My Love...คุณรับมันไว้ได้มั้ยครับ? >> Lay x Luhan

=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>=>

กราบสวัสดีผู้อ่านงามๆเลยนะครับ...//โค้ง875องศา// คือนี่เป็นเรื่องแรกที่ไรท์เตอร์นำมาลงในแว็ปเด็กดีเป็นเรื่องแรก กรี้ดดดด~!! //ดิ้นแรงมาก// ยังไงก็ขอ

ฝากเรื่องนี้ไว้ให้อ่านกันด้วยนะคร้าบ~ ^[+++]^

<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=<=

{ My Love...คุณรับมันไว้ได้มั้ยครับ? }

    -บทนำ

เลย์    : หรือจางอี้ชิง ลูกน้องมือขวาของเจ้าพ่อมาเฟียใต้ดินกลุ่มใหญ่ในเกมส์เกาหลีใต้ 

           มีนิสัย... (?) และเพิ่งออกมาจากคุกได้ไม่นาน

ลู่หาน : เด็กหนุ่มอายุสิบเจ็ดเป็นของมีค่าที่ถูกส่งมาขายในตลาดมืด และการเดิมพันใน              ประเทศเกาหลีใต้ แต่โครจะรู้....

           ว่าโชดซะตาจะเล่นตลกให้ลู่หานได้มาเจอ และรักผู้ชายคนที่ชื่อจางอี้ชิง

                  

                   "อ๊ะๆๆๆๆ....อ๊า...~" 

  

           เสียงครางกระเสาของหญิงสาวหุ่นเพรียวสุดเซ็กชี่ถูก เปล่งออกอย่างไม่ขาดสาย

            เพราะความเสียวซานที่ชายหนุ่มนั้นกระแทกเข้ามาอย่างรุนแรงและถี่รั่ว

            ความหัวกระหายในกิเลดดัญหาทำให้ชายหนุ่มนั้นไม่คิดจะยั้งแรง

          เสียงเตียงนุ่มดังเอี๊อดอ๊าดกระแทกกับผนังกำแพงอย่างไม่ได้สนใจว่า             ห้องข้างๆจะได้ยินหรือไม่

          แต่ความร้อนแรงในบทรักอันเร้าร้อน

          มันกำลังครอบงำให้ร่างของทั้งสองสุขสมอย่างเหลือล้น

               

                "อ๊า...เร็ว...อั๊ก...กว่านี้....อ๊ะๆๆๆ...~" 

                "หึๆ"

          หญิงสาวมองชายหนุ่มด้วยสายตาอยาดเยิ้มก่อนจะร้อง   ขอให้

          ผู้ชายหนุ่มเพิ่งแรงตามที่ตนต้องการ 

          ชายหนุ่มฉีกยิ้มมุมปากก่อนจะส่งแรงกระแทกหนักๆ ใส่ผู้หญิงสาวจน             หน้าเธอขิดเขียวไปด้วยไปด้วยความเสียวที่แสนจะทรมาน

  

          ชายหนุ่มขีดปากอย่างพึ่งพอใจก่อนจะถอดแกนกลางออกจาก

          ตัวหญิงสาวที่กำลังนอนหอบอยู่บนเตียงบนเตียงนุ่มและผลักตัวออกมา

  

                   Rrrrrr~ Rrrrrr~

          เป็นประจวนเหมาะพอดีมร่เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูของของชายหนุ่ม

          แผดเสียงร้อง

          ทำให้ชายหนุ่มหันไปให้ความสนใจกับมันและคว้ามันลงมาจากหัวเตียง

          ก่อนจะกดรับ

             "ครับ"

            [ ไงเลย์ เพิ่งออกจากคุกมาเมื่อวานทำไมไม่เห็นบอกเลย ]

          เสียงเข้มๆ ของผู้เป็นเจ้านายกรอกตามสายอย่างอารมณ์ดีเมื่อได้คุย

          กับลูกน้องคนโปรดมือขวาที่หาายไป อยู่ในคุกเสียนานและเพิ่มออกมา

          น่าจะบอกกันสักนิดน่ะ

          ลูกน้องมือขวากลับมาทั้งที เค้าควรจะไรับด้วยตนเองนะ เพราะมันเป็น             เรื่องที่น่ายินดีสุดเลยล่ะ

             "ขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า"

              เลย์ตอบไปด้วยนํ้าเสียงเรียบๆ ตามแบบฉบับ

          ไม่มีแม้แต่อาการดีใจเบนซักเชี้ยว

          นี้ขนาดตนเองพันโทษนะเนีย

          เป็นโครโครก็ดีใจตายห่ากันหมดแหละ

          แต่คงไม่ใช่กับเลย์ และกิริยาของเขา

          ก็ทำใหญ่ผู้เป็นนายหัวเราะขอบใจยกใหญ่

               [ นายนี้ไม่เปลื่ยนเลยนะ แลัวนี้เป็นไงบ้างล่ะ คงสำราณดีใช่รึเปล่า ]

               "ครับ"

               เมื่อคำตอบสั้นๆไปพูดออกไป

         เลย์ก็สัมผัสได้ถึงมือเรียวยาวของหญิงสาวลุกขึ้นไหวได้ยังไง ก็ไม่รู้                ขนาดโดนจัดซะขนาดนั้น กำลังลูบไหลไปตามกล้ามเนื้อสุดแข็งแรง 

         ของเขาอย่างยั่วยวน 

         และพรมจูบดูดดังกล้ามเนื้อหน้อท้องของจนเป็นรอยเพื่อเรียกร้องความ          สนใจ

              [ หวังว่าฉันคงไม่โทรมารบกวนอะไรนายนะ ]

         "ไม่ครับ"

              [ งั้นก็ดีเลย นายมาหาฉันทีชื ฉันจะเลี้ยงฉลองต้อนรับลูกน้องคน              โปรดของฉันหนะ และก็.... ]

         "..."

              [ มีงานบางอย่างที่ ฉันอยากจะให้นายทำตอนนี้เลย ]

         ผู้เป็นนายจบคำพูดไว้แค่นั้น ก่อนจะตัดสายทิ้งเสียก่อน

              "เลย์ค่ะ... จะไปแลัวเหรอ อยู๋ต่ออีกนิดได้มั้ยค่ะ"

   

        ดวงตาคมกริบเหลือบหญิงสาวที่กำลังกอดเอวเขาอย่างออดอ้วน

        ก่อนที่มือเรียวของเธอจะฉีกถุงยางอนามัยอันใหม่และสวมใส่มันให้เขา           เสร็จรัขอย่างไร้ความเอียงอาย

             ก่อนจะหัวสะโพกสุดงอลเปลือยเปล่าให้อย่างท้าทาย

        ถ้าเล่นป้อนให้ชะขนาดนี้เข้าก็ไม่ปฏิเสธให้เสียนํ็าใจหรอก จะจัดให้แบบ         หนักๆ เลยแลัวกัน

        จะได้ไม่ต้องลุกขึ้นมาเจ๊าะเจ๊ะกวนใจให้น่ารำคาญ

             "อ๊ะๆๆ...โอ้ย...อ๊า...~"

         .

         .

         .

            "ตื้นสิโว้ยไอ้เด็กบ้านี่!"

             เพี๊ยะ!

        ฝ่ามือหยาบฟาดลงไปบนใบหน้าหวานจนสะบัดไปตามแรงมือพร้อมกับ           เลือดสีสดที่ไหลออกมาจากปากที่แตก

             "ไอ้บ้าเอ๊ย! ทำไรของแกวะ เดียวของก้ซํ้ากันหมดหรอก!"

        ชายอีกคนร้องขึ้นด้วยความต้องใจเมื่อเห็นรอยแดงจัด ขึ้นเป็นรอยนิ้ว             ใหญ่กับเลือดที่กลบปากเล็กบาง

        เด็กหนุ่มร่างบางตัวสั้นเทาด้วยความหวาดกลัว

        ดวงตากลมโดราวกวางแดงกํ่าเพราะผ่านการร้องไห้มานานพอสมควร

            "ก็แม่งเอ๊ย! เร้าอารมณ์แค่ไหนมันก็ไม่ตื้นซักที แลัวแบบนี้ลูกค้าจะ             พอใจได้ยังไง"

        ชายอีกคนมองร่างบางอันขาวเนียนราวผิวเด็กสายตาหื่นกามอย่างเปิด           เผย

        เมื่อเจ้าเด็กนี้มาอยู่ในชุดวาบหวิวแลัว

        น่าจับขยํ็าเป็นบ้า

        ผิวมันคงจะเนียนสั้นมือน่าดูเลยสินะ

        อยากจะกระแทกไอ้ตรงนั้นเข้าไปในตัวเด็ฏนี่แรงๆจัง

            "ใช้ยากับมันชิ รับรองเชี้องอย่างลูกกวางเลยหละ"

        

        ชายอีกคนมองเด็กหนุ่มร่างบางที่โดนจับมัดเชือกอยู่

        บนเตียงไม่ต่างจากเพื่อนของตน

       ไม่อยากเชื่อเลยว่าเด็กนี่จะเป็นผู้ชาย ถึงยังก้เถอะสวยมากขนาดนี้ยังไง

        ราคามันก็ต้องสูงสมราคาของอบู๋แลัว

             "รู้เเลัวหละน่า!"

            ชายอีกคนตะหวาดอย่างขัดใจ

        ก่อนที่จะหยิบยาปลุกออกมาจากกระเป๋าเสื้อของตัวเอง

             "อีก...อย่า....ไม่เอา..."

       ร่างบางนอนนํ็าตาอาบแก้มเมื่อชายร่างใหญ่เินเข้ามาไกล้พร้อมกับยาใน          มือ

       ทำไมชิวิตเขาถึงต้องมาเจออะไรที่โหดร้ายเเบบนี้นะ แต่เพื่อครอบครัว

       ปลอดภัย เขาจะยอมทำมัน ถึงแม้ว่าชิวิตนี้

       เขาก็ต้องจำใจยอมรับมันไม่ได้