครจะเป็นคนบอกข้อมูลล่ะ!??!... เอาไว้ทีหลังคราวที่เรามันไม่มีประโยชน์ค่อยทำ! ตอนนี้ข้อมูลต้องมาก่อน!"
.
.
.
"เอาล่ะ.. ตอนนี้ก็ออกห่างจากบ้านของหมอนั้นแล้ว.. ออกมาซะ!"
ในขณะที่แอคเซลาเรเตอร์กำลังเดินเพื่อจะไปที่ๆหนึ่งอยู่ เขาก็ได้หยุดเดินและทักไปในเงามืด.....
และแล้วเธอก็ยอมออกมา...
"เซเบอร์... "
คนที่ออกมาคืออาเทอเรีย แอคเซลาเรเตอร์ตกใจนิดๆ เพราะการที่เซอเวนต์ออกห่างจากมาสเตอร์ในขณะที่อยู่กับมาสเตอร์คนอื่นนี้มันฆ่าตัวตายชัดๆ...
"ไม่สิ.. อาเทอเรีย เพนดราก้อน..."
พออาเทอเรียได้ยินอย่างงั้นก็ตกใจเหมือนกัน และได้ถามกลับ...
"เจ้า... เป็นใครกันแน่ถึงไ---"
"ก็บอกแล้วไง อันดับ1ในเมืองแห่งการศึกษา..."
อาเทอเรียยังพูดไม่ทันจบแอคเซลาเรเตอร์ก็ได้พูดขึ้นมาขัด
"เอาล่ะ ขอถามกลับแล้วทำไมไม่ไปอยู่กับไอ้โลกสวยล่ะ"
พออาเทอเรียได้ยินสิ่งที่เรียกแทนตัวมาสเตอร์ของตัวเองก็ได้โมโหขึ้นและกำลังจะเถียงกลับ แต่แอคเซลาเรเตอร์ก็ได้หันหน้าไปและก็เดินต่อ..
"จะเจ้า!"
.
.
.
แอคเซลาเรเตอร์ได้กลับมาที่โรงพยาบาล ที่มีคนวุ่นวายไปหมด แต่แอคเซลาเรเตอร์ก็ไม่ได้สนใจและเล่นไปที่ห้องของหมอกบ โดยมีอาเทอเรียตามมาแบบเงียบๆ
พอแอคเซลาเรเตอร์เข้ามาในห้องก็ไม่เห็นหมอกบแต่อย่างใด เขาเดินไปเอาเอกสารบางอย่างที่วางไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินกลับ...
"นั่นมันอะไรรึ?"
อาเทอเรียสงสัยจึงได้ถามออกไป แต่แอคเซลาเรเตอร์ก็ยังไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ยิ้มชั่วร้ายตามสไตล์ของเขาเป็นการตอบกลับ
"ชั่งเป็นคนที่แปลกจริงๆ"
จากนั้นทั้งสองก็ได้เดินขึ้นไปบนตึกๆหนึ่ง
.
.
.
"เจ้ามาทำอะไรที่นี่..."
อาเทอเรียได้เอ่ยถามแอคเซลาเรเตอร์ ในขณะที่มีสายลมพัดผ่านจากตึก...
"เธอเป็นกษัตริย์สินะ... สมมุติมีคนที่ทำให้เมืองของเธอมีพวกที่ทำลายเมืองของตัวเองเธอจะทำยังไง?"
"ก็ต้องกำจัดสิ... ถึงจะปล่อยไปแล้ววันหนึ่งพวกนั้นก็กลับมา...และทำแบบเดินซ้ำไป"
อาเทอเรียก็ตอบด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยตามเดิม แอคเซลาเรเตอร์ได้ยิ้มก่อนที่จะโยนเอกสารไปให้อาเทอเรีย...
"นี่มัน..."
พออาเทอเรียได้มองข้อมูลในเอกสารก็รู้ได้เลย
"พวกที่กำลังทำให้เมืองของตัวพังทลายไง..."
แอคเซลาเรเตอร์ได้ตอบกลับด้วยลอยยิ้ม
.
.
.
"เอาล่ะ!บอกมา!พ่อแม่ของแกทิ้งแกไปแล้ว!!!"
ชายคนหนึ่งก็ยังพยายามถามข้อมูลจากเด็กสาวอยู่...
"มะ-ไม่!"
เด็กสาวก็ยังตอบกลับด้วยความกลัว...
"ลูกพี่ ยังไม่ได้อะไรเลย..."
คนๆนั้นได้หันไปถามหัวหน้าอีกครั้ง ก่อนที่เจ้าตัวจะลุกขึ้นมาจับหน้าของเด็กสาวก่อนจะถาม
"เอาล่ะ... ฉันเริ่มหมดความอดทนแล้วนะ ถ้ายังไม่ยอมบอกอีกอย่าหวังเลยว่าจะอยากมีชีวิตอยู่ พวกฉันสามารถทำให้เธอตายทั้งเป็นได้..."
แม้เด็กสาวถูกปิดตาอยู่ด้วยผ้าก็ยังรับรู้ถึงความน่ากลัวของชายคนนั้น ถึงเด็กสาวจะร้องไห้ออกมาทั้งๆที่มองไม่เห็นอะไรก็ยังตอบกลับ
"มะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น... นะหนูก็ไม่บอกอะไรหรอก!.. พะพ่อเคยบอกไว้ฮีโร่มักจะมาในสถานะการณ์.. ทะที่เลวร้ายที่สุด... อยู่เสมอ!!!"
พอทุกคนได้ยินคำพูดของเด็กสาวก็หัวเราะกันใหญ่ ในขณะที่หัวหน้าก็ตอบกลับทั้งๆที่ยังหัวเราะอยู่
"555 ฮีโร่? มันไม่มีหรอก555 บอกแล้วพ่อเธอทิ้งเธอตั้งแต่เกิดแล้ว555"
"ตะแต่!ต้องมีสิ ฮีโร่น่ะ!"
แต่ถึงอย่างนั้นเด็กสาวก็ยังตอบกลับด้วยความมุ่งหมั่น แต่เพียงไม่นาน...
"อ๊ากกกกกกกกกก"
"เห้ย!ผู้บุกรุก!!!"
"ลูกพี่คนของเราโดนมันเล่นแล้ว!?"
"ยิ่ง!ยิ่ง! ยิ่งมันเร็ว!!!"
ปัง!ๆๆๆๆๆๆๆๆ เฉาะ!ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"สะสะท้อนกลับหมดเลย!?!!?!!กะแก่เป็นตัวอะไรกันแน่!!!?!?!"
"ไปถามพวกที่ตายเอาเซ่!!!!"
"อ๊ากกกกกก!!!"
"เปื้อนหมด..."
ภายใต้ความมืดของผ้าที่ปิดตาอยู่ได้มีเสียงบางอย่างเกิดขึ้น... และมันเร็วมาก... เร็วจนเด็กสาวตามไม่ทัน...
"คะคุณคือฮีโร่ใช่ไหมคะ?"
"ไม่ใช่... ฉันมันเป็นวายร้าย... วายร้ายที่แสนจะบัดซบ..."
ชายปริศนาได้ตอบกลับก่อนที่เด็กสาวจะหมดแรงและได้สลบลงไป...
แต่ชายปริศนาได้เข้าไปรับตัวของเด็กสาวได้ทัน ก่อนที่หญิงสาวผู้มีผมบลอน์สีทองจะยิ้มและพูดกับชายปริศนา
"คุณเป็นฮีโร่จริงๆสินะ..."
"บอกว่าวายร้ายไง!?"
.
.
.
"ที่นี่สินะ..."
อาเทอเรียได้ถามไปยังแอคเซลาเรเตอร์ในขณะที่กำลังยืนแอบอยู่ข้างบนของกลุ่มๆหนึ่ง
ในเอกสารระบุไว้ กลุ่มๆนั้นมีชื่อว่า"Black Snake"เป็นกลุ่มที่ทำทุกอย่างเพื่อเงิน ปล้น ขโมย ฆ่าคน ค้ามนุษย์หรือ.....
มีของที่ไม่สมควรจะมี...
"อาวุธนั่น.. ปืนจาก Anti-Skill นิ...มีได้ยังไง..."
แอคเซลาเรเตอร์พึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนที่อาเทอเรียจะทักไปที่เขาด้วยการสะกิด
"อะไร!?"
"เด็กคนนั้น..."
ภาพตรงหน้าคือมีชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าที่กำลังขู่เด็กสาวอยู่ แอคเซลาเรเตอร์เห็นท่าไม่ดีเลยรีบเข้าไป...
"อ๊ากกกกกกกกกก"
แอคเซลาเรเตอร์เดินไปสัมผัสไหล่ของลูกน้องหนึ่งคนก่อนที่ร่างๆนั้นจะมีสะเก็ดเลือดโผล่มาทั่วทั้งร่าง
"เห้ย!ผู้บุกรุก!!!"
คนที่ขู่เด็กเมื่อกี้ได้ทิ้งตัวของเด็กสาวลงแล้วไปสนที่ตัวของแอคเซลาเรเตอร์แทน
"ลูกพี่คนของเราโดนมันเล่นแล้ว!?"
ลูกน้องคนหนึ่งได้พูดออกมาด้วยความกลัว
"ยิ่ง!ยิ่ง! ยิ่งมันเร็ว!!!"
ปัง!ๆๆๆๆๆๆๆๆ เฉาะ!ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พอหัวหน้าได้เห็นสภาพของศพที่แอคเซลาเรเตอร์ได้ฆ่าไปก็เริ่มกลัวขึ้นมา... จึงได้สั่งให้ลูกน้องทั้งหมดยิ่งไปที่แอคเซลาเรเตอร์... แต่เพียงไม่นานกระสุนที่ออกมาทั้งหมดก็ได้พุ่งกลับไปสู่เจ้าของ... จนเหลือแค่ตัวหัวหน้าก็กำลังกลัวล้มตัวลง...
"สะสะท้อนกลับหมดเลย!?!!?!!กะแก่เป็นตัวอะไรกันแน่!!!?!?!"
ตัวหัวหน้าได้ถามไปยังแอคเซลาเรเตอร์ด้วยความกลัว แอคเซลาเรเตอร์ได้ยิ้ม(ชั่วร้าย)ออกมาก่อนจะตอบกลับ
"ไปถามพวกที่ตายเอาเซ่!!!!"
จากนั้นแอคเซลาเรเตอร์ก็จับไปที่แขนของตัวหัวหน้าและดึงออก...
"อ๊ากกกกกก!!!"
"เปื้อนหมด..."
เขาบ่นออกมาก่อนจะเห็นเด็กที่ถูกปิดด้วยผ้าปิดตา...
นั้นมัน......
"คะคุณคือฮีโร่ใช่ไหมคะ?"
.
.
.
"การต่อสู้แบบนั้นมัน... ไม่สิเขาทำเพื่อช่วยแต่ว่า... "
อาเทอเรียได้พูดออกมาหลังจากที่เห็นการต่อสู้ของแอคเซลาเรเตอร์
จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของเด็กสาวที่ถามไปยังแอคเซลาเรเตอร์
"คะคุณคือฮีโร่ใช่ไหมคะ?"
แต่แอคเซลาเรเตอร์กลับตอบกลับด้วยคำที่แม้แต่อาเทอเรียก็ไม่คาด...
"ไม่ใช่... ฉันมันเป็นวายร้าย... วายร้ายที่แสนจะบัดซบ..."
ถึงแม้วิธีการจะเลวร้ายแต่ว่า...
"แต่ว่า... "
อาเทอเรียพูดจบก็เอามือไปกุมที่อกของตัวเอง พร้อมสีหน้าที่แดงขึ้น...
ไม่นานอาเทอเรียก็ลุกออกไปหาแอคเซลาเรเตอร์...
.
.
.
ดูเหมือนข้าจะ////.....
อืม.... No Comment..../ไรท์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น