"ข้าผิดต่อเอ็งมากนักพ่อแก้ว...ข้าสำนึกแล้ว ข้าขอโทษ"
ร่างสูงฟุบหน้าลงกับผืนดิน หยดน้ำตานับไม่ถ้วนร่วงหล่นลงบนพื้นเย็นเฉียบ ลึกลงไปนั้นมีร่างของคนที่เขารักยิ่งชีวิตฝังอยู่
กว่าจะรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว...
"ชาตินี้ข้าโง่เง่าไร้วาสนา หากเกิดชาติหน้าฉันใดขอให้เราได้เคียงคู่..."
คำอ้อนวอนของคุณหลวงเทพบดินทร์ยังมิทันสิ้นประโยค เสียงเย็นเยียบที่เคยคุ้นกลับลอยมาตามสายลม
"กูมิมีวันอภัย...เกิดชาติหน้าฉันใดขออย่าได้มีใจผูกสมัครรักใคร่กันอีกเลย!"
...............................
TW ⚠️
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ สถานที่ บุคคล ชื่อต่างๆ ไม่มีอยู่จริงตามประวัติศาสตร์ ไม่มีเจตนาพาดพิงเหตุการณ์และบุคคลใดๆที่มีอยู่จริงทั้งสิ้น
อาจมีฉากผี ความรุนแรง คำหยาบคายอยู่บ้างเล็กน้อย (รึเปล่า) มีฉากดราม่าเจ็บตับเล็กน้อยเช่นกัน ขอให้ทุกท่านเตรียมตับให้พร้อมและมีจิตใจที่แข็งแกร่งขณะรับชม
พาร์ทอดีตในเรื่องนี้ พระเอกอาจดูประสาทบ้าง เนื่องจากเป็นคนยุคเก่าที่ยังไม่ได้รับการเอดูเขตใดๆนายเอกบ่าวรันทดตามสไตล์นิยายไบโพล่า ตลกปนเศร้าปนหวานปนเปรี้ยวเค็มเผ็ด
พาร์ทปัจจุบัน ใครชอบพระเอกทรงโบ้กับนายเอกปากแซ่บเชิญปักหมุด ชีฉัตรด่าหมดไม่สนลูกใคร พี่คณิณอดีตเคยแรง พอหลงรักเขาแค่เธอขึ้นเสียงก็เตรียมน้ำตาคลอ
ส่งกำลังใจให้ไรต์ได้ด้วยการกดตุ่มหัวใจข้างล่างนะจ้ะ รับรองรอบนี้ไม่มีเท
ด้วยรักและเจ็บตับ จากนางสาวยิ้มเจื่อน ??’•
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น