*วั่ง ชวนเหอ*กาลภพชาติ แม่น้ำสิ้นรัก(Mpreg)[Yaoi]นิยายจีนโบราณ

...........สายลมมิอาจหวนกลับ................ดั่งเช่นคำว่าข้ารักท่าน !!

 .............ใจข้ามันแตกสลายไปแล้ว...............ท่านปล่อยข้าไปได้หรือไม่????...............

    ##############################################

   ...............แม่น้ำเย็นยะเยือกอยู่เคียงคู่ดอกไม้ไฟ...........

......จันทราเคียงคู่ดวงดาวเหมือนวันวาน.......

......หากท่านกลับทอดทิ้งข้าให้อยู่เพียงลำพังได้อย่างไร......

......หากท่านนึกถึงข้าขึ้นมา.......

......ไม่จำเป็นต้องละอายใจ.......

......เห็นคำสัญญาในยามนั้นสำคัญมาก.......

......พบแยกจากเป็นเรื่องไม่แน่นอน..........

......จะโทษว่าใครผิดได้อย่างไร.....

......ปราถนาขจัดฝุ่นความคะนึงหา.......

......น้ำตาเปียกชุ่มอาภรณ์ในฤดูใบไม้ผลิ.......

......คนเรือเพียงคิดว่าเป็นน้ำตาของคนที่ถูกทอดทิ้ง.......

......ถั่วแดงของความคะนึงหาที่ท่านส่งมาให้ข้า.......

......ที่แท้ก็สามารถเน่าเปื่อยได้.......

......น่าเสียดายที่ไม่เคยมีผู้ใด.......

......บอกความจริงข้อนี้ต่อข้ามาก่อน.......

#####################

                                #เพลง ฝุ่นของความคะนึงหา ร้องโดย จินซา

                               แปลโดย Lin caixian

ปล.กดฟังเพลงไปด้วยระหว่างอ่านจะทำให้ได้อรรถรสมากขึ้นนะค่ะ^^

B
E
R
L
I
N
?