คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO.
Intro
ณ โรงเรียนใหญ่แห่งหนึ่งในเกาหลี… ‘miracle school’ โรงเรียนสำหรับผู้ที่มีความเพียบพร้อมในทุกๆด้าน…ทั้งหน้าตา ฐานะ และเรื่องการเรียน แต่เรื่องนิสัยนี่?..
“นี่! ไอ้ฮุน” ชานยอลตะโกนเรียนเซฮุนที่นั่งดูดชานมไข่มุกพร้อมกับมือที่กดเช็คโทรศัพท์…ไอ้ที่เช็คเนี่ยก็เป็นเพราะว่าเซฮุนจะได้รับข้อความจากสาวๆในโรงเรียนทุกๆวัน วันละไม่ต่ำกว่า 10 ข้อความ (ป๊อบปูล่าว่างั้นเหอะ –“)
“…หือ?” เซฮุนไม่มองหน้าชานยอลเพราะตาของเขายังคงจับจ้องที่โทรศัพท์ราคาไม่เบาของตัวเองและปากก็ยังดูชานมไข่มุกต่อไม่หยุด
“มึงไม่คิดจะหันมาคุยกับกูดีๆใช่มั้ยครับเซฮุน?” ชานยอลทำหน้าเอือมระอากับนิสัยเย็นชาจนดูหยิ่งของเพื่อนตัวเอง…
“อ่ะ…กูคุยกับมึงดีๆและ มีไรว่ามา?” เซฮุนวางโทรศัพท์ตัวเองลงแล้วหันมามองหน้าชานยอลนิ่งๆ
“วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มาห้องเราด้วยเว่ย…เห็นเค้าพูดกันว่า…” ชานยอลเว้นช่วงจังหวะไว้ให้อีกคนอยากรู้
“…” เซฮุนมองหน้าชานยอลนิ่งๆ เขารอให้ชานยอลต่อประโยคให้จบถึงแม้มันจะไม่เกี่ยวกับตัวเขาเองก็ตาม…
“น่ารักโคตรๆ -////-” ชานยอลยิ้มหน้าบานจนตาหยี…อาการแพ้คนน่ารักกำเริบสินะ
“….” เซฮุนก้มลงไปดูดชานมต่อ เขาไม่สนใจซักนิดว่านักเรียนใหม่เป็นใครแล้วจะน่ารักขนาดไหนอะไรยังไง..ก็มันไม่ใช่เรื่องของเขานี่หน่า
“นี่…มึงเลิกเย็นชาซักทีได้มั้ยวะไอ่ฮุน กลับมาเป็นคนเดิมได้แล้ว…”
“….”
“หรือมึงยังไม่ลืมยูริ?”
“….กูลืมเขาไปนานแล้ว…” เซฮุนหันมามองหน้าชานยอลอีกครั้ง…แต่แววตาของเขาครั้งนี้มันแฝงไปด้วยความเศร้า…ความทรงจำที่เค้าไม่อยากย้อนคิดกลับไป…เขาไม่เคยลืม ไม่เคยลืมว่าเขารักยูริมากขนาดไหน…แต่จะทำยังไงได้…ในเมื่อเธอไม่รักแล้ว…
ย้อนไปเมื่อ 1 ปีก่อน…
‘เซฮุนนา~~~~’ ยูริวิ่งเข้ามาหาเซฮุนแล้วกอดเขาไว้จากด้านหลังแน่นๆด้วยความรัก…
‘^^ หืมมม’ ซฮุนหันมามองยูริด้วยรอยยิ้มสดใส เขาดึงเธอเข้ามาโอบไว้อย่างแน่นและเอามืออีกข้างเกลี่ยผมที่ปิดใบหน้าสวยของยูริออกอย่างแผ่วเบา…
‘ยูริรักเซฮุนน้า’ ยูริพูดเบาๆแล้วยิ้มกว้างให้เซฮุน … เธอเขย่งเพื่อหอมแก้มเนียนของเซฮุนเบาๆ
‘ผมก็รักยูรินะ …’ เซฮุนใช้มือทั้งสองข้างจับใบหน้าของยูริและเลื่อนหน้าเข้าไปจูบริมฝีปากบางของเธออย่างแผ่วเบา…เป็นจูบที่ไม่รุนแรง..ไม่รุกล้ำ … เขาถอนริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่งและเลื่อนหน้าออกมา…เซฮุนลูบหัวยูริอย่างเอ็นดู…
..
….
……
…….
‘เราเลิกกันเถอะเซฮุน…’ ยูริพูดด้วยน้ำเสียงเบา…ดวงตาของเธอคลอไปด้วยน้ำตาแห่งความเศร้า…
‘ทำไม?...’ เซฮุนถามด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย เขารักยูริมาก มากเกินกว่าจะปล่อยเธอไป…
‘ฉัน…ฉะ..ฉันไม่รักนายแล้ว…’ มันเป็นคำพูด…คำพูดที่แทงเซฮุนเข้าไปในส่วนลึกของหัวใจ…เซฮุนโผเข้ากอดยูริอย่างแรง…กอดอบอุ่น…กอดที่อยากจะใช้ยื้อเธอไว้…แต่มันคงเป็นไปไม่ได้อีก
‘แต่ผมรักยูริมาก…รักมากจริงๆ…’ น้ำเสียงของเขาเริ่มสะอื้น…ยูริผลักเซฮุนออกมาทีละนิด…เธอมองหน้าเซฮุนด้วยแววตานิ่งเฉย…
‘ฉันขอโทษ…แต่ฉันไม่ได้รักนายแล้ว…’ ยูริทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะหันหลังเดินจากไปอย่างไม่มีทางกลับมา…อีกเลย
------------------------------------------------------
~writer's part~
Intro แปลกมั้ย?55555คำตรงไหนแปลกๆหรือผิดบอกกันได้นะเจ้าค่าา^^ฝากติชมด้วยนะคะขอบคุณค่าา
ความคิดเห็น