A little boy รักวุ่นวาย นายตัวเล็ก

บทนำ

            ณ  ห้องนอนของเด็กสาวคนหนึ่ง

“หลังจากนั้นหนุ่มน้อยก็ถูกคำสาปของแม่มดในคืนเวทมนตร์ให้กลายเป็นก้อนหินไปตลอดกาล”

หญิงสาววัยกลางคนใบหน้าสดใส ดวงตากลมโตนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อน รับกับทรงผมสีดำสนิทซอยสไลด์ระต้นคอ หยุดอ่านหนังสือนิทานที่อยู่ในมือพลางหันไปยิ้มให้กับเด็กสาวที่นอนฟังอย่างตั้งใจอยู่บนเตียงสีขาว ผ้าห่มสีชมพูตามแบบจินตนาการของเด็กสาวตัวน้อยๆ

“แล้วเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมค่ะคุณแม่ ??”

เด็กสาวถามผู้เป็นแม่อย่างสงสัย ผู้เป็นแม่จึงหันกลับมาที่หนังสือนิทานอีกครั้ง เพื่อจะอ่านต่อ แต่ก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆอายุและหน้าตาของทั้งสองคนคล้ายคลึงกับเด็กสาวที่นอนอยู่บนเตียงเข้ามาในห้องเสียก่อน

“คุณแม่ครับ ทำนมอุ่นให้เราสองคนดื่มก่อนนอนได้ไหมครับ”

เด็กผู้ชายทั้งสองคนเข้ามากอดคอกอดแขนของผู้เป็นแม่อย่างออดอ้อน

“เดี๋ยวแม่ไปทำให้นะจ๊ะ”

“ไปทำเลยสิครับ ผมอยากกินแล้ว”

“แม่ยังอ่านนิทานให้น้องฟังไม่จบเลยนะ”

“แต่น้องหลับแล้วนะครับแม่”

เด็กชายคนหนึ่งพูดขึ้น ผู้เป็นแม่จึงหันไปมองเด็กสาวที่นอนหลับตาพริ้ม อยู่ภายใต้ผ้าห่มสีชมพูนุ่มๆ พลางก้มลงไปจูบหน้าผาก แล้วเดินจูงมือเด็กชายทั้งสองคนออกจากห้อง