ถึงเธอจะแสบยังไงก็รัก

เนื้อเรื่อง

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  เสียงเด็กนักเรียนหญิง ต่างร้องกรี๊ดกันภายในห้องเรียน เต้จอมแสบ ซ่า ป่วน ประจำโรงเรียน ชิงกาเบลล์ คอนแวน และเพื่อนสนิท ชื่อพี กำลัง สนุกกับการที่ นำกบมากมาย  มาปล่อย ในห้องเรียน
“555 แค่นี้กลัวอะไรกันจ๊ะสาวๆ มาม๊ะ มาอยู่ในอ้อมแขนของพี่เต้ สุดหล่อกันเถอะ คร๊าบบบ”
“อีตาบ้า นี่นายทำไรอยู่ห๊ะ นายเต้ คอยดูฉันจะไปฟ้องอาจารย์ “   อิงพูดพร้อมกับรีบวิ่งอออกไปจากห้องนั้น แต่ว่า นายพีกลับมาขวางทางประตูห้องเอาไว้  
“หลบไปนะนายพี” อิงพูด
“ไม่หลบ แล้วจะทำไมจ๊ะ” พีตอบอิง แล้วทำหน้ากวนๆ
ไม่นานนักสาวสวยแฝดนรก ซ่า เงียบๆ เรียบร้อยต่อหน้าอาจารย์ ก็เดินเข้ามาพอดี  แพร สาวสวย แก่น เฮ้วว  ประจำโรงเรียนผู้พี่  พร้อม กับคู่หู ที่น่ารัก ทะเล้น ขี้เล่น ซ่า แพนผู้น้อง ก็เดินมาถึงตัวนายพี
“ปล่อยเพื่อน ฉันเดี๊ยวนี้นะ นายพี ” แพรพูดด้วยสีหน้าท่าทางที่จิงจัง
พีรีบเดินไปอยู่ข้างๆ เต้  เต้รีบเดินเข้ามาที่แพร
“ไง ยัยตัวแสบ มีปัญหาไรไม่ทราบ”
“มีแน่ นาย เอากบ พวกนี้มาปล่อยในห้องเรียนนี่ แถมยังมาแกล้ง อิงอีก”
“ช่ายยย มันเรื่องของฉัน เกี่ยวไรกะเธอล่ะ”
“เกี่ยวแน่ ถ้านายยังไม่เอากบพวกนี้ออกไป”
ระหว่างนั้น อิงก็รีบวิ่งไปตามอาจารย์
“จะเอากบ พวกนี้ออกไปหรือไม่ ฉันของถามนายเป็นครั้งสุดท้ายนะนายเต้” แพรพูดด้วยอารมณ์ที่สุดจะทน
“ไม่” นายเต้ ยังคงยืนยันคำเดิม  แพรมองหน้า นายเต้ มือของเธอกำหมัดแน่น แล้วพุ่งตรงไปที่หน้าของนายเต้  เปรี้ยงงงงง !!!
พีรีบเข้ามาจะช่วยเต้ แต่แพนดึงนายพีเอาไว้พร้อมกับ ต่อยหน้านายพี  ระหว่างนั้น เต้และพีกำลังจะเอาคืนแต่อาจารย์ กลับเข้ามาเห็นพอดี เลยเรียกทั้งคู่ไปที่ห้องปกครอง
“นี่พวกเธอ ทำไรกัน นายเต้นายพี  พวกเธอ รีบไปเอากบพวกนี้ออกไปเดี๊ยวนี้นะ” อาจารย์ฝ่ายปกครองบอก
“ครับ” เต้และพีก้มหน้าแล้ววิ่งไล่ตามเก็บกบพวกนั้นออกไป
ส่วนอาจารย์ ก็หันมาถามเรื่องราวจากแฝด แพรแพน ทั้งสองทำหน้าใสสื่อ และสายตาอ้อนวอนใส่อาจารย์แล้วพูดว่า
“อาจารย์ค่ะ สองคนนั้น เค้าแกล้งพวกเพื่อนก่อนน่ะค่ะ พวกหนูเลยเข้าไปห้าม แต่เค้าไม่ฟัง แล้วก็จะทำร้ายร่างกายหนูด้วยล่ะค่ะ หือๆๆๆ อาจารย์ต้องช่วยพวกหนูนะคะ เค้าชอบรังแกหนูค่ะ” แพรแพน บีบน้ำตา จนอาจารย์เห็นใจแล้วไม่เอาผิดอะไรกับพวกเธอแต่ว่านายพีกะนายเต้ ที่กำลังไล่จับกบอยู่นั้น ก็ไม่รู้เรื่องที่ แฝดคู่นี้ได้พูดกะอาจารย์ไปเลย  ตอนนี่กบกำลังกะโดดวิ่งหนี อยู่นั่นเอง มันได้วิ่งไปหยุดที่ขาของแพร เต้จับได้พอดี  
“จับได้แล้ว เฮ้ออ...หมดซะที” เต้จับกบใส่กล่องพร้อมที่จะนำไปปล่อย พอเงยหน้ามาเจอ แพร พอดี เลยพูดว่า “ไง..แม่ตัวดี จะมาหาเรื่องอะไรฉันอีกเนี่ย  วันนี้ฉันของสงบศึกกะเธอเท่านี้ก่อนนะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” เต้พูดจบพร้อมกับเดินจากไป
“ระวังตัวของนายไว้ให้ดีเถอะ หาคำแก้ตัวดีๆ ไว้ด้วยล่ะ” แพรพูดจบก็เดินจากไปโดยไม่หันมา มองเต้
เต้และพีโดนตัดคะแนนเรื่องที่นำกบมาปล่อยในห้อง แต่เค้าก็ไม่แคร์อะไร เพราะว่าคะแนนตอนี้ยังพอมีเหลือ แต่ถ้ามีเหตุการณ์แบบนี้อีกจะถูกควบคุม ความประพฤติ เพราะคะแนนของเต้ เกือบจะหมด และถ้าติดลบจะถูกจับให้ลาออกทันที


*************************
  

หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไป เต้ก็กวนแพรเรื่อยๆ
“เต้ นายเอาหนังสือฉันคืนมานะ ”
“มาแย่งไปซิยัยตัวแสบ ฮ่าๆๆ แย่งให้ได้น๊า” หน้าของเต้ยิ้มเยอะเย้ย และหัวเราะอย่างชอบใจ
  แพรเลย ดึงสร้อยลูกปัดข้อมือที่เธอใส่อยู่ ดึงด้ายออก แล้วโปรยลูกปัดลงบนพื้น ทำให้เต้ที่กำลังวิ่งอยู่นั้นล้มลง แล้วแพรก็เดินไปหยิบหนังสือมานั่งอ่านต่อแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากนั้นเต้ก็เดินออกจากห้องไป แพร เลยเอากาวตาช้าง ไปทาที่เก้าอี้ ของเต้  แล้วที่ใต้โต๊ะ แพรก็เอาหนอนบุ้ง ที่เก็บมาจากหลังโรงเรียน มาใส่ในโต๊ะของเต้  พอคาบต่อไป เสียง กริ่ง ดั่งขึ้น เข้าคาบเรียนทุกคนเข้านั่งประจำที่  เต้นั่งพิงที่เก้าอี้ รูสึกว่าเสื้อได้ติดอะไรสักอย่าง
“นักเรียนทุกคน เอาหนังสือขึ้นมา เปิดไปที่หน้า 125” อาจารย์ประจำวิชาสั่ง
เต้เอามือเข้าไปแล้วรู้สึกคัน ๆ แต่ก็ไม่ได้คิดไรจนกระทั่ง เค้ารู้สึกคันมาจนทนไม่ไหว
“ไม่ไหวแล้ว โอ๊ยย คันๆๆๆ” พี เลยพูดว่า “เฮ้ยย.. เป็นไรของแกว่ะ นั่งเกามาตั่งนานแระ ”  
“ไม่รู้ดิว่ะ  แม่ง มันคันมากเลยว่ะ” พีก้มไปดูที่โต๊ะของเต้ พบว่า มีหนอนบุ้งอยู่  เลยพูดขึ้นมาว่า “ นี่มันหนอนบุ้งนี่หว่า”
เต้พูด ว่า  “ใครมาแกล้งฉันว่ะเนี่ยย อ๋ออออ นึกออกแล้ว มียู่รายเดียวแหละ ยัยตัวแสบแฝดนรกอีกแล้ว หึๆๆๆ แสบชะมัด  คอยดูนะ อย่าให้ถึงคราวฉันบ้างล่ะ จะไม่ปล่อยไว้แน่”  เต้ทนไม่ไหวเลยจาลุกออกไปห้องน้ำแต่ว่าเสื้อติดกะเก้าอี้อยู่เลยทำให้ต้องถอดเสื้อออกแล้วรีบไปล้างน้ำ แต่เพราะเต้แพ้หนอนบุ้งทนไม่ไหวจนต้องเข้าโรงบาล แพรทราบเรื่องก็รู้สึกเสียใจที่ทำให้ เต้ต้องเข้าโรงพยาบาล
เลยไปเยี่ยมเต้ที่โรงพยาบาล พร้อมกับดอกไม้ช่อเล็กไปให้ กับการ์ดที่เขียนคำขอโทษ ตอนนั้น เต้เริ่มรู้สึกดีกับแพร แต่ก็ยังคงกวนแพรตลอดเวลา หลังจากเต้ ออกจากโรงบาล ทั้งคู่ก็แหย่กันเล่นอย่างสนุกสนาน จนกระทั้ง ถึงวันเกิดของแพร เต้ตัดสินใจว่าจะบอก รักกับแพร และขอคบกะแพรในฐานะอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนอีกต่อไป เค้าเลือกหาซื้อของขวัญชิ้นหนึ่งให้ก็เธอ นั่นก็คือ นาฬิกาทราย เค้ากำลังจะสื่อถึงอะไรบางอย่างถึงเธอ  นาฬิกาทรายบอกว่า เวลาไม่เคยรอใคร เหมือนกับรักของเค้าและเธอ ที่วันนี้เต้จะบอกว่ารักกับแพร เรื่องอดีตที่ผ่านมาของเค้าและเธอไม่สามารถแก้ไขมันได้แต่อย่างน้อยเค้าก็สามารถที่จะทำเวลาที่มีอยู่ให้มีความสุขที่สุด

ที่งาน partyในสวน ของแพรแพน
“สุขสันต์วันเกิดยัยตัวแสบ” เต้พูดกับแพรแล้วยิ้มให้แล้วส่งของขวัญให้เธอ
“อ้าว มาแล้วหรอคะ กำลังรอพอดีเลย คริๆๆ” แพรยิ้ม พร้อมกับรับของขวัญจากเต้  เธอมีความสุขมากในตอนนี้
แพนกะพีเองก็เช่นเดียวกัน ทั้งคู่กำลังตักอาหารให้กันละกัน sweet สุดๆ
เต้พาแพรไปหามุมสงบๆ เพื่อที่จะบอกเรื่องราวในใจของเค้าให้กะแพรรับรู้
“ แพรคับ เต้มีอะไรจะบอกแพรนะ” เต้พูดแล้วก็เขิลอาย
“อะไรหรอคะเต้” แพรถามอย่างสงสัย
“คือ เออ.... เต้อยากจะบอกว่า คือ..... เต้....เต้... เต้ รักแพร นะ รักมากด้วย” เต้พูดแล้วก็หน้าแดงมากๆ
แพรเขิลสุดๆๆ
“ต่อไปนี้เต้จะดูแลและปกป้องแพรนะ เพราะฉนั้น แพรต้องไม่แสบซ่า อีกแล้วนะ เพราะว่ามีเต้อยู่ใกล้ๆแล้วไง สัญญากะเต้นะครับ”
“แพรไม่สัญญากะเต้นะ แพรจะเป็นของแพรแบบนี้ใครจะทำไม” แพรพูดแบบมั่นใจสุดๆ
“เป็นยังไงน่ะหรอ เต้ก็รักแพรไง” เต้มองแล้วก็ยิ้ม
แพรเลยบอกว่า “เต้มาใกล้ๆแพรซิ มีไรจะให้” แพรเอานำที่ถือมาเทใส่เต้ เต้โกรธมาก แพรรีบวิ่งหนี เต้ก็รีบวิ่งตามไปเอาคืน
    
เรื่องราวของทั่งคู่ยังคงดำเนินต่อไป จนจบมัธยมปลายพอเข้ามหาลัย แพรก็สวยขึ้น และเรียนจบทำงานตามความฝันของตัวเอง ส่วนเต้ก็ได้เป็นวิศวะกรตามทางที่เค้าเลือกเค้าเป็นหนุ่มเนื้อหอมมากแต่ยังไงเค้าก็ไม่เปลี่ยนแปลงความรักที่เค้ามีต่อแพรได้ การเรียนของเค้าดีขึ้นหลังจากที่คบกับแพรในตอน ม.ปลาย ทำให้เค้ามีความสำเร็จในทุกวันนี้ ไม่นานเค้าทั้งคู่ ก็แต่งงานกันหลังจากเรียนจบ และคู่กันตลอดไป เหมือนกับนาฬิกาทราย เวลาที่เปลี่ยนไปแต่ นาฬิกา ก็ยังคงหมุนไปเหมือนเดิม ถึงแพรจะแสบแค่ไหนแต่เต้ก็ไม่เคย เบื่อเธอเลย เพราะรัก ทำให้โลกน่าอยู่ ลองมองโลกของคุณตอนนี้ซิค่ะ เป็นยังไงกันบ้าง จะทำอะไรก็รีบทำนะคะทุกวินาทีมีค่าเสมอค่ะ