เมื่อไร...ยัยนี่จะรู้ตัวสักทีว่าผมชอบ - นิยาย เมื่อไร...ยัยนี่จะรู้ตัวสักทีว่าผมชอบ : Dek-D.com - Writer
×

    เมื่อไร...ยัยนี่จะรู้ตัวสักทีว่าผมชอบ

    คนหนึ่งกว่าจะรู้ตัวอีกคนก็ดันมาปิดใจ..อะไรมันจะทำให้ทั้งสองได้ลงเอยกัน ใครๆก็ต้องเคยมีคนที่แอบชอบอยู่ในใจ ความรู้สึกของการได้แอบรักใครมันดีจริงๆนะ มาช่วยกันทำให้ยัยนี่รู้ตัวสักทีว่าผม..ชอบ กันเถอะ

    ผู้เข้าชมรวม

    153

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    153

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    4
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  23 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 ต.ค. 67 / 21:46 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    “อะไรนะ อย่ามาล้อกันเล่นดิ”

    “ขนาดนี้แล้ว ยังไม่รู้อีกหรอ นี่ต้องให้ทำยังไงอ่ะถึงจะเข้าใจความรู้สึกเรา” ชายหนุ่มมองเข้าไปที่ดวงตาของอีกฝ่าย “ช่างเหอะ..”

    “เราไม่รู้หรอกนะ ว่าตอนนี้ทามเป็นอะไรแต่เราจะถือซะว่าวันนี้แกแค่อารมณ์ไม่ค่อยดี”

    “เราชอบ…!” ในขณะที่ทามกำลังจะเอ่ยความรู้สึกที่อัดอั้นออกมา

    “แกจะไปชอบน้องคนไหนก็ตามใจเลย..เราขอโทษที่ไปใช้ชื่อแกมาอ้าง”

    “เดี๋ยวดิ..อะไรกัน” ยังไม่ทันที่ทามจะได้เข้าใจเบลก็สะบัดแขนที่ทามจับออกขึ้นรถและปิดประตูทันที

    ปัญหามันอยู่ที่ยัยนี่คนเดียวเลย ไม่รู้จริงๆหรือแกล้งทำเป็นไม่รู้ แต่จะทำไงได้ดันไปหลงเข้าแล้วน่ะสิ

    เจ้าคุณหนูจิ้งจอกเองก็ขอเป็นกำลังใจให้คนแอบชอบทุกคนนะ บอกไปเลยถึงจะยากก็เถอะ ไหนจะจังหวะที่ไม่เป็นใจ แม้สุดท้ายโค้ชที่ลงสนามจะเจ็บเอง แต่มันเป็นความเจ็บปวดที่สุดจะโล่งใจนะ 

    คนบางคนอาจจะเกิดมาเพื่อให้เราได้แค่แอบชอบอ่ะดีแล้ว T-T

    .

    .

    .

            สวัสดีผู้อ่านที่แวะเข้ามาทุกท่าน ไม่ว่าจะเผลอกดเข้ามาหรือบังเอิญผ่านทางมา แค่เพียงได้เห็นยอดคนแวะเข้ามาอ่านนักเขียนฝึกหัดตัวน้อยๆคนนี้ก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง ผู้อ่านอาจจะสงสัยว่า ‘ทำไมนักเขียนคนนี้ถึงมาพิมพ์อะไรก็ไม่รู้’ ผู้อ่านที่รักที่อ่านมาถึงตรงนี้ ทางนักเขียนก็ขอขอบคุณจากใจที่ให้ความสนใจในตัวอักษรที่ (รู้สึกเขินกับคำว่านักเขียนขออนุญาตผู้อ่านเปลี่ยนจากนักเขียนเป็นคำว่า เรา จะได้สนิทกันดีไหม) เรากำลังพิมพ์ต่อไปนี้ ลึกๆในใจเราเพียงแค่อยากจะสื่อสารถึงผู้อ่านนิยาย เมื่อไร...ยัยนี่จะรู้ตัวสักทีว่าผมชอบ เป็นนิยายเรื่องแรกของเราการเดินทางของนิยายเรื่องนี้มีมานานมากๆ ล้มเลิกไปบ้าง ลบทิ้งไปบ้าง แต่ท้ายที่สุดเราก็ตัดสินใจอยากจะทำอะไรสักอย่างให้สำเร็จสักครั้ง แม้ภาษาอาจจะไม่สละสลวย คำพูดตัวละครอาจจะดูงงๆ เราอยากให้มันดูสมจริงบ้าง การบรรยายอาจจะดูแปลกตาไปนิดหน่อย อย่าเพิ่งรู้สึกหงุดหงิดและเบื่อนิยายเรื่องนี้ไปเลยนะ สามารถแสดงความคิดเห็นบอกกับเราได้นะ เพราะเราเองก็อยากมีผู้อ่านที่รักเป็นเหมือนกับเพื่อนของเราที่คอยอยู่ด้วยกัน ดั่งเพื่อนที่ไม่ต้องเจอกันแต่ยังคงห่วงใยกันตลอด ขอบคุณจริงๆที่อ่านกันมาถึงตรงนี้ // ยิ้มกว้าง

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น