มารอย่างข้านี่แหละจะเป็นเซียน

ใครจะโชคร้ายเหมือนมู่ซีห่าว บอกได้เลยว่าคงไม่มี เครียดจากการอ่านนิยายจนตายแล้วทะลุเข้ามาในนิยายที่ตัวเองจัดอันดับเอาเองว่าสุดกาก แค่นั้นยังไม่พอดันเข้ามาในร่างรัชทายาทของเผ่ามาร และไม่มีทางที่เขาจะยอมเป็นมารที่ชั่วร้ายอย่างแน่นอน ถ้าพูดถึงยุคสมัยจีนโบราณแล้วความฝันของมู่ซีห่าวที่ต้องทำให้ได้คือ  การเป็นเซียน!!! แต่ความโชคร้ายดูเหมือนจะยังไม่ทอดทิ้งมู่ซีห่าวไปไหน เพราะถึงแม้เขาจะเข้ามาในร่างเซียนที่ทั้งงดงาม วรยุทธ์เก่งกล้า เป็นถึงอาจารย์ของพระเอก แต่โคตรของโคตรจะชั่วร้ายตอนจบก็ไม่ดีนัก โดนพระเอกสังหาร ตัดหัวปักกลางเมือง ถึงแม้เขาจะอยากทำดีกับอีกฝ่ายมากแค่ไหนแต่...[OOC!! OOC!! OOC!! OOC!! OOC!!] ขึ้นมาตรงหน้าเขาเต็มไปหมดให้ตาย...

เซี่ยไหวปิง(เซียน) / เปาซางเหริน(มาร)

เจ้าสำนักเป่ยเปียน เป็นสำนักเพียงหนึ่งเดียวที่ตั้งอยู่บนหุบเขาเทียนจวิน

"ข้าต้องเป็นเซียน ข้าจะไปท่องยุทธภพ!!!!"

หลานซีปิง [ก่อนเป็นมาร]

เป็นศิษย์น้องเล็กในสำนักเป่ยเปียน นับถือเซี่ยไหวปิงและคิดว่าที่โดนดุด่าเป็นเพียงการสั่งสอนเท่านั้น

"เหตุใดอาจารย์ไม่ทำดีกับข้าบ้าง"

หลานซีปิง [เป็นมารเต็มตัว]

ผู้นำเผ่ามารทั้ง 4 ดินแดน

"ศิษย์มารับอาจารย์ขอรับ"