ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ภาคต่อของ #น้องเอินของบักหวัง
"ผู้ชายที่ไหนจะยอมรับได้ ฟื้นขึ้นมาก็เจอเมียเป็นผู้ชายแถมมีลูกสาวอีก ไปทำกันยังไงอ่ะ?"
หวัง แจ็คสัน บุคคลโชคร้ายอันดับที่1 ถูกปล้นชิงทรัพย์ระหว่างทางออกมาซื้อดอกไม้ไปเซอร์ไพรส์วันเกิดภรรยา ผลจากการถูกซ้อมและถูกรุมตีในวันนั้น ทำให้เมื่อตื่นขึ้นมาชายหนุ่มมีอาการสมองเสื่อมขั้นวิกฤติ จำพ่อแม่และคนรอบตัวไม่ได้เลย หลังจากได้รับความช่วยเหลือจากหญิงสาวที่กำลังคิดฆ่าตัวตาย เธอก็เปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล...
"พี่จะลืมก็ได้นะว่าเราเคยรักกัน แต่ช่วยแกล้งทำเป็นจำลูกได้หน่อยได้ไหม ลูกจะรู้สึกยังไงที่จู่ๆป๊ะป๋าก็เมินแกแบบนี้"
ต้วน อี๋เอิน บุคคลโชคร้ายอันดับที่2 ที่จู่ๆวันนึงสามีก็หายไปจากบ้านและได้เจอกันอีกทีหลังจากผ่านไปเดือนกว่า แต่อีกฝ่ายกลับจำเขาและลูกไม่ได้ แถมหญิงสาวที่อยู่เคียงข้างสามีดันเป็นพวกโรคจิตที่ยังไงก็ไม่ยอมคืนสามีให้กับเขา
"ฉันไม่มีเหตุผลที่จะต้องคืนเขาให้เธอ เพราะตอนนี้ต่อให้แจ็คสันรู้ว่าฉันโกหก แต่เขาก็รักฉันแล้ว โชคร้ายหน่อยนะ"
ลี ซองคยอง บุคคลที่ผ่านความโชคร้ายมาทั้งชีวิต โดนผู้ชายปลอกลอก แถมญาติๆก็คอยกลั่นแกล้งจนเธอคิดฆ่าตัวตาย
แต่ในวินาทีที่เธอกำลังจะกรอกยานอนกลับใส่ปากขณะที่นั่งอยู่ในรถ ก็มีผู้ชายสภาพสะบักสะบอมคนนึงมาขอความช่วยเหลือและเขาก็ทำให้เธอรู้สึกมีค่าขึ้นมีอีกครั้ง จนเธอไม่สามารถจะตัดใจคืนเขาให้กับครอบครัวได้
"ทำไมมึงต้องมานั่งเศร้าวะ? ผัวจำไม่ได้ก็จีบมันใหม่สิ ส่วนนังบ้านั่นฉันจัดการเอง"
ชเว ยองแจ บุคคลที่ผ่านความโชคร้ายเรื่องความรักมาสดๆร้อนๆเพราะแฟนที่คบกันมา3ปีดันมีเมียเก็บเลยต้องหอบผ้าหอบผ่อนมานอนกับเพื่อน และค้นพบว่ายัยผู้หญิงโรคจิตที่สร้างความเดือดร้อนให้เพื่อนรัก ช่างน่าหมั่นไส้และเหมาะเป็นที่ระบายอารมณ์เป็นที่สุด!
#ขอให้รักนี้ไม่มีโชคร้าย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
รอเปิดให้อ่านค่าา
เปิดให้อ่านหน่อยคร๊าบบบบ
ลองไปอ่านในจอยมา อืม ปวดนิ้วเลย555 ชอบคะเอามาลงในเด็กดีนะคะรอๆๆๆ
ตามไปจ้าาาา
ไม่ถนัดอ่านในจอยจริงๆ รออ่านจากเด็กดีนะคะ????
มันไม่ใช่แค่นิยาย แต่มันเหมือนนิยามของชีวิตมนุษย์ กว่าทุกคนจะโต เราจะรับการเปลี่ยนแปลงของชีวิตได้สักกี่เรื่องและจะรับมือได้ดีขนาดไหน ขอบคุณนะคะ สำหรับนิยายดีๆ ขอบคุณที่เปิดให้อ่านสำหรับคนงบน้อยอย่างเรา ยอมรับตอนแรกทำใจอยู่นานกว่าจะอ่านเรื่องนี้จบ อ่านตอนแรกรู้และต่อมน้ำตาแตกแน่ๆเลย ไปอ่านเรื่องอื่นของไรน์จนจบไปหลายเรื่องละ กัดฟันเข้ามาอ่านใหม่ มันไม่หน่วงเศร้าอย่างที่คิดไว้ เนื้อเรื่องมีเหตุและมีผลของมันทำให้มุมมองต่างๆกว้างขึ้น แต่ก็อดที่จะคิดถึงหวังในภาคแรกไม่ได้ เราเข้าใจนะเอินเลย สูดน้ำมูก กลั้นสะอื้นแป๊ป ????????????ประมาณยิ้มทั้งน้ำตา
อ่านต่อจากภาคแรก พอได้รู้เรื่องที่ผ่านมาของนะเอินกะหวังคือนัมตาร่วงทุกตอนที่คิดถึงช่วงเวลาเด็กๆอะ บอกได้แค่วันมันดีมากค่ะไรท์ ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมานะคะ????