คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : EunHae : My all is in YOU [ ตอนที่ 1 : หน้าที่ของผม ]
“ ไปไหนมา ” เสียงทุ้มถามขึ้นเมื่อเห็นร่างของภรรยาเดินย่องเข้ามาในห้องนอน แม้จะมีแสงผ่านเข้ามาไม่มากนัก แต่อีฮยอกแจก็จำได้แม่นยำว่าร่างที่กำลังเดินเข้ามานั่นคือใคร
“ อ๊ะ....คุณ!!!! หนะ ไหนว่าจะไม่กลับบ้านไง ” คนตัวเล็กสะดุ้งถามออกไป แทนที่จะตอบคำถามของคนที่นั่งรออยู่บนโซฟาในมุมหนึ่งของห้องนอน
“ หึ....นี่ถ้าฉันไม่กลับบ้าน ฉันจะรู้มั้ยว่าเมียของฉันไปร่านที่ไหนมาบ้าง ” ร่างสูงค่อยๆยืนขึ้นและเดินมาหาคนตัวเล็ก
“ ร่านเหรอ ???? ผมแค่ไปทำรายงานกับเพื่อนเท่านั้นเองนะ ”
“ นี่มันกี่โมง กี่ยาม ไอ้ที่ใส่ไว้น่ะ ไม่ใช่นาฬิการึไง หรือว่าโง่จนอ่านเวลาไม่ออก ” มือหนาคว้าข้อมือเล็กขึ้นมา สายตาเพ่งไปยังนาฬิกาเรือนงามที่ตนซื้อให้ใหม่
“ คุณ!!! ”
“ ไปอาบน้ำแล้วมานอนได้แล้วฉันง่วง ” พูดจบก็สะบัดข้อมือเล็กออกไปแล้วเดินไปยังเตียงหนาก่อนจะทิ้งตัวลงนอน
“ ง่วงก็แล้วทำไมไม่นอนไปก่อนล่ะ ” ทงเฮทำหน้ายู่แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ เวลาผ่านไปไม่นานเด็กหนุ่มเดินออกมาแล้วมาหยุดตรงปลายเตียง ใบหน้าง้ำเล็กน้อยขณะจ้องคนที่หลับไปแล้ว
“ คนบ้า .... ที่ไม่หลับไปก่อนเพราะรอด่าเราสินะ พอด่าเราเสร็จก็นอนหลับเป็นตาย โรคจิตรึเปล่าคุณน่ะ ” ร่างบางบ่นออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินไปยังโต๊ะเครื่องแป้งจัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยแล้วแล้วเดินไปยังเตียงนอนของตน ลอบมองใบหน้าของคนที่ขึ้นชื่อว่าสามีอยู่สักพักก่อนจะล้มตัวลงแล้วสอดกายไปยังผ้าห่มผืนเดียวกัน
ความเหนื่อยล้าจากการเรียนและยังต้องทำรายงานอีกหลายชิ้นทำให้ทงเฮเพลียมากกว่าปกติ แต่เพียงแค่เจ้าตัวกำลังเคลิ้มหลับ ท่อนมือหนาก็คว้าเอาลำตัวของตนเข้าไปกอดทันที
“ อ๊ะ.... คะ คุณ ” ร่างเล็กเบี่ยงตัวหนี แต่ท่อนแขนหนาก็ฉุดรั้งเอาไว้
“ ทำไม แตะนิด แตะหน่อยไม่ได้รึไง อย่าทำเหมือนเด็กสาวเวอร์จิ้นไปหน่อยเลย ”
“ ตะ แต่ว่า ผมเพลียนะครับ ” ทงเฮหลบตา
“ นายต้องทำหน้าที่ของเมีย....ลืมไปแล้วรึไง ”
“ ตะ แต่ว่า .....อื้อ ” ยังไม่ทันได้เอ่ยปากประท้วง ฮยอกแจก็ก้มลงประกบจูบริมฝีปากบาง
ทันที จูบที่เต็มไปด้วยความดูดดื่มและเร่าร้อน ปลายลิ้นร้อนไล้เลียรอบกลีบปากบาง ชิมรสชาติหอมหวานจนหนำใจแล้วค่อย ๆ สอดแทรกเข้าไปควานหาความหวานในโพรงปากต่อ
“ อ๊ะ.....อื้อ..... ” มือเล็กโอบรอบลำคอหนาเป็นที่ยึดเกาะ ราวกับถูกดูดเรี่ยวแรงออกจากตัวจนหมด
“ อ๊ะ.....อื้อ.....คุณ คะ ครับ อื้อออออ ” ทงเฮเผลอครางเรียกชื่อคนรักเสียงสั่นพร่าเมื่อกลีบบางเป็นอิสระ ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อลิ้นร้อนลากผ่านลำคอขาว กระแสไฟอ่อน ๆ แล่นพล่านไปทั่วร่างกับมือใหญ่ที่ซุกซอนเข้าไปใต้ชุดนอนบอบบาง ไม่ว่าสัมผัสตรงไหนก็ร้อนไปหมด กระดุมทุกเม็ดถูกปลดออกภายในเวลาอันรวดเร็ว ริมฝีปากร้อนเริ่มสำรวจจากลำคอ ละเรื่อยลงมาจนถึงยอดอกเล็ก ร่างสูงหยุดอยู่ตรงนั้นเนิ่นนาน
“ อ๊ะ.....อื้อ.....อ๊า..... ” ริมฝีปากอุ่นดูดเม้มติ่งไตสีชมพู ทำให้เสียงครางกระเส่าดังกลบความเงียบมากขึ้นกว่าเดิม ร่างสูงยิ้มอย่างพอใจกับเสียงครางที่ทงเฮมอบให้มา
“ อ๊า.....คะ คุณ อื้ออออออ.....” ยอดอกเล็กถูกทรมานด้วยปากและปลายนิ้ว ทงเฮหายใจติดขัด หน้าท้องหดเกร็งกับความเสียวซ่านจนปั่นป่วน
ทงเฮนอนนิ่งยอมให้คนตัวโตกว่าถอดชุดออกให้แต่โดยดี มือเล็กอุดปากตัวเองไม่ให้เผลอส่งเสียงออกไป หากแต่ฮยอกแจกลับดึงมือนั้นให้ออกมา
“ ฉันอยากได้ยินเสียงนาย ” ฮยอกแจกระซิบ
“ อ๊ะ.... อื้ออออออ ” แก้มร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีเมื่อฮยอกแจกำลังถอดชุดตัวเองออก แม้ตัวชายหนุ่มจะไม่ได้มีกล้ามเป็นมัดๆ หากแต่รูปร่างกลับสมส่วนสมชายชาตรี และนั่นทำให้ทงเฮรู้สึกร้อนวูบขึ้นมาอีกครั้ง
“ อื้อ......” มือเล็กสองข้างกำผ้าปูที่นอนพร้อมทั้งบิดกายด้วยความเสียวกระสันกับริมฝีปากและฟันคมที่แนบลงบนผิวเนื้อไปทั่วทุกส่วน ใบหน้าคมขยับเคลื่อนลงสู่ท่อนล่าง ลิ้นอุ่นไล้ไปตามแนวเส้นโค้งของสะโพก ขณะที่มือลูบไล้หน้าท้องขาวเนียน ท้ายที่สุด ปลายลิ้นและริมฝีปากนั้นก็หยุดลงที่ส่วนอ่อนไหวซึ่งถูกกอบกุมไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง
“ อื้อออออออ อ๊ะ......” ทงเฮซุกหน้าลงกับหมอน ศรีษะเล็ก ๆ ขยับส่ายไม่หยุด เสียงครางแผ่วหวานบ่งบอกถึงอารมณ์ความพึงพอใจในรสสัมผัส มือใหญ่เคล้นคลึงต้นขาด้านในแล้วรั้งสะโพกขึ้นจากที่นอน ครอบครองส่วนอ่อนไหวด้วยริมฝีปาก ขยับเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว
“ อ๊ะ....คุณ อื้อออออ ” ร่างบอบบางกระตุกเกร็งพลางหอบหายใจถี่ ฮยอกแจใช้ปากกับตรงส่วนนั้นของเขาจนทำให้รู้สึกดี แทบจะไปอยู่รอมร่อ แต่แล้วจู่ ๆ ร่างสูงกลับหยุดการเคลื่อนไหวลงเสียอย่างนั้น ทงเฮลืมตาขึ้นมองรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ประดับบนใบหน้าคนชอบแกล้ง
“ ไม่ยอมให้ไปก่อนหรอกนะ แยกขาออกสิ ” ร่างบางยอมทำตามคำสั่ง เข่าทั้งสองข้างตั้งชันขึ้น อยู่ในท่าน่าอายอย่างนี้ยิ่งทำให้คนตัวเล็กหน้าแดงมากขึ้น
“ มากกว่านี้ ” คำพูดออกคำสั่งกระซิบอยู่ข้างหู ใบหูเล็กโดนลิ้นร้อนไล้เล็มให้สะท้าน คนถูกออกคำสั่งค่อย ๆ แยกขาออกกว้างมากกว่าเดิม
.
.
.
NC ทิ้งเมล์ไว้นะเบ่บี๋ คืนวันศุกร์จะส่งให้จ้า
.
.
.
“ อื้ม ดีมาก……ไอยู ”
ชื่อของใครคนหนึ่งที่ชายหนุ่มครางเรียกออกมา ทำให้ความหวังเล็กๆว่าคนข้างบนของตนจะมีใจให้มาบ้าง แต่สิ่งที่เขากำลังได้รับ เป็นแค่เพียงหน้าที่เท่านั้นเอง
.
.
.
“ จะไปไหนแต่เช้า ” ร่างสูงถามคนตัวเล็กที่กำลังจะเดินออกนอกห้อง
“ ไปโรงเรียน ” ตอบกลับโดยไม่หันไปมองหน้าคนบนเตียง
“ วันนี้กลับให้เร็วหน่อยนะ คุณพ่อให้ฉันพานายไปงานเปิดตัวเครื่องประดับชิ้นใหม่ ”
“ ผมไปเองได้ คุณไม่ต้องรอหรอก ”
“ ฉันก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัน ถ้าไม่ติดตรงที่คุณพ่อกับคุณแม่บอกมา ว่าให้ฉันเดินเข้างานกับนายน่ะ ”
“ เท่านั้นเองสินะ ถ้าเลือกได้คุณคงเลือกจะไปกับคนที่คุณเรียกชื่อเมื่อคืนนี้สินะ ” ทงเฮมองหน้าฮยอกแจเขม็งก่อนจะรีบเดินออกไปจากห้องนอน เขาไม่อยากอยู่มองหน้าคนที่ทำร้ายจิตใจเขาเลยตอนนี้ ขาเล็กเตรียมจะก้าวออกไป หากแต่เสียงเข้มของผู้เป็นสามีก็ตามให้หลัง
“ ไปเรียนอย่างเดียวล่ะ อย่าให้รู้ว่าแอบหนีไปไหนกับใคร ”
“ ผมจะไป จะไปๆๆๆๆๆ ” หันมาตะโกนบอกสามีก่อนจะรีบวิ่งหนีออกไป
“ นี่นาย!!!!! ” ฮยอกแจทำท่าจะวิ่งตาม แต่ก็ไม่ทันซะแล้ว คนตัวเล็กไวกว่าที่เขาคิดไว้ มือหนากำเข้าหาตัวเอง เมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อวาน ที่เขาบังเอิญไปเห็นคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาเดินแนบชิดกับเพื่อนนักเรียน ขนาดในร้านหนังสือยังกล้าทำแบบนั้น ถ้าอยู่สองต่อสองจะเป็นยังไง เขาเองไม่อยากจะคิดเลยจริงๆ
………………………………โปรดติตดตามตอนต่อไป
แม่ยกฮยอกชวนคุย
ขอบคุณสำหรับการติดตามนะจ๊ะ
ไม่ใช่ว่าแฟนอึนเฮจะมีน้อย
แต่ฟิคเรามันไม่สนุกเอง 55
ขอบคุณสำหรับคนที่ติดตามนะจ๊ะ
ความคิดเห็น