สองเรา

ข้อมูลเบื้องต้น

แทยอน 

" ฉันทำอะรัยผิดไว้งั่นหรอ "







เจสสิก้า 

" งั่นหรอ กลับไปหายากินด้วยล่ะ

เนื้อเรื่อง

"เดียวฉันออกไปข้างนอกก่อนนะ" ร่างเล็กเอ่ยด้วยนำ้เสียงเรียบง่าย

  

  "โอเคร่ๆทำไรระวังตัวด้วยนะ นักข่าวเยอะแยะไปหมด " ร่างสูงเดินมาตบไหล่เพื่อนรวมวง

  เบาๆเหมือนเธอจะรู้อะรัยบ้างอย่าง

  

  "พูดเหมือนฉันทำอะรัยผิดไว้เลยซูยอง" 

  

  "ฉันพูดไว้เฉยๆ จะไปไหนก็ไปป้ะ" ร่างสูงยิ้มเบาที่มุมบาง และเดินขึ้นห้องนอนไป

  

  

  

  "คุยอะรับกับซูยองหรอ"

  

  "ไม่มีไรหรอก รีบไปเถอะสืก้า"

  

  " บอกตัวเองเถอะย้ะ ฉันรอจนหลับไปสามตื่นล่ะ"

  

  " อ้าวหรอ งั่นไปเถอะ " ร่างเล็กเดินนำหน้าร่างบางตรงไปที่รถสปอต์คันหรูของเธอ

  ร่างเล็กขับรถไปตามเรื้อยๆเหมือนไม่มีจุดหมาย ภายในรถมีแต่ความเงียบ ความเงียบและความเงียบ

  ทั่งสองคนไม่ทาทีจะคุยอะรัยกันเลย เสียงที่มีตอนนี้ก็มีแต่เสียงฝนที่กำลังตกแรงมาก

  

  

  " ฝนตกแบบนี้มองทางเห็นหรือไง" เป็นร่างบางที่เริ่มเปิดบทสนทนาก่อน

  

  " พอเห็นนะ ไกล้ถึงแล้วคงพอไหว " ร่างเล็กหัวเราะเบาๆไม่นานร่างเล็กก็จอดรถที่หน้าร้าน

  ที่ขายของสำหรับสุนัข คงจะมาซื้อไปให้จิงเจ่อลูกรักของเธอนั่นเหละ

  

  " เอาเสื้อฉันคุมหัวไว้ เดียวโดนฝนเธอจะไม่สบายเอา " ร่างเล็กวิ่งไปเปิดประตูรถให้อีกฝ่าย

 โดยไม่สนใจเลยว่าตัวเองจะเปียกหรือป้าว

 

 " ยัยบ้า ทำอะรัยนะ " ร่างบางพูดด้วยนำ้เสียงโมโห

 

 " รีบๆเอาเสื้อไปคุมแล้วตามมา " ร่างเล็กวางเสื้อไว้บนตักอีกฝ่ายและรีบวิ่งเข้าไปในร้านทันที

 

 

 

 " พอจะมีผ้าขนหนูมั่ย" ร่างบางที่วิ่งตามมาเมื่อเข้ามาในร้านก็รีบเดินไปหาพนักงานทันที 

 

 " นี่ค่ะ " พนักงานสาวยื่นผ้าขนหนูให้ร่างบาง

 

 " แทยอนมานี่" ร่างบางเดินไปรากแขนร่างเล็กเดินมาที่ห้องรับแขน

 

 " ไม่ต้องเช็ดหรอก เปียกแค่นี้ " ร่างเล็กที่นั่งบนโซฟาจับข้อมือของอีกฝ่ายที่

 กำลังยืนเช็ดหัวให้เธอ

 

 " อย่าดื้อ ไม่งั่นคาวหน้าฉันจะะไม่ไปไหนกับเธอ" ร่างบางดุคนตรงหน้าด้วยความห่วงใย

 ร่างเล็กคงรู้สึกได้ถึงความรู้สึกพวกนั่น จึงนั่งอยู่เงียบๆ

 

 " กลับไปถึงหอเดียวฉันหายาให้" 

 

 " ไม่ต้องหรอก " ร่างบางสงักและค่อยๆทิ้งตัวนั่งข้างร่างเล็กพร้อมกับสีหน้าที่เปลี่ยนไป

 

 " ทำไมล่ะ " ร่างบางมองหน้าอีกฝ่ายพร้อมคมวดคิ้ว

 

 " เมื่อเช้าซูยองพูดเหมือนรู้เลย "

  

 " งั่นหรอ กลับหอไปก็หายากินด้วยล่ะ " เมื่อพูดจบประโยคร่างบาง

 ก็เดินออกไปจากห้องรับแขกทันที

 

 

 

 ณ.หอพักโซยอชิแด ....

 

 " สองคนนั่นยังไม่กลับอีกหรอ มืดแล้วนะฝนก็ตก" สาวตายิ้มที่นั่งกอดอกอยู่ที่โซฟาเอ้ยขึ้น

 

 " ฝนมันยังตกอยู่เลย อาจจะกลัวเกิดอุบัติเหตก็ได้ " ซันนี่เปิดผ้าม่านดูฝนที่กำลังตก

 

 " เดียวฉันไลน์ไปถามหน่อย อดเป็นห่วงไม่ได้" สาวตายิ้มวิ่งขึ้นไปยิบโทรศัทที่ห้องนอนของเธอทันที

 

 

  - เจสสิก้าอยู่ไหน จะกลับได้หรือยัง !!!!!

  

   ติ้งงงง ....

   

  " แม่ตามแล้ว ฮ่าๆ" ร่างบางที่ยิบโทรศัทขึ้นมาดูก็อดหัวเราะไม่ได้

  

  - กำลังกลับแล้วค้าาาา

  

  - ขับรถดีๆล่ะ เร็วๆด้วย...

  

  

  เมื่อสินประโยคสนทนาร่างบางถอนหายใจเบาๆพร้อมหลับตาลง

  ไม่นานเธอก็รู้สึกว่ามีมืออุ่นๆกำลังจับมือเธอเอาไว้ ร่างบางค่อยๆลืมตา

  และหันมามองคนข้างๆ

   

   

   " แทยอน " 

   

   " มองหน้าทำำไม จับมือไม่ได้หรอ " 

   

   " เห็นด้วยไงว่าฉันมองอยู่"

   

   " รู้สึกได้ เธอชอบแอบมองฉันแบบนี้อยู่เรื้อย" ร่างเล็กยิ้มมุมปาก

   

   " หลงตัวเองจังนะ " ร่างบางค่อยๆโนมตัวลงบนไหล่ของอีกฝ่าย

   

   " หนาวหรอ " ร่างเล็กไม่รอช้าค่อยๆเอาแขนสอดให้คอของอีกฝ่าย

   และกอดไว้แน่น 

   

   " ขอนอนแปปนะ " ร่างบางเอ๋ยพร้อมหลับในอ้อมแขนร่างเล็ก

   

   " ฝันดีนะ " ร่างเล็กจูบเบาๆลงบนหน้าฝากอีกฝ่าย

   

   ร่างเล็กขับรถไปเรื้อยๆอยู่พักใหญ่เพื่อให้อีกฝ่ายได้นอนพักผ่อนอย่างเต็มที่

   รู้ตัวอีกทีก็ขับมาจนจะถึงบ้านตัวเองแล้ว นี่มันไม่ใช่ไกล้ๆเลยใช่เวลาขับรถเกียบชม.

   อีกฝ่ายก็ยังคงหลับสนิท

   

   " ขับมาถึงบ้านได้ไงกัน เอาเถอะ " ร่างเล็กถอดหายใจเบาๆ ไม่นานเท่าไรเธอก็ขับรถมาจอดที่หน้าบ้าน

   ของเธอ

   

   " นี่สิก้า ตื่นไ้ด้แล้วนะ " 

   

   " อืมม ..... '"

   

   " คืนนี้นอนบ้านฉันกัน "

   

   " ห้ะ บ้านเธอหรอ เดี่ยวๆมาที่นี่ได้ไง" ร่างบางลืมตาขึ้นและมองไปรอบตัวด้วยความตกใจ

   

   " ฉันขับรถมาเรื้อยๆ รู้ตัวอีกทีมาโพล่ที่นี่แล้ววว " ร่างเล็กหัวเราะกลมเกลือนความผิดของตนเอง

   

   " เอาเถอะๆมาถึงแล้วนิ ไปไหว้พ่อแม่เธอหน่อยก็ดี" 

   

   " งั่นไปเถอะ เข้าบ้านกัน"

   

   " เดี่ยว ... " ร่างบางดึงแขนอีกฝ่ายทันที

    

   " มีอะรัยหรอ "  ร่างเล็กมองด้วยความสงสัย

   

   " นานๆเราจะได้อยู่กันสองคนแบบนี้ คือฉัน ... " ร่างบางไม่ทันพูดจบร่างเล็กก็

   เอาริบฝีปากของเธอไปประกลบปากอีกฝ่ายด้วยความนุ่มนวล

   

   " ใช่เวลาของเราให้เต็มทีเลยนะ " ร่างเล็กค่อยๆเอาหน้าของเธอถ่อยของมา

   

   " ยัยบ้า.. " ร่างบางหันหน้าหนีด้วยความเขินอาย

   

   " ว่าไปเราก็เป็นแบบนี้มานานแล้วนะ " ร่างเล็กจับมืออของอีกฝ่าย

   

   " นานมากเลยล่ะ " 

   

   " สิก้าว่าจะมีใครรู้เรื่องเรามั่ย " ทั่งสองเงียบไปซักพัก .....

   

   

   " คนในวงก็คงสงสัยกันหมดแล้วล่ะ " ร่างบางหัวเราะออกมา

   

   " นั่นสิ เข้าบ้านเถอะฉันง่วงแล้วนะ เธอนอนอยู่คนเดียวยัยเป็ด" เมื่อพูดจบร่างเล็กก็รีบ

   วิ่งลงจากรถทันที

   

   " ยัยเตี้ยบ้า " ร่างบางไม่ช้าวิ่งตามไปจัดการติดๆ ...........

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   ...................................................