เพราะผมมันคือตัวร้าย (เกรซ กรนันท์) - นิยาย เพราะผมมันคือตัวร้าย (เกรซ กรนันท์) : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    เพราะผมมันคือตัวร้าย (เกรซ กรนันท์)

    ทำไมเราต้องรอขึ้นสวรรค์แค่ตอนตาย ในเมื่อตอนมีชีวิตอยู่ก็สามารถแตะต้องได้ ส่วนนรกสำหรับผมน่ะเหรอ มันก็แค่ชื่อน้ำพริกเท่านั้นแหละ

    ผู้เข้าชมรวม

    971

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    15

    ผู้เข้าชมรวม


    971

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    18
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  27 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  28 มิ.ย. 67 / 11:34 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เพราะผมมันคือตัวร้าย (เกรซ กรนันท์)

    กดหัวใจ + กดเข้าชั้น +คอมเม้นต์ด้วยนะคะ

    นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายxชาย ที่ไม่มีพระเอก ไม่มีนายเอก มีแค่ตัวเอกที่เป็นตัวร้ายและจุดจบของเขา

    !!คำเตือน!! คนอ่อนไหวโปรดกดอ่านคำเตือนด้วยนะคะ (เลื่อนลงไปล่างสุด)

    sds

    โปรย

    หลายคนมักชอบพูดกันว่าตอนมีชีวิตอยู่ต้องเร่งทำดีเพราะคนทำดีจะได้ขึ้นสวรรค์ส่วนคนทำชั่วจะต้องลงนรก เวรกรรมเหรอ? บาปอะไร? พวกมันหน้าตาเป็นแบบไหน? มีจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ทำไมผมจะต้องกลัว ในเมื่อผมคือเกรซ กรนันท์ คนที่อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน ไม่ว่าจะทำให้ใครต้องเจ็บปวด ไม่สนว่าใครจะเป็นหรือตาย ขอแค่ให้ได้สิ่งที่ต้องการมาผมจะทำได้ทุกอย่าง

    "พี่ดล...เกรซ เกรซมีเรื่องจะขอให้พี่ช่วย"

    .

    .

    (ไม่ต้องหรอก ไม่ต้องหามาคืน)

    (เพราะกูจะไม่ให้มึง! สักบาทกูก็ไม่ให้! มึงนี่มันหน้าด้านกว่าที่กูคิดไว้อีกนะ ทำให้ครอบครัวกูพังจนโดนฟ้องล้มละลาย พ่อแม่กูต้องฆ่าตัวตายแม้แต่ศพก็ยังเอากลับประเทศไม่ได้แล้วยังมีหน้ามาขอยืมเงินกูอีก น่าสมเพชจริง ๆ ที่กูเคยรักคนอย่างมึงได้)

    "พี่ดล!!"

    (ทำไมรับฟังความจริงไม่ได้เหรอ ที่จริงกูจะเล่นงานมึงตั้งแต่รู้ความจริงว่ามึงกับไอ้เหี้ยxxxร่วมมือกันแล้วแต่ติดที่ไอ้วัตมันขอกูไว้ ไม่งั้นมึงคงได้ไปขอโทษพ่อแม่กูที่ปรโลกนานแล้ว)

    "ไอ้ดล!! มึงจะทำแบบนี้กับกูไม่ได้นะ!"

    (ทำไมจะไม่ได้ ที่มึงยังทำให้พ่อแม่กูตายได้เลย มึงสมควรตกนรกขุมที่ลึกที่สุด มึงกับตลาดค้าทาสน่ะเหมาะที่สุดแล้วขอให้มึงมีความสุขกับกรรมของมึงนะ เกรซ กรนันท์)

     

    คุยกับยัยตัวร้าย

    เพราะผมมันคือตัวร้าย (เกรซ กรนันท์)

    นิยายเรื่องนี้เป็นเหมือนภาคแยกหรือภาคต่อของเรื่อง วิวาห์ไม่ผ่านรัก เป็นเรื่องที่คนขอกันมาเยอะว่าอยากเห็นจุดจบของเกรซมากขึ้นขอมาก็จัดให้ค่ะ เนื้อหาช่วงแรกเรื่องนี้จะดำเนินเร็วเพราะมีอยู่ในอีกเรื่องแล้ว เราไม่อยากให้ซ้ำซ้อนแต่จะเน้นมุมของตัวเอก (เกรซ) ที่ทำร้ายคนมามากมายเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง เขาคิดยังไง ทำไปเพื่ออะไร และจุดจบของตัวร้ายอย่างเขา เกรซ กรนันท์ จะเป็นแบบไหน

    **เนื่องจากนักอ่านของยัยตัวร้ายจะมีหลากหลายอาชีพ ทั้งทนาย คุณหมอ คุณครู ตำรวจ ทหาร นักเรียน พ่อค้าแม่ค้า นักพิสูจน์อักษร หรือนักเขียนด้วยกัน เราเลยขอบอกก่อนว่านิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการเท่านั้น บางเหตุการณ์ไม่ได้คำนึงถึงความสมจริงหรือหลักการอะไรใด ๆ ทั้งสิ้น โปรดอ่านเพื่ออรรถรสและใช้วิจารณญาณในการอ่าน อะไรที่ไม่ดีก็ไม่ต้องทำตามนะคะ และที่สำคัญคอมเม้นต์อย่างสร้างสรรค์ ไม่บั่นทอนกำลังใจคนสร้างผลงานนะคะ

    กำหมัดและติดตามได้ในเรื่องเลยค่ะ (เรื่องหลักจะอ่านหรือไม่อ่านก็ได้แต่อ่านจะได้อรรถรสและความสะใจมากกว่า)

    วิวาห์ไม่ผ่านรัก (Mpreg) (วัตxมีน)

     

    sds

    !!คำเตือน!! (คนอ่อนไหวโปรดกดอ่านคำเตือนด้วยนะคะ).

    .

    .

    .

    !!คำเตือนเนื้อหา!!

    นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายxชาย ที่ตัวละครชายสามารถตั้งท้องได้ เนื้อหามีความรุนแรง มีคำหยาบ มีการกระทำที่ไม่เหมาะสม การมีเพศสัมพันธ์กับหลายคน มีการนอกกายนอกใจของตัวละครหลัก มีการเสียลูก มีการถูกจับไปขาย กักขังหน่วงเหนี่ยว ทำร้ายร่างกาย และทำร้ายตัวเองอย่างรุนแรง ที่สำคัญไม่มีพระเอกหรือนายเอกมีแค่ตัวเอกที่เป็นตัวร้ายและจุดจบของเขา ไม่เหมาะกับคนอ่อนไหวง่าย

    **เนื้อหาทั้งหมดเป็นเพียงแค่จินตนาการที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ชื่อ นามสกุล สถานที่ อาชีพ เหตุการณ์ อาการป่วยและวิธีรักษา เป็นแค่เรื่องสมมุติ

    #โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และคอมเม้นต์อย่างสุภาพไม่บั่นทอนคนแต่งนะคะ

    **อินได้แต่อย่าด่านิยายอย่าด่าคนแต่ง**


     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น